Share
บทที่ 667
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 668
ในพริบตาเดียว เฟนด์และผู้หญิงสวยทั้งสามก็มาถึงร้านอาหารอันเงียบสงบและตกแต่งอย่างมีระดับ มันเป็นร้านอาหารที่ดี สภาพแวดล้อมเงียบสงบรอบ ๆ เป็นสีพาสเทล แม้ว่ามันจะมีราคาสูง แต่เฟนด์ก็ไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ราคาไม่ได้กระทบขนหน้าแข้งเฟนด์เลยแม้แต่น้อย“เอาล่ะ คุณผู้หญิงทั้งหลาย สั่งอะไรก็ได้เลย! เป็นเกียรติอย่างมากที่ได้สาวสวยทั้งสามมาทานอาหารกลางวันเป็นครั้งแรกด้วยกัน!” เฟนด์ยื่นเมนูให้และพูดอย่างสุภาพ “ผมเป็นแค่บอดี้การ์ด พวกคุณมาจากตระกูลสูงศักดิ์ อย่างไรก็ตาม การที่พวกคุณยินดีให้ผมเลี้ยงข้าวก็เป็นเกียรติอย่างยิ่งเลย!”ทันย่าพูดไม่ออกอยู่ชั่วครู่ ไอ้บ้านี่ไม่ใช่คนธรรมดา เขาจะต้องเป็นผู้ชายที่อยู่ในสถานะทางสังคมสูงกว่าเธอแน่ ๆ ถึงอย่างนั้น เฟนด์ก็ยังทำตัวงี่เง่าต่อหน้าเธอ มันชัดเจนเลยว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่บอดี้การ์ดธรรมดา “ราคาไม่ถูกเลยนะ กังวลไหมล่ะว่าเงินห้าหมื่นมันจะไม่พอ?” อีวอนน์ตั้งใจแกล้งเฟนด์หลังจากมองเมนู“ฮิ ๆ! ไม่ต้องห่วงนะ คุณคิดว่างบสำหรับมื้อกลางวันมีแค่ห้าหมื่นเหรอครับ? ผมดีใจนะที่ผู้หญิงสวย ๆ ทั้งสามมาอยู่ด้วยกันตรงนี้ ผมยินดีที่จะจ่ายห้าแสนเพื่อพวกคุณด้วยซ้ำ นับประ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 669
เมื่อทันย่าพูดจบ อันธพาลคนหนึ่งก็ยื่นมือออกมาพยายามลูบแก้มเธออีกครั้ง“ไปตายซะไป!” ทันย่าสะบัดมือออกอย่างรังเกียจ นี่เป็นเสียงโหวกเหวกที่เฟนด์ได้ยินตอนที่กำลังจะโทรศัพท์ เขาเดินเข้าไปด้านในด้วยสีหน้าเย็นชา “เฮ้! อารมณ์ร้อนนักเหรอ? กล้าดียังไงมาตบฉัน! รู้ไหมว่าการตบฉันนี่มันต้องชดใช้เท่าไหร? ฉันถามดี ๆ แล้วนะว่าจะไปด้วยกันกับพวกเราไหม แต่ในเมื่อเธอมาตบกันอย่างนี้ เธอก็ไม่มีทางเลือกอะไรแล้วนอกจากมากับเรา โอ๊ะ แน่นอนว่าเธอเลือกได้ระหว่างไปเที่ยวกับเราหรือจะจ่ายเงินให้ฉันหนึ่งล้านเหรียญสำหรับค่ารักษาพยาบาล!” ชายคนนั้นเย้ย เพราะทันย่าไปตีมือเขา เขาเลยข่มขู่เธอ “เงินล้านก็แค่ถั่ว มันไม่ได้มีค่าอะไรเลย! แต่สำหรับไอ้โง่อย่างแก ฝันไปเถอะ!” ทันย่าลุกขึ้นจากที่นั่งและขยับไปด้านหน้าเล็กน้อย พยายามผลักอันธพาลออก “นังบ้านี่! ฉันพยายามทำดี ๆ กับเธอแล้วนะ แต่ดูเหมือนจะไม่ซึ้งใจเลยใช่ไหม?” ชายคนนี้ก็ไม่ยอมง่าย ๆ เช่นกัน เขาผลักเธอกลับอย่างแรง "อ๊า!" เห็นได้ชัดเลยว่าเขาฝึกฝนมา ความแข็งแกร่งของร่างกายไม่ใช่เรื่องตลกสักนิด หญิงสาวจากตระกูลคนรวยอย่างทันย่าจะรับมือกับแรงผลักอย่างแรงขนาดนี
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 670
อันธพาลทั้งสี่ที่อยู่ตรงหน้าเฟนด์คิดว่าเฟนด์จะกลัวพวกเขาหลังจากเปิดรอยสัก แต่แล้ว ไม่ใช่แค่เฟนด์ไม่ได้กลัวรอยสักเท่าไหร่ เขายังพูดบางอย่างที่ทำให้อันธพาลทั้งสี่คนมุมปากกระตุก ไอ้เหลือขอนี่ไม่รู้จักรอยสักเหรอ?“ไอ้เด็กเหลือขอ แกไม่กลัวเหรอ? ฮะ! ถนนรอบ ๆ นี้เป็นอาณาเขตของพวกเรา! เราคือแก๊งเขี้ยวหมาป่า!”ชายคนนั้นชี้ที่รอยสักบนหน้าอกของเขาและป่าวประกาศอย่างภูมิใจว่า “ถึงแม้ว่าสมาชิกเราจะมีไม่มาก แต่แต่ละคนก็โหดเหี้ยมราวกับหมาป่า! ทำอะไรเราเท่ากับแกขุดหลุมฝังศพตัวเอง!” ชายอีกคนแสดงความเห็นว่า “ถ้าแกเข้าใจสถานการณ์นี้ แกจะอยากทำให้ตัวเองหายไป! สาวสวยคนนี้ไปกวนใจลูกพี่ฟีลิกซ์ ไม่อย่างนั้นลูกพี่คงไม่ผลักเธอ!”“เข้าใจได้ อืมมม แล้วรู้ไหมว่าฉันคือใคร? รู้ไหมว่าผู้หญิงคนนี้คือใคร? พวกแกโง่หรือยังไง? กล้าดียังไงมาผลักคุณหนู!” เฟนด์หัวเราะ ตอบออกไปอย่างไม่ใส่ใจ “ฉันแคร์เหรอ? ทั้งหมดที่ฉันรู้เธอก็แค่ผู้หญิงที่น่าสนใจน่ะ ฮ่า ๆ!” ฟีลิกซ์หัวเราะอย่างควบคุมไม่ได้ เห็นได้ชัดเลยว่าเขาไม่รู้จักทันย่าและคนอื่น ๆ อย่างไรซะ จะไปโทษอย่างนั้นก็ไม่ได้ สุดท้ายแล้วพวกนี้ก็เป็นแค่อันธพาลท้องถิ่นที่ไม่ม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 671
“นายท่าน เรา... เราขอโทษ เราผิดไปแล้ว เราจะเลิกยุ่งและให้คุณอยู่กับสาวสวยคนนี้ โอเคไหม?” ชายอีกคนคุกเข่าต่อหน้าเฟนด์เมื่อได้รับความเจ็บปวดเฟนด์ขมวดคิ้วอย่างเย็นชา “แกพูดเรื่องอะไร? ฉันคือบอดี้การ์ดของคุณทันย่านะ! แกกล้าดีได้ยังไง!”“ช-ใช่ แน่นอน...! ผู้หญิงน่ารัก ๆ และมีเกียรติเช่นนี้ต้องเป็นคุณทันย่าแน่ ๆ ส่วนคุณก็เป็นบอดี้การ์ดที่ทรงพลัง ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมเธอถึงมีบอดี้การ์ดแค่เพียงคนเดียว... มีคุณคนเดียวเปรียบเหมือนมีกองทัพหลายร้อยคนเลย!” ชายคนนั้นพูดขณะตัวสั่น เขาเช็ดเหงื่อตัวเองออกจากหน้าถ้าสาวสวยคนที่พวกเขาตั้งใจฉวยโอกาสคือคุณทันย่าของตระกูลเดรคจริง ๆ เหล่าสมาชิกของแก๊งเขี้ยวหมาป่าจะเปล่งเสียงอะไรออกมาไม่ได้เลยหากพวกเขาโดนฆ่าตาย ตระกูลเดรคเป็นตระกูลที่โดดเด่นที่สุด แก๊งเล็ก ๆ อย่างพวกเขาไม่มีทางสู้กลับได้เลย“นายท่าน ปล่อยพวกเราไปเถอะ ได้โปรด” ฟีลิกซ์ร้องขอ “พวกเราออกไปได้ไหมครับ?”เฟนด์เหลือบมองพวกเขาอย่างเฉยเมย “ถ้าฉันเป็นแก ฉันก็จะดูสารรูปตัวเอง ถ้าครั้งต่อไปฉันเห็นแกทำแบบนี้อีกแกตายแน่!”“ได้เลยครับพี่ชาย” ฟีลิกซ์พยักหน้าขอบคุณ “เราขอบคุณจริง ๆ ที่ท่านเมตตาเรา!” ฟีลิก
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 672
เซเลน่า คุณสวยมากเลย! ชุดสูทแบบนี้ดูมีระดับมาก!” ชารอนมองไปที่เซเลน่าและพูดด้วยความอิจฉา “ไม่แปลกเลยที่เฟนด์รักคุณมากขนาดนั้น ฉันก็รักเขา แต่เขากลับเย็นชาไม่ใส่ใจกันเลย!”เซเลน่ายิ้มอย่างอึดอัดใจ “ชารอน เฟนด์ไม่ได้ดีอย่างที่คุณคิดหรอกนะคะ เขาชอบทำหน้าเย็นชา และบางครั้งก็ทำอะไรจริงจังมากเกินไป นอกจากนั้นยังไม่ใช่คนโรแมนติกและค่อนข้างหัวรุนแรง ชอบใช้กำลังแก้ปัญหา คุณชอบเขามากขนาดนั้นเพราะยังไม่รู้จักเขาพอดีน่ะสิ”แน่นอนว่าเซเลน่าพูดออกไปทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้ชารอนยอมแพ้ไปแม้ว่าชารอนจะเป็นคนดีและร่ำรวย แต่เฟนด์ก็คือผู้ชายของเธอ ในฐานะภรรยาแล้ว เซเลน่าจะไม่เห็นแก่ตัวเองได้อย่างไร?นอกจากนั้น เธอรู้สึกว่าควรจะทำให้ชารอนยอมแพ้ไปถ้าเฟนด์ไม่สนใจเธอจริง ๆ“จริงเหรอ?” ชารอนตอบ เธอยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้าเช่นเคย “ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างที่เขาทำมันยอดเยี่ยมไปหมด เป็นเรื่องปกติที่เขาใช้กำลังในการแก้ปัญหาถ้าโดนรังแกมา ไม่อย่างนั้นเขาจะเป็นคนแบบไหนกัน? นอกจากนั้นเขายังเป็นทหารผ่านศึกที่เคยอยู่ในกองทัพ เป็นเรื่องปกติอีกที่คนแบบนี้จะมีสีหน้าจริงจังตลอดเวลา มันทำให้ดูน่าเชื่อถือ”ชารอนหยุดพูดก่อนจะม
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 673
“มาลิ้มรสชาติไวน์กันเถอะ!” ทันยันพูดด้วยรอยยิ้มขณะที่ยกแก้วไวน์ขึ้น “สุดท้ายแล้ว พวกที่เรียกตัวเองว่าแก๊งหมาป่าก็เป็นคนจ่าย ถ้าเราไม่ดื่มไวน์ที่สั่งมาทั้งหมดมันคงจะเสียไปเปล่า ๆ สั่งมาสองสามขวดแล้วด้วย!”“เอาล่ะ” อีวอนน์พูดขึ้นขณะที่เธอยกแก้วของตัวเองขึ้น “มาเลย!” อีวอนน์ยิ้มทั้งห้าคนเริ่มดื่มแอลกอฮอลล์แม้ว่าจะยังขมขื่นเรื่องเฟนด์ แต่ชารอนก็พูดว่า “เฟนด์ ไม่เป็นไรหรอกที่คุณจะไม่ชอบฉัน แต่ต้องบอกเลยนะว่า ถ้ามันมีวันที่คุณเสียใจกับคำพูดของตัวเอง มาหาฉันได้เลย ฉันยินดีที่จะเป็นภรรยาคนที่สองและอยู่เคียงข้างคุณในทุก ๆ วัน จะไม่สร้างปัญหา และจะเข้ากับเซเลน่าให้ได้ด้วย!”เฟนด์กระแอมในลำคอกับความกล้าหาญนี้ “อะแฮ่ม อะแฮ่ม! ชารอน คุณยังเด็กนะ ยังมีชีวิตให้ใช้อีกเยอะ คุณจะได้เจอคนที่ชอบจริง ๆ ในอนาคต ผมมั่นใจ” เขาพูดก่อนจะจิบไวน์“ยังเด็กอยู่? ยังเด็กเนี่ยนะ?! ฉันไม่เด็กแล้ว ฉันกำลังอยู่ในวัยที่แต่งงานได้แล้วเมื่อหลายเดือนก่อน!” ชารอนเม้มปากนวลนุ่ม “คุณอายุมากกว่าฉันแค่หกหรือเจ็ดปีเองนะ ฮึ่ม!”จู่ ๆ ก็... “ฟีลิกซ์ พวกนายทำอะไรกันอยู่ คุกเข่าเหรอ?” ชายเจ็ดถึงแปดคนเดินเข้าไปหาพวกเขาขณะที่ทา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 674
“โอ๊ย!” ไวท์ตี้ร้องด้วยความเจ็บปวด หน้าผากของเขาปรากฏเส้นเลือดขึ้นมา“กระทืบมัน!” ไวท์ตี้สั่งเสียงดังสนั่นขณะกัดฟัน“ลูกพี่แองกิส นี่มัน...” ลูกน้องของเขาตกใจมากเมื่อดูจากการโจมตีของเฟนด์แล้ว เขาไม่ใช่คนธรรมดาแน่ ๆ แม้ว่าพวกเขาจะมีคนมากกว่า แต่ก็อาจจะต่อกรด้วยไม่ได้“ออกไป อย่ามากวนอารมณ์ฉัน” เฟนด์บ่นเมื่อเห็นว่ามีคนเข้ามามากขึ้น ลูกค้าที่เข้ามาใหม่ก็พากันมองพวกเขาฟีลิกซ์มองไปที่เฟนด์ทันทีที่ได้ยิน “น-นายท่าน แล้วพวกเราล่ะ? ไปได้หรือยัง?”“ไสหัวไป! พวกแกทุกคนออกไปซะ! เห็นพวกแกแล้วปวดหัว!” เฟนด์มองอย่างเหลืออดและโบกมือ“ตกลง! งั้นผมไปแล้ว!” ฟีลิกซ์มีความสุขมากเมื่อได้ยินเช่นนี้ เขาพยักหน้าทันทีและยืนขึ้นพร้อมกับลูกน้อง“พวกแกโง่เหรอ? ทำไมยังยืนอยู่ได้? ตามเรามาซี่! นี่คือคุณทันย่าจากตระกูลเดรค นั่นก็คุณชารอนจากตระกูลจอร์จ!” ฟีลิกซ์มองคนที่ยังยืนอยู่จากนั้นเขาก็มองไปที่แองกิสที่กำลังเจ็บปวดอยู่ “แองกิส แกมันโง่ เห็นฉันคุกเข่าอยู่ยังจะกล้าสร้างเรื่องให้คุณทันย่ากับคนอื่น ๆ อีก กำลังทำภารกิจฆ่าตัวตายอยู่เหรอ?”“ท-ทำไมพูดแบบนั้น?!” แองกิสอยากจะสลบด้วยความโกรธ “ทำไม... ทำไมไม่บอกใ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 675
เซเลน่าพยักหน้าอย่างพอใจ ขณะนั้น เธอรู้สึกว่าสิ่งที่ชารอนพูดเกี่ยวกับเฟนด์ว่ารู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้ ๆ เป็นเรื่องจริงอย่างยิ่ง…เซเลน่ากลับมาทำงานที่ออฟฟิศหลังจากทานอาหารเสร็จ ในขณะเดียวกัน เฟนด์และคนอื่น ๆ ก็พากันเดินเล่นอยู่รอบ ๆ บริเวณนั้นก่อนกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลเดรคเฟนด์กำลังพักอยู่ที่ห้องพักที่ตะกูลเดรคจัดไว้ให้ เขาพร้อมจะขับรถกลับบ้านตอนห้าโมงหกโมงเย็นในขณะเดียวกัน ที่คฤหาสน์ตระกูลคลาร์ก…ฟลินน์มีความสุขมากเมื่อได้เจอเคน เขาถามทันทีว่า “เป็นยังไงบ้าง? เฟนด์ตายแล้วเหรอ? สภาพร่างกายเขาล่ะ? นายบอกว่าเขาดื่มยาพิษไปแล้วไม่ใช่เหรอ? แถมฉันยังจำได้อีกว่าพวกนายเคยไปที่เมืองมังกรฟ้าเพื่อหานักสู้ที่แข็งแกร่งของตระกูลเซนอสด้วยนี่?”ฟลินน์เชื่อว่าร่างกายของเฟนด์อ่อนแอลงทุกวันนับตั้งแต่เข้าดื่มยาพิษเข้าไปด้วยเหตุนี้ เฟนด์จะต้องตายอย่างแน่นอนหากลูกพี่ลูกน้องเคนของเขาและนายน้อยฮิวโก้ดึงตัวนักต่อสู้ที่แข็งแกร่งจากตระกูลเซนอสมาล้างแค้นให้กับควิลลูกพี่ลูกน้องของเขาและนายน้อยฮิวโก้ไปมาเมื่อวานนี้และเพิ่งกลับมา ฟลินน์จึงอยากรู้ชะตากรรมของเฟนด์เคนมองฟลินน์ด้วยสีหน้าที่เปี่ยมไปด้วยอ
Latest chapter
