บทที่ 6

ทุกสายตาจ้องมองไปที่ลู ชินจิน

แต่ถึงอย่างนั้น ลู ชินจินก็ไม่ได้สนใจสายตาพวกนั้นที่จ้องมองเขา เขาเอาแต่สนใจที่ทัง โรลชูว ผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาและถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูอบอุ่นกับเธอว่า “เป็นอะไรไหม?”

“คะ คะ?...ฉันไม่เป็นอะไร ขอบคุณค่ะ!” ทัง โรลชูวพูดและส่ายหน้าอย่างไร้เดียงสา

ในที่สุดเธอก็หายจากอาการตกใจ เธอมีอาการสั่นเทานิดหน่อย

ลู ชินจินถอนหายใจอย่างโล่งอกขณะช่วยพยุงเธอยืนขึ้นจนเธอยืนได้ด้วยตัวเอง “คราวหน้าคุณควรระวังให้มากขึ้นนะ” เขากล่าว

“ค่ะ” ทัง โรลชูวพูดพร้อมพยักหน้า

เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าเขามาทำอะไรที่บริษัทของเธอ

ลู ชินจินไม่ได้พูดอะไร และทำราวกับว่าเขาไม่รู้จักเธอ เธอมองไปที่พนักงานทุกคนก่อนที่จะมองไปที่ประธานของบริษัทไทม์เอนเตอร์เทรนเมนต์ และพูดว่า “คุณจ้าว บริษัทของคุณมีเรื่องที่น่าทึ่งให้ดูตลอดเลยสินะ?”

หน้าของประธานจ้าวดูซีดอย่างเห็นได้ชัด เขาโกรธจนมุมตาของเขากระตุกอย่างควบคุมไม่ได้

เขาหวังมาตลอดว่าจะได้ร่วมงานกับธันเดอร์โบลท์เอนเตอร์เทรนเมนต์กรุ๊ป และนี่ก็เป็นโอกาสที่หายากที่จะได้เจอตัวลู ชินจิน แต่เขาไม่ได้คิดว่า ลู ชินจินจะได้มาเห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในบริษัท

ปกติเขาเป็นคนที่ร่าเริงอยู่ตลอด เขาไม่ต้องการต่อว่าพนักงานของเขา เนื่องจากว่าลู ชินจินยืนอยู่ตรงนั้น “คุณลูครับ ผมต้องขอโทษจริง ๆ กับเรื่องที่เกิดขึ้น ผมว่าเราเข้าไปคุยกันในห้องทำงานของผมก่อน เชิญทางนี้ครับ”

“ตกลง” ลู ชินจินตอบรับอย่างเย็นชา เขาไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษแต่ดูเหมือนทุกคนจะก็เกรงใจเขามาก

ผู้คนในบริษัทพูดคุยกันอย่างตื่นเต้นหลังจากที่ ลู ชินจินและเจ้านายของพวกเขาเดินเข้าไปในห้อง

“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้ชายคนนี้ถึงเป็นผู้ชายที่โสดและร่ำรวยที่สุดในทาวน์! เพราะเขาหล่อมาก! หล่อจนไม่น่าเชื่อ!”

“ถึงฉันจะตายตอนนี้ฉันก็ไม่เสียใจแล้วล่ะ เพราะฉันได้เห็นเขาก่อนตายแล้ว!”

“นี่คือสิ่งที่ผู้ชายทุกคนควรจะเป็นสินะ! เขาทั้งร่ำรวย มีอำนาจ เกิดในตระกูลผู้ดีและสง่างาม เขาดูเหมือนพระเจ้าที่ไม่สามารถไขว่คว้าได้ เธอเห็นไหมที่เขาคว้าตัวทัง โรลชูวได้ทันก่อนหน้านี้? เขาดูเหมือนเทพพระเจ้าจากสรวงสวรรค์ แล้วฉันก็ตกหลุมรักเขาทันที…”

เสียงพูดคุยกันของเพื่อนร่วมงานฟังดูตื่นเต้น พวกเธอบอกว่า คนที่ล้มลงไปก่อนหน้านี้ควรจะเป็นพวกเธอเองเพื่อที่พวกเธอจะได้ตกอยู่ในอ้อมแขนของลู ชินจิน

พวกเธอมัวแต่ตื่นเต้นจนลืมเรื่องที่พวกเธอกำลังนินทาทัง โรลชูว ที่อยากจะแย่งคู่หมั้นของพี่สาวไปเลย

ซอง อันยียิงคำพูดที่ดูถูกเหยียดหยามออกมาลอย ๆ “พวกเธอมันก็แค่ผู้หญิงงี่เง่าไร้สำนึก!”

ผู้หญิงพวกนั้นผลักทัง โรวชูวเพราะเรื่องของจี ยินเฟงก่อนหน้านี้ แล้วต่อมาพวกเธอก็หันมาสนใจลู ชินจินแทน

พวกเธอไม่ได้มีค่าให้พูดถึงเลย

“ปล่อยพวกเธอไปเถอะ” ทัง โรลชูวพูดด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ

คนพวกนี้พูดคำที่ไม่เหมาะสมกับเธอโดยไม่คิดเห็นได้ชัดว่าพวกเธอเป็นคนที่เล่นใหญ่เสมอโดยไม่คิดว่าจะมีเรื่องที่เดือดร้อนตามมา พวกเธอไม่คิดเลยว่าคำพูดเหล่านั้นจะทำให้คนอื่นเจ็บปวดมากแค่ไหน

ทัง โรลชูวรู้สึกประทับใจกับการกระทำของเพื่อนของเธอ เธอจึงพูดอย่างซาบซึ้งว่า “อันยี ขอบคุณนะที่แกทำเพื่อฉันเสมอ”

“ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ผู้หญิงพวกนั้นรู้จักแต่คำพูดแย่ ๆ แกยังโชคดี ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าแกจะได้รับบาดเจ็บเสียแล้ว โชคดีที่คุณลู ชินจินมาได้ทันเวลาพอดี”

เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ซอง อันยีเป็นกังวลว่าเพื่อนของเธอจะได้รับบาดเจ็บ

“ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันไม่ได้เป็นอะไรแล้ว”

“โชคดีที่แกสบายดี จะให้ฉันแก้แค้นคนพวกนั้นให้ไหม?” ซอง อันยีพูดล้อเล่นเมื่อเห็นว่าเพื่อนของเธอสบายดี

ในขณะเดียวกันนั้น ทุกคนที่บริษัทต่างก็ตกตะลึงด้วยความตื่นเต้น

ความตื่นเต้นนั้นรวมไปถึงซอง อันยีด้วยเช่นกัน เธออดไม่ได้ที่จะถามทัง โรลชูว “นี่เธอ เธอคิดว่าทำไมประธานของธันเดอร์โบลท์เอนเตอร์เทรนเมนต์กรุ๊ปถึงมาที่บริษัทของเราล่ะ? ถ้าฉันเดาไม่ผิด ฝ่ายภาพยนตร์ของเราเคยพยายามที่จะเซ็นสัญญากับธันเดอร์โบลท์เอนเตอร์เทรนเมนต์กรุ๊ปหลายครั้งแต่ก็ได้รับการปฏิเสธมาโดยตลอด มันจะต้องมีอะไรพิเศษเกิดขึ้นกับลู ชินจินแน่ ๆ เขาถึงได้มาที่บริษัทของเรา”

“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน” ทัง โรลชูวพูดและสายหน้า เธอเองก็งงไม่แพ้เพื่อนของเธอ

…

ไทม์เอนเตอร์เทรนเมนต์ไม่ได้เป็นบริษัทที่เล็ก ๆ แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับธันเดอร์โบลท์เอนเตอร์เทรนเมนต์กรุ๊ปได้เลย

บริษัทยักษ์ใหญ่ที่ไทม์เอนเตอร์เทรนเมนต์ พยายามที่จะเซ็นสัญญาอย่างธันเดอร์โบลท์ เอนเตอร์เทรนเมนต์กรุ๊ป แต่น่าเสียดายที่ธันเดอร์โบลท์เอนเตอร์เทรนเมนต์กรุ๊ปปฏิเสธพวกเขามาโดยตลอด แต่พวกเขาไม่คิดเลยว่า ลู ชินจินจะมาปรากฏตัวในบริษัทของพวกเขาในวันนี้

ทัง โรลชูวสังหรณ์ใจ หรือว่าที่เขามาในวันนี้ก็เพราะเธอ

วินาทีต่อมา เธอก็รีบลบความคิดนั้นออกไปทันที

แม้ว่าพวกเรากำลังจะแต่งงานกัน แต่เธอและเขาก็ยังคงเป็นเหมือนคนแปลกหน้าต่อกัน ยิ่งไปกว่านั้น ลู ชินจินเป็นคนที่ยุ่งเรื่องงานมาก แล้วทำไมเขาจะต้องมาที่บริษัทนี้เพราะเธอด้วยล่ะ?

“ไม่สำคัญหรอก ฉันไม่สนใจหรอกว่าเขามาทำอะไรที่นี่ ไม่ช้าหรือเร็วเราก็ต้องได้รู้อยู่ดี หึ ๆ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเราจะได้เห็นเขาในชีวิตจริงอย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิตของฉัน ผู้ชายในอุดมคติที่แท้จริง! เขาดูมีออร่ามาก เมื่อเทียบกับจี ยินเฟงแล้ว มันคนละชั้นกันเลย!” ซอง อันยีอุทานในขณะที่ริมฝีปากของเธอปิดลงอย่างรวดเร็ว

ทัง โรลชูวมองไปที่เธอและพูดขึ้นว่า “ดูเหมือนว่าแกจะเป็นเอามากจริง ๆ”

“ใช่สิ! ดูที่เขาช่วยแกก่อนหน้านี้สิ! แกอาจจะไม่สังเกตเห็นนะ เขาดูมีเสน่ห์มากตอนที่เขาเข้ามารับแกเอาไว้ ฉันว่าสิบนิ้วของจี ยินเฟยังเทียบไม่ได้กับนิ้วเดียวของเขาเลย” ซอง อันยีมีเรื่องให้พูดเกี่ยวกับจี ยินเฟงอีกแล้ว

ดวงตาของทัง โรลชูวหลี่ลงเล็กน้อย เธอพูดว่า “ฉันเหมือนคนตาบอดเลยที่ไปตกหลุมรักคนอย่างเขา ทำไมฉันถึงแยกไม่ออกว่าเขาเป็นผู้ชายหรือสัตว์”

เมื่อซอง อันยีเห็นเพื่อนของเธอกำลังเศร้าหมอง เธอจึงเข้าไปกอดเพื่อนของเธอเอาไว้และพูดปลอบโยนเธอทันที “มันก็ต้องเจอกับคนที่ไม่ดีสักหนึ่งครั้งในชีวิตแหละ อย่างน้อยแกก็ได้เห็นท่าทีที่แท้จริงของเขาก่อนที่มันจะสายเกินไป คนสวยและมีความสามารถอย่างแก ฉันมั่นใจว่าจะต้องมีคนที่ดีกว่าเขาเข้ามาแน่นอน จี ยินเฟงจะต้องเสียใจกับสิ่งที่เขาทำกับแก แกจะต้องได้เจอผู้ชายที่ดีกว่าเขาร้อยเท่าพันเท่า จงทำให้เขาเห็นว่าเขาได้สูญเสียเพชรเม็ดงามไป!”

“ได้เลยแก” ทัง โรลชูวรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อได้ฟังเพื่อนของเธอพูด แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกผิดอยู่เล็กน้อย

เธอควรจะบอกซอง อันยีว่าเธอแต่งงานกับลู ชินจินแล้ว แต่เธอได้สัญญากับลู ชินจินเอาไว้ว่า เธอจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับไปก่อน

และเธอก็เป็นคนที่ยื่นข้อเสนอนั้นเอง มันคงจะไม่แฟร์สำหรับเขาถ้าหากว่าเธอบอกเรื่องนี้กับเพื่อนของเธอ

เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดเมื่อเธอคิดได้ว่าซอง อันยีดีกับเธอแค่ไหน