บทที่ 153

ได้ยินแบบนั้น ทัง โรลชูว เอียงศีรษะมองเขาและยิ้มอย่างเขินอาย “แล้ว...ชินจิน อยากอาบน้ำกับฉันไหม?”

ลู ชินจิน ตะลึง

“อาบน้ำด้วยกัน?”

“ถ้า ชินจิน ไม่อาบ ฉันก็ไม่อยากอาบน้ำเหมือนกัน”

ทัง โรลชูว พึมพำกับตัวเองขณะที่เธอเอนตัวไปที่แขนของ ลู ชินจิน และถูหัวของเธอกับหน้าอกของเขา หลังจากหาตำแหน่งที่สบายแล้วเธอก็หยุดเคลื่อนไหว

เมื่อเห็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อยู่ในอ้อมแขนของเขา ลู ชินจิน ก็พบว่าความรู้สึกมืดมนของเขาหายไปอย่างมาก

“ที่รักเธอควรอาบเองนะ ไม่งั้นผมสัญญาไม่ได้หรอกว่าผมจะควบคุมตัวเองได้”

เสียงของ ลู ชินจิน นั้นต่ำ และเป็นแม่เหล็กฟังดูน่าหลงใหลอย่างยิ่ง

เขาพา ทัง โรลชูว ลงในอ่างอาบน้ำ หลังจากปรับอุณหภูมิของน้ำแล้วเขาก็เริ่มเติมน้ำลงในอ่าง

ทัง โรลชูว พยายามลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำ

“นั่งให้เรียบร้อย”

ลู ชินจิน ยืดตัวออกเพื่อบังคับให้เธอถอยหลังลง หลังจากออกจากห้องน้ำเขาได้สุ่มเสื้อผ้าจากตู้เสื้อผ้าของ ทัง โรลชูว ก่อนที่จะกลับมา

ในขณะที่อ่างค่อย ๆ เต็มไปด้วยน้ำ ทัง โรลชูว ก็นั่งอยู่ข้างในเสื้อผ้าบนร่างของเธอลอยขึ้น

เมื่อเห็น ทัง โรลชูว นอนอย่างคนเกียจคร้านอยู่ที่มุมอ่างอาบน้ำ ลู ชินจิน ก็