บทที่ 243

หลังจากที่ได้ยืนยันตัวตนของผู้หญิงคนนั้น และเธอเองก็ไม่ชอบ กู โรลโรล หญิงสาวพนักงานต้อนรับก็ยอมให้ ทัง โรลชูว ผ่านเข้าประตูไป

หลังจากพูดคุยกับลุงหยาง ทัง โรลชูว ก็ได้ทราบว่าพนักงานเก่าแก่ที่เคยอยู่ร่วมก่อตั้งบริษัทกับพ่อของเธอถูกไล่ออกไปหลายคน

ลุงหยางบอกว่า ทัง กรุ๊ป คงจะถูกทำลายลงในไม่ช้า ถ้าเหตุการณ์แบบนี้ยังคงเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

ทัง โรลชูว เดินตรงไปยังชั้นที่ห้องทำงานผู้บริหารตั้งอยู่ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมอย่างที่เธอจินตนาการไว้ ยกเว้นก็แต่เหล่าคุณลุงคุณป้าที่ครั้งหนึ่งเคยเรียกเธอว่า “ชูวชูว” ด้วยความรักและเอ็นดู ซึ่งตอนนี้ไม่อยู่แล้ว

“ยินเฟง ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับการบริหารจัดการองค์กรเลย ถ้าฉันได้สืบทอด ทัง กรุ๊ป ฉันจะยกมันให้คุณ คุณคิดว่ายังไงคะ?”

ประตูของห้องทำงานไม่ได้ปิดสนิท มันเปิดแง้มอยู่ ทำให้ใครก็ตามที่ผ่านไปผ่านมาสามารถได้ยินบทสนทนาได้

“นั่นคงไม่เหมาะนัก บริษัทนี้คือผลพวงของการทำงานอย่างหนักของพ่อของคุณ ผมคิดว่าคิดว่ามันคงดูไม่ดีถ้าคุณจะยกมันให้ผม”

ได้ยินคำปฏิเสธของ จี ยินเฟง เธอเบ้หน้าให้กับความเสแสร้งที่แฝงอยู่ของเขา

“ยินเฟง ไม่มีอะไรเสียหายหรอกค่ะ เพราะพอเ