บทที่ 380

"อี้เฉินและคุณยังไม่ได้แต่งงานกันนี่ เขาสามารถเลือกคู่ที่ดีกว่าได้ เรารักกัน ฉันไม่ใช่มือที่สามซักหน่อย"

หยาง เฉียนเฉียน ดูเหมือนจะไม่กระวนกระวายกับคำพูดของเธอ ในขณะที่เธอปกป้องตัวเองอย่างใจเย็น

"ใช่ คุณรักกัน ฉันอวยพรให้นะ แต่ไปรักกันไกล ๆ เถอะ"

ซอง อันยี รู้สึกหงุดหงิดสุด ๆ เธอรู้สึกวาบหวามอย่างมากเนื่องจากเธอเพิ่งมีเรื่องกับผู้ชายมา และเมื่อได้พบกับพวกเขาแล้ว เธอก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอเหมือนลูกบอลขนสัตว์ที่ยุ่งเหยิง

เธอแค่ต้องการให้พวกเขาหลีกทางให้เธอ เพื่อที่เธอจะได้จากไป

ในขณะเดียวกัน ทัง โรลชูว และ หยิง เสี่ยวเซียว กำลังยุ่งอยู่กับการช็อปปิ้ง โดยที่พวกเธอไม่เห็นว่า ซอง อันยี ไม่ได้ตามมา

"อันยี แกว่าเตียงอันยี้เป็นยังไง"

“อันยี โต๊ะอาหารอันนี้ดีไหม?”

“อันยี...”

ทัง โรลชูว ถามคำถามมากมาย แต่เธอไม่ได้รับคำตอบใด ๆ เธอกำลังจะหันกลับมาถาม ซอง อันยี ว่าทำไมเธอถึงเงียบ แต่เมื่อหันกลับไป เธอก็ไม่เห็น ซอง อันยี อยู่ด้านหลังแล้ว

“อันยีอยู่ไหน” ทัง โรลชูว เอื้มมือไปดึง หยิง เสี่ยวเซียว ที่เดินอยู่ข้างหน้า

“นั่นเธอไม่ใช่เหรอ…?”

“ข้างหลัง?”

ขณะที่ หยิง เสี่ยวเซียว หันกลับมา ดวงตาขอ