บทที่ 395

ป้าวูทำอาหารได้อร่อย ทัง โรลชูว จึงไม่สามารถหยุดตัวเองได้เธอกินข้าวไปสองชามและซุปอีกหนึ่งชาม

เมื่อทานเสร็จเธอรู้สึกได้ว่าอาหารกำลังย้อนคืนขึ้นมาที่ลำคอของเธอ เธอรู้สึกจะอ้วกออกมาได้ทุกนาที

เธอเดินออกมาจากห้องอาหารอย่างยากลำบาก เมื่อเห็นว่าเธอเดินออกมาอย่างช้า ๆ ราวกับหญิงตั้งครรภ์พร้อมกับท่าเท้าสะเอว ลู ชินจิน ก็หัวเราะออกมาและส่ายหน้าอย่างเหนื่อยอ่อน

เขาเดินเข้าไปในห้องครัวก่อนจะเดินกลับออกมา หลังจากนั้นครูใหญ่พร้อมกับแก้วในมือของเขา

ที่ห้องนั่งเล่น ทัง โรลชูว นอนอยู่บนโซฟาราวกับหญิงที่เสียชีวิตไปแล้วใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและรู้สึกเสียใจ

ท้องของเธอแน่นเสียจนจะระเบิดได้ทุกเมื่อ แต่เธอก็รู้สึกไม่สบายตัวเป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้สนใจที่จะรักษาภาพลักษณ์เธอ เธอตัดสินใจที่จะนอนอยู่ตรงโซฟาตัวนั้นตลอดไป

เมื่อ ลู ชินจิน เดินออกมาเจอเธออยู่ในสภาพเช่นนั้น เขาจึงเดินเข้าไปหาเธอ ก่อนจะหัวเราะขึ้นมาอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร เขาเดินไปยื่นแก้วให้เธอ “นี่คือ ชาฮอร์ธรอน มันจะช่วยคุณได้ในการย่อยอาหาร”

รับแก้วมาเธอช่องสายตาพี่จะมองหน้าเขารู้สึกซาบซึ้ง จึงบอกความรู้สึกของเธอออกมาว่า