ซอง อันยีก็เริ่มสะอื้น หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกตื้นตันถ้าชูวชูวและคนอื่น ๆ ไม่ได้อยู่กับเธอหลังจากเหตุการณ์นั้น เธอนึกไม่ออกเลยว่าเธอจะทนได้แค่ไหนเสียงร้องไห้ของอันยีดังเข้าหูของ ทัง โรลชูว เธอกำลังรู้สึกถูกกดดันอันยีที่เคยร่าเริงอยู่เสมอ หลังจากเหตุการณ์นี้เธอก็ร้องไห้ออกมาหลายครั้งแล้ว บางทีอาจมากกว่าที่เธอเคยร้องมาตลอด 20 ปีที่ผ่านมาเธอหวังเป็นอย่างยิ่งว่าโมเฟยจะสามารถจัดการเรื่องนี้ได้อย่างรวดเร็ว และช่วยให้ป้ากับลุงซองกลับบ้านโดยเร็วที่สุดนี่เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้อันยีที่ร่าเริงกลับมา...“เจ้านาย ทุกอย่างราบรื่นมาก พวกเขาต้องการคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวในคืนนี้ที่ พาราไดซ์ ออน เอิร์ท”ชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานสีดำ สวมชุดสูทและรองเท้าหนัง ก้มศีรษะลงเล็กน้อย แสดงท่าทีเคารพนับถือเซิน โมเฟยที่กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ หลังจากได้ยินสิ่งที่ชายคนนั้นพูด เขาก็เงยหน้าขึ้น คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย “พาราไดซ์ ออน เอิร์ท?”ที่นั่นคงไม่ใช่สถานบันเทิงที่ไร้ค่าใช่ไหม?“ใช่ พาราไดซ์ ออน เอิร์ท ผมได้ยินมาว่ามันเป็นหนึ่งในธุรกิจของตระกูลหยาง”ธุรกิจของตระกูลหยาง? ดวงตาของ เซ
ค่ำคืนอันมืดมิดเซิน โมเฟยก้าวเข้าสู่ พาราไดซ์ ออน เอิร์ท และก็เห็นภาพที่ไม่ต่างจากบาร์อื่นซักเท่าไหร่ชายในชุดสูทเดินเข้ามาหาเขาและพูดว่า "ขอโทษครับ คุณคือ คุณเซินรึเปล่า?"เซิน โมเฟยเหลือบมองเขา "พวกเขาอยู่ที่ไหน?"ชายคนนั้นเห็นเขาเดินเข้ามาคนเดียวด้วยท่าทางที่ไม่ธรรมดา ดังนั้นเขาจึงเข้ามาและพยายามถามว่าเขาคือ คนที่เจ้านายของเขารอหรือไม่ เขาไม่คิดว่าเดาถูกใบหน้าของชายคนนั้นมีรอยยิ้มที่ดูเหมือนประจบประแจงทันที เขาโน้มตัวไปข้างหน้าและทำท่าทางเชิญชวน “คุณเซิน เชิญมากับผมครับ”ขณะที่กำลังเดินตามชายคนนั้นไป เซิน โมเฟยก็สังเกตทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในบาร์ที่กำลังมีชีวิตชีวาแสงอันแหลมคมส่องประกายในแววตาอันมืดมิดของเขา สถานที่นี้ดูเหมือนปกติ แต่มีบางสิ่งที่น่าขยะแขยงแฝงตัวอยู่และทั้งหมดนี้จะถูกทำลายในคืนนี้ชายคนนั้นพาเขาไปที่ห้องส่วนตัวบนชั้นสองของคลับและพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มว่า "คุณหยางกำลังรออยู่ข้างใน เขารอคุณมานานแล้วครับ"จากนั้นชายคนนั้นก็ผลักเปิดประตูให้เห็นสถานการณ์ที่ไร้สาระแก่ เซิน โมเฟยผู้หญิงที่นุ่งน้อยห่มน้อยหลายคนเต้นรำไปรอบ ๆ อย่างเร้าใจชายวัยกลางคนที่มีพุงโตสองสาม
ออร่าของ เซิน โมเฟยน่าเกรงขามมาก จนทำให้ หยาง กั๋วปังไม่กล้าเข้าใกล้เขา เขาทำได้แค่นั่งห่าง ๆ ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบไปซักครู่หยาง กั๋วปังไม่ใช่เด็กอีกต่อไป และเขาได้ประสบกับทุกสถานการณ์มาแล้ว เขารีบหนีจากความรู้สึกกดดัน เขารีบหยิบขวดเหล้าขึ้นบนโต๊ะและเริ่มรินให้ เซิน โหมเฟย เขาส่งแก้วให้ผู้ชายตรงหน้าอย่างจริงจัง “คุณเซิน เชิญดื่มก่อน”สายตาของนายเซิน กวาดไปทั่วกระจกอย่างแผ่วเบา หลังจากนั้นก็มองหน้าของนายหยาง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา“คุณหยาง ผมรู้สถานการณ์ปัจจุบันของบริษัทคุณแล้ว ถ้าผมตกลงที่จะลงทุนโครงการของคุณ คุณตั้งใจจะให้หุ้นผมเท่าไร”เซิน โมเฟยไม่ได้อ้อมค้อม เขารีบเข้าประเด็นหยาง กั๋วปังตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาดัง ๆ เขายกย่องคนตรงหน้าอย่างจริงใจ “คุณเซิน คุณเป็นคนตรงไปตรงมาจริง ๆ”เขาวางขวดลงบนโต๊ะแล้วถามว่า “คุณเซิน คุณคิดว่าแค่ไหนถึงจะเหมาะสม?”"30%" เซิน โมเฟยพูดตัวเลขออกมาอย่างเย็นชารอยยิ้มบนใบหน้าของ หยาง กั๋วปังหยุดนิ่งทันที “คุณเซิน คุณกำลังล้อเล่นรึเปล่า”พี่ใหญ่ของเขาเป็นประธานของ หยาง กรุ๊ป และเขาถือหุ้นเพียง 35% เท่านั้น ถ้าเ
ชายในชุดเครื่องแบบตำรวจเดินเข้ามาภายในห้องส่วนตัว หัวหน้าของพวกเขาดึงตราตำรวจออกมาโชว์พร้อมพูดว่า “เรามาจากหน่วยตำรวจปราบปราม มีคนแจ้งว่าที่นี่มีสิ่งผิดกฏหมาย”เซิน โมเฟยหยุดฝีเท้าของเขา และหันกลับไปมอง หยาง กั๋วปังด้วยสายตาเย็นชา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คิดว่าจะมีตำรวจมาที่นี่ เพราะตอนนี้ใบหน้าของเขาเริ่มซีดเซียวแล้วเซิน โมเฟยค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและมีการเยาะเย้ยเยาะเย้ยปรากฏบนริมฝีปากบางของเขา ในคืนนี้ "พาราไดซ์ ออน เอิร์ท" จะต้องหายไปจากเมืองตำรวจที่มากำลังตรวจค้นทุกซอกทุกมุมของห้องส่วนตัว ส่วน เซิน โมเฟย และ หยาง กั๋วปัง ถูกพาตัวลงไปชั้นล่างตอนที่เขาเดินเข้ามาบาร์แห่งนี้มีคนพลุกพล่านและมีเสียงดังมาก แต่ตอนนี้มันก็เงียบมากเช่นกัน มีเพียงแสงไฟหลากสีเท่านั้นที่ยังคงกระพริบอยู่ตำรวจมากกว่าหนึ่งโหลได้ล้อมกลุ่มคนกลุ่มนี้ไว้ บางคนดูหวาดกลัวในขณะที่คนอื่น ๆ จ้องเขม็งไปที่ตำรวจ“โมเฟย”ทันทีที่เขาเห็น เซิน โมเฟยเดินไปเดินมา ตำรวจคนหนึ่งก็เดินเข้าไปทักทายเขาเมื่อเห็นชายคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ เซิน โมเฟยก็แสดงรอยยิ้มที่จริงใจให้เขา “ซิง ซู่”ซิง ซู่ยิ้มและตบบ่าของเขา “มาที่นี่ทำไมเพื่อน?”“
ซิง ซู่เลิกคิ้ว “ก็ได้ ไม่อยากบอกสินะ” แต่เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถดึงคำตอบออกมาได้ดังนั้น ซิง ซู่จึงเริ่มสอบสวน “เพราะผู้หญิงเหรอ?”เซิน โมเฟยยังคงเงียบแต่ ซิง ซู่ดูเหมือนจะเดาถูก “นั่นไงเพราะผู้หญิงจริง ๆ ด้วย บอกฉันที หยาง กั๋วปัง ตาแก่คนนั้นทำอะไรกับผู้หญิงของนาย?”เซิน โมเฟยเอียงศีรษะและจ้องเขา "ซิง ซู่ นายยังเหมือนเดิมเลยนะ ชอบยุ่งเหมือนเดิมเลย"ซิง ซู่ไม่สามารถปฏิเสธได้ เขาจึงรีบพูดเพื่อปกป้องตัวเอง “ฉันไม่ได้ยุ่ง ฉันแค่เป็นห่วงนาย”เซิน โมเฟย ยิ้มเล็กน้อย ก่อนที่จะแสดงท่าทางเคร่งขรึม "ซิง ซู่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เราต้องทำให้ 'พาราไดซ์ ออน เอิร์ท' หายไปจากเมือง"“หายไป?” ซิง ซู่ขมวดคิ้ว “ฉันเกรงว่ามันจะค่อนข้างยุ่งยาก เพราะมีคนจากตระกูลหยางอยู่ในกองตำรวจ เป็นไปได้ว่าเรื่องนี้อาจจะจบยากกว่าที่คิด”“อย่าให้มันเกิดขึ้น” เซิน โหมเฟยกล่าวด้วยการเยาะเย้ย นัยน์ตาสีดำที่ลึกซึ้งของเขาเผยให้เห็นถึงความโหดร้าย “ถ้าคนเหล่านั้นกล้าช่วยพวกหยาง พวกเขาจะต้องถูกปลดออกจากตำแหน่ง”ซิง ซู่มองเขาและเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พูด “นายจะใช้อิทธิพลของตระกูลเซินไหม?”"ทำไมจะไม่ล่ะ?" เซิน โมเ
ลู ชินจินอุ้ม ทัง โรลชูวไปที่ห้องนอนแล้ววางเธอลงบนเตียงเบา ๆ จากนั้นร่างสูง ๆ ของเขาก็คล่อมตัวของเธอเอาไว้เมื่อเห็นเขากำลังจะจูบเธอ ทัง โรลชูวก็รีบยกมือขึ้นดันหน้าอกของเขา แล้วหันหน้าไปทางอื่น “อย่านะ ฉันยังไม่ได้อาบน้ำแปรงฟันเลย”"ไม่เป็นไรครับ" ลู ชินจินดึงมือของเธอออกและบีบคางของเธอเบา ๆ ให้หันหน้าไปทางเขาทัง โรลชูวจ้องเข้าไปในดวงตาสีเข้มที่ลึกล้ำที่ดูเหมือนสระน้ำลึก มันทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งผมยาวของเธอลดหลั่นลงมาและสยายออก ทำให้ใบหน้าของเธอดูวิจิตรงดงามยิ่งขึ้น ดวงตาที่น่ารักของเธอเปล่งประกายด้วยแสงระยิบระยับ มันดูน่าดึงดูดเป็นพิเศษริมฝีปากสีทับทิมของเธอแยกออกเล็กน้อย ราวกับกำลังเชิญชวนใครสักคนมาชิมมันหัวใจของเขาสั่นและก้มลงจูบริมฝีปากของเธอ ลิ้นร้อนยาวของเขาพุ่งตรงเข้าไป ลิ้มรสความหวานในปากของเธอกลิ่นของเขาแผ่ซ่านไปทั่วประสาทสัมผัสของเธอ หัวใจของเธอกำลังสั่นไหวเธอสัมผัสได้ถึงความหลงใหลเธอยกมือขึ้นคล้องคอเขาแล้วจูบกลับทีละขั้น ตอนนี้เธอกำลังจมลงไปในวังวนแห่งความหลงไหล ไม่อาจคลายตัวเองออกได้ในห้องที่เงียบสงบมีเสียงคร่ำครวญอ่อนโยนจากผู้หญิงคนหนึ่ง และ
หลี่ อูมองเธออย่างเงียบ ๆ ในที่สุดเขาก็พูดว่า “พ่อของเธอ พ่อแท้ ๆ”"พ่อแท้ ๆ?"กู โรลโรลตกตะลึง เธอยังมีพ่อแท้ ๆ อยู่เหรอ?“ไม่นานมานี้ แม่ของเธอมาหาพี่ใหญ่ของฉัน ซึ่งเขาเป็นพ่อแท้ ๆ ของเธอ เสวีย จื้อกัง แม่ของเธอขอให้เขาช่วยเธอ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาที่นี่”คำพูดของ หลี่ อูได้ไขปริศนาในใจของ กู โรลโรล เธอเคยสงสัยว่าทำไมมีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน แต่ตอนนี้เธอก็ได้เข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่กู โรลโรลจ้องเขาอย่างรุนแรง ถามด้วยน้ำเสียงที่รุนแรง “เขาจะช่วยฉันยังไง มีแค่คุณคนเดียวเอง?”หลี่ อูไม่ได้ใส่ใจกับความสงสัยของเธอ เขาแค่หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “ทำในสิ่งที่เธอต้องการ ฉันจะช่วยเอง”"ช่วยฉัน?"กู โรลโรลหรี่ตาลง “งั้นก็ช่วยฉันฆ่า ทัง โรลชูว”ดวงตาของ หลี่ อูกลายเป็นเย็นชาทันที “คุณหนู เธอไม่เชื่อฉันเหรอ”“ไม่ ฉันไม่ทำ” กู โรลโรล ยอมรับอย่างตรงไปตรงมา "ทำไมฉันต้องเชื่อด้วยว่าพ่อของฉันยังอยู่ ทั้งทีฉันก็ไม่เคยเจอมาก่อนเลย"“ไม่ว่าเธอจะเชื่อรึเปล่า แต่ฉันก็พูดในสิ่งที่ฉันรู้ออกไปแล้ว คุณผู้หญิง”หลี่ อูพูดคำสุดท้ายนี้อย่างเย็นชาและหันหลังเดินจากไปพอไปถึงหน้าประตูเขาก็หั
หยาง เฉียนเฉียนกลัวว่าถ้าตระกูลหยางล่มสลาย เธอจะไม่ใช่ลูกสาวของตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจอีกต่อไปในทางกลับกัน ฮัน อี้เฉินก็กังวลว่าความทะเยอทะยานของเขาจะถูกขัดขวางหาก หยาง กรุ๊ป ล้มละลายไม่ได้เป็นเพราะ หยาง กรุ๊ป เหรอที่เขาทรยศ ซอง อันยีแล้วมาเป็นแฟน หยาง เฉียนเฉียน?เขารู้ว่า หยาง เฉียนเฉียนเป็นลูกสาวคนเล็กสุดที่รักของประธานหยาง เขาเคยบอกว่าเขาจะทิ้ง หยาง กรุ๊ป ให้กับเธอหลังจากที่เขาเสียชีวิตนี่คือเหตุผลที่เขาพยายามเพื่อเข้าหา หยาง เฉียนเฉียน เมื่อประธานหยางเสียชีวิต หยาง กรุ๊ปก็จะตกเป็นของเธอและเมื่อเป็นของเธอมันก็จะเป็นของเขาด้วยเช่นกันแต่ในสิ่งที่มนุษย์อยากได้ทั้งหมดนั้น พระเจ้าเป็นคนกำหนดไม่มีใครคาดคิดว่า หยาง กรุ๊ป จะล้มละลายเนื่องไม่มีผู้ร่วมลงทุนด้วยและการที่เป็นแบบนี้เกิดจากเฉียนเฉียนและตัวเขาเองดังนั้นเขาจึงต้องกระตือรือร้นที่จะแก้ไขปัญหาทางการเงินของ หยาง กรุ๊ปดวงตาที่เฉียบแหลมของ หยาง กั๋วปัง มองไปทั่วใบหน้าของเด็กทั้งสองคนนี้ เขาสามารถสังเกตได้จากท่าทางที่เคร่งขรึมของพวกเขาว่าพวกเขากำลังกลัวว่า หยาง กรุ๊ป จะล้มละลาย ซึ่งหมายความว่าชีวิตที่เคยสะดวกสบายของพวก