บทที่ 653

เมื่อตะวันลับขอบฟ้า

ณ ร้านอาหารรอยัล ไดนาสตี้ ไฮท์ แสงสีสันระยิบระยับของไฟดวงเล็กใหญ่ที่ถูกประดับไว้ส่องแสงไปทั่ว เสริมด้วยเสียงเปียโนไพเราะ และกลิ่นหอมของอาหารรสเริศ ที่ทำให้บรรยากาศอาหารค่ำนั่นผ่อนคลายอย่างลงตัว

โรลชูหั่นเนื้อสเต๊กนุ่มเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วใช้ซ้อมกดลงบนเนื้อนำเข้าริมฝีปากของตน ร่างบางค่อย ๆ เคี้ยวเนื้อแสนอร่อย ดวงตากลมเบิกกว้างขึ้นมองใบหน้าหล่อของแฟนหนุ่มอย่างมีความสุข เมื่อสัมผัสได้ถึงรสชาติที่หวานลิ้นของเนื้อตรงหน้า

แสงสีเหลืองที่ส่องผาดผ่านสันจมูกโด่ง ขลับให้ใบหน้าหล่อเหลาของคนที่นั่งอยู่ตรงข้าม โดดเด่นและคมเข้มมากขึ้นกว่าเดิม

โรลชูวกลืนเนื้อชิ้นเล็กลงคอ พลางเอ่ยถาม “ชินจิน มันจะไม่มีปัญหาใช่ไหม ถ้าเราไม่กลับไปที่ตระกูลลู?”

ชินจินเลิกคิ้ว ก่อนจะยิ้มออกมา “ไม่เป็นไรหรอก”

ใบหน้าสวยพยักตอบแล้วไม่ถามอะไรอีก ถ้าชินจินว่าโอเค ทุกอย่างก็โอเค

ไม่นานโรลชูวก็เปลี่ยนเรื่องคุย “ฉันเลือกเซิน เฉียน ให้มาเล่นบทบทนางเอกในหนังของเรา”

“เซิน เฉียน?” ชินจินประหลาดใจ “คุณหมายถึงนักแสดงจากเครือทังไห่น่ะเหรอ?”

โรลชูวตอบกลับเสียงเบา “ก็ เซิน เฉียนคนนั้นที่เคยช่วยฉันไว้นั่นแหละ”