บทที่ 717

อะไรนะ? ไม่ทีทางออกแล้วเหรอ?

เซา เสี่ยวหวันไปเคยตระหนักถึงเรื่องนี้มาก่อน เธอแค่อยากกำจัด ทัง โรลชูวออกไปให้พ้นทาง ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม

ดังนั้นเธอจึงเลือกเมินเฉยต่อคำพูดของลูกสาว แล้วกดมีดชิดลำคอบางมากกว่าเดิม พร้อมบังคับให้โรลชูวเดินออกมาจากห้องพักพร้อมตน

ใบหน้าของโรลโรลซีดเผือด ขาเรียวรีบวิ่งตามคนทั้งสองออกไปทันที แต่ในขณะที่กำลังจะคว้ามือของโรลชูวไว้ได้ เสียงตวาดของแท่ก็ทำเธอชะงัก “อย่าตามมา! ออกไปซะ!”

ร่างทั้งร่างของเธอนิ่งค้างได้แต่มองแม่ลากทัง โรวชูวเข้าลิฟต์ไป

กว่าจะได้สติวิ่งตาม ประตูลิฟต์ก็ปิดกระแทกหน้าเลื่อนไปชั้นอื่นเสียแล้ว

เมื่อเทียบกับ กู โรลโรลที่วิตกจนแทบบ้า ทัง โรลชูวที่โดนมีดจ่อคอนั้นนิ่งขรึมกว่าเยอะ และพอเห็นเสี่ยวหวันกดปุ่มเลือกชั้นบนสุดก็ทำให้เธอขมวดคิ้วหน่อย ๆ สายตาก้มมองมือของหญิงวัยกลางคนพลางคิดว่า แค่ใช้ศอกกระทุ้งเธอก็สามารถหลุดออกจากการกังขังนี้ได้ แต่โรลชูวก็ยอมเล่นตามน้ำไป โดยที่ไม่รู้ว่าจะโดนทำร้ายจากมีดคมเมื่อไหร่เช่นกัน

เพื่อปกป้องตัวเองจากอารมณ์ที่คาดเดาไม่ได้ของเสี่ยวหวัน โรลชูวจึงได้แต่ยืนนิ่งไม่ขัดขืน และมีบ้างที่เอ่ยเชิงแนะนำด้วยโทนเสียงที