บทที่ 723

“ชูวชูว…”

โรลชูวหันกลับไปหาหยิง เสี่ยวเซียว ที่เรียกเธอเมื่อครู่ เพื่อนรักเอนตัวเข้ามากระซิบใกล้ “ฉันคิดว่ายัยนี่โกหก หล่อนต้องวางแผนอะไรอยู่แน่ ๆ”

คิ้งเรียวเลิกขึ้นข้างหนึ่ง แล้วเบนสายตากลับไปยังเหวินจิงที่ยังทำหน้าตาจริงจังยืนยันคำพูดของตน

ริมฝีปากบางเม้มแน่น พลางเหลือบมองอันยีอีกครั้ง พลันความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัว

ไม่นานโรลชูวก็หันกลับไปมอง ซู เหวินจิงที่ยังคงใบหน้ายิ้มไว้แบบเดิม พร้อมริมฝีปากที่ยกยิ้มเล็กน้อย “คุณซู นี่คือสิ่งที่คุณอยากบอกเราทั้งหมดใช่ไหมคะ?”

เหวินจิงนั่งตัวตรง “ใช่ค่ะ”

โรลยิ้มยิ้มตอบแล้วเอ่ยอย่างสุภาพ “พอดีว่าเราสามคนมีเรื่องที่ต้องปรึกษากันนิด จะเป็นไปได้ไหมคะ ที่คุณพอจะให้เวลาส่วนตัวกับเราได้คุยกันแค่สามคน?”

โรลชูวกำลังเอ่ยปากไล่อีกฝ่ายกลาย ๆ

ซึ่งคนถูกไล่ก็ยิ้มอ่อน “ได้สิค่ะ เชิญคุณสามคนคุยกันต่อเลยค่ะ ไว้ครั้งหน้าค่อยหาโอกาสทาคุยกันใหม่นะคะ”

พูดจบร่างบางของเธอก็โค้งตัวลงให้สามสาว และหมุนตัวเดินออกไปทันที เมื่อออกจากร้านกาแฟมาได้สักพัก ใบหน้าสวยที่เคยยิ้มแย้มก็แปรเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงไม่สบอารมณ์

คล้อยหลังร่างเพรียวของซู เหวินจิง, ทัง โรลชูวก็หันมามอ