Share
บทที่ 796 เมื่อเพื่อนของคุณโดนจับเป็นตัวประกัน
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 797 ความไม่มั่นใจในการแบ่งเตียง… กับแจ็คสัน
”คุณไม่ได้เชื่อจริง ๆ ใช่ไหมว่าการอยู่ที่บ้านของผมจะอันตรายกว่าการโดนลักพาตัว?” แจ็คสันเหน็บ “ฟังนะ ผมแค่ไม่ต้องการให้อะไรเกิดขึ้นกับคุณก่อนที่เราจะแก้ไขปัญหาของธัญญ่าได้ เข้าใจไหม? เพราะสิ่งสุดท้ายที่ผมต้องการคือปัญหาที่ทับซ้อนกัน หากคุณกังวลว่าผมจะทำอะไรคุณขนาดนั้น ก็ได้ ผมจะไปส่งคุณที่บ้านผมแล้วผมจะไปนอนที่ออฟฟิศ”ข้อยินยอมที่ชัดเจนของเขาทำให้ทิฟฟานี่ยากที่จะปฏิเสธข้อเสนอของเขาได้ ส่วนใหญ่เป็นเพราะที่จริงแล้วเธอกลัวที่จะกลับบ้าน ถ้าเบคเค็ตเห็นว่าเขาสามารถทำอะไรกับธัญญ่าได้อย่างไม่มีปัญหา เขาก็จะสามารถซุ่มโจมตีทิฟฟานี่ในคอนโดมิเนียมของเธอได้เช่นกันและถ้าเขาจับเธอได้… แม้ว่าเธอจะออกมาจากเงื้อมมือของเขาทั้งเป็นได้ แต่เธอก็คงจะต้องเย็บแผลมากมายแน่นอน“อะ-เอ่อ ถ้าคุณยืนยัน… งั้นขอโทษที่ต้องรบกวนด้วย” ทิฟฟานี่ยอมอ่อนข้อแจ็คสันไม่ตอบอะไร ทิฟฟานี่ไม่เคยพูดกับเขาอย่างเป็นทางการมาก่อน ดังนั้นตอนนี้เขาจึงปรับตัวเข้ากับมันได้ยากรถหยุดก่อนถึงทางเข้าของไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่า เมื่อจำรถของแจ็คสันได้ รปภ.จึงยกตัวกั้นขึ้นทันทีแจ็คสันเลื่อนกระจกลงและมองไปที่ชายคนนั้น “โย่ นี่คือแฟนของผม จำ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 798 บนยอดเขาแห่งความโศกเศร้า ที่ที่ฉันพูดคนเดียว
ดวงตาของแจ็คสันฉายแววของความดีใจ เขาลุกขึ้นและตามทิฟฟานี่กลับเข้าไปในห้องนอนเธอถอดแจ็กเก็ตออก โดยเหลือเสื้อชั้นในและกางเกงยีนส์ทรงสกินนี่ไว้ก่อนจะปีนขึ้นบนที่นอน ในขณะเดียวกัน แจ็คสันซึ่งใส่ชุดนอนมองมาที่เธอและถามว่า “นี่คุณจะไม่ถอดกางเกงยีนส์นั้นจริง ๆ เหรอ? ผมจะไม่พูดถึงว่ามันสกปรกแค่ไหนหลังจากที่ใส่มันมาแล้วทั้งวัน แต่คำถามของผมคือ มันไม่อึดอัดและจะทำให้คุณนอนไม่สบายเหรอ?”เธอจ้องหน้าเขา “หึ พยายามได้ดีนะ แต่ฉันจะไม่ถอดมันออก! ถ้าคุณคิดว่ามันสกปรกก็ไม่ต้องนอนกับฉันสิ!”จากนั้น หลังจากที่จำได้ว่านี่คือบ้านของเขา ทิฟฟานี่ที่อายก็รวบรวมความสำนึกในตนเองมากพอที่จะพูดว่า “คุณยืนยันว่าจะให้ฉันมาที่นี่เองหนิ!”แจ็คสันเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าด้วยความรำคาญเล็กน้อยและโยนเสื้อสเวตเตอร์สีขาวบาง ๆ ของเขาให้เธอ “ผมหมายถึงว่าคุณควรจะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นที่จะทำให้นอนหลับสบายขึ้นมาก ไม่ต้องกังวล เสื้อของผมยาวพอที่จะคลุมถึงหัวเข่าของคุณเลยแหละ”ความเงียบของทิฟฟานี่เป็นหนึ่งในข้อตกลงโดยปริยาย เธอคว้าเสื้อสเวตเตอร์และมุ่งหน้าเข้าห้องน้ำหลังจากที่เธอเปลี่ยนเสื้อเสร็จ เธอก็ตกใจมากที่เห็นว่าแจ็คสันไม่ไ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 799 ไม่ใช่วัสดุวายร้ายอย่างแน่นอน
ธัญญ่าขมวดคิ้ว “คุณทำอะไร… คุณทำอะไรในขณะที่ฉันเมา? ฉันเคยคิดว่าคุณเป็นคนท้องถิ่นในเมืองหลวง แต่คุณไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยเหรอ? ฟังนะ ฉันเข้าใจ คุณอยากประสบความสำเร็จ ฉันก็เหมือนกัน ฉันต้องการหยั่งรากในเมืองนี้และเติบโตขึ้น แต่ฉันก็รู้ด้วยว่าคุณต้องยืนบนพื้นให้ได้ก่อนถ้าคุณต้องการที่จะหยั่งราก! ไม่ว่าคุณกำลังวางแผนอะไรในตอนนี้ มันจะทำลายคุณเท่านั้น!“คุณเป็นเรื่องราวแห่งความสำเร็จสำหรับฉันแล้วนะเบคเค็ต คุณเป็นเจ้าของรถ บ้าน และงานที่มีรายได้สูง คุณฉลาด มีความรู้ มีการศึกษา! คุณมีสิ่งเหล่านี้แล้ว ทำไมคุณถึงยังทำอย่างนี้ล่ะ?”“ทั้งหมดนั่นเป็นภาพลวงตา! ผมบ้านหลังนั้น! รถคันนี้ก็ซื้อผ่านเงินกู้! และงานของผมอาจได้ค่าตอบแทนสูง แต่ 10 ปีก็ยังคงไม่เพียงพอสำหรับดาวน์อะไรในเมืองนี้!” เบคเค็ตกัดฟัน “ผมมองไม่เห็นอนาคตของตัวเองและผมเกลียดมัน! เกลียดที่ไม่รู้ว่าชีวิตจะพลิกผันเมื่อไร! แล้วก็คุณ… คุณเป็นตั๋วที่พระเจ้ามอบให้เพื่อให้หลุดพ้นจากเรื่องนี้และผมจะไม่ปล่อยคุณไปง่าย ๆ! คุณไม่รู้เหรอว่าเมืองที่มีกลิ่นเหม็นนี้ไม่ได้ขาดคนขี้โกงอย่างผมเลย ใครกันที่ไม่ดีกว่าหรือแย่กว่ากัน? ผมจะยืนอยู่เหนือฝูงชน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 800 และแล้วเหยื่อก็ช่วยเหลือคนร้าย
ธัญญ่าเป็นคนอ่อนโยนโดยธรรมชาติ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่สามารถโกรธได้ “โอ้ ไม่ คุณไม่ได้ทำสิ่งเลวร้ายที่สุดกับฉัน แต่คุณปฏิเสธที่จะให้เสรีภาพฉันในการลงจากรถที่เหม็นอับคันนี้ไม่ใช่เหรอ? ซึ่งมันถือว่าเป็นการกักขังโดยมิชอบด้วยกฎหมายไหม? ฮะ? แล้วเจ้าหนุ่ม ความจริงที่ว่าคุณข่มขู่ทิฟฟานี่ด้วยการใช้ฉันล่ะ?!”เบคเค็ตเปิดประตูทันที “เอางี้ เราจะแสร้งทำเป็นว่ามันเป็นเรื่องตลกขบขัน ตกลงไหม? แค่โทรหาทิฟฟานี่แล้วบอกเธอว่าคุณโอเค สบายดี ครบ 32 ผมจะส่งคุณกลับทันที ตกลงไหม? แค่แสร้งทำเป็นว่านี่ผมเมาจนเลื้อน โอเค๊?“เถอะนะธัญ.. ผมพยายามที่จะประสบความสำเร็จในเมืองหลวงมาเป็นเวลาสิบปี สิบปี! ผมแค่อารมณ์เสียไปหน่อย โอเคนะ? อย่าเอาผิดผมเลย ได้โปรด!” เขาลดเสียงลงเมื่ออ้างดังนั้น “ถ้าผมลงเอยในคุก ผมจะต้องตายแน่ ๆ อนาคตของผมก็จบลงแล้ว! ได้โปรด พ่อแม่ผม… พ่อแม่ผมยังคงรอผมที่บ้านเกิด รอให้ผมนำชื่อเสียงและความภาคภูมิใจกลับบ้าน แต่ผมก็ยังล้มเหลวกับพวกเขา ผมเลยไม่ได้กลับบ้านมาหลายปีแล้ว…”เมื่อครั้งหนึ่งเราเคยถูกกัดแล้ว ครั้งที่สองเราก็จะเขินอาย ธัญญ่ากลัวว่าจะโดนหลอกอีก เธอจึงถามต่อว่า “แต่ที่ผ่านมาคุณ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 801 ความใกล้ชิด
ธัญญ่าประหลาดใจเล็กน้อย “คุณไม่ได้อยู่บ้านหรอกเหรอ?”ทิฟฟานี่ตอบอย่างเหม่อลอยว่า “เปล่า ฉันอยู่ที่บ้านแจ็คสัน…”ธัญญ่าตกใจเล็กน้อย “คุณ… กลับไปอยู่กับเขาแล้วเหรอ?”ทิฟฟานี่ไม่สามารถอธิบายตัวเองได้ “โอ้ แก้ไขปัญหาของตัวเองก่อนเถอะ กลับบ้านเลยนะ โทรหาฉันเมื่อเธอถึงบ้านแล้วด้วย! ฉันจะพาเธอไปที่สถานีตำรวจเพื่อปิดคดีเอง”หลังจากที่วางสาย ทิฟฟานี่ก็สังเกตเห็นว่าตอนนี้ยังไม่เจ็ดโมงด้วยซ้ำและเธอก็ค่อนข้างง่วงนอน เธอกลับไปที่เตียงและนอนลงอีกครั้ง เธอต้องการจะนอนต่ออีกสักสิบนาทีโดยถือโทรศัพท์ไว้ในมือ พลางรอโทรศัพท์จากธัญญ่าเมื่อเธอกลับถึงบ้านทันใดนั้น แจ็คสันก็เอามือมาโอบเอวเธอ ในความสะลึมสะลือของเธอ เธอขอให้เขาอย่ามายุ่งกับเธอด้วยการไม่สนใจเขา จากนั้นแจ็คสันก็ขยับมือไปที่หน้าอกของเธอด้วยความเคยชิน เขายังบีบหน้าอกเธอถึงสองครั้งด้วยซ้ำ เธอหันกลับไปมองเขาด้วยความตกใจ เมื่อสังเกตเห็นว่าเขายังหลับอยู่ เธอจึงระงับความรู้สึกที่อยากจะตบเขา เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะขยับมือของเขาออกไปวินาทีถัดมา เขาขยับร่างกายเพื่อมาพิงเธออย่างใกล้ชิดก่อนที่เขาจะโอบกอดเธอแน่น โดยปราศจากความรู้สึกอับอายเขายังใช
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 802 ความขี้ขลาดของเธอและรอยดูดของเขา
เขาก้มศีรษะลงและดูดคอเธออย่างหลงใหล “ถ้าคุณไม่พูดความจริงกับผม ผมจะไม่ปล่อยคุณไป นอกจากนี้… ครั้งนี้ผมจะทำมันอย่างแน่นอน ผมจะนับถึงสิบ ถ้าคุณไม่เริ่มพูดก่อน ผมจะเริ่ม… หนึ่ง สอง สาม…”เมื่อเขานับถึงขวบ ทิฟฟานี่ก็ไม่สามารถรั้งตัวเองไว้ได้อีกต่อไป “ฉันจะพูด! ฉัน… ตอนนี้ฉันไม่มีความรู้สึกกับคุณแล้วจริง ๆ!” เธอโกหกโดยสิ้นเชิง เธอไม่สามารถเปิดเผยความคิดภายในที่น่าขยะแขยงและน่าสมเพชของเธอแก่เขาได้ รวมทั้งความนับถือตนเองที่ต่ำของเธอ ความสิ้นหวังของเธอ...เห็นได้ชัดว่าแจ็คสันไม่เชื่อเธอ เขาเอื้อมมือออกไปและเอาชนะการป้องกันครั้งสุดท้ายของเธอ ในเวลาเดียวกัน เขาก็ลดร่างกายของเขาลงเธอกรีดร้องและสูดลมหายใจเย็น ๆ เข้าเนื่องจากความเจ็บปวด ถึงกระนั้น… เธอยังคงปฏิเสธที่จะบอกความจริงกับเขา เธอตัดสินใจปล่อยให้มันเป็นไป...เขาใช้กำลังทั้งหมดที่มีกับเธอและสนุกกับทุกช่วงเวลาของมัน เขายังจูบเบา ๆ บนแก้มที่แดงก่ำของเธอด้วย “บอกความจริงมา… บอกผมเดี๋ยวนี้… ทำไม? ถ้าคุณไม่รักผมแล้ว ทำไมร่างกายของคุณถึงตอบสนองต่อสัมผัสของผมแบบนี้ล่ะ? คุณไม่โกหกผมไม่ได้หรอก…”เธออดทนและกัดฟันแต่ยังคงนิ่งเงียบ เขาเริ่มโกรธและ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 803 เขาศรัทธาในตัวเธออย่างลึกซึ้ง
เมื่อไปถึงที่สถานีตำรวจ พวกเขาก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการถูกตำรวจดุได้ พวกเขาได้แจ้งความกับตำรวจเมื่อคืนก่อนและตำรวจก็ทำงานหนักตลอดทั้งคืน ทันใดนั้น พวกเขาก็อ้างว่ามันเป็นแค่ความเข้าใจผิด แน่นอนว่าพวกเขาจะถูกดุสำหรับเรื่องนั้นเมื่อพวกเขาปิดคดีและออกจากสถานีตำรวจ ในที่สุดธัญญ่าก็ตัดสินใจที่จะเปิดใจกับทิฟฟานี่ “พี่ทิฟฟานี่ หนูขอโทษ หนูโกหกคุณ อันที่จริง… เบคเค็ตต้องการใช้หนูเพื่อข่มขู่คุณ เขาไม่ได้เมาอะไรเลย แต่หลังจากที่เขารู้ว่าผลที่ตามมาจะเลวร้ายแค่ไหน เขาก็ขอร้องให้หนูปล่อยเขาไป นอกจากนี้ เขาไม่ได้ทำอะไรหนูเลย หนูก็เลยใจอ่อน… หนูแค่รู้สึกว่าเขาคล้ายกับหนู เราเป็นเพียงส่วนหนึ่งของคนที่ทำงานหนักอย่างขยันขันแข็งในเมืองนี้ เรามองไปข้างหน้าเพื่ออนาคตของเรา แต่ในความเป็นจริงเรากลับต้องทุกข์ทรมานอย่างมาก ชีวิตเราไม่ได้ง่าย ถ้าหนูไม่ยกโทษให้เขา ทั้งชีวิตของเขาจะถูกทำลายโดยการถูกขังอยู่ในคุก หนูขอโทษนะพี่ทิฟฟานี่”ทิฟฟานี่ไม่แปลกใจเลย “เธอคิดว่าพี่โง่เหรอ? พี่ดูออกนานแล้ว แต่พี่มีเรื่องจะขอจากเธอแค่เรื่องเดียว อย่าติดต่อเขาอีกเลย เขาไม่ใช่คนดี นอกจากนี้ หากเธอต้องการมีความสัมพันธ์ที่จริงจัง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 804 เด็กทารกที่กระปรี้กระเป่า
ทิฟฟานี่รู้สึกเขินอายและอึดอัด “แต่แล้ว… เขาก็ยังคงฉวยโอกาสจากฉัน…”แอเรียนไม่เข้าใจความหมายของเธอ “ฉวยโอกาสจากเธอเหรอ? ปัจจุบันเขากำลังประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ เขาจะฉวยโอกาสจากเธอได้ยังไง?”ทิฟฟานี่ถอดผ้าพันคอจากคอของเธอ ในไม่ช้า แอเรียนก็เข้าใจเมื่อเธอเห็นรอยดูดกระจัดกระจายไปทั่ว “ทำไม… เธอถึงไม่อยากกลับไปคบเขา? เธอเข้าไปพัวพันกับเขาได้ยังไง? ถ้าเธอสร้างปัญหาบางอย่างขึ้นมาล่ะ? ฉันจะไม่ดูถูกเรื่องแบบนี้ ฉันแค่กลัวว่าเธอจะเล่นกับไฟ”“ไม่ต้องห่วง มันเป็นแค่อุบัติเหตุ ฉันไม่ได้วางแผนที่จะเข้าไปพัวพันกับเขา แค่ครั้งเดียว อย่าพูดพล่ามอีกต่อไปเลย ให้ฉันดูหน่อยสิว่าวันนี้ลูกชายของเธอเป็นอย่างไรบ้างและว่าเขามีความสุขหรือไม่” ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอก็เอียงศีรษะและเอนหูแนบกับท้องของแอเรียน วันนี้ทารกเงียบอย่างน่าประหลาดเธองงเล็กน้อย “ปกติเขาค่อนข้างกระปรี้กระเป่า ทำไมวันนี้เขาเงียบจัง”แอเรียนสัมผัสท้องที่ปูดของเธอ ในไม่ช้าทารกก็เริ่มดิ้น ทิฟฟานี่ตระหนักได้แล้ว “ดูเหมือนว่าเขาจะรู้ว่าใครแตะตัวเขานะ เขาต้องรู้ว่าฉันไม่ใช่แม่ของเขาและกลัวคนแปลกหน้า หลังจากที่เขาเกิดมา ฉันจะทำให้เขาติดฉ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
