บทที่ 827 ทุเรียนและความอิจฉา

ซัมเมอร์ตะลึงเล็กน้อย “เอ่อ… ผู้หญิงสมัยนี้ก็รักสนุกแบบนี้แหละ มันจะไม่เป็นอะไรตราบใดที่เขาปลอดภัย เธอก็เป็นนิสัยดีเหมือนกันนะธัญญ่า สมัยนี้ผู้หญิงที่นิสัยดี ๆ หายาก อ๋อ แล้วก็ เธอสามารถกินสิ่งที่ฉันซื้อมาให้ทิฟฟานี่ได้ด้วยนะ พวกเธอสนิทกันมากและยังอาศัยอยู่ร่วมกันด้วย พวกเธอควรดูแลซึ่งกันและกัน”

ธัญญ่ายิ้มและช่วยจัดของอย่างมีประสิทธิภาพ “ถ้าอย่างนั้นหนูจะขอเกาะความโชคดีของพี่ทิฟฟานี่หน่อยนะคะ คุณจะดูแลพี่ทิฟฟานี่แบบนี้บ่อย ๆ ไหมคะคุณเวสต์? แม้ว่าเขาจะไม่มีวันกลับไปคบกับพี่แจ็คสันอีก… คุณจะยังทำแบบนี้ต่อไปไหมคะ?”

ซัมเมอร์หรี่ตาลงและจ้องมองธัญญ่าอย่างชั่งใจขณะที่เธอค้นพบความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดนั้น “ถ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมาเถอะ ที่นี่มีเพียงเราสองคน ไม่จำเป็นต้องซ่อนอะไร พูดมาได้เลย"

ธัญญ่าหยุดคิด “ช่วงนี้มีผู้ชายคนหนึ่งที่มักจะชวนพี่ทิฟฟานี่ออกไป มันเกิดขึ้นค่อนข้างบ่อยแล้วด้วย พี่แจ็คสันก็รู้เรื่องนี้ดี ชื่อของเขาคืออเลฮานโดร สมิธ เขารวยมาก ว่ากันว่าเขาปกครองเมืองอายาเช่ ขาเขาพิการ แต่เขาก็ยังรวย…

พี่แจ็คสันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร หนูแค่กังวลว่าพี่ทิฟฟานี่อาจจะหลงเชื่อคำพูดที่สง่างาม