แมรี่รู้ตัวว่าได้เวลาที่เธอจะต้องออกไปแล้ว เธอจึงพูดว่า “ฉันจะไปเอาอาหารให้แอริก่อนนะ พวกเธออยู่ต่อและเม้าท์มอยกันเลย และไหน ๆ พวกเธอก็อยู่ที่นี่แล้วฉันฝากดูแอริระหว่างที่ฉันไม่อยู่ด้วยนะ แล้วฉันจะรีบกลับมา” ทิฟฟานี่พยักหน้า “ไม่ต้องห่วงค่ะ ธัญกับหนูจะรออยู่ที่นี่”หลังจากที่แมรี่ไปแล้ว บทสนทนาระหว่างเพื่อนสาวสามคนก็สงบลง ทิฟฟานี่เอื้อมมือออกมาวางบนหน้าอกแอเรียน “ว้าว! แสดงว่าการคลอดลูกก็มีประโยชน์ของมันเองเหมือนกันนะเนี่ย การแตกสาวครั้งที่สองของเธอนี้โหดมาก!” แอเรียนถึงกับพูดไม่ออก “เธอไม่รู้หรอก… คอยดูวันที่เธอมีลูกเองก็แล้วกัน มันแค่ดูใหญ่ขึ้น แต่พอตอนปั๊มนมมันเจ็บราวกับกำลังตกนรกทั้งเป็นเลยแหละ” ทิฟฟานี่ถึงกับต้องหัวเราะคิกคัก เธอดึงเสื้อผ้าทารกชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่เธอซื้อมาให้ออกมา “ไม่ต้องถ่อมตัวขนาดนั้นหรอก ฉันซื้อพวกนี้มาให้ลูกเธอเพื่อที่เขาจะได้ใส่มันหลังจากที่เขาอายุครบหนึ่งเดือนก่อน ถึงตอนนั้นเขาน่าจะใส่มันได้พอดี ในเมื่อเขาเป็นผู้ชาย ฉันก็เลยเลือกสีฟ้าอ่อน น่ารักไหมล่ะ? ตอนแรกฉันคิดว่าเสื้อผ้าเด็กทารกจะต้องราคาถูก แต่จริง ๆ แล้วมันค่อนข้างแพงเลยแหละ! เด็กทารกมักเติบ
แอเรียนชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะพูดว่า “ฟังนะทิฟฟ์ เธอและฉันแตกต่างจากธัญ เรารู้จักกันมายาวนานและผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย เราจึงคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่หล่อนไม่ได้ผ่านมันมาทั้งหมดกับเธอนะ เพราะฉะนั้น เธอจะต้องคำนึงถึงความรู้สึกของหล่อนด้วย เข้าใจไหม? โดยเฉพาะเพราะตอนนี้เธอสองคนอาศัยอยู่ด้วยกัน เธอจะต้องกรองคำพูดตัวเองบ้างนะทิฟฟ์” ทิฟฟานี่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมไปหน่อย “แต่หล่อนก็เป็นเพื่อนสนิทฉันเหมือนเธอเลย เราเคยอยู่ด้วยกันอย่างราบรื่นเพราะเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ? ไม่เห็นจะต้องมีกำแพงระหว่างกันขนาดนั้นเลย ถูกไหม? หรือฉันพูดเกินจริงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา?” แอเรียนไม่ได้พูดอะไร เธอรู้ว่านั่นคือความจริง แต่เห็นได้ชัดจากปฏิสัมพันธ์ของพวกเธอเมื่อกี้ว่าธัญญ่าไม่มีวันตอบสนองได้เหมือนกับที่แอเรียนจะทำหากเธอเป็นธัญญ่า ตอนนั้นเองที่ประตูห้องของเธอก็ถูกเปิดออกและเผยให้เห็นโครงตรงที่สูงตระหง่านของมาร์ค “พวกคุณคุยเรื่งอะไรกัน?”เขาสวมสูทธุรกิจเช่นเคย แต่เขาก็ยังดูสดใสทุกครั้งที่เขามาปรากฏตัวทิฟฟานี่หัวเราะคิกคัก “แหม ๆ นี่คุณสนใจเรื่องที่ผู้หญิงเขาคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ หืม?” เธอเหน็บ
มาร์คขมวดคิ้วเล็กน้อย “ยัง เรายังหาพวกเขาไม่เจอ ซึ่งทำให้ข้อสงสัยที่ว่ามีคนอื่นอยู่เบื้องหลังและคอยสั่งการพวกเขาน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น แต่เธอไม่ต้องห่วงหรอก ฉันจะทำให้แน่ใจว่ามันถูกจัดการอย่างดี”แอเรียนลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถาม“แล้ว… เราจะทำยังไงเมื่อเจอพวกเขา?”ความกังวลใจของเธอชัดเจนมากจนมาร์คต้องเม้มปากก่อนจะตอบว่า “ทำในสิ่งที่พวกเขาทำทั้ง ๆ ที่รู้ว่าหลานสาวของพวกเขาอยู่ในช่วงสุดท้ายของการตั้งครรภ์ และด้วยเหตุนี้ ก็เลยมีความเสี่ยงที่จะเกิดภาวะแทรกซ้อนสูง นั่นคือความผิดของพวกเขา ที่แย่ไปกว่านั้น พวกเขาคือลุงและป้าของเธอเรื่องนี้ไม่สามารถให้อภัยได้แม้ว่าพวกเขาจะทำมันภายใต้การถูกข่มขู่ แน่นอนว่าฉันจะไม่ให้อภัยคนคุมหุ่นเชิดที่เข้าใจยากที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้เช่นกัน ตอนนี้ฉันเข้าใจความกังวลของเธอแล้วแอริ เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าบทบาทของป้าเธอจะนิ่งเฉยและถูกบังคับ เราอาจจะเชื่อได้ว่าถ้าหากมีโอกาสเขาคงจะเลือกปฏิเสธที่จะทำอย่างนี้ แต่ลุงเธอนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง เขาทำมันได้โดยไม่แม้แต่จะกระพริบตา ฉันจะลงโทษพวกเขาตามความเหมาะสมเอง”แ
เมื่อพวกเขาไปถึงที่โรงแรม เด็กทารกก็ต้องอยู่ในการดูแลของแมรี่เนื่องจากแอเรียนและมาร์คจะต้องเดินทักทายแขกผู้มีเกรียรติทั้งหลายก่อน การฟื้นตัวของแอเรียนหลังจากการตั้งครรภ์นั้นค่อนข้างน่าทึ่ง วันนี้เธอสวมชุดเดรสสีขาวแสนสวยที่ประดับประดาด้วยศิลปะการกระเซ็นของสีดำ มันรัดรูปของเธอมากพอที่จะแสดงถึงความพิเศษและความโค้งมนของรูปร่างเธอ หากแมรี่ไม่ได้อุ้มลูกของแอเรียนและเดินตามเธอในทุกย่างก้าวคงจะไม่มีใครรู้ว่าเธอเพิ่งคลอดลูกแขกส่วนใหญ่เป็นเจ้าสัวและบุคลากรจากธุรกิจต่าง ๆ และไม่มีใครคุ้นเคยกับแอเรียน ทว่าเธอยังคงเข้าใจความหมายที่แฝงอยู่ในดวงตาที่ติดตามเธองานแต่งงานของมาร์คกับแอเรียนไม่ได้โอ้อวดอย่างเอิกเกริก แม้ว่าการแต่งงานจะได้รับการเผยแพร่ แต่ผู้คนก็ยังอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าทำไมภรรยาของท่านเทรมอนต์ผู้โด่งดังจึงได้รับความสนใจและเอิกเกริกเพียงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เมื่อทารกเกิด ทันใดนั้น ครอบครัวเทรมอนต์ก็ได้จัดงานเลี้ยงอันโอ่อ่าเพื่อเป็นเกียรติแก่ทารกแอเรียนไม่สนใจสิ่งที่พวกเขาคิดแม้แต่น้อย ด้วยแขนของเธอที่ควงแขนมาร์ค พวกเขาก็เดินรอบงานพลางยิ้มแย้มแจ่มใส่ เมื่อเสร็จสิ้นภาระกิจของเธอ เธอก
ภายในกล่องของขวัญเล็ก ๆ ของทิฟฟานี่มีสร้อยข้อมือทองคำที่ละเอียดอ่อนคู่หนึ่ง ในขณะที่ของธัญญ่ามีจี้ทองคำที่สลักราศีของหนุ่มน้อยผูกไว้กับเชือกสีแดงหลังจากที่ดูของขวัญเหล่านั้นแล้ว แอเรียนก็จิ้มแก้มที่บวมของแอริสโตเติลและพูดออกมาว่า “ขอบคุณคุณน้าทั้งสองสิที่รัก เมื่อโตขึ้นลูกจะต้องจำพวกเขาไว้นะ โอเค้? พวกเขาจะรักลูกมาก ๆ!"วิกกี้ที่สังเกตเห็นความขบขันจึงลุกขึ้นแล้วส่ายก้นของเธอมาทางพวกเขา วันนี้เธอแต่งตัวสวยหรูมาก ตรงกันข้ามกับการแต่งตัวที่เรียบง่ายเมื่อเธอพบกับทิฟฟานี่และธัญญ่าครั้งแรก บัดนี้เธอช่างน่าตื่นตาตื่นใจกับความวิจิตรที่งดงาม“โอ้ พวกคุณมาถึงแล้วเหรอ?… อ่า นี่คงเป็นคุณหญิงเทรมอนต์สินะคะ! ยินดีที่ได้พบคุณ ฉันเป็นแฟนของเอริก! นี่ ริคกี้และฉันซื้อของขวัญชิ้นเล็กชิ้นนี้มาให้ที่รักตัวน้อยค่ะ อุ๊ย ดูสิ เขาน่ารักมาก!”แอเรียนได้ยินเรื่องราวทั้งหมดเกี่ยวกับวิกกี้ นาดาลินจากทิฟฟานี่แล้ว ดังนั้นเธอจึงตอบหล่อนด้วยรอยยิ้มที่สุภาพในขณะที่แมรี่รับของขวัญแทนเธอวิกกี้พิจารณามองดูธัญญ่าแล้วเย้ยหยัน “ถามจริง? เธอแต่งชุดอะไรของเธอเนี่ย? เธอไม่ได้คิดว่าเธอกำลังจะออกไปจ่ายตลาดใช่ไหม?”สีหน้า
การมีจำนวนผู้คนในบ้านเพิ่มขึ้นไม่ได้ทำให้คฤหาสน์เทรมอนต์มีชีวิตชีวามากขึ้นเลย แต่กลับกลายเป็นเหมื่อนว่าชีวิตชีวาในบริเวณบ้านได้ถูกดูดหายไปหมดแทนทิฟฟานี่ ซึ่งอยู่ข้างธัญญ่าอย่างมั่นคง ไม่แม้จะพยายามซ่อนความเกลียดชังของเธอที่มีต่อวิกกี้ และเมื่อรวมกับแจ็คสัน ในบ้านจึงเหมือนกับว่ามีความตึงเครียดลอยอยู่ในอากาศตลอดเวลาวิกกี้ไม่หงุดหงิดแม้แต่นิดเดียว เธอกลับเข้าไปร่วมในกลุ่มของผู้ชายอย่างสบายใจและพูดคุยกับพวกเขาอย่างเพลิดเพลินพลางทำให้ตัวเองดูเหมือนดวงอาทิตย์ในขณะที่คนอื่น ๆ เป็นดาวเคราะห์ที่โคจรรอบตัวเธอผู้หญิงที่ทำตัวราวกับว่าตัวเองรู้จักทุกคน ทั้งคนแปลกหน้าและเพื่อนของเพื่อน มักจะดึงความโกรธจากบางคนออกมาได้เสมอ แต่วิกกี้กลับแสดงด้านที่ร้ายกาจเป็นพิเศษเมื่อเธอคอยสั่งแมรี่ ซึ่งกำลังดูแลแอริสโตเติลอยู่ ให้ทำโน้นนี้ราวกับว่าเธอเป็นเมียน้อยของบ้าน “ขอโทษนะ แมรี่ แต่ช่วยทำน้ำผลไม้ให้ฉันสักแก้วได้ไหม? ฉันไม่ชอบดื่มชา”แมรี่ยอมทนหล่อนเพียงเพราะเธอเคารพเอริก “ฉันไม่ว่างจ่ะที่รัก ฉันกำลังดูแอริสโตเติลอยู่ แต่ในครัวมีคนอยู่นะ คุณไปขอความช่วยเหลือจากเขาได้เลย อันที่จริง คุณสามารถไปหาน้ำดื่มเ
ทิฟฟานี่เบือนหน้าหนีทั้งน้ำตา แจ็คสันเมินเธอตั้งแต่แรกเริ่มพลางทำตัวสนิทสนมกับแฟนสาวของเพื่อนสนิทแทน! ไม่กี่วินาทีต่อมา เธอก็คว้ากระเป๋าถือและพูดกับแอเรียนว่า “แอริ เรายังมีเวลาก่อนอาหารค่ำเหลืออยู่ วันนี้อากาศดีมากด้วย เราไปช้อปปิ้งกันดีไหม? แมรี่ดูแลลูกให้เธอได้ เธอเตรียมน้ำนมไว้อยู่แล้วหนิ”ผู้หญิงทุกคนชอบช้อปปิ้งและแอเรียนก็ไม่ได้ต่างอะไร เธอจึงตกลงอย่างง่ายดาย "นั้นเป็นความคิดที่ดี เธอชวนธัญด้วย ไปรถคันเดียวกันเลยไหม? วันนี้เธอขับรถมาไม่ใช่เหรอ? ไปรถเธอกันเถอะ…”ก่อนที่แอเรียนจะทันได้พูดจบ ทิฟฟานี่ก็ตอบเธออย่างแข็งทื่อ “นั่นไม่ใช่รถฉัน ถึงเวลาที่จะส่งมันคืนเจ้าของจริงของมันแล้ว ให้ฉันยืมรถของสามีเธอส้กคันดีกว่า”รอยยิ้มของแจ็คสันกระตุกวูบ หลังจากที่คบกับทิฟฟานี่มาเป็นเวลานาน เขายังคงรับรู้ได้ทุกครั้งที่ทิฟฟานี่โกรธเขา เธอขับรถของเขามาเป็นระยะหนึ่งแล้ว และตอนนี้เธอกลับยืนกรานที่จะคืนรถให้เขา นั่นฟังดูไม่ดีเลย…ดูเหมือนแอเรียนจะสังเกตอะไรบางอย่างและพยักหน้าก่อนที่เธอจะขึ้นไปชั้นบนและขอกุญแจรถคันใดคันหนึ่งจากมาร์ค เธอยังถูกบังคับให้พกบัตรเอทีเอ็มติดตัวไปด้วยเมื่อพวกเขาออกไป เอร
ทิฟฟานี่ให้สัญญาณมือว่า "โอเค" "ไม่มีปัญหา ชื่อเล่นของลูกชายเธอควรจะเป็น 'สมอร์' นะ! น่ารักดีออก”สมอร์ ข้าวปั้น ทารกและแมว เจ้าตัวน้อยทั้งสองเป็นผู้กอบกู้ของแอเรียน ตาข่ายดักฝันที่มีขี้เถ้าของข้าวปั้นคอยปกป้องเธอจากฝันร้ายมาตลอด สมอร์ก็น่าจะอ่อนโยนเหมือนกันพวกผู้หญิงไม่เสียเวลาที่ห้างสรรพสินค้าและซื้อทุกอย่างที่ตนชอบ ไม่นานหลังจากนั้น มือของทั้งสามคนก็เต็มไปด้วยถุงช้อปปิ้งทันใดนั้น โทรศัพท์ของทิฟฟานี่ก็ดังขึ้น เธอตอบมันด้วยมือข้างเดียวอย่างลำบากลำบน "ฮัลโหล?""ช้อปปิ้งอยู่เหรอ?" เสียงแหบแห้งและชัดเจนของอเลฮานโดรตอบเธอ“คุณแอบติดกล้องไว้ที่ฉันหรืออะไร?” ทิฟฟานี่ถามด้วยความตกใจอเลฮานโดรหัวเราะคิกคัก “ฮิฮิ… ไม่เชิง เจตต์กำลังไปซื้อของให้ผมและเห็นคุณที่ห้างสรรพสินค้า ผมได้ข่าวมาว่าเพื่อนของคุณเพิ่งจะจัดงานเลี้ยงครบ 1 เดือนให้ลูกเขา ผมจก็เลยส่งของขวัญไปในนามของคุณ คุณคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”ทิฟฟานี่รู้สึกประหลาดใจ “ให้ของขวัญอีกแล้วเหรอ? แต่ฉันไม่เห็นคุณนะ คุณอยู่ที่นั่นด้วยหรือเปล่า?”“เปล่า ผมไม่ได้ไป” อเลฮานโดรตอบอย่างเป็นกันเอง “ของขวัญจากผมย่อมไม่ด้อยกว่าของขวัญจากแฟนเก่าคุณแ