Share
บทที่ 849 คนหนึ่งโชคดี อีกคนไม่
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 850 คุณมีอะไรกับเขาไหม?
ขณะที่มาร์คกำลังจะจากไป แอเรียนก็อุ้มสมอร์ตัวน้อยเข้ามาหาเขาพลางยิ้ม “บอกลาแดดดี้สิ”มาร์คมองดูรอยน้ำนมที่มุมริมฝีปากของลูกชายและความหึงหวงของเขาก็เพิ่มขึ้น เขาไม่เคยคิดว่าท้ายที่สุดตัวเองจะต้องพ่ายแพ้ต่อสิ่งตัวน้อยเช่นนี้ “คืนนี้ฉันจะรีบกลับบ้านมากินข้าวเย็นนะ”แอเรียนพบความหมายที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคำพูดของเขาและหน้าแดง "รีบไปเถอะ ไบรอันรอมานานแล้ว”มาร์คจ้องเขม็งไปที่แอริสโตเติลอย่างท้าทายก่อนจะจากไปพลางจูบแอเรียนที่แก้มราวกับว่าจะอวดลูกชายตนเอง และราวกับเขารู้ว่าพ่อของเขาหมายถึงอะไร แอริสโตเติลจึงหันกลับและพยายามจะดูดนมแม่ของเขา มาร์คจึงหน้าซีดทันที เขาหันหลังแล้วเดินจากไปโดยไม่ยอมหันกลับมามอง เขาจะทำให้ลูกชายของเขาต้องชดใช้สำหรับการโจมตีครั้งแรก!ที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่าทิฟฟานี่ตื่นขึ้นจากเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นของเธอ เธอลืมตาขึ้นและพบว่าตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงเช้าแล้ว เธอบังคับตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งก่อนที่จะรู้สึกเจ็บปวดตั้งแต่หัวจรดเท้า เธอจึงนอนลงอีกครั้งพลางจ้องมองไปในอากาศเป็นเวลานานมากก่อนจะนึกขึ้นได้ตอนที่จิตใจของเธอหวนนึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอหันไปด้าน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 851 ของเล่น
ทิฟฟานี่คว้าผ้าปูที่นอนพลางสูญเสียการควบคุม “ฉะ-ฉันจะรู้ได้ยังไง? เขาไม่เคยบอกฉันก่อน ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาคิดอะไรอยู่?”ดวงตาของแจ็คสันไม่มีความปรารถนาในขณะที่เขาจ้องตาที่พร่ามัวและแก้มที่แดงก่ำของเธอ เขารู้ว่าผู้หญิงจะไม่โกหกในช่วงเวลาแบบนี้เขาจึงลุกขึ้นและฉีกยิ้มออกมา “อย่างน้อยคุณก็ซื่อสัตย์”ทิฟฟานี่ทั้งเขินอายและผิดหวัง “แจ็คสัน เวสต์! คุณข้ามเส้นไปแล้วนะ! คุณคิดว่าเราเป็นอะไรกัน? คุณล้อเล่นกับฉันเมื่อคุณต้องการและทิ้งฉันเมื่อคุณเห็นควรงั้นเหรอ? ฉันไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่น ๆ เลยหรือไง? เข้าใจซะใหม่นะ — ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณ!”เขาถึงกับผงะ เขาตระหนักว่าเขาได้ข้ามเส้นจริง ๆ "ผมไม่ได้…"เขาไม่ได้? ทิฟฟานี่ปฏิเสธที่จะเชื่อเขาในตอนนี้ เขาทำมันอย่างชัดเจน เขาไล่ตามเธออย่างไม่ลดละแล้วจู่ ๆ ก็เพิกเฉยต่อเธอ และตอนนี้ เพราะอะไรก็ไม่รู้ เขาก็กลับมาหาเธออีกครั้ง เธอรู้สึกถูกดูหมิ่นอย่างมาก!เธอกัดฟันและลุกจากเตียงก่อนจะหยิบเสื้อผ้าของเธอแล้วรีบเข้าห้องน้ำ เพื่อป้องกันการสูญเสียความแข็งแกร่งให้กับเขา อีกเธอจึงล็อกประตูก่อนที่จะตะโกนใส่เขาว่า “อย่าเล่นแสร้งโง่กับฉันนะ ฉันคงตาบอดที่หล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 852 ทิฟฟานี่เอารถคืน
ทิฟฟานี่ตัวแข็งทื่อก่อนจะหันกลับไปพบว่าแจ็คสันถือพวงกุญแจของเธออยู่ เธอซื้อพวงกุญแจนั้นมาเอง แน่นอนว่าเธอจะจำมันได้ในแวบแรก เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะเล่นไม้นี้ "คุณ…"แจ็คสันมีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็กพันรอบเอวของเขา ทำให้สามารถมองเห็นกล้ามเนื้อส่วนบนของร่างกายเขาได้ชัดเจน หยดน้ำบนปลายผมที่เปียกชื้นไหลลงมาบนร่างกายของเขา เขาปล่อยกลิ่นหอมของการชำระล้างร่างกายและดูเหมือนเทพเจ้าแห่งเพศสัมพันธ์ที่เดินได้ ภาพของมันส่งผลให้เลือดในเส้นเลือดของทิฟฟานี่สูบฉีดอย่างไรก็ตาม เธอสามารถรักษาสถานการณ์ไว้ได้และแสร้งทำเป็นไม่ได้หลงใหลในความงามของเขาเลย ก่อนที่เธอจะดึงกุญแจจากมือเขาและยัดกุญแจเข้าไปในรูกุญแจแจ็คสันไม่ได้หยุดเธอ เขาเพียงมองเธอเปิดประตูอย่างเงียบ ๆ เมื่อเธอก้าวออกไป เขาก็เตือนเธอว่า “วันนี้อากาศค่อนข้างร้อน คุณแน่ใจเหรอว่าจะเดินออกจากหมู่บ้านนี้และเรียกแท็กซี่เอา? คุณไม่คิดจะรอผมหน่อยเหรอ? ผมกำลังจะออกไปข้างนอกพอดี ดังนั้นผมไปส่งคุณได้ หรือคุณจะเอารถไปก็ได้นะ”ทิฟฟานี่หยุดทันที เธอมองขึ้นไปที่ดวงอาทิตย์ที่แผดเผาเหนือเธอพลางนึกถึงร่างกายที่เจ็บปวดและอ่อนล้าของเธอและว่าบริเวณไวท์ วอเอตร์ เบย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 853 สงครามการประมูล
ชายหนุ่มเสนอราคาอีกครั้งก่อนที่โฮสต์จะทันได้พูดขึ้น เดวี่ถึงกับตื่นตระหนก เขาโน้มตัวเข้าไปที่หูของมาร์คและกระซิบว่า “คุณเทรมอนต์ครับ เราควรประมูลต่อไหมครับ? ตอนนี้เราอยู่ที่ราคาที่เราประมาณการไว้แล้ว เราจะใช้จ่ายเกินงบประมาณถ้าเราประมูลต่อ…”มาร์คหรี่ตาและพยักหน้า เดวี่ปาดเหงื่อเย็นเยียบออกจากคิ้วและจ้องเขม็งไปที่ผู้ก่อปัญหา ประมูลนี้ควรจะจบเร็วมาก แต่หากเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกเขาอาจจะต้องรอรอบต่อไปและมันอาจทำให้การประชุมในช่วงบ่ายต้องล่าช้าทว่าคู่แข่งของเขากลับเสนอราคาต่อโดยไม่คาดคิดพลางดูสงบมากอีกด้วยราวกับว่าเขาแน่ใจว่าจะชนะ หัวใจของมาร์คกระตุกและเขาก็เปลี่ยนใจในทันใด "ยอมเถอะ"“ถามจริง ผู้ชายคนนั้นมาจากไหนกัน?” เดวี่บ่นเมื่อพวกเขาออกจากการประมูล “เราจับตาดูที่ดินผืนนั้นมานานกว่าครึ่งเดือนแล้วและเขาซื้อมันด้วยราคาที่สูงอย่างนี้ นี่เขาพยายามสร้างปัญหาให้เราหรือตัวเองกันแน่? เขาต้องการที่ดินนั้นไปเพื่ออะไร? เขาจะต้องใช้เวลานานกว่าที่เขาจะได้รับผลตอบแทนจากการลงทุนของเขา ผู้ชายคนนั้นเป็นอะไร… เขาไม่รู้เหรอว่าที่ดินผืนหนึ่งราคาเท่าไหร่? เราสามารถประหยัดเงินงบประมาณได้บางส่วนหากเราได
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 854 ผู้ให้ข้อมูลบ้องตื้น ผลลัพธ์เป็นศูนย์
ทิฟฟานี่ชะงัก “อะไรเนี่ย? คุณก็ถามคำถามนี้กับฉันด้วยเหรอ? คุณถามเพราะคุณอยากรู้จริง ๆ หรือแจ็คสันให้คุณมาถามแบบนี้? พวกคุณเป็นอะไรกัน? ฉันอธิบายไปแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างฉันกับอเลฮานโดร อย่างมากเราก็เป็นแค่เพื่อนกัน! ถ้าคุณยังทำแบบนี้กับฉัน ฉันจะบอกแอริ คอยดูได้เลย!”มาร์คถูช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาพลางรู้สึกปวดหัวอย่างมาก “อเลฮานโดรแย่งชิงที่ดินไปจากผมโดยชนะผมระหว่างการประมูล คุณคิดว่าผมจะมีเวลาพอที่จะมากังวลเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับแจ็คสันเหรอ? ดูเหมือนว่าผมจะไม่ได้อะไรจากคุณเลย บาย"ทิฟฟานี่จ้องที่โทรศัพท์ของเธอเมื่อสายถูกวางโดยไม่พูดอะไรเลย สิ่งเดียวที่เธอจับได้คือ อเลฮานโดรได้แย่งชิงที่ดินไปจากมาร์ค ถ้ามาร์ค เทรมอนต์ถามเธอเป็นการส่วนตัว แสดงว่าสถานการณ์จะต้องร้ายแรง จากความสัมพันธ์ของเธอกับอเลฮานโดร เธอจะไม่สามารถถามอะไรเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ผ่านทางโทรศัพท์ธรรมดา ๆ ได้ เธอจะต้องทำมันในระหว่างมื้อต่อไปของพวกเขาความคิดเรื่องอาหารเตือนเธอว่าเธอเกือบจะลืมไปว่าเธอต้องไปพบกับอเลฮานโดรในวันนี้ ณ จุดนี้ เธอไม่ต้องการทำอย่างอื่นนอกจากการกลิ้งไปมาบนเตียง ตอนแรกเธอสัญญาว่าจะหย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 855 อย่าทิ่มลูก
เธอไม่อยากจะมองเขาแบบนี้ เธอไม่อยากรู้สึกอึดอัด เธอจึงไม่มีทางเลือกและทำได้เพียงแค่ทำตัวเหมือนว่าไม่เข้าใจเขาเอาซะเลย “นี่มันเป็นเรื่องระหว่างคุณกับมาร์ค เทรมอนต์ มันไม่ใช่เรื่องของฉันเลย แต่มันจะเป็นอีกเรื่องนะถ้าคุณไปหาเรื่องแอเรียน มีหวังฉันได้เอามีดมาปาดคุณแน่” เธอพูดอย่างตลกขบขันอเลฮานโดรขำเบา ๆ “ฮ่าฮ่า ผมรู้น่า ผมจะไม่ทำอย่างนั้นหรอก”ณ คฤหาสน์เทรมอนต์ในที่สุดมาร์คก็ได้รู้สึกถึงการพักผ่อนหย่อนใจเมื่อเขาถึงบ้าน ความเหนื่อยล้าของการทำงานในออฟฟิศสลายหายไปเมื่อเขาได้เห็นแอเรียนและลูกชายของเขาเจ้าตัวน้อยเพิ่งจะกินนมและมีแรงเต็มที่ เขาทั้งออดอ้อนและออกเสียงเหมือนเขากำลังจะพูดอะไร มาร์คเพียงเหลือบมองลูกชายของเขาและเดินขึ้นไปอาบน้ำตามปกติ“แมรี่ คุณเคยคิดไหมว่าบางทีเขาอาจจะไม่ชอบเด็กทารก?” แอเรียนพึมพำแมรี่ไม่เห็นด้วย “ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้นล่ะ? เขาอาจจะไม่ได้อุ้มเจ้าหนูน้อยแอริสโตเติลบ่อยนัก แต่นั่นเป็นเพราะเขายุ่งไม่ใช่เหรอ? ทุกอย่างที่เขาหามาได้เป็นของพวกเธอด้วยนะ อย่าจินตนาการอะไรไปเองเลย”แอเรียนเม้มปาก “สมอร์มาถึงบ้านไม่ถึงสองวัน แต่เขาก็ดูเหมือนเขาไม่ได้ใยดีอะไรเลย อย่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 856 “ความตื่นเต้น” ก่อนวัยอันควร
มาร์คจับคำใบ้ของแอเรียนได้ทันที เขาดึงหน้าตรงและเดินกลับเข้าไปในบ้าน “เธอไม่ควรคิดที่จะไปทำงานในร้านขายของหวานของเธอดีกว่า อยู่บ้านดูแลลูกไปเถอะ เราไม่ได้ร้อนเงินซะหน่อย”แอเรียนสำลักคำพูดของเธอก่อนที่เธอจะพูดได้ เธอเย้ยหยันและไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก เขาพูดถูก สถานที่นั้นอยู่ไกลและแอริสโตเติลยังเด็กมาก มันจะดีที่สุดสำหรับเขาหากเขาได้อยู่กับพ่อแม่ วัยเด็กของเธอและมาร์คไม่มีความสุข ดังนั้นเธอจึงตระหนักดีถึงผลกระทบของวัยเด็กที่บอบช้ำทางจิตใจ เธอจึงไม่ต้องการให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยกับลูกน้อยของเธอ นี่เป็นเหตุผลที่สำคัญที่สุดที่เธอเลือกที่จะอยู่กับเขา เธอมีหน้าที่ที่ต้องทำเพราะเธอเป็นคนให้กำเนิดเขาสู่โลกนี้ นี่ไม่ใช่เกมแอริสโตเติลดูเหมือนจะไม่ง่วงหลังอาหารเย็น ดังนั้นแอเรียนจึงต้องอุ้มเจ้าตัวเล็กไปรอบ ๆ บ้าน พัสดุสองชิ้นมาถึงระหว่างวัน อันหนึ่งเป็นของขวัญให้ทารกจากนายา และอีกอันมาจากเฮเลน เฮเลนไม่ได้เข้าร่วมงานเฉลิมฉลองหนึ่งเดือนของแอริสโตเติลโดยบอกว่าเธอกำลังเดินทางไปทำธุรกิจ ของขวัญของเธอก็เลยมาถึงช้า การเดินทางเพื่อธุรกิจเป็นเพียงข้ออ้าง ในความเป็นจริง เธอไม่ต้องการให้แอเรียนต้องทนกั
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 857 ทิฟฟานี่มีอะไรพิเศษ?
ในขณะเดียวกัน ทิฟฟานี่และอเลฮานโดรเพิ่งทานอาหารที่ร้านอาหารจีนเสร็จ เธอตั้งใจจะกลับบ้านทันที แต่น่าเสียดายที่อเลฮานโดรยืนกรานที่จะไปช้อปปิ้ง เธอรู้สึกสงสารคนอย่างเขา เพราะเธอเชื่อว่าเขาคงไม่มีโอกาสได้ออกไปเดินเล่นข้างนอกและเพลิดเพลินกับสถานบันเทิงยามค่ำคืนในเมืองเหมือนคนทั่วไปมากนัก ดังนั้นเธอจึงตกลงเธอเข็นอเลฮานโดรผ่านเมืองที่พลุกพล่านโดยมีเจตต์เดินอยู่ข้าง ๆ พวกเขา ทั้งสามคนไม่มีอะไรจะพูดมากราวกับว่าพวกเขาได้เข้าสู่โลกใบเล็ก ๆ อันเงียบสงบของตัวเองหลังจากเดินไปมาสักพัก จู่ ๆ อเลฮานโดรก็พูดว่า “ผมขอถามอะไรอย่างหนึ่งได้ไหม? มีใครเคยประสบความสำเร็จในการสลักชื่อตัวเองในใจคุณบ้างไหม? คนที่คุณไม่สามารถลืมได้?”บุคคลแรกที่ปรากฏในความคิดของทิฟฟานี่คือแจ็คสัน แต่ในไม่ช้าเขาก็ถูกปกปิดโดยอีธาน น่าเสียดายที่อีธานเป็นคนที่เธอลืมไม่ลงมากที่สุด เขาถูกจารึกไว้ในความทรงจำของเธออย่างแท้จริง ทุกครั้งที่เธอนึกถึงเขา เธอจะสั่นสะท้านไปทั้งตัว“มีนะ” เธอตอบ “พอฉันคิด ๆ ดูแล้ว ฉันหวังว่าฉันไม่เคยได้เจอเขา การได้พบเขาเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน เขาทำลายชีวิตฉัน เปลี่ยนอนาคตของฉันให้มืด
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
