Share
บทที่ 974 แค่ความเศร้าโศกของคุณพ่อทั่วไป
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 975 เมื่อทิฟฟานี่เป็นตัวของตัวเอง
เมื่อปิดไฟลง ห้องก็มืดเกินกว่าที่มาร์คจะมองเห็นรูปร่างอันเย้ายวนใจของเธอ ทว่าประสาทสัมผัสของเขากลับไวต่อความอ่อนนุ่มของผิวของเธอบางทีค่ำคืนทั้งหมดที่พวกเขาได้ละเลยกิจกรรมแสดงความรักทางกายอาจจะส่งผลทำให้กิจกรรมในวันนี้สั้นลงกว่าปกติอย่างเห็นได้ชัด ขณะที่ความหลงใหลผ่อนคลายลง มาร์คก็กระซิบข้างหูของเธอว่า “ฉัน… เหนื่อยนิดหน่อย…”แอเรียนยังไม่ได้ฟื้นจากอาการงุนงงของเธอ “อืม เข้าใจ คุณรับมือกับสมอร์มาตลอดทั้งเย็น ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงจะเหนื่อยไม่ต่างกัน คุณนอนเถอะ"ความโหยหาที่ยังเหลืออยู่ในตัวเขากระตุ้นให้เขาแทะใบหูส่วนล่างของเธอ "โอเค"แอเรียนรอจนกระทั่งมาร์คหลับสนิทก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ออกมา เธอเพิ่งจะมีเวลาเช็คการแจ้งเตือนของเธอ ตามที่เธอคาดไว้ ทิฟฟานี่ได้ส่งข้อความมาหาเธอจริง ๆ ด้วย เพื่อนที่ดีที่สุดของเธอได้ทำการนัดหมายกับอเลฮานโดรให้เรียบร้อยแล้ว แอเรียนจะได้พบเขาที่ร้านกาแฟในวันพรุ่งนี้ตอนเที่ยงแอเรียนไม่คิดว่าทิฟฟานี่จะสามารถจัดการการนัดหมายได้สำเร็จจริง ๆ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เธอไม่อาจให้มาร์ครู้เรื่องนี้ได้เด็ดชาด เธอกลัวว่าเขาจะต้องห้ามเธอไม่ให้ไปแน่ ๆเธอตอบกลับข้อความของทิฟฟ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 976 แอเรียนเจรจากับอเลฮานโดร
ทิฟฟานี่ฉวยโอกาสจากความเงียบในตอนกลางคืนและย่องไปที่ประตูห้องนอนแขก “แจ็คสัน… คุณหลับหรือยัง?”ไม่ถึงสองวินาทีต่อมา ประตูห้องก็เปิดออก แจ็คสันปรากฏตัวขึ้นด้วยเท้าเปล่าและจ้องมองมาที่เธอ "มีอะไร?"เธอซุกตัวในอ้อมแขนของเขา “เรากลับมาคบกันแล้ว คุณไม่ดีใจเลยเหรอ? ทำไมคุณถึงไม่แสดงอาการอะไรเลยล่ะ?”เขาเม้มริมฝีปาก “คุณคาดหวังปฏิกิริยาอะไรจากผมเหรอ? ผมจะมีปฏิกิริยาแบบไหนในเวลาแบบนี้ได้? พอได้แล้ว ไปนอนเถอะ นอนเร็ว ๆ บ้าง นี่มันก็ดึกมากแล้ว ถ้าคุณนอนดึกแบบนี้มันจะส่งผลเสียต่อลูกนะ”ทิฟฟานี่รู้สึกผิดหวังอย่างมาก ราวกับว่าไฟในตัวเธอถูกดับด้วยก้อนน้ำแข็ง “ก็ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย ฉันเกลียดคุณ!"แจ็คสันขยี้ตาขณะที่มองดูเธอกลับเข้าไปในห้องนอนของเธอ ในความเป็นจริงเขาเองก็ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับเหมือนกัน เขากระโดดลงจากเตียงเพื่อเปิดประตูจนลืมใส่รองเท้าแตะเมื่อได้ยินเสียงของเธอ ทว่า… เขายังกลัวเกินกว่าจะนอนกับเธอ พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเธอกำลังทุกข์ทรมานเพียงใดเช้าวันรุ่งขึ้น มาร์คมุ่งหน้าไปที่สำนักงานเพื่อทำงาน แอเรียนแอบออกไปกับแอริสโตเติลในภายหลัง เธอไม่กล้าขอให้เฮนรี่ขับรถพาเธอไปเพราะกลัวว่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 977 วิธีซ่อนที่ดีที่สุด คือการไม่ซ่อนเลย
อเลฮานโดรยังคงตกลงอย่างง่ายดาย "ได้ครับ ผมจะไม่บอกเขาแน่นอน ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”แอเรียนพยักหน้า เธอลุกขึ้นขณะที่อุ้มเด็กทารกและมองดูเขาจากไปขณะที่เจตต์เข็นวีลแชร์ออกไป แอเรียนก็จ้องไปที่ด้านข้างของอเลฮานโดร เธอรู้สึกว่ามันคุ้นเคยอย่างน่าประหลาดใจ อย่างไรก็ตาม เธอกลับไม่คุ้นเคยกับหน้าตาของเขาเลย มันรู้สึกแปลก ๆ เธอนึกถึงทุกรายละเอียดระหว่างปฏิสัมพันธ์ของเธอกับอเลฮานโดรอย่างระมัดระวัง ตั้งแต่น้ำเสียงไปจนถึงเสียงสูงต่ำ หรือแม้กระทั่งท่าทางต่าง ๆ ของเขา มันรู้สึกแปลกใหม่ไปหมดสำหรับเธอ แต่ทำไมมันถึงยังรู้สึกคุ้นเคยนัก?เธอไม่สามารถนึกออก ดังนั้นเธอจึงหยุดพยายาม กว่าเธอจะมาถึงที่นี่เธอต้องเดินทางยาวนาน แต่เนื่องจากในร้านกาแฟมีเครื่องปรับอากาศที่เย็นสบายและเธอก็เหนื่อย มันจึงเป็นโอกาสที่ดีในการพักผ่อนและผ่อนคลาย...สีหน้าของอเลฮานโดรเปลี่ยนเป็นเย็นชาทันทีที่เขากลับขึ้นไปในรถ นิ้วที่กำแน่นของเขาแสดงถึงอาการประหม่าของเขา“ทำไมคุณถึงมาพบเธอด้วยตัวเองถ้าคุณจะกังวลว่าจะถูกจำได้ล่ะครับ?” เจตต์ถามเบา ๆ “ผมมาพบเธอแทนคุณก็ได้”อเลฮานโดรถอนหายใจด้วยความโล่งอก “เพราะยิ่งฉันพยา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 978 เช้าที่เต็มไปด้วยความสุขกับพัสดุที่มาส่ง
ดวงตาของแจ็คสันเป็นประกายด้วยรอยยิ้ม เขาตักโจ๊กที่อุดมไปด้วยสารอาหารมาที่ปากของเธอ "ไม่ต้องห่วงเลย แม่ผมกระตือรือร้นที่จะให้อาหารคุณและปล่อยให้คุณนอนจนพอใจ เหมือนกับการเลี้ยงหมูเลยล่ะ ยิ่งคุณอ้วนมากเท่าไหร่ แม่ก็จะยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น แม่กำลังจัดการอาหารกลางวันให้คุณขณะที่คุณกำลังทานอาหารเช้าอยู่แท้ ๆ ผมเป็นลูกชายของเธอ แต่ผมยังไม่เคยถูกดูแลแบบนี้เลย”หัวใจของทิฟฟานี่เต็มไปด้วยความอบอุ่น “ทำไมแม่ของคุณถึงดีกับฉันนัก? ทำดีกับฉันมากกว่าแม่ของฉันซะอีก ฉันรู้สึกท่วมท้นด้วยความโปรดปรานของแม่คุณมาก”“ผมว่าจริง ๆ แล้วแม่น่าจะอยากได้คุณเป็นลูกสาวมากกว่าลูกสะใภ้” เขาพูดกึ่งติดตลก “แม่หวังเสมอว่าผมจะเป็นลูกสาวแทน แม่จะเรียกผมว่าปีศาจผ้าห่มเปียกและเห็นได้ชัดว่าผมไม่ได้ถูกตามใจเหมือนที่แม่จะทำกับลูกสาว ผมว่าคุณถูกตามใจมากกว่าผมอีก”ทิฟฟานี่ยิ้มขณะที่เธอยกถ้วยโจ๊กซด เธอไม่ใช้ช้อนด้วยซ้ำ เธอเจริญอาหารดีและกินจนหมดชาม แจ็คสันนำมันลงไปเก็บที่ชั้นล่างให้เธอ เธอกำลังใช้ชีวิตดั่งราชินี และมันทำให้เธอกลัวเธอเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของซัมเมอร์เมื่อมาถึงชั้นล่าง ทิฟฟานี่รู้ว่าแจ็คสันต้องบอกเธอว่าพ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 979 แน่นอนว่ามาร์คจะต้องรู้
ทิฟฟานี่เริ่มประหม่า “เอ่อ… อเลฮานโดรน่ะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะส่งพวกมันมาทำไม”สีหน้าของแจ็คสันเปลี่ยนไปในทางที่ไม่ดี “เขารู้เกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของคุณก่อนผมอีกเหรอ? และเขายังรู้ว่าคุณอยู่กับผมและส่งอาหารเสริมมาให้คุณอีกด้วย? ทั้งหมดนี้เป็นอาหารเสริมสำหรับสตรีมีครรภ์ทั้งนั้นเลยนะ…”เธอเกาหัวอย่างประหม่า “มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด! ฉันบอกเขาก่อนเพราะฉันคิดว่า ถ้าเขาชอบฉันจริง ๆ ล่ะ? นี่เป็นวิธีที่จะทำให้เขาถอยที่ดีที่สุด ฉันไม่รู้ว่าเขารู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่ ฉันไม่ได้บอกเขา!”คำอธิบายของเธอไม่ได้ช่วยให้แจ็คสันรู้สึกดีขึ้นเลย เขายังคงทำหน้าบูดบึ้งเหมือนเดิม “แล้วคุณจะให้ผมคิดว่าอะไร? ผมควรจะขอบคุณเขาที่ดูแลผู้หญิงของผม และลูกที่ไม่รู้ว่าเป็นของผมรึเปล่า เป็นอย่างดี อย่างนั้นเหรอ?”ทิฟฟานี่อารมณ์เสียทันที “คุณหมายความว่ายังไง? คุณกำลังสงสัยว่าเด็กในท้องของฉันเป็นของคุณรึเปล่าอย่างนั้นเหรอ? ก็ได้ เด็กคนนี้เป็นลูกของอเลฮานโดร พอใจไหม? ฉันเคยมีเซ็กส์กับเขาเมื่อนานมาแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เขาถึงดีกับฉันมาก แต่ทำไมฉันถึงกลับมาคบกับคุณล่ะ? เขามีทั้งเงินและอำนาจ ทำไมฉันถึงไม่อยู่กั
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 980 การทะเลาะกันของสองคู่รัก
น้ำเสียงของมาร์ครุนแรงไปเล็กน้อย แอเรียนจึงตกใจมาก “ฉะ-ฉัน… ทำไมฉันต้องอยู่แต่บ้านและดูแลลูกตลอดเวลาด้วยล่ะ? คุณยุ่งมาก ๆ ทุกวันเพราะปัญหาในที่ทำงานจนพวกเราแทบจะไม่ได้เจอคุณเลย ฉันแค่พยายามจะแบ่งเบาภาระของคุณ ในบ้านหลังนี้ไม่มีใครทำงานงานแค่อย่างเดียว เช่นเดียวกับที่คุณดูแลสมอร์เมื่อคุณมีเวลา แล้วทำไมฉันถึงจะแบ่งเบาภาระของคุณบ้างไม่ได้เหรอ? ฉันไม่คิดว่าฉันยอมแพ้ต่อเขาเลยนะ และฉันก็ไม่ได้เสียศักดิ์ศรีเลยด้วย ปัญหาถูกแก้ไขแล้ว นั่นเป็นสิ่งที่ดีไม่ใช่เหรอ?”มาร์คเริ่มไม่สบายใจเล็กน้อย “ช่างมันเถอะ ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้แล้ว อย่ากังวลกับปัญหาพวกนี้อีกเลย”แอเรียนไม่ได้คาดคิดปฏิกิริยานี้จากเขา เธอได้พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่มาร์คจะค้นพบเรื่องนี้ แต่มันก็ยังทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี เธอไม่เคยต้องการจะเป็นแม่บ้านตัวน้อยที่ดี เธอทำสิ่งนี้ก็เพื่อเขา เขาต้องแสดงปฏิกิริยาที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นด้วยเหรอ? อีโก้เป็นสิ่งที่สำคัญกับผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ? นอกจากนี้ ไม่เห็นจำเป็นต้องทะเลาะกันเพราะประเด็นนี้เลย“แอริ บางครั้งนายท่านก็มักจะอารมณ์ไม่ดีแบบนี้แหละ เขาอาจจะเหนื่อยเกินไป” แมรี่ปลอบอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 981 เธอชอบอะไรกันแน่?
เมื่อใกล้เที่ยง มาร์คก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงไปข้างล่าง ดูเหมือนว่าเขากำลังจะออกจากบ้าน “เนคไทสีดำของฉันอยู่ที่ไหน” เมื่อเขาถามถึงเนคไทของเขา เขาไม่ได้แม้แต่จะชายตามองแมรี่หรือแอเรียนเลย อย่างไรก็ตาม ในความคิดของเขานั้น มีเพียงแค่เขาและแอเรียนอยู่ในห้อง เขาแสดงออกได้อย่างชัดเจนว่าเขาต้องการเรียกร้องความสนใจจากแอเรียนแต่เพียงผู้เดียว แต่ถึงอย่างนั้นแอเรียนก็ไม่ได้มีท่าทีจะสนใจเขาเลยแม้แต่น้อยเพื่อช่วยมาร์คให้พ้นจากความอึดอัดและลำบากใจที่ไม่ได้รับความสนใจจากแอเรียน แมรี่จึงรีบพูดขึ้นทันควันเพื่อแก้สถานการณ์ว่า “ฉันว่าเดี๋ยวฉันช่วยหาดีกว่า”เขาเริ่มโกรธ "ไม่ต้อง!" หลังจากนั้น เขาก็จัดปกคอเสื้อตัวเองด้วยความหงุดหงิดและเดินตรงดิ่งออกจากบ้านแอเรียนยิ้มเล็กน้อย “กล้าดียังไงถึงมาดุฉัน! ปกติเขาจะแต่งตัวดูดีและเหมาะสมตลอด เขาจะออกจากบ้านด้วยคอเสื้อที่โล่ง ๆ แบบนั้นจริง ๆ เหรอ? ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าเขาจะยึดมั่นในความคิดตัวเองได้นานแค่ไหน”แมรี่เองก็อดยิ้มไม่ได้และพูดว่า “ผู้ชายมักจะหยิ่งจองหองและมั่นใจในตนเองสูงเหลือเกิน นี่เป็นเรื่องจริงมาก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับค
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 982 เข็มกลัดที่แวววาว
เอริกหัวเราะหนักมากจนหายใจแทบไม่ทัน เขาเกือบจะจับไม้กอล์ฟผิดท่าไปเลยด้วยซ้ำ “เป็นไปได้ยังไงที่นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าภรรยาตัวเองชอบอะไร? นายอยู่กับเธอมานานกว่าสิบปีแล้วนะ ในฐานะเพื่อน ฉันเองไม่คิดว่านายหยิ่งหรือเอาแต่ใจเกินไปเลย แต่ยังไงก็ตาม นายจะต้องพิสูจน์ให้ฉันเห็นด้วยว่านายไม่ได้เป็นแบบนั้นจริง ๆ การรักใครสักคนเป็นมากกว่าการมีเธออยู่ในหัวใจเท่านั้น นายต้องเข้าอกเข้าใจเธอด้วย แต่ถึงอย่างนั้นก็มีบางอย่างที่ฉันสังเกตเห็นนะ ในเมื่อนายเลี้ยงเธอมา เธอจึงมีความคล้ายกับนายในบางแง่มุม คนส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยเข้าใจเธอเช่นกัน แต่ฉันว่านายสามารถเข้าใจเธอได้อย่างเที่ยงแท้เลยเพราะเธอก็เหมือนกับนายนั่นแหละ นายลองคิดและมองเรื่องนี้จากมุมมองที่ต่างออกไปดูสิ”'ลองคิดดูจากมุมมองที่ต่างออกไปเหรอ?' ในไม่ช้า มาร์คก็จมอยู่กับความคิดของเขา 'ถ้าฉันเป็นแอเรียน ฉันจะต้องการอะไร? ฉันจะทำให้เธอกลับมาสนใจฉันอีกครั้งได้อย่างไร?’ เขาไม่รู้ว่าจะรับมือกับเธออย่างไรดีเลย เมื่อเทียบกับเรื่องในที่ทำงาน การรับมือกับภรรยาตัวเองกลับยากกว่ามากสำหรับเขา...ในขณะเดียวกัน แจ็คสันขับรถนานถึงสองสามชั่วโมงเพื่อส่งทิฟฟานี่กลับไ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
