Share
บทที่ 992 เจนิซ เบลล์
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 993 หัวหน้าครอบครัวสมิธมาเยี่ยม
การประชุมใช้เวลาไม่นานนักเนื่องจากมาร์คไม่สามารถหยุดกังวลถึงแอริสโตเติลได้ การประชุมที่ต้องใช้เวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงจึงถูกเร่งให้สั้นลงจนเหลือเพียงหนึ่งชั่วโมงเพราะลูกชายของเขา เขาข้ามผ่านทุกเรื่องที่ไม่ได้สำคัญหรือเร่งด่วนนักเมื่อมาร์คกลับมาที่ห้องทำงานตัวเอง เขาก็พบว่าแอริสโตเติลหยุดร้องไห้ไปแล้ว ต้องขอบคุณความพยายามอย่างมากในการปลอบเขาของเจนิซ หนุ่มน้อยจึงกำลังจ้องมองเธอด้วยความว่างเปล่า เขาดูไม่มีความสุข แต่อย่างน้อยเขาก็หยุดร้อง มาร์คถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนที่จะเดินเข้าไปหาเธอแล้วพูดว่า “คุณเลี้ยงเด็กเก่งจริง ๆ ด้วย ไม่มีใครสามารถปลอบสมอร์ได้เลยยกเว้นแม่ของเขา”เจนิซเริ่มสงวนตัวมากขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขากลับมา เธอก้าวออกมายืนข้าง ๆ “สมอร์เหรอคะ? สมอร์น้อย? ช่างเป็นชื่อเล่นที่น่ารักมาก!”มาร์คมองลูกชายตัวเองแล้วยิ้ม “ใช่ แม่ของเขาตั้งชื่อให้เขาน่ะ เราเรียกเขาแบบนั้นจนติดปากไปแล้ว ชื่อจริงของเขาคือแอริสโตเติล เทรมอนต์”เจนิซจ้องมาร์คด้วยความงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง ทุกคนในสำนักงานต่างบอกว่าเขาไม่ได้ยิ้มมาเป็นเวลานานแล้ว เธอไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะดูดีขึ้นไปอีกเมื่อเขายิ้ม มันทำให้เขาดูอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 994 และแน่นอนว่าเขารู้
ธัญญ่าไม่ได้รู้สึกถึงความผิดปกติแต่อย่างใด เธอเพียงแต่สงสัยว่าทำไมคุณปู่และหลานชายถึงดูห่างเหินกันนัก “โอเคค่ะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย คุณสองคนคุยกันไปก่อนนะคะ”ดอน สมิธจ้องเจตต์สักครู่ก่อนที่เขาจะหันหลังและเดินกลับเข้าไปในห้องนอน “เข้าไปคุยข้างในเถอะ ฉันค่อนข้างมั่นใจว่านายคงไม่ต้องการให้ภรรยาของนายรับรู้ทุกอย่างหรอก”เจตต์กัดฟันทนและตามเขาเข้าไปข้างในก่อนที่จะปิดประตูด้วยความระมัดระวัง “นายท่านครับ... คุณต้องการอะไรเหรอครับ? การแต่งงานของผมเป็นเรื่องเล็กน้อย ผมไม่ได้ต้องการรบกวนคุณ มันไม่ใช่งานใหญ่อะไรด้วย…”จู่ ๆ ดอน สมิธก็โกรธจัด “ภรรยาของนายบอกฉันทุกอย่างที่เธอรู้แล้ว เธอคิดว่าฉันเป็นปู่ของนายจริง ๆ เธอจึงไม่ได้สงสัยอะไรเลย นายคิดที่จะเก็บเรื่องนี้จากฉันนานแค่ไหน? กล้าดียังไงถึงมาหักหลังฉัน! อย่าลืมนะว่านายคงไม่มาถึงจุดนี้ได้ถ้าไม่ใช่เพราะฉัน!”เจตต์คุกเข่าลงและก้มศีรษะทันที ความตื่นตระหนกครอบครองเขาขณะที่เขาอ้อนวอน “ธัญญ่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ได้โปรดเมตตาและไว้ชีวิตเธอดัวยครับ เธอไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ!”ดอน สมิธนั่งลงที่ขอบเตียง “ฉันจะให้โอกาสนายครั้งนี้ครั้งเดียว บอกทุ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 995 ความทุกข์ย่อมมีเพื่อนเสมอ
เจตต์ได้ยินเสียงข้าวของถูกทำลายจากฝั่งของอเลฮานโดร เห็นได้ชัดว่าอเลฮานโดรกำลังเดือดดาล “แค่จำสิ่งที่ฉันบอกนายเอาไว้ ฉันไม่ได้ใจกว้างเท่าไอ้แก่นั่น รู้นะว่าต้องทำยังไง!”หลังจากที่วางสาย เจตต์ก็เดินไปที่ประตูเพื่อเปลี่ยนรองเท้า เขามองธัญญาและพูดว่า “ฉันมีเรื่องงานด่วน ดังนั้นฉันอาจจะไม่ได้กลับมาบ้านสักสองสามวัน ดูแลตัวเองด้วยนะ ส่งข้อความหาฉันถ้าเธอต้องการอะไร ห้ามโทรหาฉันเด็ดขาด"ธัญญ่าดูผิดหวัง “แล้ว… ก๋วยเตี๋ยวล่ะคะ? คุณจะไม่กินมันก่อนเหรอ?”เขาส่ายหัว "ไม่มีเวลาแล้ว เธอกินเลย”...ที่เซาธ์ พาร์กหลังจากที่ทิฟฟานี่เลิกงาน เธอและแอเรียนก็พากันไปที่ร้านอาหารกลางแจ้งในบริเวณใกล้เคียง ผู้หญิงทั้งสองต่างอารมณ์ไม่ดี ทิฟฟานี่รำคาญแจ็คสัน ส่วนแอเรียนก็รำคาญมาร์ค ดังคำกล่าวที่ว่า 'ความทุกข์ย่อมมีเพื่อน'ทันใดนั้นทิฟฟานี่ก็ได้รับข้อความจากอเลฮานโดร “ช่วงสองสามวันนี้ระวังตัวให้มากขึ้นทุกครั้งที่ออกไปข้างนอกด้วยนะ พยายามหลีกเลี่ยงการออกไปข้างนอกคนเดียวด้วย” ด้วยความรู้สึกวิตก เธอจึงแสดงข้อความนั้นให้แอเรียนดู "มันหมายความว่าอะไร? ทำไมเขาถึงบอกให้ฉันระวังตัวและหลีกเลี่ยงการออกไปข้างนอกคน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 996 ความอันตรายกำลังรออยู่
ทิฟฟานี่เป็นคนที่ค่อนข้างจะประมาทและไม่ระมัดระวัง เธอจึงไม่ได้สังเกตอะไรผิดปกติ "ก็ได้! ใครจะไปรู้ว่าแม้แต่คนอย่างเธอก็สามารถรู้สึกทุกข์ทรมานจากการปวดฉี่และลืมตัวได้เหมือนกัน ฉันคิดว่าเธอเป็นพวกนางฟ้าอมตะจากตำนานที่ปราศจากความต้องการและแรงกระตุ้นของมนุษย์เสียอีก แต่ดูเหมือนว่าเธอจะมีความต้องการและแรงกระตุ้นของมนุษย์ได้เหมือนกัน…”แอเรียนไม่ได้ตอบเธอ หลังจากที่พวกเธอขึ้นไปถึงที่ชั้นบน แอเรียนก็ขอให้ทิฟฟานี่ไม่เปิดไฟ จากนั้นเธอก็เดินไปที่หน้าต่างที่มีวิวสวย ๆ และมองลงไปที่ถนนที่มีไฟถนนในละแวกนั้นเพื่อที่เธอจะได้มองเห็นผู้คนที่ชั้นล่างได้อย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม เธออยู่บนชั้นที่สูงเกินไป ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของพวกเขาได้ชัดเจน ถึงจะอย่างนั้นเธอก็ยังสามารถมองเห็นผู้ชายในชุดสีดำร่างสูงสองสามคน เธอรู้สึกกังวลใจอย่างอธิบายไม่ถูกและไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร พวกคนเหล่านั้นได้รับการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มา เธอสามารถบอกได้จากท่าทางของพวกเขา พวกเขาระมัดระวังอย่างมากเช่นกัน เธอรู้ทั้งหมดนี้เพราะว่าเหล่าบอดี้การ์ด ซึ่งเป็นทหารรับจ้างที่เกษียณอายุแล้วหรือบอดี้การ์ดมืออาชีพ ที่ทำงานให้ก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 997 แผนชั่วคราว
ทิฟฟานี่หดตัวราวกับลูกโป่งที่ถูกปล่อยลม ความตื่นเต้นของเธอหายไปทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของแอเรียน “ก็จริง เขามาคนเดียวแน่นอน ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งหรือเก่งกาจในการต่อสู้แค่ไหน เขาก็จะไม่สามารถเอาชนะผู้คนจำนวนมากนี้ได้อยู่ดี ช่างมันก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที ตอนนี้ก็ค่อนข้างดึกแล้ว เพราะฉะนั้นนั้นฉันจะไปอาบน้ำก่อน ระหว่างนั้นเธอก็เฝ้าประตูไปก่อนนะ อย่าเปิดประตูให้ใครนอกจากแจ็คสัน หลังจากที่อาบน้ำเสร็จฉันจะมาเฝ้าประตูเอง อย่าหลับก่อนล่ะ”แอเรียนพยักหน้า “ตกลง เธอไปอาบน้ำเถอะ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น”...หลังจากที่รู้ว่าทิฟฟานี่กำลังตกอยู่ในอันตราย แจ็คสันก็เร่งความเร็วของรถเพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ จริง ๆ แล้วเขาจะต้องใช้เวลาเดินทางประมาณหนึ่งชั่วโมง แต่เขากลับใช้เวลาเพียงสี่สิบนาทีเพื่อที่จะไปถึงที่คอนโดมีเนียมของเธอ ถ้าไม่ติดว่ารถติดเขาอาจจะถึงเร็วกว่านี้ด้วยซ้ำ เมื่อเขาเข้าไปในละแวกนั้น เขาก็สำรวจบริเวณโดยรอบด้วยความระมัดระวัง ดูเหมือนว่าจะมีผู้ชายที่น่าสงสัยอยู่แถว ๆ นั้นจริง ๆ แต่เขาไม่ได้ก่อเหตุและแสร้งทำเป็นไม่รู้ตัวขณะที่เดินไปที่ห้องของทิฟฟานี่เมื่อพวกเธอได้ยินเสียง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 998 นายใช่หลานของฉันรึเปล่า?
ทิฟฟานี่กลอกตาใส่เขา “คุณไม่ใช่เหรอที่คอยชี้ทางให้ฉันในขณะที่ฉันกำลังขับรถอยู่ในตอนนั้น? คุณโยนความผิดทั้งหมดมาที่ฉันได้ยังไง? ตอนนั้นคุณพูดเบามากจนฉันไม่ได้ยินคุณบอกว่าฉันจะชนประตูด้วยซ้ำ!”พวกเขาทะเลาะกันระหว่างทางออกไป แต่เมื่อพวกเขาออกไปถึงข้างนอก พวกเขาก็ต่างเงียบโดยปริยาย พวกเขายังคงรู้สึกว่าถูกจับตาดูอยู่ ความรู้สึกนั้นหายไปเมื่อพวกเขาเข้าไปในรถแล้วเท่านั้นทิฟฟานี่กำลังท้องและตอนนี้มันก็ดึกมากแล้ว ด้วยเหตุนี้แอเรียนจึงขอให้เธอไปพักผ่อนที่เบาะหลังขณะที่เธอจะนั่งเบาะหน้าเอง แจ็คสันก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดกับมันเช่นกัน...เมื่อพวกคนที่กำลังซ่อนตัวอยู่แถวนั้นเห็นพวกเขาจากไป หัวหน้าของกลุ่มคนนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรออก “พวกเขาออกไปแล้วครับ ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังจะออกจากเซาธ์ พาร์ก มีผู้ชายคนหนึ่งมารับเธอ แล้วก็มีผู้หญิงอีกคนอยู่กับเธอด้วย ให้ลงมือเลยไหมครับ?”เสียงของดอนดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของสาย “ผู้ชายและผู้หญิงคนนั้นคือใคร?”หัวหน้าตอบว่า “ผู้ชายคนนั้นคือแจ็คสัน และเขาเป็นคู่หมั้นของทิฟฟานี่ ผู้หญิงคนนั้นคือ… หนึ่งในพวกเทรมอนต์ครับ”“พวกเทรมอนต์เหรอ….” ดอนเงียบไปค
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 999 สักวันฉันจะเอาเธอกลับคืนมาให้ได้
คำพูดที่ชั่วร้ายของอเลฮานโดรไม่ได้ทำให้ดอนสะทกสะท้านแต่อย่างใด “ถ้าแกสามารถทำเช่นนั้นได้ก็เอาเลย ตราบใดที่แกแต่งงาน ฉันก็จะไม่ยุ่งเรื่องของแก อย่างไรก็ตาม อย่าคิดว่าแกได้บรรลุความรับผิดชอบต่อครอบครัวเพียงเพราะว่าแกแต่งงานแล้วนะ อย่าให้พวกลาร์ครู้เรื่องของแกกับผู้หญิงคนอื่นเชียวล่ะ นายจะต้องเป็นคนดีและมีน้ำใจต่อหญิงสาวจากตระกูลลาร์คและต้องทำให้แน่ใจว่าเธอจะซื่อสัตย์กับแก ถ้าแกสามารถให้เหลนชายแก่ฉันได้ก็จะดีมาก เข้าใจไหม? ฉันขอเตือนแกนะว่าแกไม่จำเป็นต้องครอบครองใครเพียงเพราะแกชอบเธอหรอก อันที่จริงแล้ว ถ้าแกยังคงดื้อรั้นแบบนี้แกจะทำลายคนที่แกชอบเท่านั้น”อเลฮานโดรหลับตาลง “อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระกับผมเลย ผมให้คำมั่นสัญญากับคุณไปแล้ว ยังไม่พออีกเหรอ? ได้โปรดเรียกคนที่กำลังเฝ้าดูทิฟฟานี่อยู่กลับมาซะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ผมจะทำลายความฝันของคุณในการเป็นพันธมิตรกับพวกลาร์ค!”ดอนตกลง “ก็ได้ ฉันสัญญา ฉันจะไม่อยู่ที่นี่รบกวนแกต่อแล้ว ฉันจะกลับไปที่อายาเช่ภายในคืนนี้ แต่ฉันยังคงจะจับตาดูทุกย่างก้าวของแก อย่าพยายามเล่นกลใด ๆ ล่ะ ฉันจะให้เวลาแกสามวัน จากนั้นแกจะต้องกลับบ้านและแต่งงาน” หลังจา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1000 เธอไม่ใช่เหรอที่ต้องการจะมีลูก!
แอเรียนกล่าวด้วยน้ำเสียงแข็งทื่อ “ไม่ ฉันยังไม่พอใจ เราสามารถลืมบางเรื่องได้ แต่บางเรื่องเราก็ไม่สามารถลืมได้ ก่อนที่มันจะได้รับการแก้ไข ฉันก็ไม่ต้องการที่จะคุยกับคุณ ฉันไม่ต้องการที่จะเจอหน้าคุณด้วยซ้ำ คุณบอกว่าคุณไม่สนใจว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับฉันไม่ใช่เหรอ? คุณบอกว่าคุณเลี้ยงลูกเองได้หนิ แล้วทำไม? หลังจากที่ดูแลเขาแค่วันเดียวคุณก็ไม่ไหวซะแล้วเหรอ? ฉันดูแลลูกทุก ๆ วันนับตั้งแต่ที่ให้กำเนิดเขา ปัญหาที่คุณประสบในวันนี้น่ะเหรอ? ฉันต้องเจอแบบนั้นทุกวันมาเป็นเวลาสองสามเดือนแล้ว”บางทีมาร์คอาจจะโกรธ เขาจึงโพล่งออกไปว่า “แล้วเธอจะบ่นทำไม? เธอไม่ใช่เหรอที่ต้องการจะมีลูก!” อย่างไรก็ตาม เขาเสียใจกับคำพูดของเขาทันทีที่พวกมันหลุดออกจากปากแอเรียนไม่ได้โกรธ อันที่จริงเธอสงบนิ่งมากจนน่ากลัว “คุณหมายความว่าฉันสมควรที่จะเจอแบบนี้เพียงเพราะฉันต้องการที่จะมีลูกอย่างนั้นเหรอ? คุณกำลังจะบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะไล่ตามชีวิตที่ฉันต้องการเพียงเพราะว่าฉันมีลูกอย่างนั้นเหรอ? ฉันอยากมีลูกเอง ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็ไม่สามารถบ่นเกี่ยวกับมันได้อย่างนั้นเหรอ? ในเมื่อคุณพูดแบบนั้น ฉันและลูกก็จะไม่เกี่ย
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
