Share
บทที่ 31 คุณมีอะไร?
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 32 ทำให้หัวใจของเขาอบอุ่น
แอเรียนกลั้นหายใจทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่าความปรารถนาที่จะยุติสถานการณ์ปัจจุบันของเธอนั้นไม่ใช่อะไรนอกจากความฝันนั่นเอง เขาได้รับความเมตตาแล้วโดยการช่วยชีวิตเธอเพื่อชดเชยบาป เธอไม่มีสิทธิ์เลือก ...“ฉันจะไปนอนห้องแขก” นี่เป็นการต่อต้านรูปแบบสุดท้ายของเธอ“ลองก้าวไปอีกขั้นสิ!”การคุกคามของมาร์ค เทรมอนต์นั้นเย็นยะเยือกอย่างขมขื่น รู้สึกเหมือนกับว่าลมเยือกแข็งภายนอกได้พัดเข้ามาในหัวใจของเธอเธอหยุดก้าวเดินและเงียบเพื่อรอให้เขาพูดต่อหลังจากเงียบไปชั่วครู่ริมฝีปากบางของเขาก็แยกออกเพื่อพูดอีกครั้ง“คุณอยากจะจากไปอย่างแย่ ๆ เหรอ? โอเค ผมจะทำตามความปรารถนาของคุณ! บนข้อเสนอที่ว่า ... คุณต้องมีลูกให้ผม!”เด็ก? เขาอยากให้เธอมีลูก? เด็กที่เป็นของพวกเขา?จู่ ๆ แอเรียน วินน์ ก็นึกถึงอดีตตอนที่แม่ของเธอจากไปหาผู้ชายคนอื่นโดยไม่มีข้อแม้หรือพิจารณาใด ๆ สำหรับเธอ การสบประมาทและดูหมิ่นที่เธอเผชิญมาตั้งแต่ยังเด็กยังคงชัดแจ้งอยู่ในใจของเธอการมีลูกเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับเธอโดยเฉพาะ ในใจเธอต้องการความรับผิดชอบ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเหมือนคำสัญญากระนั้นแอเรียนที่โหยหาอิสรภาพ เธอปรารถนาที่จะหลบหนีชี
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 33 แม่ของแอรี่ คินซีย์
ตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้นแอเรียน วินน์ ตรงไปที่ทำงานโดยไม่ทานอาหารเช้า เอกสารจำนวนมากปรากฏขึ้นอย่างลึกลับบนโต๊ะทำงานของเธอทำให้แอเรียนถึงกับขมวดคิ้ว“นี่คือใคร?”มีคนพูดด้วยเสียงกระซิบจากด้านข้าง “คุณดอนน์มอบหมายให้คุณ คุณทำให้เขาขุ่นเคืองหรือเปล่า? เขาโยนเกือบทุกอย่างในแผนกให้คุณ คุณอาจต้องทำงานล่วงเวลาในวันนี้…”แอเรียนไม่ได้พูดอะไรโดยที่เดาได้ว่านี่คือการแก้แค้นที่อาฆาตของเขาสำหรับการปฏิเสธและความอับอายเมื่อวาน เธอนั่งลงเพื่อทำงานตามเธอได้รับข้อความระหว่างรับประทานอาหารกลางวันซึ่งอ่านว่า “ฉันเป็นแม่ของแอรี๋ คินซีย์ เจอกันหน่อย ฉันจะรอคุณที่มอคค่าคาเฟ่”เมื่อค้นหาความทรงจำของเธอ แอเรียนจำชื่อ แอรี่ คินซีย์ ไม่ได้เธอจึงตอบว่า “ดิฉันไม่รู้จักแอรี่ คินซีย์ ค่ะ”เธอได้รับอีกข้อความสั้น ๆ “ฉันรู้จักคุณก็เพียงพอแล้ว แล้วเจอกันที่นั่น”ไม่ว่าด้วยเหตุผลใดใบหน้าของผู้หญิงที่มาร์ค เทรมอนต์ พามาที่สนามบินก็ผุดขึ้นมาในความคิดของแอเรียนราวกับว่ากำลังนี้ล่อลวงเธอด้วยความสงสัยเมื่อถึงเวลาอาหารกลางวัน แอเรียนก็ออกจากห้องทำงานไปที่มอคค่าคาเฟ่่ ลูกค้าเป็นกลุ่มคนชั้นกลางถึงชั้นสูงบรรยากาศจึงเงี
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 34 รังเกียจ
กลับไปที่ทำงาน แอเรียนไม่สนใจการปั่นป่วนที่มาจากในท้องของเธอ จิตใจของเธอหมกมุ่นอยู่กับการมองเห็นใบหน้าของเฮเลน คาเมราน เธอไม่เคยคิดเลยว่าแม่ที่เสียไปนานจะปรากฏตัวในชีวิตของเธอเช่นนี้ เธอไม่รู้ว่าเธอโกรธหรือรังเกียจ แต่เธอก็ประสบกับกระแสแห่งอารมณ์ในตัวเธอเนื่องจากเป็นเวลาหลายปีมาแล้ว แอเรียนจึงดูแตกต่างออกไป เฮเลน คาเมราน จำเธอไม่ได้ แต่เธอแยกแยะได้! ใบหน้าของเธอฝังลึกลงไปในความทรงจำของเธอมานานมีบางอย่างที่เธอไม่เข้าใจเฮเลน คาเมราน จากไปเมื่อเธออายุได้หกขวบ แม้ว่าเธอจะแต่งงานใหม่ทันที แอรี่ คินซีย์ จะต้องอายุน้อยกว่าเธอเจ็ดปีโดยไม่คำนึงเลย ดูเหมือนว่าแอรี่ คินซีย์ จะยังไม่บรรลุนิติภาวะ ...ถ้าเธอไม่ใช่ลูกสาวโดยกำเนิดของ เฮเลน คาเมราน ก็คงไม่สามารถดูแลเธออย่างทุ่มเทในฐานะแม่เลี้ยงได้ แอเรียนเป็นอะไรสำหรับเธอ ... เแอรี่ คินซีย์ เป็นลูกสาวแท้ ๆ ของเธอใช่หรือไม่?!“แอเรียน วินน์ คุณวางแผนที่จะอยู่ที่นี่ทั้งคืนเพื่อทำงานล่วงเวลาใช่ไหม?” ไซมอนต์ ดอนน์ ดูเหมือนจะไม่ดีเมื่อเขาเข้ามาควบคุมโดยไม่มีอะไรทำอย่างที่เห็นแอเรียนกำลังพักผ่อนบนโต๊ะแอเรียนยืดตัวขึ้นและทำงานต่อไปโดยไม่มองไซมอน ดอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 35 โอกาศคืนนี้
“ดิฉันบอกคุณไปแล้ว ไปหามาร์ค เทรมอนต์ ถ้าคุณต้องการให้ฉันจากไป ฉันไม่พูดในเรื่องนี้ นอกจากนี้ฉันกำลังบอกคุณอย่างชัดเจนในตอนนี้ - ฉันจะไม่ไป! มาร์ค เทรมอนต์ เป็นสามีของฉัน เราแต่งงานกันแล้ว!”หลังจากที่เธอโวยวาย แอเรียนก็วิ่งเข้าไปในหิมะ น้ำตาสองไหลอาบแก้มสองข้างของเธอ การได้พบแม่ของเธอเช่นนี้ไม่พบกันจะดีเสียกว่าเธอไม่รู้ว่าเธอเดินมาไกลแค่ไหนเมื่อเสียงแตรรถดังขึ้นข้างหลังเธอเมื่อคิดว่านั่นคือเฮเลน คาเมราน เธอก็เพิกเฉย เมื่อรถขับผ่านเธอ ไบรอัน เพียซ ก็โผล่หน้าออกมาจากหน้าต่าง“นายหญิง ขึ้นมาสิครับ”แอเรียน เช็ดน้ำตาที่แห้งบนใบหน้าโดยไม่รู้ตัวและมองไปที่เบาะหลัง มองเห็นโครงร่างของ มาร์ค เทรมอนต์ อย่างคลุมเครือเธอรู้สึกว่าตัวเองถูกแช่แข็งและค่อย ๆ กลับคืนสู่ความอบอุ่นหลังจากเข้าไปในรถ ในช่วงเวลาที่ลังเลเธอถามว่า “คุณรู้ว่าแอรี่ คินซีย์ เป็นน้องสาวคนเล็กของฉันใช่ไหม? นี่เป็นการแก้แค้นของคุณด้วยหรือ?”“คุณสามารถคาดเดาได้ถ้าคุณต้องการ” มาร์ค เทรมอนต์ ตอบความเงียบเป็นสิ่งที่ยังคงอยู่ในรถ หลังจากนั้นไม่นานแอเรียนก็ร้องไห้“ฮ่าฮ่า… มาร์ค เทรมอนต์ จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกเหมือนฉันเกลียดคุณ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 36 หมดความอดทน
แอเรียนแข็งทื่อก่อนที่เธอจะค่อย ๆ หันมาเผชิญหน้ากับเขาและโอบแขนของเธอรอบคอของเขามุ่งเน้นไปที่ผู้ชายที่อยู่ใกล้เธอมากเธอบอกตัวเองซ้ำ ๆ ว่า เธอสามารถจากไปได้เมื่อเธอตั้งครรภ์และให้กำเนิดลูก ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถขยับต่อไปได้ เธอไม่มีสมาธิและเธอพูดอย่างโง่ ๆ ว่า “ผมของคุณยังชื้นอยู่เลย…”ในวินาทีต่อมาริมฝีปากที่นุ่มของแอเรียนก็ถูกประกบสนิท ความรู้สึกของพวกเขาหลอมรวมกันในคืนอันเงียบงันขณะที่การหายใจของพวกเขาค่อย ๆ ติดขัดในที่สุดพบกับแววตาอันลึกซึ้งของมาร์ค เทรมอนต์ โดยไม่ได้ตั้งใจ ดวงตาคู่ที่แอเรียนไม่สามารถเข้าใจความหมายได้นั้นตอนนี้เปรี่ยมไปด้วยความลึกซึ้ง เขาถูกครอบงำด้วยแรงปรารถนา…คราวนี้แอเรียนไม่คิดจะหนีอีกต่อไป มือของเธอวางลงบนหน้าอกของเขา ความอบอุ่นแผ่ออกมาสู่ฝ่ามือของเธอ ทำให้รู้สึกคุ้นเคยมันเป็นความรู้สึกเดียวกับวันนั้นที่มือของเขาจับเธอตอนเป็นเด็กสาว มันคุ้นเคยและอบอุ่น แต่ต่างถิ่นและห่างไกล…เธอกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก กลัวว่าจู่ ๆ เขาจะจำได้ว่าเธอเสียพรหมจรรย์เมื่อสามปีก่อน เธอกลัวว่าความคิดนั้นจะผลักเขาไปและส่งผลให้เขาเสียใจที่ให้โอกาสเธอด้วยแรงที่ซ่อนเร้น แอเรียน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 37 เจ้านายคนใหม่
แอเรียน วินน์ ถูกปลุกทันทีมันเป็นเวลาเพียงสองชั่วโมงหลังจากที่มาร์ค เทรมอนต์ ออกไป แต่เขาก็เมาแล้ว?เอ่อ…โอเค รอก่อนนะคะ ฉันกำลังไป!” ขณะที่เธอพูดเธอก็ลุกออกจากเตียงไปแล้วและใส่เสื้อผ้าเมื่อเธอมาถึงบาร์พร้อมกับพ่อบ้านเฮนรี่ เอริก นาธาเนียล และแจ็คสัน เวสต์ ก็เพิ่งออกมาขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปหามาร์ค เทรมอนต์ แอเรียนดึงเสื้อคลุมของเธอและเดินเข้าไปหาพวกเขา"ขอโทษสำหรับปัญหานะคะ"เอริกยิ้ม “ไม่มีปัญหาเรารู้จักกันมากว่าสิบปีแล้ว คุณ…ทำงานที่ ไกลด์ ดีไซน์…ใช่ไหม”แอเรียน ไม่รู้ว่าทำไมเอริก นาธาเนียล ถึงถามเธอเรื่องนี้ แต่เธอก็พยักหน้า"ใช่ค่ะ"เอริกไม่ได้พูดอะไรอีกและช่วยพามาร์ค เทรมอนต์ เข้าไปในรถระหว่างทางกลับ พ่อบ้านเฮนรี่เตือนแอเรียน “นายหญิงครับ ดูว่าถ้านายท่านต้องการที่จะอาเจียน เพราะว่าเมามาก ถ้าเขาอาเจียนในรถ เขาก็คงทิ้งรถคันนี้เช่นกันครับ”แอเรียนฮัมเสียงในคอสำหรับความเห็นด้วยของเธอ ว่าพ่อบ้านเฮนรี่พูดถูก มาร์ค เทรมอนต์ คงจะทำอะไรแบบนั้นจริง ๆครั้งนี้เขารู้สึกมึนงงอย่างมาก ไม่ตื่นขึ้นมาเลย แม้ว่าพวกเขาจะกลับถึงบ้านแล้วก็ตาม วางเขาลงบนเตียงแอเรียนก็ล้มตัวลงนอนด้วยความเห
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 38 ฉันอยากเจอเธอ
ไม่มีเวลาที่แอเรียน วินน์ จะพินิจพิเคราะห์ว่าเธอได้ยินเสียงนี้มาจากไหน ดังนั้นเธอจึงแปลกใจเมื่อก้าวเข้ามาในห้องทำงานละเห็นเอริก นาธาเนียล"คุณ…"เอริก นาธาเนียล ประกายยิ้มเล็ก ๆ ให้เธอ “ใช่ ผมเป็นเจ้านายของคุณแล้ว อย่างไรก็ตามอย่าคิดว่าผมจะช่วยคุณใต้โต๊ะนะ ผมไม่เล่นพรรคเล่นพวก นั่งก่อนสิ. ผมมีบางอย่างจะบอกคุณดอนน์”ไซมอน ดอนน์ รู้สึกประหลาดใจที่เอริก นาธาเนียล รู้จักแอเรียน วินน์ และรู้สึกหวาดหวั่นโดยไม่รู้ตัว เขารีบยิ้ม "คุณนาธาเนียล มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้บ้างครับ?”เอริกดูเป็นมิตรและยินดีต้อนรับ แต่เขายิ้มอย่างน่ากลัวที่มุมริมฝีปากของเขา นอกจากนี้เขายังอวดรูปลักษณ์ที่งดงามของเขา แม้แต่ไซมอน ดอนน์ ซึ่งเป็นผู้ชายก็พบว่าเขามีเสน่ห์เย้ายวน อย่างไรก็ตามเมื่อคำพูดของเขาก่อนกน้านี้ คำพูดของเขาไม่ค่อยต้อนรับซะเลยเรียกค่าตอบแทนของคุณที่ฝ่ายบุคคล และออกไป”รอยยิ้มบนใบหน้าของไซมอน ดอนน์ แข็งทันที “อะ–อะไรนะครับ? ทำไมกัน? ผมทำงานได้ไม่ดีเหรอครับ?”เอริก นาธาเนียล เลิกคิ้วโค้งเมื่อเขาตอบว่า “ไม่ ผมแค่ไม่ชอบคุณ”ไซมอน ดอนน์ ถึงกับสลบ เขาคิดว่าเจ้านายคนใหม่จะต้องมีอารมณ์ดี เพราะเขายิ้มเก่ง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 39 แอเรียน วินน์ เธอมันแพศยา
มาร์ค เทรมอนต์ เย้ยหยันอย่างเยือกเย็น คุณอยากเจอเธอหรืออยากรู้ว่าวิล ซีวาน เป็นอย่างไรบ้างกันเเน่?แอเรียนกลั้นหายใจและลุกขึ้นพูดว่า “ฉันทานอาหารเสร็จแล้ว”มาร์ค เทรมอนต์ มองเธออย่างเย็นชา “ผมบอกเหรอว่าให้คุณออกไปได้?”“มีอะไรอีกไหม?” แอเรียนมองกลับมาที่เขาขณะที่ยืนอยู่ที่เดิม“กลับบ้านตรงเวลาพรุ่งนี้หลังเลิกงาน ถ้าคุณทำอย่างนั้นไม่ได้ก็อย่าแม้แต่จะออกไปข้างนอก” มาร์คเทรมอนต์พูดแล้วขึ้นไปชั้นบนโดยปล่อยให้เธอไม่ทันได้พูดอะไรถ้าเป็นเรื่องอื่น แอเรียนสามารถอดกลั้นไว้ได้ แต่เธอต้องเจอทิฟฟ์ในวันพรุ่งนี้เธอกัดฟันเดินตามเขาไป“มาร์ค เทรมอนต์! ฉันแค่อยากเจอทิฟฟานี่!”เสียงฝีเท้าของมาร์ค เทรมอนต์ หยุดลง “ผมถามคุณแล้ว แต่คุณเลือกที่จะไม่ตอบ ไม่มีโอกาสอีกแล้วแหละ”แอเรียนเหมือนลูกโป่งที่เหี่ยวเเฟบ เธอรู้สึกไร้พลังต่อเขาอย่างไม่น่าเชื่อ อย่างไรก็ตามเธอนึกถึงสิ่งที่แมรี่บอกเธอว่าเธอควรทำตามสิ่งที่เขาต้องการและหัวใจของผู้ชายจะอบอุ่น... เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเดินตามเขาไปอีกครั้ง“ฉันขอโทษ คุณให้ฉันไปได้ไหม?เมื่อเข้ามาในห้อง มาร์ค เทรมอนต์ นั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
