Share
บทที่ 144 คลื่นแห่งอารมณ์
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 145 สิ่งเล็ก ๆ ของความทรงจำที่สวยงาม
แอเรียนถอนหายใจอย่างโล่งอก ทุกคนมีช่วงเวลาที่ต้องได้รับการปลอบโยนในช่วงที่อารมณ์เสีย เธอเดาว่าวิลกำลังผ่านมันไปในตอนนี้และกระตือรือร้นที่จะได้รับการสนับสนุนทางอารมณ์ ทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติเมื่อจิตใจของเขาไม่ขุ่นมัวอีกต่อไป เธอไม่ได้กังวลมากนักในเวลานี้ ที่ คฤหาสน์ คินซีย์ แอรี่กำลังเผชิญหน้ากับเฮเลน “หนูจะไม่จากไปจากพี่มาร์คที่รัก! แม่อย่าคิดที่จะช่วยผู้หญิงเลวตัวนั้น แอริ แม่เป็นคนที่ยอมให้หนูอยู่กับพี่มาร์คที่รักมาก่อน แม่จะปฏิบัติกับเธอเหมือนลูกสาว แต่ไม่ใช่หนูอย่างนั้นเหรอ?”ตอนนี้เฮเลนหมดความอดทนแล้ว เธอตบหน้าแอรี่ "พอได้แล้ว! เธอสามารถขอให้มาร์ค เทรมอยต์ ช่วยครอบครัวคินซีย์ได้หรือไม่ล่ะ? ถ้าเธอทำไม่ได้ก็อยู่ห่าง ๆ เขาซะ! ฉันจะไม่ปล่อยให้คนงี่เง่าอย่างเธอทำลายความพยายามที่ผ่านมาทั้งหมดของฉัน ฉันจะมีลูกสาวอย่างเธอได้อย่างไรกัน?”เธอเคยสัญญากับแอเรียนว่าเธอจะให้แอรี่อยู่ห่างจากมาร์คและแน่ใจว่าเธอจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าเธออีก เนื่องจากเธอได้ทำตามคำสัญญานั้นเธอจะต้องรักษาคำพูดของเธอ นี่เป็นวิธีเดียวที่สิ่งต่าง ๆ อาจพลิกผันได้แอรี่ไม่เข้าใจการกระทำของเฮเลน เธอถูแก้มที่แสบร้อนของ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 146 ตื่นที่โรงพยาบาล
เมื่อแอเรียนตื่นขึ้นมาเธออยู่ในโรงพยาบาล ท้องฟ้าข้างนอกมืดและอากาศมีกลิ่นของน้ำยาฆ่าเชื้อ เธอสามารถมองเห็นเพดานสีขาวและหยดน้ำเหลือและวิตามินที่แขวนอยู่เหนือเธอ ...จิตใจของเธอว่างเปล่าจนกระทั่งความทรงจำกลับมาท่วมท้น เป็น แอนี่ คินซีย์ ที่ชนเธอ เห็นได้ชัดว่าเธอตั้งใจทำอย่างนั้น!วิลก็อยู่ในรถด้วยในเวลานั้น เธอพยายามขยับร่างกายในขณะที่เธอพยายามเรียกคืนส่วนที่เหลือ อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดจากร่างกายของเธอโดยเฉพาะบริเวณท้องน้อยทำให้เธอเหงื่อแตกทันทีเธอกดหน้าท้องเบา ๆ และกำลังจะกดปุ่มเรียกพยาบาลเมื่อประตูห้องผู้ป่วยของเธอถูกดันเปิดออกอย่างกะทันหัน มันกลายเป็นวิล นอกเหนือจากบาดแผลบนหน้าผากของเขาที่มีผ้าพันแผลเขาก็ยังดูสบายดีเมื่อวิลสังเกตเห็นว่าเธอตื่นขึ้นเขาก็มีความสุขบนใบหน้าของเขาก่อนที่มันจะถูกแทนที่ด้วยการแสดงออกที่ขัดแย้งกัน “แอริ… เธอ… แท้ง”ร่างกายของแอเรียนแข็งทื่อขณะที่เธอกำเสื้อผ้ามือที่หน้าท้องของเธอ “นายว่าไงนะ?"วิลพูดซ้ำด้วยความยากลำบาก “เธอแท้งลูก… ฉันไม่รู้ว่าเธอท้อง ฉันขอโทษ เธอคงสบายดีถ้าฉันไม่ได้ขอให้เธอออกมา ตำรวจได้เปิดคดีและผลการสอบสวนจะออกมาเร็ว ๆ นี้”แอเรีย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 147 ข้อกล่าวหา
แอเรียนเหงื่อแตก เธอพยายามลุกขึ้นสองสามครั้ง แต่ล้มเหลว เมื่อไบรอันเห็นฉากนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะเตือนมาร์ค “นายท่าน… นายหญิง ท่าน...”มาร์คหันไปมองแอรียนจากนั้นก็ปล่อยวิลอย่างไม่พอใจในขณะที่จ้องมองมาที่เธอ “คุณติดคำอธิบายกับผม!”ปฏิกิริยาแรกของวิลคือเข้าไปช่วยแอเรียน แต่ไบรอันรีบหยุดเขาไว้ "คุณซีวาน กรุณาออกไปเดี๋ยวนี้ด้วยครับ ส่วนที่เหลือเป็นเรื่องของครอบครัวเทรมอนต์ซึ่งไม่เกี่ยวกับคุณ”วิลเข้าใจสิ่งที่ไบรอันพยายามบอกเขา เขามองไปที่แอเรียนอย่างเป็นห่วงจากนั้นก็เดินออกจากห้องไปอย่างไม่เต็มใจเขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่รู้ว่าควรหรือไม่ การเคลื่อนไหวที่ผิดพลาดใด ๆ จะทำให้แอเรียนต้องทนทุกข์ทรมานไบรอันออกจากห้องไปด้วยและปิดประตูทิ้งไว้เพียงแอเรียนและมาร์คอยู่ในวอร์ดหลังจากเงียบไปครู่หนึ่งมาร์คก็พูดขึ้น “คุณเป็นคนที่น่าผิดหวังจริง ๆ ...”แอเรียนนั่งลงบนพื้นเย็นโดยจ้องมองของเธอลดลง มุมปากของเธอยกขึ้น “ฉันขอโทษ… ฉันไม่เคยทำให้คุณพอใจได้เลยตั้งแต่ฉันยังเด็ก…”“เด็ก มันเกิดอะไรขึ้น?” เขาเปลี่ยนเรื่องกลับ“ฉันคิดไม่ออกว่าจะบอกกับคุณอย่างไร…” เธอกลั้นน้ำตาไม่อยู่ แต่ร่างกายของเธอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 148 ส่งฟรี
ทิฟฟานี่ตกใจ “อะไรนะ? ทำไม? ทำไมเธอถึงอยู่ในโรงพยาบาล? เกิดอะไรขึ้น?"เสียงของแอเรียนอ่อนแอเล็กน้อย “ฉันจะบอกเธอเมื่อเธออยู่ที่นี่…”หลังจากวางสาย ทิฟฟานี่ก็วางช้อนในมือลงแล้วรีบไปที่ประตู “ลูกกำลังจะไปไหน?" ลิเลียนรีบถามเมื่อเห็นเธอกำลังจะออกไปทิฟฟานี่ไม่ต้องการที่จะอธิบายรายละเอียด “หนูต้องไปโรงพยาบาล อาจจะไม่กลับมาคืนนี้ หนูเตรียมอาหารไปสองจานแล้วก็พอทานได้ ทิ้งจานหลังจากทานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหนูกลับมาล้างเอง!”ลิเลียนเหลือบมองไปที่ห้องครัวและขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ “ผักสองจานเล็ก ๆ เหรอ? ไม่ว่าเธอจะรีบร้อนแค่ไหนอย่างน้อยเธอก็ควรแน่ใจว่าแม่ของเธอจะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีสิ”มือของทิฟฟานี่หยุดลงในขณะที่เธอกำลังเปลี่ยนรองเท้า ใบหน้าของเธอจมลงเล็กน้อย “แม่ หนูเหนื่อยแล้ว… หนูต้องทำงานทุกวันและทำงานนอกเวลาจนดึกดื่น แม่สามารถเรียนรู้วิธีทำอาหารหรือทำงานบ้านได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีประโยชน์ในการใช้เวลาทั้งหมดบนโต๊ะไพ่นกกระจอก”ดวงตาของลิเลียนเบิกกว้างจนคิ้วของเธอดูเหมือนเกือบจะอยู่บนหน้าผากของเธอ “ทิฟฟานี่ เลน! เธอกล่าวหาว่าฉันเป็ปรสิตอย่างนั้นเหรอ? ตอนที่พ่อของเธอยังมีชีวิตอยู่ฉันไม่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 149 ความรู้สึกของแอเรียน
ทิฟฟานี่ต่อต้านการกระตุ้นให้โต้กลับ “ขอบคุณสำหรับคำเตือนของเจ้านายนะคะ ดิฉันจะรับทราบเรื่องนั้น”จริง ๆ แล้วแจ็คสันก็ไม่ได้แก่กว่าเธอเท่าไหร่นัก แต่เขาก็ออกอากาศต่อหน้าเธอ เธอทนไม่ได้จริง ๆ ที่เขาอุปถัมภ์เธอทิฟฟานี่ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอกเมื่อพวกเขาไปถึงโรงพยาบาล เธอยึดมั่นในร่องรอยสุดท้ายของความมีสติเพื่อยิ้มและอำลาแจ็คสันเมื่อเธอเข้าไปในวอร์ดของแอเรียน เธอต้องตกใจเมื่อเห็นว่าแอเรียนอ่อนแอเพียงใด ใบหน้าของเธอซีดลงอย่างแปลกประหลาดและแม้กระทั่งริมฝีปากสีแดงของเธอก็ยังซีดเหมือนกับใบหน้าของเธอ “แอริ เกิดอะไรขึ้น?”แอเรียนพยุงตัวเองขึ้นและฝืนยิ้ม “นั่งก่อน…ทำตัวตามสบายนะ…”ทิฟฟานี่ช่วยแอรียนลุกขึ้นนั่ง เธอรู้สึกมึนงงตามเวลาที่เธอได้เรียนรู้เรื่องราวทั้งหมด “แอรี่ คินซีย์ นั่นเป็นผู้หญิงเลว! เธอพยายามจะฆ่าเธอ! ฉันหวังว่ากรรมจะทำให้เธอได้รับสิ่งที่เธอทำ ไม่ต้องกังวลนะแอริ มีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกที่ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เนื่องจากเธอเป็นภรรยาของ มาร์ค เทรมอนต์ ตำรวจจะไขคดีได้เร็วมาก เป็นไปได้มากว่าจะมีผลลัพธ์บางอย่างในเร็ว ๆ นี้ เมื่อพิจารณาจากแรงจูงใจของเธอและความจริงที่ว่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 150 ผลการสอบสวน
ทิฟฟานี่ถอนหายใจหลังจากได้ยินคำตอบของเธอ “ฉันคิดว่าฉันเข้าใจแล้ว ไม่มีทางที่ชีวิตแต่งงานของเธอจะไปด้วยกันได้ บางทีเธออาจจะกระวนกระวายใจแม้กระทั่งบนเตียงของเขา การแต่งงานเป็นเรื่องของการปรับตัวให้เข้ากับชีวิตของกันและกัน ความรู้สึกสามารถพัฒนาจากเพศสัมพันธ์ เมื่อผู้ชายรักเธอมากพอเขาจะยินดีรับฟังเธอ ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องก้มหัวให้เขาไปตลอดชีวิต ใช่สิ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดถึงทั้งหมดนี้ในตอนนี้ เธอจะต้องทำทีละขั้นตอน ฉันจะรอดู แอรี่ คินซีย์ กินอาหารในคุก เธอควรพักผ่อนให้ดี ยังมีหนทางอีกยาวไกลสำหรับเธอ เข้าใจไหม?”แอเรียนพยักหน้าจากนั้นไม่พูดอะไร ตอนนี้เธอทำได้เพียงก้าวเดียวเท่านั้นไม่นานพอแมรี่กลับมาที่โรงพยาบาลพร้อมกับอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ ทิฟฟานี่เปิดกระติกน้ำร้อนและเสิร์ฟโจ๊กที่มีอาหารเสริมมากมายอยู่ในนั้น “ฉันจะป้อนเธอเอง”แมรี่ยิ้มให้เธอ เนื่องจากเธอปรารถนาให้ใครสักคนดูแลแอเรียน “ใช่สิ แอริ ฉันได้ยินจากเฮนรี่ว่า… นายท่านไปสถานีตำรวจแล้ว ดูเหมือนว่าเขายังคงห่วงใยเธออยู่นะ อย่าทำหน้าบูดเมื่อเธอออกจากโรงพยาบาล คนหนุ่มสาวเธอสามารถพูดคุยกันอย่างมีอารยะใช่ไหมล่ะ?”แอเรียนไม่ได้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 151 ลูกสาวของเฮเลน
เฮเลนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อรักษาความสงบ “แน่-แน่นอน... นั่นไม่มีทางที่ฉันจะผิดพลาด ตอนนั้นแอรี่ทะเลาะกับฉันที่บ้านเพราะเธอออกไปข้างนอกดึกและดื่มเหล้า เมื่อคืนก่อนหน้านี้ เป็นเพื่อนของเธอที่ไปส่งเธอที่บ้าน รถสปอร์ตถูกทิ้งไว้กลาวแจ้ง และฉันต้องส่งคนขับรถไปรับมันกลับบ้านในวันต่อมา ฉันไม่คาดคิดว่าจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นระหว่างทาง ฉันมั่นใจมากในความทรงจำของฉัน ไม่ว่าในกรณีใด เรายังคงเป็นฝ่ายผิดเนื่องจากคนขับรถทำงานให้กับครอบครัวคินซีย์ เป็นคำเรียกร้องของคุณเราจะยอมรับการตัดสินใจของคุณ”มาร์คไม่ได้ให้คำตอบกับเธอในทันที เฮเลนมองเขาอย่างใจจดใจจ่อกัดริมฝีปากของเธออย่างแรงจนเลือดออกในวินาทีต่อมาหลังจากนั้นไม่นานในที่สุดมาร์คก็พูดขึ้น “คุณเป็นแม่ของแอเรียน แอรี่เป็นน้องสาวต่างพ่อของเธอ เหตุการณ์นี้สามารถตัดสินเป็นการส่วนตัวนอกศาลเท่านั้น ผมจะมีคนคอยติดตามและติดตามคุณ ตอนนี้ผมจะกลับแล้ว ผมยังมีเรื่องอื่นต้องทำ”เฮเลนถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก “ได้ค่ะ รบกวนดูแลแอเรียนให้ดีด้วยนะคะ ฉัน… จะไม่... ไปเยี่ยมเธอ…”มาร์คลุกขึ้นและจากไปโดยไม่ให้เธอตอบรับ ริมฝีปากของเขาโค้งงอเป็นเยือกเย็นหลังจากดูแลเรื่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 152 รีบไปที่ เทรมอนต์ ทาวเวอร์
หลังจากทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วทิฟฟานี่ก็เหนื่อยล้ามากจนไม่อยากขยับเขยื้อนแม้แต่กล้ามเนื้ออีกต่อไป ขณะที่เธอล้มตัวลงนอนบนเตียง เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงโทรหาแม่ของเธอ ทันทีที่ต่อสายติดเธอก็ได้ยินเสียงจากปลายสาย “ไผ่สามลำ! รอ! เกม!"ทิฟฟานี่ไม่จำเป็นต้องเดาด้วยซ้ำเพื่อบอกว่าลิเลียนกำลังเล่นไพ่นกกระจอกอีกครั้งและสิ่งนี้ทำให้เธอเดือดร้อน “แม่หยุดเล่นไพ่นกกระจอกได้ไหม? มันดึกแล้วและแม่ก็ยังไม่กลับอีก”ลิเลียนโต้กลับด้วยความโกรธยิ่งกว่าเดิม “เพราะว่าแกดูเหมือนจะไม่สนใจฉัน ฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันพอใจไม่ว่าจะออกไปกินข้าวหรือเล่นไพ่นกกระจอก ฉันจะไม่กลับมาในคืนนี้ ฉันจะเล่นทั้งคืน! ทำในสิ่งที่แกต้องการไปเถอะแล้วปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว!”การวางสายโทรศัพท์ของเธอทำให้ทิฟฟานี่อยากจะกรีดร้องและระบายความโกรธของเธอ ถ้าเธอไม่กังวลว่าจะถูกรายงานว่ารบกวนเพื่อนบ้านเธอคงตะโกนสุดเสียงเต็มปอดเป็นเวลาสิบนาที หากยังคงดำเนินต่อไปเช่นนี้เธอจะเสียสติไม่ช้าก็เร็ว ......สามวันต่อมา แอเรียนออกจากโรงพยาบาลและกลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์จากข้อมูลของพ่อบ้านเฮนรี มาร์คไม่ได้กลับบ้านในช่วงสามวันที่ผ่านมาแอเรียนร
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
