บทที่ 165 นั่นเป็นเรื่องตลกเหรอ?

เมื่ออาหารนำมาถูกเสิร์ฟอย่างค่อเนื่อง รอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของมาร์ค รู้สึกเหมือนได้สูดอากาศบริสุทธิ์

แอเรียนค่อนข้างงงงวย วันนี้มีอะไรผิดปกติกับเขาหรือเปล่า? เธอรู้ว่าเขามักจะใส่หน้ากากกับทุกคน แต่มีบางอย่างที่ไม่ถูกต้องนัก

หลังจากสังเกตอยู่ครู่หนึ่งเธอก็จำได้ขึ้นมา ไม่ว่าในอดีตเขาจะยิ้มอย่างไรดวงตาของเขาก็ดูเหมือนถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง ไม่มีอารมณ์ในแววตา อย่างไรก็ตาม วันนี้ดวงตาของเขายังยิ้มแย้มแจ่มใส...

มาร์คไม่ได้มาพร้อมกับคำขอที่ไร้สาระในระหว่างมื้ออาหารซึ่งทำให้แอเรียนอยู่เสมอ สัญญาจะถูกเซ็นเร็ว ๆ นี้ กระบวนการนี้ราบรื่นมากจนรู้สึกเหมือนฝันสำหรับเธอ

เป็นเวลาประมาณสองทุ่มเมื่อพวกเขาออกจากร้านอาหาร สายลมยามค่ำคืนในฤดูนี้ยังคงหนาวเย็นเล็กน้อย ลิลลี่ถามว่า “แอรียน คุณจะกลับไปกับคุณเทรมอนต์ไหม?”

ก่อนที่แอเรียนจะตอบ มาร์คก็ตอบว่า “เธอคือภรรยาของผม แน่นอนว่าเธอจะกลับไปกับผมครับ เอลลี่ให้คุณปิแอร์ส่งคุณกลับนะครับ”

เอลลี่ อามอร์ พยักหน้าและเดินตามลิลี่เข้าไปในรถของบริษัท

มาร์ครู้สึกแปลก ๆ ในวันนี้ แอเรียนไม่กล้ากลับบ้านพร้อมกับเขาเมื่อลิลี่และเอลลี่ อามอร์ จากไปเธอก็พูดต