Share
บทที่ 205 ตัดความสัมพันธ์
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 206 เปลี่ยนน้ำเสียงของคุณ
เมื่อพวกเขาวางสาย แอเรียนก็รู้สึกพอใจอย่างอธิบายไม่ถูก มันแปลก แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ชินกับความรู้สึกนี้ได้ ครั้งหนึ่งเธอรู้สึกยินดีที่ได้แก้แค้น เธอเข้าใจได้ว่าทำไมมาร์คถึงชอบทรมานเธอ เขารู้สึกเหมือนเธอตอนที่เห็นเธอถูกทรมานและน่าสังเวชไหม?“เธอกำลังคิดอะไรอยู่? หิวไหม? อยากลงไปกินอะไรไหม?” มาร์คไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นในหัวของเธอ แต่ความเป็นกันเองของเขาทำให้เธอไม่ทันระวังตัว“นิดหน่อย แต่ฉันไม่อยากกินข้าวชั้นล่าง ให้แมรี่ส่งมาที่ห้อง…”มาร์คไม่ได้บังคับให้เธอลงไป “งั้นก็ไปที่เตียงดีกว่า”อาหารกลางวันถูกส่งไปที่แอเรียนในห้องโดยมาร์คและข้าวปั้นก็เดินตามไปอย่างสบาย ๆ ราวกับว่าเป็นเจ้านายของสถานที่นั้นแอเรียนเห็นได้ว่ามาร์คกลัวแมว เมื่อข้าวปั้นสัมผัสตัวเขาเขาจะแข็งขึ้น ในขณะที่เธอกินเธอถามว่า “คุณไม่แพ้แมวนี่นา หมายความว่าคุณกลัวพวกมันใช่ไหมล่ะ?”“กินเถอะ” เขาปฏิเสธที่จะตอบคำถามของเธอ แต่เขาดูสับสนเล็กน้อยแอเรียนรู้สึกขบขัน เธอไม่ได้คาดหวังว่าผู้ชายที่โตแล้วอย่างเขาจะกลัวสิ่งมีชีวิตที่น่ารักเช่นแมว ถ้าเธอไม่รู้สึกเสียใจเธอคงจะหัวเราะออกมาดัง ๆ หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเธอพยายา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 207 สวย
ขณะที่แอเรียนคิดหาวิธีปิดปากของเธอ มาร์คก็ล้มตัวลงนอนข้าง ๆ เธอแล้ว เขาหยิบโทรศัพท์ของเธอออกไปก่อนที่เขาจะพูดว่า “แล้วเธอต้องการให้ฉันใช้น้ำเสียงแบบไหนกับเธอ?”ใบหน้าของแอเรียนร้อนผ่าวขึ้นเล็กน้อยเมื่อเธอได้กลิ่นหอมของผู้ชายที่เป็นของเขาโดยเฉพาะ “คืนโทรศัพท์ให้ฉัน… ฉันจะนอนหลังจากตอบทิฟฟานี่”มาร์คยกมือที่ถือโทรศัพท์ขึ้นสูง ไม่มีทางที่เธอจะเอื้อมไปถึงมันได้ “ตอบคำถามของฉันก่อน”แอเรียนตอบว่า “ฉันไม่ใช่ลูกสาวของคุณ… คุณคิดว่าคุณควรใช้น้ำเสียงแบบไหนกันล่ะ?”"สอนฉันสิ?" มาร์คมองเธอด้วยสายตาแพรวพราว แอเรียนรู้สึกราวกับว่าการทำเช่นนั้นคล้ายกับการทำภารกิจฆ่าตัวตาย เธอชกหน้าอกของเขาเบา ๆ และพูดว่า “นอนกันเถอะ”เหลือเชื่อสุด ๆ อยู่ดี ๆ มาร์คก็ก้มลงไปจูบที่หน้าผากของแอเรียน “เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำตัวน่ารักยังไง เธอเป็นผู้หญิงหรือเปล่าเนี่ย?” หลังจากนั้นเขาก็คืนโทรศัพท์ให้เธอก่อนที่เขาจะปรับตัวให้อยู่ในท่าสบาย ๆหัวใจของแอเรียนเต้นเร็วมากจนเธอรู้สึกราวกับว่ามันจะกระโจนออกจากอก เธอตอบกลับทิฟฟานี่อย่างเร่งรีบปิดโทรศัพท์แล้วเข้านอนทัศนคติที่เจ้าอารมณ์ของมาร์คที่มีต่อเธอทำให้เธอกังวล เธอแทบจะ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 208 มีอะไรผิดปกติ?
หลังอาหารเช้าแอเรียนและมาร์คก็ออกเดินทางด้วยกัน ภายในรถ มาร์คในโหมด “คุณพ่อดีเด่น” ก็เหยียบคันเร่ง “โทรหาฉันถ้าเธอรู้สึกว่าไม่สบายในที่ทำงาน ถ้าฉันไม่ว่างและไปรับเธอไม่ได้ ให้เอริคส่งเธอกลับบ้านและขอให้เฮนรี่โทรหาหมอที่บ้านเพื่อตรวจสุขภาพ อย่าฝืนตัวเอง สุขภาพไม่ดีหมายถึงระบบภูมิคุ้มกันที่ไม่ดี พยายามอย่าไปสถานที่ต่าง ๆ เช่นโรงพยาบาล ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากให้เธอไปทำงาน ฉันกลัวว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ ตราบเท่าที่เธอสบายดี เธอสามารถทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ”แอเรียนมองเขาราวกับว่าเธอกำลังมองไปที่สัตว์ประหลาด “วันนี้คุณกินยาผิดหรือเปล่า?การแสดงออกของมาร์คมืดลง "คุณพูดอะไร?"แอเรียนใช้ถ้อยคำของเธอแตกต่างกันอย่างรวดเร็ว “เปล่า ฉันหมายความว่าทำไมคุณถึงขี้บ่นจัง ฉันไม่ใช่เด็กแล้วนะ ฉันจะไม่ยืนยันที่จะทำงานถ้าฉันรู้สึกไม่สบาย ฉันทำงานเพื่อหาเงินไม่ใช่เพื่อความสนุก ฉันจะไม่ฝืนตัวเอง ไม่ต้องกังวลหรอกน่า...”ไบรอันสะดุ้งอยู่ข้างในใจ แอเรียนไม่ใช่คนเดียวที่คิดว่ามาร์คเปลี่ยนไป เขาเองก็คิดเหมือนกัน ไม่มีใครอยู่ในรถนอกจากพวกเขา ดังนั้นมาร์คจึงไม่จำเป็นต้องแสร้งแสดงความเมตตาและห่วงใย นั่นหมายควา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 209 ความไม่พอใจของเวนดี้
แอเรียนงงงวย โทรศัพท์สำนักงานเพียงเครื่องเดียวในแผนกออกแบบทั้งหมดอยู่ที่โต๊ะของลิลี่ และโดยปกติจะใช้ในการทำงาน ปกติเธอจะไม่ถูกถามเรื่องงาน เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหยิบโทรศัพท์แอเรียนรับโทรศัพท์ “ฮัลโหล? สวัสดีตอนเช้าค่ะ นี่คือ ไกลด์ ดีไซน์”“ฮะ ฉันเอง เวนดี้ กาลีน่า”เมื่อได้ยินเสียงที่ปลายสายแอเรียนก็ยิ่งงุนงง "เวนดี้? มีอะไรให้ช่วยไหม?”"ไม่มีอะไรมาก ฉันเดินผ่านสำนักงานของคุณก่อนหน้านี้และเห็นมาร์คมาส่งคุณหน้าที่ทำงาน คุณกำลังยิ้มอย่างมีความสุขราวกับว่าคุณชอบเขา ฉันคิดว่าคุณชอบวิลจริง ๆ เสียอีก ฉันไม่คาดคิดเลยว่าคุณจะไม่ได้รับผลกระทบจากสิ่งที่มาร์คทำกับพวกซีวานด้วยซ้ำ คุณค่อนข้างโหดเหี้ยม ฉันเดาว่าทุกคนคงตื่นเต้นที่ได้เป็นคุณนายเทรมอนต์ คุณคงจะทำความดีในชีวิตที่ผ่านมาของคุณเพื่อที่จะสามารถเกาะติดกับคนอย่างมาร์ค ทั้ง ๆ ที่มันเป็นตัวของคุณ” “มีอะไรอีกไหมที่คุณอยากจะพูด” แอเรียนขมวดคิ้ว เวนดี้หัวเราะเบา ๆ “วิลถอนหมั้นเพราะคุณ คุณรู้ไหม? เขาบอกว่าไม่มีที่ว่างสำหรับผู้หญิงอีกคนในหัวใจของเขา ฉันคิดว่าความสัมพันธ์ในช่วงเรียนมหาลัยของเขาจะจางหายไปตามกาลเวลาและเขาจะเรียนรู้ที่จะรักฉันได
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 210 เผอิญได้ยิน
"มันยุติธรรมแล้ว ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเธอก็คงจะทำแบบเดียวกันกับฉัน ฉันไม่สามารถแก้แค้นเธออย่างตาต่อตา ฟันต่อฟัน เหมือนที่เธอทำกับฉันได้ ช่างน่าเสียดายจริง ๆ !” แอเรียนพูดด้วยสีหน้าเย็นชาบนใบหน้าของเธอขณะที่เธอกินราวกับว่าเธอต้องการที่จะฉีกแอเรียนเป็นชิ้น ๆ แอรี่พูดผ่านฟันที่กัดกันว่า “มาร์คไม่ได้รักเธอด้วยซ้ำ ทำไมเธอถึงคิดว่าเขาดูแลฉันและแม่ในเมื่อเขารู้ดีว่าฉันเป็นคนที่ทำให้เธอแท้งลูกตอนที่ฉันขับรถชนเธอ ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะคิดว่าตัวเองเป็นคนสำคัญสินะ มองดูตัวเองหน่อยสิ มาร์คแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อที่เขาจะได้ทรมานเธออย่างช้า ๆ เพื่อแก้แค้น พ่อของเธอตายแล้ว หลายสิบชีวิตที่เขาเป็นหนี้ก้บเหล่าเทรมอนต์เป็นของเธอที่ต้องชดใช้ เขาไม่ได้รักเธอ แต่เธอคิดว่าเธอเหนือกว่างั้นสินะ!”“สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับความรัก ฉันไม่ได้รักเขา และเพราะว่าเขาไม่เต็มใจที่จะหย่าร้างกับฉัน ไม่ว่าจะเป็นการแก้แค้นหรือการทรมาน ฉันจึงมีหน้าที่กำจัดแมลงวันที่น่ารำคาญอย่างเธอซึ่งส่งเสียงดังพึมพำรอบตัวเขาไม่ใช่เหรอ?”แอเรียนรู้สึกโกรธ แต่เธอก็ระงับมันไว้ เธอจะดูเป็นผู้ชนะ มันอาจจะนับว่าเธอแพ้ หากเธอสูญเสียความสงบม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 211 คำพูดที่ไม่ได้พูด
เพื่อไม่ให้มาร์คเกิดความสงสัย แอเรียนจึงขอลิลี่ออกจากที่ทำงานก่อนเวลาหนึ่งชั่วโมงครึ่ง เธอไม่ได้ขอเอริคเพราะกลัวว่าเขาจะบอกมาร์คเมื่อแอเรียนออกจากที่ทำงานเธอก็ซื้อผลไม้และเรียกรถแท็กซี่ไปโรงพยาบาล ใช้เวลาไม่นานก่อนที่เธอจะพบผู้ปกครองของวิล เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งและรู้สึกกระอักกระอ่วนก่อนที่เธอจะเคาะประตูในที่สุดเสียงที่ชัดเจนของวิลดังขึ้นจากด้านหลังประตู "เข้ามา" แอเรียนรู้สึกมั่นใจอย่างอธิบายไม่ถูกเมื่อเธอได้ยินเสียงของเขา เธอผลักประตูให้เปิดออกเผยให้เห็นรอยยิ้มเล็ก ๆ “วันนี้ฉันออกจากงานก่อนเวลา เพราะนายเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล นายรู้สึกอย่างไรบ้าง?”วิลตะลึงเล็กน้อยราวกับว่าเขาไม่คาดคิดว่าจะได้เจอเธอ เมื่อเขาฟื้นคืนสติ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความสุข “ฉัน… ฉันไม่คิดว่าเธอจะมา ฉันสบายดี ขาของฉันร้าวไม่ได้ร้ายแรงมาก นั่งก่อนสิ"แอเรียนสังเกตวิลและรู้สึกผิดในใจของเธอขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนหน้านี้เขามีสุขภาพแข็งแรงและมีสุขภาพดีและตอนนี้เขาสวมชุดของผู้ป่วยอยู่บนเตียงโรงพยาบาลโดยมีเฝือกที่ขาของเขา เขาดูซีดและอ่อนแอ “เอ่อ… ขอโทษนะ...”วิลยิ้มและถามว่า “นายขอโทษทำไม?”แอเรียนกัดริมฝีปากข
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 212 เพราะว่าคุณ
แอเรียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เธอจะกล่าวว่า "ตอนที่ฉันโกรธเคืองหลังจากแท้งลูก ฉันพูดในสิ่งที่ฉันไม่ควรพูด และบอกให้โลกรู้ว่าฉันนอกใจเขา... เขาไม่รังเกียจ มีตัวอย่างอื่น ๆ อีกมากมาย นั่นเพียงพอแล้วสำหรับฉัน มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น วิล ฉันทำสบายดีจริง ๆ ความเจ็บปวดเพียงอย่างเดียวของฉันคือฉันเป็นลูกสาวของคนบาปและฉันเป็นหนี้บุญคุณเทรมอนน์ อันที่จริงมาร์คตอบสนองความต้องการด้านวัตถุทั้งหมดของฉันและเขาก็เป็นประเภทของฉันเช่นกัน ความเกลียดชังไม่ใช่สิ่งเดียวที่มีอยู่ระหว่างเรา เราใช้เวลาร่วมกันมากว่าสิบปี มันเป็นมากกว่าความรัก พวกเราคือครอบครัว มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นจริง ๆ”เมื่อได้ยินคำพูดของแอเรียน ประกายในแววตาของวิลก็หรี่ลงอย่างเห็นได้ชัด “เป็นอย่างนั้นเหรอ? นั่นเป็นเรื่องที่ดีถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ฉันหวังว่าเขาจะไม่ทำให้เธอผิดหวังนะ...”แอเรียนไม่สามารถอยู่ได้อีกต่อไป เธอจึงพูดว่า “อืม… ฉันต้องไปแล้ว พักผ่อนให้ดีล่ะ”วิลพยักหน้า “โอเค"เมื่อแอเรียนอยู่ที่ประตู ทันใดนั้น วิลก็ตะโกนออกมา “แอริ!”แอเรียนหยุดอยู่ตรงทางเดินของเธอ แต่ไม่ได้หันกลับไปน้ำตาที่เธอเคยกลั้นไว้กำลังเอ่อและร่วงลง“จำไว้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 213 ระหว่างเรา
มาร์คเย้ยหยัน “ฮะ แค่เพื่อนเหรอ? เพื่อน ๆ สามารถนอนด้วยกันได้ตามที่ใจต้องการงั้นเหรอ?”ลมหายใจของแอเรียนติดอยู่ในลำคอ “กรุณาอย่าพูดอย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามมันก็ผ่านไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องจมอยู่กับมัน ฉันก็ไม่ได้เอะใจว่าคุณนอนกับแอรี่ คินซีย์”เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะพูดอย่างเย็นชา “เธอรู้ได้อย่างไรว่าฉันเคยนอนกับเธอ? อย่างไรก็ตาม ทุกคนรู้เกี่ยวกับเธอและวิล ซีวาน ถ้าฉันตั้งใจจะทำกับมันจริง เธอคงไม่ได้เจอมันนานแล้ว เป็นเพราะฉันไม่สนใจว่าเธอจะสามารถไปเยี่ยมมันที่โรงพยาบาลได้ เข้าใจไหม? นอกจากนี้ เธอไม่สนใจว่าฉันจะนอนกับใครใช่ไหม?”ไม่ต้องสนใจและไม่มีปัญหาแอเรียนครุ่นคิดถึงคำพูดของเขาและสงสัยว่าเธอสนหรือไม่ ตอนที่เธอได้ยินเสียงที่น่ารักที่เขาและแอรี่ทำในโรงแรมเธอก็หนีไปด้วยความตื่นตระหนก เธอรู้สึกว่างเปล่าและอารมณ์ของเธอก็เปลี่ยนไปมาอย่างรุนแรงอย่างไม่มีเหตุผล เธอไม่สนใจเหรอ? เธอไม่ได้รักเขา แต่การทรยศคือการทรยศ ไม่มีใครสามารถทนต่อการทรยศหักหลังทั้งเขาและเธอ“อย่างไรก็ตาม มันเป็นความเข้าใจผิด ขึ้นอยู่กับคุณว่าจะเชื่อหรือไม่แค่นั้นแหล่ะ” แอเรียนกล่าวอย่างอ่อนแรง ครั้งแรกของเธอได้
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
