บทที่ 289 ความรักคือสิ่งที่เป็นอดีต

แอรี่หัวเราะคิกคัก “เธอนี่โง่มาก คราวนี้ไม่ใช่ฉันจริง ๆ ต้องมีคนเห็นเธอและวิลกำลังเข้าไปในโรงแรมด้วยกันและแอบบอกให้ฉันรู้ ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าจะจับเธอได้คาหนังคาเขาแบบนี้ เธอดูมีศักดิ์ศรีแค่ผิวเผิน เธอทำให้ฉันอับอายหลังจากที่เธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ของฉันกับมาร์ค เธอไม่ได้เป็นแบบนั้นเหมือนกันเหรอ? ทำไมเธอต้องอวดอ้างด้วย?”

แอเรียนพูดอะไรไม่ออก เธอวางสายทันทีและเดินกลับเข้าไปในบ้าน เธอนอนไม่หลับตลอดทั้งคืน และไม่ได้ไปทำงานในวันต่อมา เธอขอหยุดงานกับเอริก เธอต้องครุ่นคิดถึงผลที่จะตามมา มาร์คจะหย่ากับเธอไหม? ที่ผ่านมาการหย่าจะทำให้เธอโล่งอก แต่ตอนนี้เธอไม่ต้องการจบลงแบบนั้น ถ้าเธอต้องจากไป เธอจะจากไปพร้อมกับความภูมิใจ

ราว ๆ สิบโมงเช้า เธอได้ยินเสียงของรถที่ด้านนอกและวิ่งไปดูที่หน้าต่างฝรั่งเศสอย่างไม่รู้ตัว รถของมาร์คกลับมาแล้ว

ในไม่ช้าเขาก็มาถึงที่ชั้นบน แต่ไม่ได้มองมาที่เธอเมื่อเขาเข้ามาภายในห้อง เขาเดินไปที่ห้องเก็บของและเก็บกระเป๋า เธอก้าวไปข้างหน้า ก้มลงและช่วยเขาทำสิ่งที่เขาทำอยู่ อย่างไรก็ตาม เขาเตะกระเป๋าเดินทางอย่างแรง เสื้อผ้าราคาแพงกระจัดกระจายไปทั่วพื้น

“อย่าแตะข้าวของของฉัน