Share
บทที่ 419 เช้าวันต่อมา
Related chapters
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 420 แค่ของหวาน
เขารู้สึกหมดหนทางเล็กน้อย เขาหยุดแกล้งเธอทันที “ใช้สิ เธอคิดว่าฉันจะไม่ใช้จริง ๆ เหรอ? ฉันสั่งของหวานมาให้เธอ เธอชอบกินของหวานใช่ไหม? เธอลองชิมดูนะ นี้เป็นขนมที่น่าสนใจที่สุดเท่าที่ฉันเคยกินมา”หลังจากนั้นเขาก็เดินกลับไปที่โต๊ะของเขาและกดโทรออก “เอาเข้ามาเลย แล้วเอาอะเมริกาโนมาด้วยสองแก้ว”หลังจากวางสายเขาสังเกตเห็นว่าแอเรียนยังคงก้มหัวลงด้วยหน้าที่แดง เขาจ้องมองเธออย่างครุ่นคิดและถามว่า “เธอคงไม่รู้สึกเขินอายใช่ไหม? เรารู้จักกันมากว่าสิบปีแล้ว มันไม่แปลกเหรอที่เธอจะรู้สึกเขินอายรอบตัวฉัน?”“ฉันไม่ได้เขิน!” เธอปฏิเสธอย่างฉุนเฉียวด้วยใบหน้าแดงก่ำแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเธอโกหก แต่เขาก็ไม่ได้เปิดโปงเธอ เขากลับพูดอย่างมั่นใจว่า “เรายังมีเวลาอยู่ด้วยกันอีกเยอะ ฉันไม่อยากให้เธอต้องเขินเวลาอยู่กับฉันจริง ๆ นะ ผ่อนคลายบ้าง ฉันไม่ได้จะทำอะไรเธอสักหน่อย”หลังจากนั้นไม่นานเอลลี่ก็เคาะประตู “คุณมาร์ค ของหวานมาถึงแล้ว”“อืม” มาร์คตอบเอลลี่ผลักประตูเข้ามาและเดินเข้าไปวางกล่องขนมที่ห่ออย่างประณีตไว้บนโต๊ะกาแฟหน้าแอเรียนพร้อมกาแฟสองแก้วแอเรียนแกะกล่องออก เผยให้เห็นขนมที่น่ารัก เธอรู้สึกประหลาดใจมาก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 421 ฉันต้องการเวลา
แอเรียนรู้สึกหมดหนทางเล็กน้อย “นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึง ฉันแค่ถามเฉย ๆ โต๊ะทำงานของคุณอยู่ที่นี่มาตลอดเลยเหรอ?”เอลลี่ยิ้มและพยักหน้า “ชั้นนี้ค่อนข้างเงียบ จริง ๆ มันไม่สำคัญหรอกว่าโต๊ะฉันจะอยู่ที่ไหน คุณเทรมอนต์เขาใจดีนะคะ เขาไม่ชอบให้คนมายุ่งเวลาเขาทำงาน แต่ฉันต้องพร้อมที่จะช่วยเหลือเขาตลอดเวลา มันจึงดีที่สุดถ้าฉันทำงานจากตรงนี้”แอเรียนไม่เข้าใจความหมายของเอลลี่ที่เรียกมาร์คว่า ‘ใจดี’ เธอนึกว่ามาร์คโหดเหี่ยมกับเอลลี่มาตลอด “คุณได้เงินเดือนเท่าไหร่? ทำงานเป็นเลขาเขาน่าจะเหนื่อยน่าดู”คำถามเกี่ยวกับเงินเดือนเป็นเรื่องส่วนตัวมาก ไม่ว่าจะในโอกาสใดก็ตาม อย่างไรก็ตามเนื่องจากคนที่ถามคือ แอเรียน เอลลี่จึงไม่ได้หลีกเลี่ยงเรื่องนี้ “เงินเดือนขั้นพื้นฐานของฉันคือ 3500 มันไม่ได้แย่ขนาดนั้น แถมยังมีโบนัสสิ้นปีอีกด้วย ค่อนข้างดีเลยแหละ งานก็ไม่น่าเบื่อด้วย”เมื่อได้ยินตัวเลขนั้น แอเรียนก็ไม่รู้สึกว่าเอลลี่ถูกปฏิบัติอย่างโหดเหี้ยมอีกต่อไป เงินเดือนของเลขานุการสูงกว่าแฟชั่นดีไซเนอร์อย่างเธอ ทุกอาชีพมีนายของตัวเอง เธอไม่กล้าแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับการได้รับเงินเดือนของนักออกแบบแฟชั่นที่ดีที่สุดข
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 422 เป็นไปด้วยดีตามแผนการของเขา
อีธานยิ้มให้ทิฟฟานี่อย่างไม่เต็มใจและถามเธอด้วยความเยือกเย็น “แน่ใจเหรอว่าเธอไม่ได้แค่พยายามทำให้ฉันเร่าร้อนจนกว่าเธอจะพอใจและยอมกลับมาหาฉัน? ฉันพูดชัดเจนมากว่าที่ผ่านมาฉันยอมรับว่าฉันเคยทำร้ายเธอมาก่อน ตอนนี้หัวใจฉันเหมือนถูกแขวนไว้บนเส้นดายเมื่อฉันอยู่ใกล้ ๆ เธอ เธอต้องการให้ฉันทำอะไรอีก? เธอสามารถทรมานฉันหรือทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ ฉันหวังว่าจะมีบ้าน บ้านที่เป็นของเรา เงื่อนไขเดียวของฉันคือต้องแต่งงาน ฉันรอนานขนาดนั้นไม่ได้ เธอสามารถทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ ฉันสามารถยอมได้ทุกอย่างที่เธอต้องการได้ ฉันแค่ต้องการแต่งงาน วันนี้ฉันไม่อยากทะเลาะกับเธอ ฉันแค่อยากจะพูดคุยกับเธอดี ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้ คิดให้ชัดเจนก่อนที่จะตอบนะ ฉันกลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้”แม้ว่าอีธานจะลดท่าทีลงเล็กน้อย แต่ทิฟฟานี่ก็ยังรู้สึกได้ว่าเขามีการบังคับแค่ไหนเบื้องหลังการประนีประนอมของเขา เงื่อนไขเดียวของเธอคือไม่อยากแต่งงานเร็วเกินไปซึ่งขัดแย้งกับเงื่อนไขเดียวของเขาในการแต่งงานนี้ เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะพูดว่า “เงื่อนไขเดียวของฉันคือไม่อยากแต่งงานเร็วเกินไปซึ่งมันตรงกันข้ามกับนายอย่างสิ้นเชิง นี่เ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 423 ฉันควรรู้สึกเป็นเกียรติไหม?
การแสดงออกของมาร์คดูไม่เป็นธรรมชาติ “ส่วนที่เหลือ… เขามีส่วนร่วมไม่มากก็น้อย ถ้าฉันเป็นเขา ฉันอาจจะทำสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้น เธอพยายามจะสื่ออะไร?"แอเรียนคิดว่ามาร์คฟังดูเหมือนว่าเขากำลังปกป้องอีธาน ซึ่งทำให้เธอรู้สึกว่าเขาไม่ได้เป็นตัวของตัวเองตามปกติ ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้แสดงความสงสัย “ฉันแค่คิดว่า… ถ้าคุณสามารถให้อภัยการกระทำของเขา ฉันก็ทำได้เช่นกัน ตราบใดที่เขาสำนึกผิดและเริ่มต้นใหม่หลังจากที่เขากลับมาอยู่กับทิฟฟ์ ใช้ชีวิตของเขาให้ดีและปฏิบัติต่อคุณเหมือนพี่ชายของเขา”มาร์คไม่พูดอะไรอีกและกลับไปที่ห้องทำงานเขาหลังอาหารค่ำ การแสดงออกบนใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างน่ากลัว หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ส่งข้อความไปหาแจ็คสัน “ทิฟฟานี่ เลน จะย้ายไปอยู่กับ อีธาน คอนเนอร์”เมื่อแจ็คสันได้รับข้อความนั้นเขากำลังรับประทานอาหารที่บ้านของครอบครัวเวสต์กับแม่ของเขา หลังจากอ่านข้อความแล้วเขาก็วางโทรศัพท์ทิ้งไว้เงียบ ๆ เขาต้องไม่ตอบกลับ! ถ้าตอบกลับไปมันจะเหมือนยอมรับกับมาร์คว่าเขาชอบทิฟฟานี่ ‘ชอบ’ เป็นคำที่ไร้สาระในพจนานุกรมของเขา มาร์คกล้าดียังไงที่คิดว่าเขาชอบทิฟฟานี่ในเมื่อเขายังไม่แน่ใจกับความรู้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 424 ใช่, เขาพิเศษ
การแสดงออกของแจ็คสันยังคงปกติ “คุณจะย้ายไปอยู่กับเขาจริง ๆ เหรอ? การอยู่ร่วมกันลำบากมากกว่าการคบกันนะ พวกคุณจะต้องเผชิญกับเรื่องเล็กน้อยที่คู่แต่งงานคู่นึงจะต้องเผชิญ ไม่เพียงแค่นั้น แต่การอยู่ด้วยกันยังทำให้ง่ายที่จะสูญเสียความตื่นเต้นเพราะพวกคุณย้ายไปอยู่ด้วยกันเร็วเกินไป นั่นอาจทำให้มีโอกาสเลิกรากันได้สูงขึ้น คนหนุ่มสาวในปัจจุบันต่างรีบเร่งที่จะมีประสบการณ์ชีวิตแต่งงาน เมื่อถึงเวลาคุณจะรู้ว่ามันไม่ได้น่าทึ่งอย่างที่คิด คนส่วนใหญ่เสียใจที่แต่งงานเร็วเกินไป”ทิฟฟานี่รำคาญกับน้ำเสียงของเขา “คุณอย่าคุยกับฉันเหมือนว่าคุณแก่กว่าฉันมากได้ไหม? มันเป็นเรื่องของคุณหากคุณไม่ต้องการแต่งงาน แม้ตัวเลขอายุของคุณก็ตาม ถ้าผู้หญิงอย่างเราไม่แต่งงานจนอายุเท่าคุณ เราจะโดนกล่าวหาว่าขึ้นคาน เอาล่ะ เลิกคุยเรื่องนี้กันเถอะ ฉันจะไม่ออกมาดื่มและทานอาหารกับคุณอีก”ใช่แล้ว ถ้าเธอย้ายเข้าไปอยู่กับอีธาน เธอก็จะไม่สามารถออกไปเที่ยวกับแจ็คสันได้อีกแจ็คสันรู้สึกเดือดร้อนด้วยโดยไม่ทราบเหตุผล “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าวันหนึ่งคุณตระหนักว่าอีธานคือคนที่คุณไม่มีทางอยู่ด้วยได้? คุณควรมีแผนฉุกเฉินก่อนที่จะทำอะไรบางอย่าง อย่า
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 425 ในที่สุดก็ยอมแพ้ในตัวเขา
ทิฟฟานี่รู้สึกว่าอีธานกำลังทำตัวหยาบคาย แต่เธอรู้ว่าถ้าเธอพูดอะไรตอนนี้จะทำให้เรื่องทั้งหมดมีแต่จะแย่ลง ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงแต่มองไปที่แจ็คสันอย่างขอโทษแจ็คสันหรี่ตาและพูดอย่างเย็นชา “ไม่จำเป็นที่นายจะต้องตอบแทนบุญคุณที่เธอติดฉันหรอก ฉันไม่ได้ช่วยในนามของนายตอนที่นายไม่อยู่เพราะตอนนั้นนายทั้งคู่เลิกกันแล้ว มันไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะที่นายจะพูดในลักษณะแบบนี้ พระเจ้าเฝ้ามองอยู่เสมอ บางครั้งนายต้องให้อภัยคนอื่นเพื่อสามารถให้อภัยตัวเองได้ ความผิดพลาดสามารถให้อภัยได้ แต่ความผิดพลาดซ้ำ ๆ จะพิสูจน์ได้ว่าเสือดาวไม่เคยสละจุดของมัน”ทิฟฟานี่ถึงกับอึ้ง เธอไม่คาดคิดว่าแจ็คสันจะเถียงกลับอีธาน เพราะผู้ชายคนนั้นไม่เคยถือเรื่องใดเป็นส่วนตัว เธอคาดคิดว่าเขาจะจากไปพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าอีธานกำมือแน่นเมื่อได้ยินความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของแจ็คสัน แต่ใบหน้าเขายิ้มเย้ยหยัน “ดูเหมือนว่าคุณมีปัญหาใหญ่กับผม คุณต้องการจะพูดอะไรเหรอ? พูดต่อหน้าผมเลย ไม่ต้องกลั้นไว้หรอก”ไม่มีทางที่แจ็คสันจะทำแบบนั้นได้และอีธานก็รู้ แจ็คสันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอดทนเพราะเห็นแก่มาร์ค เขาเหลือบมองทิฟฟานี่และไม่สนใจการยั่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 426 หลงลืมความรู้สึกของเขา
“ฉันขอโทษทิฟฟ์ ฉันสูญเสียความควบคุมไป ได้โปรดอย่าพูดแบบนั้น โอเคไหม? ฉันอยากอยู่กับเธอ…” อีธานประนีประนอมเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาและกับเธอด้วยแม้ว่าทิฟฟานี่จะเป็นคนที่ไม่เด็ดขาด แต่เธอก็ไม่เคยลังเลใจเลยเมื่อได้ตัดสินใจไปแล้ว “ลืมมันเถอะ อีธาน ฉันเพิ่งตระหนักว่าฉันไม่ควรตัดสินใจแบบนี้ตั้งแต่แรก นายไม่ควรกลับมาหาฉัน; มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราทั้งคู่ ตอนนี้นายมีทุกอย่างแล้ว นายจะมีผู้หญิงคนไหนก็ได้ที่นายต้องการ นับตั้งแต่วันที่เราเลิกกัน นายไม่ใช่ของฉันอีกต่อไปแล้ว และตอนนี้ ฉันก็เป็นของตัวเองเท่านั้น ฉันโกหกตัวเองไม่ได้ ฉันไม่ได้รักนายแล้ว”หลังจากพูดอย่างนั้นจบ เธอก็เปิดประตูรถและจากไปโดยไม่หันกลับมามอง ภายใต้แสงไฟถนนสลัว ร่างของเธอจางหายไปในความมืด อีธานไม่ได้ลงจากรถเพื่อตามเธอและเพียงเฝ้าดูขณะที่เธอค่อย ๆ หายไปจากสายตาของเขา หัวใจของเขาเย็นชาขึ้นกับทุกย่างก้าวของเธอ เขาค่อย ๆ ย้อนกลับไปรู้สึกเหมือนเด็กกำพร้าที่เขาเคยเป็น เด็กกำพร้าคนเดียวกันที่เติบโตมากับจอร์จ สโลน คนขับรถของครอบครัวเทรมอนต์ บางสิ่งเช่นความรักไม่ควรมีที่ในหัวใจของเขาที่มีแต่ความเกลียดชังในท้ายที่สุด เขาก็ถ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 427 หัวใจของเธอ
ประมาณสิบนาทีต่อมามาร์คก็เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จและมุ่งหน้าลงไปที่ชั้นล่าง "ไปกันเถอะ"แอเรียนเดินขึ้นไปหาเขาด้วยความดีใจในขณะที่มาร์คงอแขนของเขาอย่างเป็นธรรมชาติและทำท่าให้แอเรียนจับแขนของเขา แอเรียนโอบมือของเธอไว้รอบแขนของเขาด้วยเขินอาการหน้าแดงเล็กน้อยเธอโทรหาทิฟฟานี่ทันทีที่เข้าไปในรถและถามเธอว่า “ทิฟฟ์ เธออยู่ที่ไหน? ส่งตำแหน่งของเธอมาให้ฉันหน่อย ฉันจะไปหาเธอเดี๋ยวนี้”เพราะเหนื่อยจากการเดิน ทิฟฟานี่ได้นั่งอยู่ข้างถนนมาเป็นระยะแล้ว มาร์คเหยียบคันเร่งหลังจากที่ได้รับตำแหน่งแล้ว สายตาที่จดจ่อของเขาขณะขับรถดึงดูดสายตาของแอเรียน เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีวันที่เขาสองคนจะไม่มีความรู้สึกไม่ดีต่อกัน การที่เธอหัวใจของเธอเต้นแรงนั้นหมายความว่าเธอชอบเขารึเปล่า?“ถ้าเธอมองฉันแบบนั้นต่อไปฉันจะต้องทำแบบนั้นกลางถนน” มาร์คแซวเมื่อเขาสังเกตเห็นเธอจ้องมองเขาอย่างเร่าร้อน“คุณมันน่ารำคาญ…” แอเรียนกลอกตาออกจากเขาและมองผ่านหน้าต่างรถด้วยความจริงจังเพื่อแสร้งทำเป็นมองดูทิวทัศน์ที่ผ่านไปมา“น่ารำคาญจริง ๆ หรือน่ารำคาญไม่จริง?” มาร์คถามอย่างจริงจัง“ไม่จริง” แอเรียนตอบโดยไม่ลังเลหลังจากเงียบไปครู่
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
