Share
บทที่ 492 ใช่เขา
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 493 ตลอดช่วงบ่าย
เมื่อแจ็คสันเอนกายลงบนเธอ ทิฟฟานี่เบิกตากว้าง เธอไม่สามารถระงับความกลัวของเธอได้อีกต่อไป “อย่าแตะต้องตัวฉัน!”แจ็คสันจึงหยุดการเคลื่อนไหวของเขาในขณะนั้น “เป็นอะไรเหรอ?”เธอไม่กล้าแสดงความกลัวออกมา มันน่าสมเพชและน่าขยะแขยง เธอไม่สามารถบังคับตัวเองให้ลืมอดีตได้ หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เริ่มน้ำตาคลอเบ้า เธอขอร้องเขา “ได้โปรด… อย่า? ฉัน… ฉันขอร้อง…”เนื่องจากแจ็คสันอยู่ในอารมณ์ จึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับเขาที่จะระงับความปรารถนาของตนเอง อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นความกลัวบนใบหน้าของเธอ เขาจับใบหน้าของเธอและวางหน้าผากของเขาบนหน้าผากของเธอ เขามองเธออย่างอ่อนโยนและพูดด้วยน้ำเสียงที่เกลี้ยกล่อมว่า “มองผมสิ ผม แจ็คสัน ไง ความพ่ายแพ้แบบนั้นจะไม่สามารถเอาชนะคุณได้ ไม่มีใครสนใจเรื่องนั้น มันเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้คุณอยู่กับผมแล้ว ผมเป็นผู้ชายของคุณไง ผมคือคนที่รักคุณ มองผมสิ…”เธอฟังเขา เธอมองเขาผ่านดวงตาที่พร่ามัวไปด้วยน้ำตา เธอค่อย ๆ สงบลงก่อนที่จะกอดคอเขาด้วยความรู้สึกเจ็บปวดนี่เป็นครั้งแรกที่ทิฟฟานี่ทำมันอย่างจริงจัง เธอจะทนไม่ทำแบบนั้นกับแจ็คสันได้อย่างไรในเมื่อเขามีประสบการณ์กว่าเธอมาก?ในทาง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 494 จะไปหรือไม่
ทิฟฟานี่ถอนหายใจ “ไม่ ฉันอารมณ์ไม่ดีจริง ๆ แม่ของเขามาร่วมรับประทานอาหารค่ำกับเรา และสายตาของเขาก็เหมือนกับใบมีดที่ไม่ยอมเลิกทิ่มหน้าฉันสักที จนฉันกินไม่ลง ดังนั้นฉันจึงแทบไม่ได้กินอะไรเลย ระหว่างทางไปทานอาหารเย็น แม่ของเขาถึงกับบอกว่าเธอไม่ต้องการให้เขามาที่นี่อีกและขอให้เขาให้ความสำคัญกับบริษัทมากขึ้น เธอคิดว่าฉันกำลังรั้งแจ็คสันไว้หรือเปล่า? แม่ของเขาต้องเกลียดฉันมากยิ่งขึ้นไปอีกแน่เลย”ตอนนั้นแอเรียนไม่ได้อยู่ด้วยเธอจึงไม่สามารถคาดเดาความคิดของซัมเมอร์ได้ เธอทำได้เพียงปลอบทิฟฟานี่ “เลิกคิดมากน้า อย่าทำให้ตัวเองสับสน หัวเธอไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อไขปัญหาที่ซับซ้อน ไว้ค่อยคุยกับแจ็คสันก็ได้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าแม่ของเขาต้องการให้เธอกลับไปที่เมืองหลวง? เราคุยกันเรื่องนี้แล้ว เธอควรจะพิจารณามัน”ทิฟฟานี่ชะงัก “ฉันจะไม่กลับไป เธอจะต้องอยู่คนเดียวถ้าฉันจากไป แอริ ฉันจะไม่ทอดทิ้งเธอ ฉันเคยพูดไว้แล้วเหมือนกัน ฉันจะไม่กลับไปจนกว่าเธอจะกลับไปกับฉัน ฉันไม่คิดว่ามาร์คจะปล่อยเธอไปง่าย ๆ ขนาดนี้ แต่มันนานมากแล้ว ทำไมเขาไม่ลงมือทำอะไรสักที?”แอเรียนขมวดคิ้วเมื่อทิฟฟานี่พูดถึงมาร์ค “ทิฟฟ์ หยุดพูด
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 495 จากไป
หัวใจของทิฟฟานี่ได้เอียงไปข้างหนึ่งแล้ว เธอจริงจังกับความสัมพันธ์ของเธอเสมอ ด้วยเหตุนี้ ก่อนหน้านี้เธอจึงลังเลและไม่สามารถลืมอีธานได้ ตอนนี้เธอคบกับแจ็คสันแล้ว เธอรู้ว่าจะต้องเผชิญอะไร เมื่อถึงเวลาจะต้องจากไป เธอก็จะต้องไปเธอไม่ได้บอกแอเรียนว่ามาร์คกำลังมาหาเธอ ท้ายที่สุด เธอสามารถจากไปโดยไม่ต้องกังวลอะไรมากเพราะเธอรู้ว่ามาร์คกำลังจะมาในไม่ช้านี้ “ถ้าอย่างนั้น… ฉันจะไป? ฉันจะอยู่เป็นเวลาครึ่งเดือนและสอนธัญญ่าทำเครื่องดื่มเพื่อที่เธอจะได้เข้ารับตำแหน่งแทนฉันในอนาคต ร้านเป็นของเธอแล้ว ฉันจะมาเยี่ยมเธอบ่อย ๆ เธอต้องสัญญาว่าจะคิดถึงฉัน”แอเรียนรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นทิฟฟานี่ยอมจำนน แม้ว่าจะมีร่องรอยของความไม่เต็มใจก็ตาม “ดีแล้วที่เธอคิดได้ ฉันกลัวว่าเธอจะอยู่ที่นี่เพื่ออยู่เป็นเพื่อนฉัน แบบนั้นแจ็คสันจะเกลียดฉันจนตายแน่ ๆ โอเค เลิกขี้แยได้แล้ว กลับบ้าน อาบน้ำและนอนกันเถอะ ฉันจะตายจากความเหนื่อยล้าอยู่แล้ว”ทิฟฟานี่ปาดน้ำตาแล้วปล่อยแอเรียน “โอเค กลับบ้านกันเถอะ แต่…"แอเรียนมองมาที่เธอ "อะไร? แต่อะไร?"อารมณ์ของทิฟฟานี่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เธอพูดด้วยน้ำเสียงเขินอายเล็กน้อยว่า “ถ้าฉันรู
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 496 กาแฟได้แล้ว
ก่อนที่นายาจะทันได้พูด ลูกค้ารายนั้นก็ยิ้ม “แอเรียน ฉันไม่นึกเลยว่าเธอจะทำงานในสถานที่แบบนี้ พี่มาร์คที่รักไม่ต้องการเธอแล้วเหรอ? ช่างน่ายินดี! ฉันไม่ได้บอกเธอเหรอว่าเธอจะไม่จบลงอย่างมีความสุขน่ะ”สีหน้าของแอเรียนมืดลง เธอไม่คิดว่าจะได้เห็นแอรี่ที่นี่ “แอรี่ ระวังคำพูดของเธอด้วย ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เจอเธอที่นี่เช่นกัน เธอไม่สามารถอยู่รอดในเมืองหลวงใช่ไหมล่ะ? ถ้าอยากกินก็กิน ไม่อยากกินก็ออกไปซะ ฉันไม่ต้องการให้บริการเธอ”นี่เป็นครั้งแรกที่นายาได้เห็นด้านที่โหดร้ายของแอเรียน เธอรู้สึกพึงพอใจอย่างมากเมื่อความโกรธของเธอถูกระบายออกไป “นี่คือเจ้านายของเรา พวกเราเป็นพนักงาน”แอรี่ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับแอรียนเพียงเพราะเธอเป็นเจ้าของร้านขายของหวาน “ฉันได้ยินมาว่าร้านขนมที่นี่ไม่เลวเลยเพราะขนมที่นี้มีรสชาติเหมือนฝีมือของเชฟมืออาชีพ ฉันสงสัยว่าจะเป็นใคร แต่ตอนนี้หลังจากที่ได้เห็นเจ้าของร้าน ฉันรู้เลยว่ามันไม่มีอะไรนอกจากกลลวง แม้ว่าเธอจะไม่ใช่พนักงาน เธอก็เป็นแค่เจ้าของร้านขนม มันเป็นเรื่องใหญ่ตรงไหน? ฉันมาที่นี่เพื่อพักผ่อน ฉันจะเป็นเหมือนเธอได้อย่างไร? แอเรียน บอกฉันเร็ว ๆ สิ ว่าเธอถูกไล่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 497 เทวดาผู้พิทักษ์
ความโกลาหลปลุกทิฟฟานี่จากการงีบหลับยามบ่ายของเธอเมื่อทิฟฟานี่ออกมาและเห็นสีหน้าของแอเรียนและแอรี่ เธอก็รู้ว่าทุกอย่างถูกเปิดเผยแล้ว “แอริ…”ริมฝีปากของแอเรียนขยับ แต่ไม่มีคำพูดใดออกจากปากของเธอ ดวงตาของเธอดูราวกับว่าพวกเขาจะเจาะรูเข้าไปในแอรี่ซึ่งนอนอยู่บนพื้น แอเรียนกัดริมฝีปากตัวเองก่อนที่จะรวบรวมกำลังทั้งหมดเพื่อเตะแอรี่ให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ "ตายซะ! ทำไมเธอถึงไม่ไปฆ่าตัวตาย? เธอไม่มีอะไรดีนอกจากสร้างแต่ปัญหาถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้! เธอฆ่าลูก ๆ ของฉัน และทำร้ายทิฟฟ์ ฉันไม่น่าทนกับเธอนานขนาดนี้!”ธัญญ่าและนายาที่ได้ยินคำพูดของแอรี่ก็เตะแอรี่เช่นกันทิฟฟานี่ตะโกนออกมาพลางดึงแอเรียนที่ดูเหมือนจะบ้าระห่ำ “แอริ อย่าเป็นแบบนี้! พอแล้ว! เธอจะฆ่าเขา! แจ็คสันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน และเขาไม่สนใจ ฉันมีชีวิตที่ดี ฉันสามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ ฉันโอเคจริง ๆ อย่าเป็นแบบนี้เพื่อฉันนะ…”น้ำตาของแอเรียนไหลลงมาบนใบหน้าของเธอ “ฉันอยากจะฆ่ามัน…” นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่ามีเจตนาฆ่าที่รุนแรงต่อใครบางคน ความเกลียดชังที่ซ่อนเร้นอยู่ในตัวเธอถูกกระตุ้นในขณะนี้ เธออาจไม่สามารถฆ่ามดได้ เธ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 498 เศษแก้ว
วันรุ่งขึ้น ร้านขนมเปิดตามปกติตามคำขอของทิฟฟานี่ เธอทำให้ทุกคนลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน รวมทั้งแอเรียนด้วย แต่แอเรียนยังค่อนข้างนอย และไม่มีแรงจูงใจในการเตรียมขนมหวานเหมือนเช่นเคยประมาณสิบโมงเช้า ฌองบุกเข้าไปในร้านอย่างโกรธเคืองกับแอรี่ เมื่อเห็นว่ายังมีลูกค้าคนอื่น ๆ อยู่ในร้าน นายาจึงรักษาความสุภาพ “ให้เราช่วยอะไรไหมคะ?”ฌองดึงแอรี่ที่ได้รับบาดเจ็บไปทั่วร่างกายมาด้านหน้า “พวกคุณทั้งหมดตีลูกสาวผมเหรอ? ทำร้ายเธอคนเดียวทั้ง ๆ ที่พวกคุณอยู่กันเป็นกลุ่ม ผมจะโทรแจ้งตำรวจ!”นายาขมวดคิ้ว “ทำไมคุณไม่ถามลูกสาวของคุณว่าเธอทำอะไร?”“เธอมีหลักฐานเหรอ?” แอรี่ยิ้มเยาะเย้ยนายาพูดไม่ออกเพราะความโกรธของเธอ “เลิกยุ่งกับที่นี่ได้แล้ว!”ฌองคิดแต่จะล้างแค้นให้ลูกสาวในขณะที่เขาประกาศให้ลูกค้าของร้านฟังว่า “นี่เป็นร้านของอันธพาล ลูกสาวของผมมาที่นี่เพื่อซื้อของหวานเมื่อวานนี้และถูกพวกเขาทุบตี พวกเขาถึงขั้นปิดร้านทุบตีเธอ พวกเธอกล้าดียังไงมาอุดหนุนร้านแบบนี้?”ลูกค้าดูพ่อลูกคู่นี้เหมือนดูละคร เนื่องจากพวกเขาเป็นลูกค้าประจำของร้าน ส่วนใหญ่จึงไม่สงสัยในบนิสัยของแอเรียนและลูกจ้างของเธอฌองหน้าแดงด้ว
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 499 สายเรียกเข้าและการตัดสัมพันธ์
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฌองอยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ ปมของเรื่องคือมันเกิดขึ้นเร็วมาก ต่างจากที่ก่อนหน้านี้พวกเขาจับเรจิน่าได้ง่ายดาย แต่ครั้งนี้พวกเขาไม่มีหลักฐานว่านี่เป็นการกระทำของฌอง!หลังจากที่พวกเขาอารมณ์สงบลงแล้ว แอเรียนก็โทรหาเฮเลน สายนั้นดังอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะถูกเชื่อมต่อ เสียงง่วงนอนของเฮเลนดังขึ้นจากปลายสาย “แอเรียน? เกิดอะไรขึ้น? นี่มันดึกมากแล้ว มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”เมื่อมองดูความโกลาหลในร้านของเธอ แอเรียนกล่าวว่า “แอรี่มาสร้างปัญหาในร้านของฉัน และฉันก็ทุบตีเธอ เธอพาพ่อของเธอมาที่นี่เพื่อเอาคืนฉันในวันนี้ แต่ฉันไล่พวกเขาออกไปด้วยคำพูดไม่กี่คำ ก่อนที่ฌองจะจากไป เขาขู่ฉันโดยขอให้ฉันรอดู คืนนี้... อันที่จริง มันเพิ่งเกิดขึ้น คนกลุ่มหนึ่งมาทำลายประตูและผนังร้านของฉัน คุณคิดว่าใครเป็นคนทำ?”เฮเลนตื่นขึ้นทันที "ลูกว่าพูดอะไรนะ?! ฌองทำแบบนั้นได้ยังไง?”แอเรียนตอบนิ่ง ๆ “เขาเป็นผู้ชายคนที่คุณเลือก คุณควรจะรู้ไม่ใช่เหรอว่าเขาเป็นคนอย่างไร? ผู้หญิงชอบผู้ชายเลว ๆ แย่จังที่พ่อของฉันเป็นสุภาพบุรุษและไม่ใช่อันธพาลอย่างฌอง ฉันหวังว่าคุณจะจัดการเรื่องนี้ให้จบสักที นั่นคืออดีตสามีและลูก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 500 เธอจะให้โอกาสเขาไหม?
วันรุ่งขึ้น แอเรียนเรียกหาคนมาใส่ประตูและหน้าต่างใหม่ ในตอนบ่าย ในที่สุดก็เสร็จสิ้น และพวกเขาก็สามารถทำธุรกิจต่อไปได้เธอรู้ว่าเฮเลนพูดกับแอรี่และฌอง คินซีย์แล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อรู้จักเฮเลนแล้ว สิ่งที่ทำได้มากที่สุดคือตัดสัมพันธ์กับพ่อและลูกสาวโดยสิ้นเชิง เธอไม่อาจจำกัดการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้ เธอไม่แน่ใจว่าฌองจะยังหาเรื่องกับเธอต่อไปหรือไม่ เธอต้องใช้มาตรการที่เหมาะสมตามสถานการณ์ เมื่อไหร่ที่เธอหาหลักฐานเกี่ยวกับฌองได้ เขาจะถูกส่งตัวเข้าคุก!เมื่อรู้ว่าวันที่เธอจะต้องกลับเมืองหลวงใกล้เข้ามาทุกที ทิฟฟานี่ก็เริ่มกังวล “แอริ ฉันจะคุยกับแจ็คสันว่าฉันจะอยู่ที่นี่ต่ออีกหน่อยดีไหม? ฉันกังวลมากที่จะทิ้งเธอไว้ที่นี่ในเวลาแบบนี้”แอเรียนส่ายหัวอย่างดื้อรั้น “ฉันจัดการเรื่องนี้เองได้ เธอควรจะไป ฉันติดค้างเธอมากเกินไปแล้ว ฉันไม่ต้องการให้เธอเสียสละตัวเองเพื่อฉันอีกต่อไป คราวนี้ฟังฉันบ้างสิ ทิฟฟ์ ฌองและแอรี่ไม่ใช่คนอันตราย นี่คือสังคมอารยะ พวกเขาจะไม่ทำร้ายฉัน แม้ว่าพวกเขาจะทำเช่นนั้น ฉันก็จะให้พวกเขาจ่ายเป็นสิบเท่า ไม่มีใครสามารถหนีไปได้”หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ทิฟฟานี่จำได้ว่ามาร์คกำลั
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
