Share
บทที่ 527 การทะเลาะวิวาทระหว่างคู่รัก
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 528 มื้อเที่ยงที่ตึงเครียด
ทิฟฟานี่ชะงักก่อนที่จะพูดว่า “เราไม่ได้ทะเลาะกันจริงจัง เพียงแต่ว่าเราทั้งคู่ไม่เห็นตรงกันในบางเรื่อง หลักการของเราแตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น ฉันไม่ต้องการใช้เงินของเขามากเกินไปในขณะที่เรายังออกเดทกัน และฉันไม่ได้คร่ำครวญเพราะเขาไม่ได้ไปรับฉัน เขาคิดว่านั้นเป็นเพราะฉันไม่สนใจเขาและไม่รักเขา อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าการที่เราจะแบ่งค่าใช้จ่ายให้เท่า ๆ เป็นเรื่องที่ดีเพราะหากในกรณีที่เราเลิกกัน เราจะได้ไม่ติดค้างอีกฝ่ายหนึ่ง ทำไมฉันต้องงอนเพราะเขาไปรับฉันไม่ได้? ถ้าเขายุ่งจริง ๆ และฉันงอนแบบนั้น มันก็จะไม่สมเหตุสมผลเลยไม่ใช่เหรอ? นั่นเป็นเหตุผลที่เรื่องมันกลับกลายเป็นแบบนี้ มันเป็นปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่กลับยุ่งเหยิง ฉันเหนื่อยมาก”แอเรียนมองว่า 'ความยุ่งเหยิง' นี้ไม่ใช่ปัญหา “เมื่อคนสองคนอยู่ด้วยกัน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาควรมีความสุข คนหนึ่งจะต้องคอยประนีประนอม ถ้าเธอต้องการให้เขามีความสุข เธอควรปรับให้เข้ากับวิถีของเขา ถ้าเขาใส่ใจเธอมากกว่า เขาจะแคร์เธอ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ไม่ต้องกังวล ไปสนุกกันเถอะ เมื่อไม่นานมานี้เราเริ่มทำอาหารกลางวันที่ร้านกัน อยากกินกับเราไหม? หรือเธอจะออกไปทานอาหาร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 529 ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไป?
มาร์คไม่ได้ให้คำตอบในทันที เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนจิตใจของแอเรียนฟุ้งซ่าน เธอปรารถนาอย่างสุดซึ้งที่จะลากแจ็คสันกลับมาและต่อยหน้าเขา เธอสงบสติอารมณ์และพูดอย่างใจเย็นว่า “ไม่จำเป็น ลาก่อน”มาร์คเอื้อมมือไปคว้าข้อมือเธอ “เดี๋ยวฉันไปส่ง”เธอขมวดคิ้ว "ไม่จำเป็น"“ฉันบอกว่าฉันจะไปส่งไง” เขายืนยันในที่สุดแอเรียนก็ยอมจำนน เธอเข้าไปในรถของมาร์คแต่นั่งที่เบาะหลังอากาศเย็นในรถห่างไกลจากความร้อนแผดเผาภายนอก แอเรียนมองออกไปนอกหน้าต่างยังอาคารที่ผ่านไปมา ในใจของเธอว่างเปล่า เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงไม่ยึดมั่น ทำไมเธอถึงเข้ามาในรถกับเขา? ถ้าเธอไม่ตัดสินใจมากับทิฟฟานี่เธอคงไม่ต้องกินข้าวกับเขาทันใดนั้น มาร์คก็ทำลายความเงียบและพูดว่า “คืนนั้น ฉันขอโทษ ฉันดื่มมากเกินไป” น้ำเสียงของเขาไม่แยแสและเป็นยากที่จะได้ยินความจริงใจจากน้ำเสียงของเขา อย่างไรก็ตาม อย่างน้อยมันก็ยังเป็นการขอโทษแอเรียนไม่อยากนึกถึงคืนนั้น เธอตอบด้วยน้ำเสียงไม่แยแสเหมือนกันว่า “ฉันรู้ว่าคุณดื่มมากเกินไป ไม่เป็นไร แต่อย่าให้มันเกิดขึ้นอีก”เขาหยุดก่อนที่จะพูดว่า “คราวหน้าฉันจะไม่ไปหาเธอเมื่อฉันเมาอีก”เขากำลังบอกว่าเขาจะไปหา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 530 คัน ๆ
แอเรียนทำความสะอาดแจกันราคาถูกและเรียบง่ายสองสามใบและจัดดอกไม้ไว้ในนั้น เธอต้องใช้แจกันสี่ใบเพื่อใส่ดอกกุหลาบทั้งหมด พวกเขาทำให้ร้านดูมีเสน่ห์มากขึ้นธัญญ่าเขียวด้วยความอิจฉา “ใครส่งพวกเขามา? มันสวยและเยอะมาก มันจะต้องราคาแพงแน่ ๆ แค่ช่อดอกไม้เล็ก ๆ ก็ราคาอย่างน้อย 15 ดอลลาร์แล้ว ดอกไม้เหล่านี้มาจากร้านดอกไม้ที่เป็นแฟรนไชส์ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองอีกด้วย มันต้องแพงแน่ ๆ”แอเรียนอารมณ์ดีขึ้นมาก ต้องขอบคุณดอกไม้เหล่านั้น เธอสูดดมมัน "แล้วไง?"...กลับมาที่โรงแรมทิฟฟานี่กำลังนอนอยู่บนเตียงพลางหลับไปอย่างรวดเร็ว แจ็คสันอยู่ข้าง ๆ เธอและกำลังเล่นโทรศัพท์อยู่ เขาจะจ้องมองเธออย่างขุ่นเคืองเป็นครั้งคราว เธอบ่นว่าอยากงีบตั้งแต่พวกเขากลับจากรับประทานอาหารกลางวันและเธอก็เข้านอนจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้เจอกันมาตั้งหลายวัน สุดท้ายเมื่อพวกเขาได้เจอกันก็ต้องลงเอยด้วยการทะเลาะกัน นี่ไม่ใช่เวลาที่ดีที่สุดในการปลูกฝังความสัมพันธ์ของพวกเขาหรือ? เธอหลับในเวลาแบบนี้ได้อย่างไร?เมื่อเแจ็คสันหมดความสนใจในโทรศัพท์แล้ว เขาจึงนอนลงและพยายามดึงทิฟฟานี่เข้ามาในอ้อมแขนของเขา น่าเสียดายที่ท่านอนของเธอไม่เหมาะกับให
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 531 เลิกกัน
ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ยุ่งมากของร้าน แอเรียนจึงไม่มีเวลาแม้แต่จะมองทิฟฟานี่ “ทำไมเธอถึงมาอยู่ในครัวล่ะ? เธอไม่รู้วิธีทำขนมสักหน่อย ไปช่วยธัญญ่าทำเครื่องดื่มเถอะ”ทิฟฟานี่กำลังฟุ้งซ่าน “เดี๋ยวฉันเตรียมส่วนผสมให้เธอ ธัญญ่าไม่ได้ยุ่งเท่าไหร่”ตอนนั้นเองที่แอเรียนมองมาที่ทิฟฟานี่ “เกิดอะไรขึ้น?”“ จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกอยากเลิก”แอเรียนตกใจ "อะไรนะ? ทำไม? แจ็คสันทำอะไรผิดหรือเปล่า? เขายังติดต่อกับผู้หญิงคนอื่นเหรอ?”ตาของทิฟฟานี่แดงก่ำ “ไม่ เขาดี เขาเยี่ยมมาก เขาสมบูรณ์แบบและดีกับฉัน อย่างไรก็ตาม มันเป็นเพราะเหตุผลเหล่านี้ด้วยที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับเขา ทำไมเขาถึงดีกับฉันนัก? ฉันไม่มีอะไรเลย แม้แต่ร่างกายของฉันก็ไม่บริสุทธิ์ ฉันจะรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยถ้าเขาดูแย่กว่านี้หรือไม่เกรงใจฉันเลย ทำไมเขาปฏิบัติกับฉันเหมือนฉันเป็นสมบัติล้ำค่า? ฉันไม่ได้ฉลาดและไม่ได้เก่ง แม้ว่าเราจะแต่งงานกัน ฉันก็เป็นได้แค่ตัวถ่วง ฉันไม่สามารถช่วยอะไรเขาได้เลย” เธอหยุดชั่วคราวก่อนจะพูดต่อว่า “แอริ ในที่สุดฉันก็เข้าใจดีว่าคนที่มีภูมิหลังต่างกันจะอยู่ด้วยกันได้ยากเพียงใด ต่อให้ครอบครัวของฉันจะไม่ล้มละ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 532 ร้องออกมาให้หมด
หลังอาหารเย็น ทิฟฟานี่และแจ็คสันไปช้อปปิ้งกัน ทิฟฟานี่เป็นคนแนะนำเช่นนั้น เธอไม่มีอะไรที่เธอต้องการซื้อ เธอแค่ต้องการเดินเล่นกับแจ็คสันเมื่อรู้สึกร้อนเกินไปพวกเขาก็เข้าไปในห้าง ลูกค้าหลั่งไหลเข้ามาในห้างอย่างต่อเนื่อง เมื่อพวกเขาเดินผ่านร้านขายนาฬิกา แจ็คสันสะดุดตากับนาฬิกาผู้หญิงเรือนหนึ่ง โดยไม่ได้ตรวจสอบราคา เขาขอให้พนักงานขายนำมันออกมาให้ดู “นาฬิกาเรือนนี้สวยดี คุณชอบมันไหม?"ทิฟฟานี่มองดูนาฬิกา แจ็คสันมีรสนิยมที่ดี มันสวย แต่ก็ราคาไม่เบาเลยทีเดียว “ฉันไม่ต้องการมัน”อารมณ์วาบหวิวแวบในดวงตาของแจ็คสัน “โอเค งั้นเราไม่ต้องการมันแล้ว” เขารู้ว่าเธอไม่ต้องการใช้เงินของเขาเมื่อทิฟฟานี่หันหลังกลับ แจ็กสันก็ขอให้ผู้ช่วยฝ่ายขายห่อนาฬิกาอย่างนุ่มนวลและรูดบัตรอย่างรวดเร็วก่อนที่จะวิ่งตามทิฟฟานี่ขณะที่ซ่อนของขวัญไปด้วย เธอคงจะไม่โกรธถ้าเขาให้มันเป็นของขวัญใช่ไหม?เมื่อใกล้จะสี่ทุ่ม ฝูงชนในห้างก็ลดน้อยลงเพราะใกล้เวลาปิดทำการ ทิฟฟานี่ดูไม่เต็มใจที่จะออกไปหลังจากซื้อของมาทั้งคืน แจ็คสันก็หมดแรง “กลับไปที่โรงแรมกันไหม? มันเริ่มดึกแล้ว”"งั้นเหรอ? ก็ได้” ทิฟฟานี่ดูเหมือนจะมึนงงเมื่อได้ร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 533 คำถามมากมาย
แอเรียนดื่มกับทิฟฟานี่ "ฉันรู้ว่าเธอตัดสินใจแล้วและตอนนี้เธอก็รู้สึกแย่ มันยังเร็วไปหน่อย เราไม่รู้หรอกว่าเธอจะรู้สึกแย่ไปตลอดชีวิตหรือเปล่า ตอนที่เรายังเด็ก เราคิดว่าตราบใดที่เรารักกันและไม่กลัวความยากลำบากหรืออุปสรรคเราจะอยู่ด้วยกันได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเราเป็นผู้ใหญ่และโตขึ้น เราก็มีมุมมองที่กว้างขึ้นในเรื่องต่าง ๆ ไม่ว่ายังไง ทิฟฟ์ ฉันเป็นคนหนึ่งที่เป็นหนี้บุญคุณเธอ ถ้าสิ่งเหล่านั้นไม่ได้เกิดขึ้น มันอาจจะไม่ยากสำหรับเธอและแจ็คสันขนาดนี้ก็ได้”มันเป็นเรื่องจริง แต่ทิฟฟานี่ไม่เคยโทษแอเรียนเลย “มันเป็นความผิดของเธอตรงไหน? ถ้าจะชี้นิ้วก็ควรจะชี้ไปที่แอรี่และอีธาน ยิ่งกว่านั้น มันคือโชคชะตา ใครจะรู้? บางทีถ้าฉันไม่ได้เจออีธาน เรื่องคงไม่เป็นแบบนี้? เมื่อฉันคบกับแจ็คสันช่วงแรก ฉันคิดว่าทุกอย่างจะออกมาดี อนาคตจะต้องน่าทึ่ง เมื่อความตื่นเต้นหมดลง ประเด็นต่าง ๆ ก็เริ่มก่อกวนฉัน ถ้าฉันฉลาดกว่านั้นอีกนิดและคิดถึงอนาคต ในตอนนั้นฉันจะไม่ตกลงคบกับเขา ไม่ว่าจะเป็นหรืออยู่ ฉันจะได้ป้องกันตัวเองจากอาการปวดใจนี้ได้ การไม่เคยมีและเคยมีก่อนที่จะสูญเสียมันไปเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกัน ข้อที่สองจะทำให้ทนท
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 534 ให้พื้นที่ส่วนตัวกับพวกเขา
ยามดึกดื่น แจ็คสันกำลังสูบบุหรี่ขณะที่เลื่อนดูหมายเลขโทรศัพธ์ของทิฟฟานี่บนโทรศัพท์และจ้องไปที่หมายเลขนั้นเป็นเวลานานโดยไม่กดโทรออก เธอน่าจะไปถึงเมืองหลวงแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขานอนไม่หลับเพราะผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อเขาหันไปปัดขี้เถ้าบุหรี่ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น แจ็คสันไม่ได้คาดคิดว่าจะมีใครโทรหาเขาตอนกลางดึก แจ็คสันไม่ใส่ใจและถึงกับรำคาญเล็กน้อยก่อนที่เขาจะเห็นชื่อของผู้โทรเข้ามา เขาตะลึงเมื่อเห็นว่ามันเป็นทิฟฟานี่ หลังจากหลุดจากภวังค์เขาก็กดปุ่มรับสายอย่างระมัดระวัง เพราะสูบบุหรี่มากเกินไปเสียงของเขาก็เลยแหบแห้งขณะที่เขาพูด “ฮัลโหล? คุณถึงบ้านแล้วเหรอ?"ทิฟฟานี่พูดลอย ๆ ที่ปลายสายอย่างมึนเมา “แจ็คสัน คุณอยู่ที่ไหน? ฉันอยากเจอคุณ”แจ็คสันสะดุ้ง “คุณดื่มมาเหรอ? คุณไม่ได้กลับไปที่เมืองหลวงเหรอ? คุณอยู่ที่ไหน?!"ทิฟฟานี่เริ่มโวยวายราวกับไม่ได้ยินคำพูดของเขา “คุณรู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดแค่ไหนที่เราต้องเลิกกัน? แต่ฉันจะทำอะไรได้ล่ะ? เราไม่มีอนาคต เรามีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างเรา และคุณ คุณเป็นคนเจ้าชู้ ฉันไม่มั่นใจว่าฉันจะเก็บหัวใจของคุณไว้กับฉันไปตลอดชีวิตได้หรือไม่ ฉันกลัว กลัวว่าสักวันหนึ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 535 นอน
หลังจากที่ขึ้นรถแล้วแอเรียนก็พูดว่า “พาฉันไปที่โรงแรมแล้วเปิดห้องให้ฉันหน่อย ฉันมีแค่โทรศัพท์อยู่กับตัวเท่านั้น ฉันไม่มีบัตรประจำตัวของฉัน”มาร์คพยักหน้าเล็กน้อยแล้วขับรถกลับไปที่โรงแรม เมื่อพวกเขาผ่านเคาน์เตอร์ในล็อบบี้ แอเรียนก็หยุดฝีเท้าของเธอเพียงเพื่อให้มาร์คเตือนว่า “เธอไม่สามารถเปิดห้องโดยไม่มีบัตรประจำตัวได้ ไปที่ห้องของฉันเถอะ เดี๋ยวฉันจะนอนบนโซฟาเอง”เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถหาห้องพักได้หากไม่มีบัตรประจำตัว อย่างไรก็ตาม ตอนที่มาร์คพยักหน้าในรถ เธอก็คิดว่าเขาจะหาทางเปิดห้องพักได้ เธอไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะคิดวิธีแก้ปัญหาแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ไหน ๆ เธอก็อยู่ที่นี่แล้ว ในตอนนี้เธอจึงไม่สามารถหันหลังกลับและจากไปได้ง่าย ๆ ตอนนี้เกือบจะตีสี่แล้วและเธอก็หมดแรง นอกจากนี้ วันพรุ่งนี้เธอมีงานต้องทำด้วยเธอรู้ว่าห้องที่มาร์คพักอยู่บ่อย ๆ คือห้องวีไอพี ที่นั้นมีโซฟาในห้องนั่งเล่นและแยกออกจากห้องนอนด้วยแต่จะไม่มีประตูกั้นพวกเขา มันไม่เหมือนห้องสตูดิโอ ด้วยเหตุนี้เธอจึงยอมจำนนอย่างไม่เต็มใจเมื่อแอเรียนเห็นเตียงที่ไม่ได้ถูกจัดไว้ เธอจึงเดาว่าเขาถูกปลุกให้ตื่นเพื่อไปตามหาเธอ เขาเพิ่งจะนอนบนเตี
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
