Share
บทที่ 534 ให้พื้นที่ส่วนตัวกับพวกเขา
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 535 นอน
หลังจากที่ขึ้นรถแล้วแอเรียนก็พูดว่า “พาฉันไปที่โรงแรมแล้วเปิดห้องให้ฉันหน่อย ฉันมีแค่โทรศัพท์อยู่กับตัวเท่านั้น ฉันไม่มีบัตรประจำตัวของฉัน”มาร์คพยักหน้าเล็กน้อยแล้วขับรถกลับไปที่โรงแรม เมื่อพวกเขาผ่านเคาน์เตอร์ในล็อบบี้ แอเรียนก็หยุดฝีเท้าของเธอเพียงเพื่อให้มาร์คเตือนว่า “เธอไม่สามารถเปิดห้องโดยไม่มีบัตรประจำตัวได้ ไปที่ห้องของฉันเถอะ เดี๋ยวฉันจะนอนบนโซฟาเอง”เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถหาห้องพักได้หากไม่มีบัตรประจำตัว อย่างไรก็ตาม ตอนที่มาร์คพยักหน้าในรถ เธอก็คิดว่าเขาจะหาทางเปิดห้องพักได้ เธอไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะคิดวิธีแก้ปัญหาแบบนี้ อย่างไรก็ตาม ไหน ๆ เธอก็อยู่ที่นี่แล้ว ในตอนนี้เธอจึงไม่สามารถหันหลังกลับและจากไปได้ง่าย ๆ ตอนนี้เกือบจะตีสี่แล้วและเธอก็หมดแรง นอกจากนี้ วันพรุ่งนี้เธอมีงานต้องทำด้วยเธอรู้ว่าห้องที่มาร์คพักอยู่บ่อย ๆ คือห้องวีไอพี ที่นั้นมีโซฟาในห้องนั่งเล่นและแยกออกจากห้องนอนด้วยแต่จะไม่มีประตูกั้นพวกเขา มันไม่เหมือนห้องสตูดิโอ ด้วยเหตุนี้เธอจึงยอมจำนนอย่างไม่เต็มใจเมื่อแอเรียนเห็นเตียงที่ไม่ได้ถูกจัดไว้ เธอจึงเดาว่าเขาถูกปลุกให้ตื่นเพื่อไปตามหาเธอ เขาเพิ่งจะนอนบนเตี
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 536 เราจะซื่อสัตย์ที่สุดตอนเมา
มาร์คนั่งลงที่โซฟากำลังยุ่งอยู่กับแล็ปท็อปของเขา สักพักนึง เขาก็พูดขึ้นมาว่า “เธอหลับลึกมาก อันที่จริง เธอนอนกรนด้วย แล้วฉันจะปลุกเธอได้ยังไง? ”เธอนอนกรนหรือนี่? แอเรียนรู้สึกอายมาก เธอไม่รู้เลยว่าเธอนอนกรนด้วย แล้วเขายังได้ยินมันทั้งคืนเลยเนี่ยนะ? เธอกระแอมก่อนพูด “ขอบคุณสำหรับเมื่อคืน ฉันคงไม่รบกวนคุณไปมากกว่านี้ ให้อภัยฉันนะ”เมื่อคืนเธอออกมาอย่างไม่มีทางเลือก ดังนั้นเธอจึงต้องไปที่โรงแรม เธอคงดูเหมือนอกตัญญู ถ้าเธอทำตัวเย็นชาและห่างเหินจากเขา“ทานอะไรสักหน่อยก่อนเธอค่อยไปสิ ฉันสั่งกลับบ้านแล้ว คงจะมาถึงเร็ว ๆ นี้” มาร์คตอบกลับแบบเรียบ ๆ “ไม่จำเป็น ฉันมีของกินอยู่แล้วเมื่อกลับถึงบ้าน” เธอได้ปฏิเสธเขาไปตามสัญชาตญาณ“แจ็คสัน ยังไม่โทรมาเลย” มาร์คพูดพีางปิดแล็ปท็อปไปด้วย เขาลุกขึ้นยืนและมองไปที่เธอแอเรียนรู้สึกลังเล ถ้าแจ็คสันยังไม่โทรมา นั่นหมายความว่าพวกเขายังไม่ออกมาจากคอนโด มันคงจะไม่เหมาะถ้าเธอกลับบ้านตอนนี้ “ถ้างั้นก็ได้ ขอโทษที่รบกวน”ถึงแม้ว่ามาร์คจะรู้สึกรำคาญที่เธอพูดกับเขาเหมือนคนแปลกหน้า แต่เขาก็เลือกที่จะเงียบไว้หลังจากนั้นไม่นาน อาหารที่สั่งไว้ก็มาถึงแอเรียน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 537 สวนน้ำ
ทิฟฟานี่เหมือนเด็กดื้อ เธอค่อย ๆ พยักหน้าอย่างระมัดระวังและเริ่มยัดอาหารเข้าไปในปากอย่างมูมมาม เมื่อคืนเธอดื่มไปมากและเธอก็อาเจียนทุกอย่างออกมา เธอหลับไปทั้งวันจนกระทั่งบ่ายและก็หิวขึ้นมาอีกครั้งในที่สุดเธอก็นึกขึ้นถึงแอเรียนเมื่อเธอกินข้าวเสร็จ “แอริอยู่ไหน? คุณอยู่ที่นี่ทั้งคืนหรือเปล่า? เธอไปไหน?”แจ็คสันยิ้มอน่างมีเลศนัย “ผมเรียกมาร์คให้มารับเธอไป เธอน่าจะยังอยู่ที่โรงแรม” ทิฟฟานี่ยังคงรู้สึกงุนงง “แอริเห็นด้วยที่จะไปเหรอ?” แจ็คสันยักไหล่ “ผมคิดว่าใช่ คุณทรมานเธอจนกระทั่งตีสาม เธอรู้สึกอ่อนเพลีย นอนพักที่โรงแรมคงจะดีกว่า หรือว่าในคอนโดเล็ก ๆ ทีมียุงรอบตัว? เธอไม่ได้โง่นะครับ เธอกับมาร์คคงจะตื่นกันแล้ว โอ้ ผมเห็นสวนน้ำอยู่ใกล้ ๆ และตอนนี้ก็ร้อนเสียจริง อยากไปไหม? เมืองนี้เกือบจะไม่ติดทะเลเลย เพราะฉะนั้นสวนน้ำฟังดูเข้าท่านะ ผมคิดว่ามันน่าจะใหญ่มาก และสิ่งอำนวยความสะดวกก็ยังดีเยี่ยมด้วย”กิน ดื่ม สังสรรค์ คือเสน่ห์ของทิฟฟานี่ เธอเพิ่งเลิกกับแจ็คสันและกลับมาคืนดีกัน เธอต้องการเวลาที่จะปล่อยวางและปลดปล่อยความเครียด เธอรู้สึกว่า “โอเค ฉันจะโทรหาแอริ รถมาร์คจอดไว้ที่นี่ไหม? ใช้รถเ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 538 ถึงเวลาว่ายน้ำ
มาร์คไม่ได้พูดอะไร เขาแค่ตามน้ำและมุ่งหน้าไปที่ชายหาดเหมือนกัน แอเรียนถอนหายใจและค่อย ๆ ตามไปที่หลัง เธอเงยหน้าจ้องมองไปยังมาร์คเป็นบางที เธอเห็นแค่แผ่นหลังของเขา แต่มันชัดเจนมากว่าเขามีรูปร่างที่ดีจริง ๆ สัดส่วนก็ดี กล้ามเนื้อแน่น ๆ และพิวพรรณที่ดี ขายาวและกำยำนั้นมันช่างน่า… ดึงดูดเสียจริงมาร์คเดินช้าลง นั่นเป็นเพราะเขารู้สึกว่าเธอกำลังจ้องมองมาที่เขา เขาหันกลับมามองเธอ “เดินเร็ว ๆ หน่อย”เธอหันหน้าหนีอย่างตกใจ “เข้าใจแล้ว...”แดดวันนี้ยังร้อนเหมือนเช่นเคย ร้อนมากพอที่จะทอดคนให้กรอบได้ ตอนที่พวกเขามาถึงร่มชายหาด ทิฟฟานี่ก็หยิบครีมกันแดดออกมาและโยนไปให้แจ็คสัน จากนั้นเธอก็นอนลงบนเก้าอี้ผ้าใบ “ทาครีมกันแดดให้ฉันหน่อยสิ ทาให้มันทั่ว ๆ อย่างเสมอกันนะ ฉันคงดูไม่ได้เลยถ้าโดนแดดไหม้”แจ็คสัน แน่นอนว่าเขาเต็มใจที่จะแบกรับภาระนี้ เขาทาครีมกันแดดอย่างพิถีพิถันลงบนตัวเธอ ทิฟฟานี่สังเกตเห็นว่าแอเรียนยังยืนอยู่ที่เดิมและแนะนำเธอ “ให้มาร์คทาครีมกันแดดให้เธอด้วยสิ ทาเสร็จแล้วเราจะได้ไปว่ายน้ำกัน เธอจะไม่ได้ผิวเดิมเธอกลับมาเลยนะ ถ้าผิวเธอแทนเกินไป นอกจากนี้ ผิวเธอก็จะลอกด้วย มันน่ากลัวมาก!”แอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 539 คลื่นหลังจากคลื่น
ทิฟฟานี่จะปล่อยเธอไปได้ยังไง? เธอผลักแอเรียนไปที่อ้อมแขนแจ็คสัน “คุณจับเธอไว้ เธอจะได้ไม่ถูกคลื่นซัดไป จับไว้แน่น ๆ คลื่นกำลังมา เดี๋ยวเธอก็จะสนุกเองเมื่อเธอคุ้นเคยกับมัน มันสนุกนะ! ฉันได้ยินมาจากแจ็คสันว่ามาร์คว่ายน้ำเก่งมาก ทำไมเธอถึงไม่เก่งล่ะ? เธอไม่ต่างจากคนที่ว่ายน้ำไม่เป็นเลย”แอเรียนและแจ็คสัน ทั้งคู่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ทำไมทิฟฟานี่ถึงใจกว้างขนาดนี้? แจ็ควันใส่ชุดว่ายน้ำขาสั้น และแอเรียนใส่ชุดบิกินี่โชว์เนื้อหนัง มันดูไม่เหมาะสมสำหรับพวกเขาที่มาโอบกันแบบนี้ไม่ใช่เหรอ? แจ็คสันไม่กล้าพูดและกลัวเกินที่เอื้อมไปจับและโอบเธอ มีแค่แอเรียนที่จับไปที่ไหล่เขาอย่างเก้กัง “ทิฟฟ์! นี่เธอกำลังทำอะไร? ทำไมถึงไม่ให้ฉันจับเธอไว้?”ทิฟฟานี่เห็นความลำบากใจของพวกเขาและหัวเราะคิกคัก “ฉันคิดว่าไม่เป็นไร ฉันว่ายน้ำเป็น แต่เธอว่ายไม่เป็น มันไม่ใช่ว่าเธอจะสูญเสียอะไรไปเพียงแค่โอบจับอีกคนไว้ ไม่ต้องห่วงน่า ฉันเชื่อใจเธอ!”แจ็คสันถึงกับน้ำตาตกใน ทิฟฟานี่คงไว้เนื้อเชื่อใจแอเรียนมาก แต่เขาไม่เชื่อใจตัวเองเลย อารมณ์ทางเพศคงอยู่เหนือความควบคุมของเขา!ในความสิ้นหวังของเขา แจ็คสันมองไปทั่วทุกมุมและในที่ส
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 540 ไม่มีใครอยู่ที่นี่
แอเรียนพยักหน้าและเดินนำทางไป หลังจากไปเอากุญแจมาทั้งคู่ก็เดินกลับไปที่รถ แอเรียนคุกเข่าที่เบาะหลัง จดจ่อกับการหาของ โดยไม่รู้ตัวว่ามาร์คเข้ามาในรถเหมือนกันและล็อคมัน เธอคิดว่าเขาแค่เข้ามาตากแอร์รถยนต์ท้ายที่สุด เธอก็หาชุดกันยูวีไม่เจอ เธอรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย “ช่างมันเถอะ ฉันหามันไม่เจอ ไปหาทิฟฟี่กับแจ็คสันกัน”มาร์คมองไปที่ส่วนโค้งเว้าที่สมบูรณ์แบบบนร่างกายเธออย่างตั้งใจ ความคิดที่ว่าผู้คนมองไปที่เธอใส่บิกินี่ทำให้เขารู้สึกหึงหวง ย้อนกลับไปที่สระน้ำ เธอเกาะเขาไว้แน่น ร่างกายของพวกเขาชิดกันอย่างแนบแน่น มันนานมาแล้วที่เขารู้สึกแบบนี้ และความเร้าของเขาก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้าเหมือนต้นไม้ซึ่งเถาค่อย ๆ เลื้อยแผ่กิ่งก้านใบ… จนกระทั่งเติมความต้องการเขาเขายื่นมืออกไปและดึงเธอมาสู่อ้อมแขนของเขาอย่างแรง และเธอก็ตกลงไปนั่งบนตักเขา ตกใจ เธอพยายามดิ้นรนออกมากอย่างลนลาน “คุณจะทำอะไร? เราตัวเปียกอยู่นะ คุณจะทำรถสกปรก!”เขากุมไปที่หลังคอเธอและสงบปากที่พูดพล่ามของเธอ จากนั้นเขาย้ายเธอไปที่ที่นั่งของผู้โดยสาร เขาเคลื่อนไหวอย่างอย่างรวดร็วและเสร็จภายในอึดใจเดียวจิตใจของแอเรียนว่างเปล่า เธอแข็งทื่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 541 ชีวิตคืออะไร?
แอเรียนกลับมาที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกับยาของเธอและทานยา เธออาบน้ำในห้องน้ำสาธารณะแล้วเปลี่ยนกลับไปใส่ชุดปกติของเธอซึ่งไม่มีแพลนที่จะเล่นน้ำต่อ หลังจากนั้น เธอมองหาร้านชานม เดินเตร็ดเตร่หาที่นั่งที่มีแอร์ อากาศข้างนอกร้อนมาก เธอรู้สึกถึงไอร้อนบนผิวเธอด้วยระหว่างที่เธอเพิ่งเดินออกมาเจอแสงแดด หลังจากนั้นไม่นาน มาร์คก็เปิดประตูเข้ามาในร้านชานมเหมือนกันและนั่งลงตรงข้ามเธอ เมื่อแอเรียนเห็นเขา เธอหันหน้าหนี เห็นได้ชัดว่าเธอยังโกรธเขาอยู่“มันเป็นความผิดฉันเอง ฉันไม่ควรทำไปตามอารมณ์เลย”เขาไม่ทันสังเกตเห็นว่าแอเรียนตัวแข็งทื่อ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ผู้ชายคนนี้รู้จักผอมรับความผิดของเขาเอง? เปลวเพลิงแห่งความโกรธที่เคยแผดเผาในใจเธอ แต่เมื่อเขาขอโทษแบบนี้ เธอก็รู้สึกลังเลใจ แอเรียนนั่งตัวตรงและพูดออกมาอย่างแผ่วเบา “มันไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ทุกอย่างที่คุณทำ คุณถูกหมด คุณคือมาร์ค เทรมอนต์ คุณจะทำอะไรก็ได้ แล้วใครจะมาหยุดคุณได้ล่ะ? ใครจะมาทำอะไรคุณได้ล่ะ?”มาร์คสูดหายใจเข้าเล็กน้อย เขามองด้วยความอบอุ่นและจริงใจ “ฉันจะไม่ทำมันอีก”แอเรียนยังคงเงียบ เธอไม่กล้ามองไปที่เขา ในหัวเธอเต็มไปด้ว
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 542 บาร์บีคิว!
มาร์คปฏิเสธไม่ได้ว่า สำหรับเขาแล้ว สภาพแวดล้อมที่นี่แย่มาก แต่ตราบใดที่แอเรียนอยู่ที่นั่นกับเขา เขาก็จะคอยวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ นี่แหละขณะที่พวกเขากำลังกินกันอยู่ ทิฟฟานี่ก็ถามแจ็คสันทันทีว่า “ฉันได้ยินมาว่าผู้ชายจะอ้วนขึ้น ถ้าเริ่มเข้าสู่วัยกลางคน พวงเขาจะพุงพลุ้ย มันจริงไหม? กล้ามท้องของคุณจะหายไปไหม?”มุมปากของแจ็คสันกระตุกยิ้ม “ถ้าคุณยังพาผมกินอาหารแบบนี้ บางทีภายใต้สถานการณ์ปกติก็คงจะเป็นอย่างนั้น แต่มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับผมแน่นอน”ทิฟฟานี่หัวเราะเสียงดัง “ครั้งหนึ่งฉันเคยคิดว่าถ้าคุณเป็นชายวัยกลางคนหัวล้านและมีพุงใหญ่ ฉันทนไม่ได้แน่ ๆ ฉันควรทำไงดี? ฮ่า ๆ ๆ ...”แจ็คสันรู้สึกปวดหัว “คุณทนไม่ได้เลยหัวเราะแบบนี้เหรอ? ผมจะต่อต้านจนกว่าจะถึงเวลาที่มันเกิดกับผม ถึงแม้ว่าผมจะอายุถึงเจ็ดสิบหรือแปดสิบปีก็ตาม ผมจะไม่ยอมเป็นไปอย่างที่คุณจินตนาการไว้หรอก ผมจะยังหล่อเหมือนเดิม ตั้งแต่เด็กยันแก่เลย เข้าใจไหม? อย่างไรก็ตามคุณผู้หญิง คุณจะเปลี่ยนไปแบบไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิมเลยหลังจากคลอดลูก นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณจะสามารถควบคุมได้เลยแหละ”เมื่อบทสนทนาได้พูดถึงการคลอดลูก แอเรียนก้มหน้าดื่มเครื่อ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
