Share
บทที่ 556 ให้พื้นที่ส่วนตัวเขาหน่อย
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 557 จอร์จินา
แจ็คสันขมวดคิ้ว “ผมกำลังจะไปแล้ว ผมเพิ่งถึงรถ เลิกเร่งผมได้แล้ว จนกว่าผลตรวจจะมาถึง ผมจะไม่เพิกเฉยต่อคุณ แต่อย่างอแง!”เขารีบไปที่โรงแรมของผู้หญิงคนนั้นแล้วรีบอุ้มทารกไว้ในอ้อมแขนก่อนจะรีบไปที่โรงพยาบาล ขณะที่แจ็คสันอุ้มเจ้าตัวเล็กอ้วน ๆ ไว้ในอ้อมแขน เขาก็รู้สึกถึงความรู้สึกแปลก ๆ ความกลัว ความกลัวอย่างแท้จริง ไม่มีความเห็นอกเห็นใจเลย ถ้าเขาเป็นพ่อของเด็กคนนี้ เขาตายแน่!ในโถงทางเดินของโรงพยาบาล แจ็คสันนั่งเงียบ ๆ บนม้านั่งยาว อดีตเพื่อนร่วมเตียงของเขาจ้องมองเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้า “ขอบคุณที่ไม่เมินพวกเรา…”เขาปฏิเสธที่จะมองผู้หญิงคนนั้นและตอบอย่างเย็นชาว่า “ผมไม่ได้ไร้มนุษยธรรมขนาดนั้น ไหน ๆ เราก็อยู่ที่นี่แล้ว ผมจะบอกคุณว่า ผมไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับเด็ก แม้ว่าจะเป็นลูกของผมก็ตาม ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะหายไป?”ความรู้สึกที่แทบจะมองไม่เห็นปรากฏบนใบหน้าที่สวยงามของผู้หญิงคนนั้น “ฉันเข้าใจ ตอนนี้คุณคบกับคนใหม่อยู่และฉันไม่คิดว่าคุณจะเลิกกับเธอ เธอจะไม่กลายเป็นอดีตเหมือนฉันใช่ไหม? ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณแต่นี่คือลูกชายของคุณ ทำไมคุณไม่ต้องการเขาล่ะ? เขาจะไม่มีวันมีชีวิตที่ดีกับแม่เล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 558 การแลกเปลี่ยน
ณ จุดนี้เธอไม่กล้าที่จะทำผิดพลาดอีกต่อไป เธอแสร้งทำเป็นสงบและร้องไห้อย่างเสแสร้ง “คุณคิดหรือว่าฉันอยากอยู่ที่นี่และทนรับความอัปยศจากคุณเหรอ? ถ้าคุณคิดว่าฉันชอบเงินมากขนาดนั้นก็ให้เงินฉันสิ ฉันจะไปทันที เช่นเดียวกับคุณ ฉันเองก็ไม่ต้องการที่จะรออีกต่อไปเช่นกัน! ลูกชายของเราไม่คุ้นเคยกับที่นี่จนเขาป่วย ฉันเจ็บกว่าใคร ๆ ถ้ามันจะเป็นอย่างนั้นฉันอาจจะต้องคุยกับแฟนสาวของคุณเอง!”ก่อนที่แจ็คสันจะโต้กลับ แพทย์ประจำห้องฉุกเฉินก็เดินออกมา "ผมกำลังมองหาพ่อแม่ของทารกคนนี้?"จอร์จินาปาดน้ำตาและเดินไปหาหมอ “ฉันเป็นแม่ของเขา ลูกชายของฉันเป็นอย่างไร? เขาสบายดีไหม?”“เขาเป็นโรคกระเพาะและลำไส้อักเสบเฉียบพลัน มันไม่ได้รุนแรงเกินไป แต่เขาจะต้องอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อสังเกตอาการสักสองวัน ใส่ใจกับการรับประทานอาหารของเขาอย่างใกล้ชิดและหลีกเลี่ยงอาหารแข็งหน่อย ช่วงนี้พยายามให้นมเขาก่อน อย่าเพิ่งให้อาหารแข็ง” แพทย์อธิบายกับเธออย่างเป็นทางการอยู่เพื่อสังเกตการณ์? จอร์จินาไม่ต้องการรอผลการตรวดีเอ็นเอ ถ้าแจ็คสันไม่ใช่พ่อล่ะ? ไม่เพียงแต่เธอจะจบลงโดยไม่ได้อะไรแต่เธอจะต้องทนทุกข์ต่ออีกด้วย เธอตัดสินใจว่า “นี่เป็นคร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 559 หมดหนทางและสิ้นหวัง
เธอรอจนกว่าลูกชายของเธอให้ยาจนเสร็จ จากนั้นจึงอุ้มเขาไปเรียกรถแท็กซี่และไปที่ร้านขนมของแอเรียน เธอได้สืบไว้นานแล้ว ดังที่นายพลซุนวูสมัยจีนโบราณได้กล่าวไว้ว่า ’จงรู้จักตัวเองและศัตรูของคุณและคุณจะไม่มีวันพ่ายแพ้’เธอจำทิฟฟานี่ได้ทันทีตั้งแต่เดินเข้าไปในร้านกาแฟ ผู้หญิงมีสัญชาตญาณที่แม่นยำ อันที่จริง สัญชาตญาณของเธอแม่นยำมากจนสามารถระบุแฟนสาวคนปัจจุบันของแจ็คสันได้โดยเพียงแค่อาศัยสัญชาตญาณ เธอไม่ได้เริ่มเอะอะทันทีแต่เธออุ้มลูกของเธอไปหาโต๊ะแล้วนั่งลง ทารกรู้สึกไม่ค่อยสบาย เขาจึงโวยวายตลอดเวลา นายาที่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงเด็กจึงเข้ามาหาและถามว่า “ต้องการความช่วยเหลือไหม?”จอร์จินาจงใจแสดงสีหน้าที่อ่อนแอและเปราะบาง เธอขดริมฝีปากอย่างอ่อนแรง “ฉัน… ข้างนอกมันร้อนเกินไป… ฉันแค่อยากจะเข้ามานั่งข้างใน ลูกของฉันก็ป่วย เขาอารมณ์เสียมาก ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อตากแอร์ฟรี ๆ นะ แค่ชงชาเย็นให้ฉันสักแก้วก็ได้ รสอะไรก็ทำ”นายาอุ้มเด็กขึ้นในอ้อมแขนของเธอโดยอัตโนมัติ “ไม่เป็นไร ฉันจะให้คนทำเครื่องดื่มให้คุณ ฉันจะอุ้มลูกของคุณสักครู่เพื่อให้คุณได้พักผ่อน การเป็นคุณแม่วัยสาวไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พ่อเขาอยู
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 560 มาร์คมาช่วยแล้ว
มาร์คยิ้มเยาะเย้ย “เฮ้… คุณกลัวว่าคุณจะไม่ได้รับเงินแม้แต่เซ็นต์เดียวเมื่อผลลัพธ์ออกมาใช่ไหมล่ะ?”ความตื่นตระหนกแวบผ่านดวงตาของจอร์จินา เธอทำหน้านิ่งและพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร ฉันไม่เคยตั้งใจให้แจ็คสันรับผิดชอบ แต่ความเป็นจริงได้จัดการกับฉันอย่างหนักหน่วง ฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกโดยไม่มีรายได้ ฉันไม่มีที่ให้ไป ฉันไม่ต้องการที่จะรบกวนชีวิตของเขาเช่นกัน เขาปฏิเสธที่จะแต่งงานกับฉันและยอมรับฉันและลูก ดังนั้น เงินจึงเป็นสิ่งเดียวที่ฉันจะได้ ฉันรู้ว่าคุณทั้งคู่เป็นผู้ชายที่มีอำนาจมาก แต่คุณไม่จำเป็นต้องผลักผู้หญิงที่อ่อนแออย่างฉันไปมาใช่ไหม?”แววตาที่ครุ่นคิดแวบผ่านดวงตาของมาร์ค “เราไม่จำเป็นและเราจะไม่ทำ จากที่รู้จักแจ็คสัน เขาคงจะใจดีมากกับค่ารักษาพยาบาลของเด็ก คุณกลับไปกับลูกชายของคุณได้แล้ว เมื่อผลการตรวจดีเอ็นเอออกมา คุณจะได้รับการชดเชยอย่างเหมาะสมโดยไม่แม้แต่จะขาดเซ็นต์เดียว แต่ผมขอแนะนำว่าอย่ามาให้เขาเห็นหน้าอีก”จอร์จิน่าหัวเราะคิกคัก “ฮี่ฮี่… ฉันสามารถลิ้มรสคำขู่ของคุณได้เลย… เขาให้เงินฉัน 30,000 ดอลลาร์สำหรับค่ารักษาพยาบาลของลูกชาย พวกคุณทุกคนขอให้ฉันจาก
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 561 แพะรับบาป
ทิฟฟานี่ไม่สามารถสบัดความรู้สึกที่แจ็คสันโกหกเธอออกไปได้ “คุณช่วยเขาปกปิด คุณหมายความว่าอะไร 'คุณไม่ตระหนัก'? ฉันแน่ใจว่าคุณรู้เรื่องนี้ แอริ ไปหย่ากับเขาเดี๋ยวนี้เลย เธอปล่อยเรื่องนี้ไปไม่ได้!”แอเรียนพยักหน้าเห็นด้วย “ฉันเห็นด้วย ฉันควรหย่า...”แจ็คสันคร่ำครวญอยู่ภายในพลางพูดว่า “พอแล้ว ทั้งคู่เลย อย่าเริ่มอะไรทั้งนั้น ผมจะไปคุยกับมาร์คเอง คุณไม่ต้องไปดูแลธุรกิจของคุณเหรอ? คุณสองคนอยู่ที่นี่แหละ!”“ฉันขอโทษ แอริ…” นายาขอโทษอย่างเขินอายหลังจากที่แจ็คสันจากไป “ฉันไม่รู้เลยว่าผู้หญิงคนนั้นจะรู้จักกับสามีของเธอ ฉันยังช่วยอุ้มลูกของเขาด้วย…”แอเรียนรู้สึกยินดีอย่างประหลาดที่มาร์คเป็นคนรับผิดทั้งหมด ตอนนี้เธออารมณ์ดีเป็นพิเศษ “ไม่เป็นไร กลับไปทำงานเถอะ ฉันจะกลับไปที่ห้องครัวละ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีจนเกือบจะร้องเพลงนายารู้สึกว่าแอเรียนแค่แสดงว่ากล้าหาญแต่ลึก ๆ แล้ว เธอคงรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก นายาขมวดคิ้วและรู้สึกผิดมากยิ่งขึ้นแจ็คสันรีบเดินไปที่ห้องทำงานของมาร์ค เมื่อตระหนักว่าจอร์จินาไม่อยู่ให้เห็นเขาจึงถามอย่างระมัดระวังว่า “เกิดอะไรขึ้น? เธออยู่ที่ไหน? นายจัดการเรื่องนี้ได้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 562 ทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูนะ
ทิฟฟานี่จ้องไปที่มาร์ค เมื่อมาร์ครู้สึกว่ามีคนจ้องมองเขา เขาจึงเงยหน้าขึ้นในขณะเดียวกับที่แอเรียนผลักทิฟฟานี่เข้าไปในครัวอย่างรวดเร็ว “ไปช่วยแจ็คสันไป!”ทันใดนั้น โทรศัพท์ของแจ็คสันซึ่งอยู่บนโต๊ะกาแฟที่ห้องนั่งเล่นก็ดังขึ้น มาร์ครับสายแทน เสียงของซัมเมอร์ดังทะลุลำโพง “ไอ้เด็กเหลือขอ แกทำอะไรกับเงิน 150,000 ดอลลาร์? ฉันไม่เห็นรู้เลยว่าบริษัทต้องการเงินทุน แกเอาไปใช้กับอะไรกันแน่? แกไม่ได้วางแผนทำอะไรไม่ดีใช่ไหม?”มาร์คดึงอุปกรณ์ออกจากหูพลางรู้สึกว่าแก้วหูของเขาร้องไห้เล็กน้อย "คุณเวสต์ ผมเอง มาร์ค แจ็คสันไม่ว่าง ผมรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาไม่ได้ใช้จ่ายอะไรโดยไม่จำเป็น ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวล เขาไม่ใช่เด็กแล้วด้วยและเงิน 150,000 ดอลลาร์ก็ไม่ได้มากนัก”เมื่อซัมเมอร์ได้ยินเสียงของมาร์ค น้ำเสียงของเธอก็อ่อนโยนขึ้นมาก “โอ้ คุณเองเหรอมาร์ค… ได้ ๆ ฉันสบายใจที่คุณคอยดูเขาอยู่ ตอนนี้เขาคบกับทิฟฟานี่ไม่ใช่เหรอ? ฉันแค่กังวลว่าเขาจะออกไปเที่ยวกับผู้หญิงอื่นอีก ปกติฉันไม่สามารถควบคุมเขาได้ คุณเป็นพี่ชายของเขา ช่วยฉันดูเขาด้วยด้วยนะ คุณแต่งงานไปแล้วในขณะที่เขายังเป็นอยู่แบบนั้น ฉันกังวลจริง ๆ ปกติฉ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 563 ล้างจาน
เมื่อได้รับข้อความนั้น มาร์คก็ลบมันทิ้งหลังจากที่อ่านมันจบ สิ่งที่ไม่เหมาะสมเช่นนั้นไม่มีที่ให้อยู่ในโทรศัพท์ของเขา…เขาพับแขนเสื้อเพื่อช่วยแอเรียนเรื่องภาชนะใส่อาหาร เมื่อแอเรียนเห็นว่าเขากำลังจะทำงานบ้านจริง ๆ เธอจึงหยุดเขาอย่างรวดเร็ว “ไม่จำเป็นต้องช่วยฉัน แค่ล้างจานเอง คุณไม่รู้วิธีล้างอยู่แล้ว…”มาร์คพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันเรียนรู้ได้ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น เดี๋ยวฉันจัดการเอง”ทั้ง ๆ ที่ยังสงสัยเขาอยู่ สุดท้ายแอเรียนก็อนุญาตให้เขาเข้าไปในครัวตามลำพังพลางตรวจดูเขาเป็นครั้งคราวเพื่อให้ตัวเองไม่ต้องกังวลและเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะทำงานออกมาได้ดีจริง ๆกลิ่นหอมจากดอกไม้บนชั้นวางของกระจายสู่ตัวบ้านผ่านเครื่องปรับอากาศ เมื่อมองดูดอกกุหลาบที่มากมายอยู่ที่บ้าน แอเรียนก็รู้สึกพูดไม่ออก มาร์คไม่ได้ฟังเธอ เธอขอให้เขาไม่ส่งดอกไม้ให้เธออีกต่อไป แต่เขาก็ยังส่งช่อดอกไม้ให้เธอทุกวัน หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เธอจะไม่มีพื้นที่ว่างที่บ้านเพื่อเก็บพวกมันและร้านก็ไม่ต้องการดอกไม้มากขนาดนั้นด้วยจู่ ๆ โทรศัพท์ของมาร์คก็ดังขึ้น เขาใส่โทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากางเกง เขาจึงไม่สะดวกที่จะยิบมันด้วยมือที่เปียกและไม่ว่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 564 ให้เวลาฉันหน่อย
เสียงของเธอถูกปิดลงด้วยปากของเขาแอเรียนไม่สามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขาได้ เมื่อมาร์คจูบไปถึงข้างหูของเธอ เธอก็โพล่งขึ้นว่า “คุณแน่ใจเหรอว่าคุณรักฉัน? หรือคุณแค่อยาก? มาร์ค ถ้าคุณอยากจะอยู่กับฉันจริง ๆ ให้เวลาฉันยอมรับคุณและยอมรับอดีตหน่อย ไม่ใช่บังคับให้ฉันทำแบบนี้ตลอดเวลา! ตอนนี้ฉันรับไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับคนที่ทำให้พ่อของฉันต้องตาย!”มาร์คชะงัก “ถ้าฉันให้เวลาเธอ เธอจะยอมรับฉันไหม?”แอเรียนไม่รู้คำตอบเหมือนกัน ถ้าเขาให้เวลาเธอเพียงพอ เธอจะยอมรับเขาและสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตได้จริงเหรอ? เธอคิดว่าเธอน่าจะทำไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่เธอเห็นเขา เธอจะนึกถึงการตายอย่างเข้าใจผิดของพ่อของเธอและพบมันเป็นเรื่องยากที่จะปล่อยไป คนที่เธอเคยคิดว่าเป็นคนที่สำคัญที่สุด กลับกลายเป็นคนที่ทำให้เธอสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เธอจะปล่อยให้มันผ่านไปได้อย่างไร?ความเงียบของเธอทำให้มาร์คตกใจ “พูดอะไรหน่อยสิ! เธอจะพยายามยอมรับฉันไหมถ้าฉันให้เวลาเธอ?”แอเรียนกัดริมฝีปากของเธอ “ฉันไม่รู้… ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำได้หรือเปล่า… อย่าบังคับฉันเลย…”ถ้า... ถ้าเธอแจ้งเวลาเขา แม้ว่ามันจะเป็นเพียงการประมาณคร่าว ๆ หรือสัญญาอ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
