บทที่ 559 หมดหนทางและสิ้นหวัง

เธอรอจนกว่าลูกชายของเธอให้ยาจนเสร็จ จากนั้นจึงอุ้มเขาไปเรียกรถแท็กซี่และไปที่ร้านขนมของแอเรียน เธอได้สืบไว้นานแล้ว ดังที่นายพลซุนวูสมัยจีนโบราณได้กล่าวไว้ว่า ’จงรู้จักตัวเองและศัตรูของคุณและคุณจะไม่มีวันพ่ายแพ้’

เธอจำทิฟฟานี่ได้ทันทีตั้งแต่เดินเข้าไปในร้านกาแฟ ผู้หญิงมีสัญชาตญาณที่แม่นยำ อันที่จริง สัญชาตญาณของเธอแม่นยำมากจนสามารถระบุแฟนสาวคนปัจจุบันของแจ็คสันได้โดยเพียงแค่อาศัยสัญชาตญาณ เธอไม่ได้เริ่มเอะอะทันทีแต่เธออุ้มลูกของเธอไปหาโต๊ะแล้วนั่งลง ทารกรู้สึกไม่ค่อยสบาย เขาจึงโวยวายตลอดเวลา นายาที่มีประสบการณ์ในการเลี้ยงเด็กจึงเข้ามาหาและถามว่า “ต้องการความช่วยเหลือไหม?”

จอร์จินาจงใจแสดงสีหน้าที่อ่อนแอและเปราะบาง เธอขดริมฝีปากอย่างอ่อนแรง “ฉัน… ข้างนอกมันร้อนเกินไป… ฉันแค่อยากจะเข้ามานั่งข้างใน ลูกของฉันก็ป่วย เขาอารมณ์เสียมาก ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อตากแอร์ฟรี ๆ นะ แค่ชงชาเย็นให้ฉันสักแก้วก็ได้ รสอะไรก็ทำ”

นายาอุ้มเด็กขึ้นในอ้อมแขนของเธอโดยอัตโนมัติ “ไม่เป็นไร ฉันจะให้คนทำเครื่องดื่มให้คุณ ฉันจะอุ้มลูกของคุณสักครู่เพื่อให้คุณได้พักผ่อน การเป็นคุณแม่วัยสาวไม่ใช่เรื่องง่ายเลย พ่อเขาอยู