Share

บทที่ 672 หน้าสิ่วหน้าขวาน

เอมิเลียพยักหน้า ขณะที่เธอเงยหน้าขึ้นและเหลือบมองที่ลูซี่ด้วยท่าทีขอโทษ เธอยิ้มอย่างอบอุ่นและพูดว่า “ขอโทษนะ คุณแคทซ์ ฉันไม่ค่อยสบาย ฉันเลยต้องกลับไปพักผ่อน”

ลูซี่ยิ้ม "ไม่มีปัญหา ฉันก็กำลังจะกลับเหมือนกัน”

เธอหยุดก่อนจะพูดต่อ “ทำไมคุณถึงไม่สบาย? เมื่อก่อนแม่ฉันป่วยหนัก เลยพาแม่มารักษาที่เมืองหลวง ฉันรู้จักหมอเก่ง ๆ หลายคน ถ้าคุณต้องการ ฉันสามารถแนะนำพวกเขาให้คุณได้”

เอมิเลียยิ้มแต่ส่ายหัว "ไม่เป็นไร นี่คือความเจ็บป่วยเก่าที่รักษาไม่หาย”

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงหันกลับมาเผชิญหน้ากับสเปนเซอร์ “พี่โนแลน ไปกันเถอะ”

สเปนเซอร์พยักหน้าและพยุงเธอขึ้น ก่อนจะออกไปด้วยกัน

ลูซี่จ้องมองร่างที่จากไปของพวกเขาเป็นเวลานาน ก่อนจะลุกขึ้นจากไป อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่ลูซี่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น หลังจากเธอจากไปไม่นาน

ในลานจอดรถของห้างสรรพสินค้า เอมิเลียและนาตาลีบังเอิญพบกัน

ในตอนที่สเปนเซอร์ไปเอารถแล้ว เอมิเลียก็รอเขาอยู่ ในเวลาไม่ถึงสองนาที มีรถมาจอดตรงหน้าเธอ ตามด้วยนาตาลีก็โผล่ออกมาจากรถ

ทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างตกตะลึง ก่อนที่การแสดงออกทั้งสองจะเปลี่ยนไปอย่างมาก

"ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่?" นาตาลีโกรธจัดอย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status