บทที่ 695 น้อยใจ

“ในโลกนี้มีชายหญิงสักกี่คนที่รักกันแต่ยังอยู่ด้วยกันไม่ได้? แม้แต่สเปนเซอร์ซึ่งอยู่กับเอมิเลียมา 26 ปีแล้ว ก็ไม่สามารถเข้าไปอยู่ในใจเธอได้

“เราถือว่าโชคดีแล้ว เพราะเรารักกันและได้อยู่ด้วยกัน แม้ว่าระหว่างทางจะคดเคี้ยวมากมายตลอดทาง แต่เราไม่เคยแยกจากกันจริง ๆ

“ในอดีต เป็นเพราะความขี้ขลาดของผมที่ทำให้ความแตกแยกเกิดขึ้นระหว่างหัวใจของเรา ตอนนี้ฉันกล้าพอที่จะพูดสิ่งที่อยู่ในใจของฉัน โดยหวังว่าเราจะสามารถลบเลือดที่ไม่ดีและเชื่อมโยงหัวใจกับหัวใจได้อย่างแท้จริง แนท คุณจะยอมรับคำขอโทษของผมไหม”

เมื่อชายคนนั้นพูดจบ เขามองเธอด้วยความรักอย่างลึกซึ้ง และรอคำตอบจากเธอ

ความรู้สึกของนาตาลีนั้นซับซ้อน ขณะที่เธอรู้สึกตื้นตันใจ เธอก็รู้สึกสิ้นหวังและมีความรู้สึกผสมปนเป ดวงตาของเธอเริ่มแสบตา เธอไม่ได้มองเขา แต่เธอก็ไม่สามารถช่วยให้น้ำตาไหลได้

เมื่อเห็นเธอร้องไห้ ซาเวียร์รู้สึกเป็นทุกข์ทันที เขารีบดึงทิชชู่ออกมาเพื่อเช็ดน้ำตาของเธอ

“ที่รัก ผมขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของผม ผมไม่รู้ว่าคุณทุกข์ทรมานมากขนาดนี้ในหัวใจของคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา ผมแค่คิดว่าเรื่องนี้จะค่อย ๆ ผ่านไปตามกาลเวลา…”

ยิ่งพูดยิ่งโทษต