บทที่ 731 แผนล้มเหลว

“ฉันทนไม่ไหวแล้ว! ฉันปวดท้องจริง ๆ พี่ชาย พี่ชายของคุณกลับมาหรือยัง?”

มีน้ำเสียงใจร้อนจากชายข้างนอก

“อืม เขากลับมาแล้ว กลับมาแล้ว”

เขาพูดขณะเดินไปข้างหลัง

ประตูถูกเปิดออกอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

มีแสงสว่างส่องมาตรงหน้าพวกเขา

จากนั้นเนลล์และแนนซี่จึงเห็นได้ชัดเจนว่ายังมีถิ่นทุรกันดารที่ว่างเปล่าอยู่รอบตัวพวกเขา และพวกเขาก็ยังไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน

ผู้ชายที่เพิ่งพูดกับเธอยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขา

เขามองดูพวกเขาอย่างไม่อดทนและถามว่า “ใครในพวกคุณที่ต้องการใช้ห้องน้ำ?”

เนลล์ยกมือขึ้นแล้วตอบว่า "ฉันเอง! ฉันอยากไป"

เธอดูเหมือนเธอรีบร้อน ด้วยใบหน้าที่เรียวสวยและรูปร่างที่เพรียวบางของเธอ เธอดูราวกับดอกไม้ล้ำค่าที่มีน้ำค้างยามเช้า

ก่อนหน้านี้มันมืดเกินไปและกลางดึก ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงเหลือบมองด้วยแสงคบเพลิง และเพิ่งรู้ว่าไม่มีความผิดปกติกับเด็กผู้หญิง

ทั้งคู่ไม่ได้มองอย่างใกล้ชิดที่ใบหน้าของเด็กผู้หญิง

ตอนนี้ข้างนอกก็รุ่งเช้าแล้ว แม้ว่าเวลา 5:00 น. หรือ 6:00 น. จะไม่สว่าง แต่ก็มีแสงจาง ๆ ของรุ่งอรุณที่ส่องออกมาจากเมฆบนท้องฟ้า สะท้อนบนใบหน้าของเนลล์และทำให้เธอดูสง่างามและสวยงามยิ่งขึ