บทที่ 807 ไร้ซึ่งความปราณี

เกรกอรี เกรแฮมลุกออกจากเตียงทันที เขาปล่อยให้วิกกี้ตะโกนเรียกหา"คุณลุงออสบอร์นคะ!"

พ่อบ้านออสบอร์นเดินเข้ามาในห้องทันที

เกรกอรีมองดูผู้หญิงที่ยังคงนั่งอยู่บนเตียง ดวงตาของเธอเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็ง

“ส่งคุณโทมัสกลับด้วย”

"ครับผม"

พ่อบ้านออสบอร์นไปส่งวิกกี้ โทมัส กลับไปที่ห้องของเธอ

ทั้งคู่ดูอารมณ์ไม่ค่อยดี ดังนั้นพวกเขาจึงอาจจะยุติการทะเลาะกันได้ไม่ดีนัก

ถ้าหากว่าเกรกอรียังโกรธขนาดนี้ แล้วอารมณ์ของวิกกี้จะพลุกพล่านมากขนาดไหน?

เธอดูเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเธอพูดคำเหล่านั้นออกไปในก่อนหน้านี้

ราวกับว่าความคับข้องใจทั้งหมดของเธอที่เก็บเอาไว้เป็นเวลานานนั้น ได้ถูกปลดปล่อยออกมาทั้งหมดในคราวเดียว

ทำไมเธอถึงรู้สึกปวดใจ เมื่อได้เห็นใบหน้าที่เจ็บปวดของเขา?

วิกกี้ยกมือขึ้นจับที่หัวใจของเธอ

เธอรู้สึกราวกับว่ามีมีดเล่มเล็ก ๆ กำลังแทงลึกเข้าไปในหัวใจจนเลือดไหลออกมา ใบหน้าของเธอซีดลงโดยไม่รู้ตัว

ในอีกทางหนึ่ง หลังจากที่วิกกี้ได้กลับออกไปแล้ว เกรกอรีก็เตะโซฟาข้างเตียงอย่างแรง ก่อนจะปิดประตูและเดินออกไป

เขาไม่ได้ออกไปจากคฤหาสน์ แต่เขากำลังตรงไปที่ห้องรับรอง ห้องที่เขาเพิ่งจะออกมา

ที่