บทที่ 1023 การรวมตัวกันของครอบครัว

สิ้นเสียงนั้น ก็มีรูปร่างผอมเพรียวของเคธี่ปรากฏขึ้นมา

แม้ว่าจะตกใจไปบ้าง แต่คลื่นแห่งความสุขก็ได้ไหลผ่านเข้ามาที่ใบหน้าของเนลล์

"คุณแม่คะ!"

เคธี่รู้สึกมีความสุขมากที่ได้เห็นพวกเขาเช่นกัน

เธอเมินใส่คนใช้ที่กำลังพยุงแขนของเธอเอาไว้ ก่อนจะสะบัดมันออก และรีบวิ่งเข้าไปหาพวกเขา

“เนลลี่!”

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้เจอกันแค่สองสามเดือน แต่พวกเขาก็ยังมีความสุขมากที่ได้พบกันอีก พวกเขาจึงโอบกอดกันเอาไว้จนแน่น

เนลล์โอบกอดเธอไว้อยู่นาน ก่อนจะยอมปล่อยมือออก

ในเวลานี้ เด็ก ๆ ตัวน้อยทั้งสองก็ตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของกิดเดียน

เด็ก ๆ ขยี้ตาเพื่อดูสิ่งรอบกายในต่างประเทศที่พวกเขากำลังมาถึง สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสับสน ขณะที่มองดูคนแปลกหน้าที่ยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเขา

น่าแปลกที่เคธี่ไม่รู้สึกถึงความตื่นกลัว ที่เธอมักจะเป็นเวลาที่ต้องเจอกับผู้คนใหม่ ๆ ซึ่งนั้นอาจจะเป็นเพราะว่าเธอค่อนข้างสบายใจ กับสภาพแวดล้อมปัจจุบันของเธอก็เป็นได้

เมื่อเห็นเด็ก ๆ ทั้งสองคนเธอก็ยิ้มออกมา เธออาจจะไม่ได้ดูอบอุ่นเหมือนกับปู่ย่าตายายทั่วไป แต่ถึงอย่างนั้น เนลล์ก็ยังสังเกตเห็นร่องรอยของความไม่เป็นมิตรได้จากสายตาของเคธี่

เ