ตอนนี้ซิลเวียยังไม่ได้รับการสนับสนุนในอีกด้านหนึ่งคือ กิดเดียน ลีย์ เธอไม่กล้าที่จะรุกรานและในทางกลับกันคือ ไอแซค คอลลินส์ ซึ่งเพิ่งหันมาต่อต้านพวกเธอ ไม่ว่าในกรณีใดเธอเป็นฝ่ายผิดเธอไม่มีวันกล้าที่จะทำให้ กิดเดียน ลีย์ ขุ่นเคืองเธอจึงต้องเสียสละไอแซคแทน ตราบใดที่เธอยืนยันความสัมพันธ์ของไอแซคและเนลล์สำเร็จทุกสิ่งที่เธอทำในวันนี้ก็จะเป็นธรรม ไม่เพียงแค่นั้นเนลล์ก็จะถูกตำหนิว่านอกใจเช่นกันกิดเดียน ลีย์ คือใคร? เขายอมให้ผู้หญิงของตัวเองแสดงความไม่ซื่อสัตย์ต่อเขาไหม?ในเวลานั้นไม่เพียงแต่เนลล์จะไม่สามารถเคลียปัญหาได้ ตำแหน่งในใจของกิดเดียนก็คงสั่นคลอนเช่นกัน มันคงไม่สายเกินไปที่จะสอนบทเรียนให้เธอแล้ว!เมื่อนึกถึงเรื่องนี้แววตาของซิลเวียก็ดูเย็นชาขึ้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตามในวินาทีถัดมาเธอได้ยินคำอธิบายเร่งด่วนของไอแซค “ประธานลีย์ เธอโกหก! ผมไม่เคยพบกับคุณเจนนิงส์มาก่อนเราจะเกี่ยวข้องกันได้อย่างไร? ถ้าคุณไม่เชื่อผมคุณสามารถตรวจสอบหาความจริงได้!”“ไอแซค คอลลินส์ คุณกล้าทำตัวขี้ขลาดแบบนี้ได้ยังไง! คุณจำได้ไหมว่าคุณคุกเข่าอย่างไรและขอร้องให้ฉันเห็นด้วยกับการที่คุณคบกับเนลล์? ตอนนี้พูดแบบ
ไอแซคหันกลับมาและมองไปที่กิดเดียนด้วยสีหน้าไม่พอใจและกล่าวอย่างรวดเร็ว“ประธานลีย์ เป็นเรื่องจริงที่ผมไม่รู้จักคุณเจนนิงส์ มาก่อน แต่ผมเคยได้ยินชื่อของเธอดังนั้นเมื่อพ่อเฒ่าคนนี้ส่งคนมาหาผมเพื่อพูดคุยเรื่องนี้ ผมถูกล่อลวงอย่างแน่นอน”“คืนนี้ผมมาถึงเร็วและพวกเขาบอกแผนการที่เฉพาะเจาะจงหลังจากพบผม พวกเขาบอกให้ผมใส่ยาในแก้วของนางสาวเจนนิงส์แล้วพวกเขาจะบอกกับทุกคนว่าเรามีความสัมพันธ์กันจากนั้นพวกเขาจะพาเธอไปในขณะที่ใช้ประโยชน์จากความโกลาหล”“สิ่งที่ทำไปแล้วไม่สามารถยกเลิกได้ วิธีนี้เธอต้องยอมรับแม้ว่าเธอจะไม่ต้องการก็ตาม สาเหตุที่ทำเช่นนั้นเพราะแฟนคนเก่าของคุณเจนนิงส์ คือเจสัน มอร์ตัน นั่นเอง!“ความผิดพลาดครั้งที่สองของครอบครัวเจนนิงส์คือ ขโมยแฟนของพี่สาวของเธอเอง แต่คนแก่คนนี้ลำเอียงเกินไปเธอจึงคิดแผนชั่วร้ายนี้เพื่อปิดปากของคุณเจนนิงส์!”“ผมเป็นแค่เบี้ยในมือของเธอตลอดเวลา ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับกระบวนการวางแผน!”“นอกจากนี้ที่กลับมาในห้องโถงสาเหตุที่ผมพยายามให้คุณเจนนิงส์ออกไปก็เพราะว่าผมไม่อยากเอาเปรียบเธอ”“ผมยอมรับว่าก่อนที่ผมจะรู้ว่าเธอเป็นภรรยาของคุณผมชื่นชมเธอมาก อย่างไรก็ตาม
ซิลเวียหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเริ่มพูด แต่ช่างเบานักเป็นเพียงเพราะคืนนั้น เจนนิงส์ เนลล์ กลับไปที่บ้าน ท้าทายอำนาจของเธอต่อหน้าทุกคน และเดินจากไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซิลเวียรู้ดีว่าเพราะแม่ของเนลล์ทิ้งพินัยกรรมไว้ ดังนั้นเธอจะต้องไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเซลีนอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามเธอรู้ดีว่าด้วยนิสัยของเนลล์ เธอจะไม่เชื่อฟังอย่างที่หล่อนคาดหวังดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะก้าวไปอีกขั้น และผลักให้เนลล์ลงเหว! ทุกคนรู้ว่า ไอแซค คอลลินส์ เป็นคนแบบไหน ถ้าเนลล์ตกอยู่ในมือของเขา มันจะไม่สามารถหลบหนีได้อีก! ในตอนนั้นแม้ว่าเธอจะพยายามพูดอะไรก็ตาม ก็ไม่มีใครที่จะเชื่อเธออีก ในทางกลับกันเซลีนยังคงเป็นนางมอร์ตัน ชื่อเสียงของเซลีนจะได้รับการรักษาควบคู่ไปกับตำแหน่งของเธอในวงการบันเทิงนอกจากนี้ยังหมายความว่าเธอสามารถสร้างภาพยนตร์และสร้างรายได้ต่อไปได้ บริษัทเฟิงฮัวที่เธอเพิ่งเซ็นสัญญาก็จะไม่ประสบปัญหาเช่นกัน มันเป็น ... พล็อตที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ!ช่างเป็นแผนการที่ไร้ที่ติ! แม้ว่าเนลล์จะเดาเรื่องนี้ในใจได้คร่าว ๆ แต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามันยากที่จะเชื่อเมื่อเธอได้ยินซิลเวียพูดแบบนี้จริง ๆ ยังมีคนหน้าด
เนลล์ดูเหมือนจะได้ยินเรื่องตลกเธอมองเจสันอย่างประชดประชัน“คุณกำลังบอกว่าพวกเขาผิด? แต่คุณไม่เกี่ยว?” เจสันเกร็งเล็กน้อย เขาหายใจเข้าลึก ๆ และอธิบาย “ผมไม่รู้ว่าเมื่อคืนคุณถูกวางยา ผมรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับคุณ แต่ความคิดของผมไม่ได้ไปในทิศทางนั้น ตอนนั้นผมจะไปช่วยคุณ แต่จู่ ๆ ท้องของเซลีนก็เจ็บ ผมไม่สามารถละทิ้งเธอได้”เนลล์เลิกคิ้ว "แล้วยังไง? เธอเสียลูกไปหรือเปล่า” เจสันหยุดชั่วครู่ก่อนตอบว่า“ไม่”“ตั้งแต่เธอ เอ่อ ทำไมเธอไม่หาเหตุผลเจ็บท้องที่ดีกว่านี้? นอกจากนี้เธอยังดูดีกว่าก่อนหน้านี้ ดูเหมือนจะไม่มีสัญญาณของการแท้ง!” การแสดงออกของเจสันเย็นลงเล็กน้อย“คุณหมายถึงอะไร?” เนลล์หัวเราะอย่างเหม่อลอย "ไม่มีอะไร ฉันแค่คิดว่าถ้าทักษะการแสดงมันแย่มากพอที่จะหลอกคุณได้ ดูเหมือนว่าที่ผ่านมาฉันจะประเมินคุณสูงเกินไปจริง ๆ!”“เนลล์!” สิ่งที่เจสันทนไม่ได้มากที่สุดคือเนลล์มองเขาอย่างดูถูกมันทำให้เขานึกถึง ... ของ ... สีหน้าของเขามืดลงและเขาก็โกรธ“คุณหยุดพูดเรื่องที่ไม่พอใจแบบนี้ได้ไหม? เซลีนเป็นน้องสาวของคุณ ถ้าเกลียดเธอมากจนไม่ต้องการเจอเธอในอนาคต แต่ทำไมต้องว่าเธออย่างโหดร้าย
กิดเดียนมองเธอด้วยรอยยิ้มที่ดูเหมือนไม่ยิ้ม "ตกลง? คุณจะพูดตอนนี้ได้หรือไม่”เนลล์หัวเราะอย่างเชื่องช้า อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นว่าเขากำลังรอเธอจึงถูกบังคับให้ทำอย่างไม่เต็มใจ ใช้เวลานานก่อนที่เธอจะบังคับออก "สามี" เสียงของเธอเบามากจนยุงไม่สามารถได้ยินเธอ กิดเดียนเลิกคิ้วและจับหู “คุณเรียกผมว่าอะไรนะ” เนลล์กัดฟัน เธอขึ้นเสียงเล็กน้อย "สามี"“ผมไม่ค่อยได้ยิน”เนลล์ “ ... ”'ลืมมันซะ เรามาถึงจุดนี้แล้ว ฉันอายอะไรทั้งหมด?'เธอกอดคอเขาและโน้มตัวเข้าไปที่หูของเขาทันทีและตะโกนว่า “สามี!” หลังจากตะโกนสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดของเธอก็พุ่งเข้ามาและเธอก็รีบปล่อยก่อนจะย่อตัวลงไปด้านข้างกิดเดียนตะลึง เขาหันกลับมาและจ้องมองเธออย่างไม่เชื่อสายตา เนลล์มองออกไปและแสร้งทำเป็นสงบ ในความเป็นจริงเธอกำลังตื่นตระหนกอยู่ภายใน จากนั้นเสียงหัวเราะที่น่าพอใจก็ดังขึ้นในหูของเธอ เธอสะดุ้งและคิดกับตัวเองว่า 'ฉันทำอะไรพาดหรือเปล่าตอนที่ฉันตะโกนใส่เขา? ทำไมเขาถึงหัวเราะ!'เมื่อมองไปอย่างอยากรู้อยากเห็นเธอเห็นกิดเดียนกลั้นยิ้มและพูดว่า “ผมแค่อยากให้คุณเรียกผมว่าคุณลีย์ ผมไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะกระตือรือร้น
กิดเดียนพาเนลล์ไปที่แถวของคนรับใช้และพูดเสียงเบา "ฉันจะแนะนำให้ทุกคนรู้จักกับ เนลล์ เจนนิงส์ ภรรยาของฉัน จากนี้ไปเธอคือคุณผู้หญิงของบ้านหลังนี้ ทุกคนต้องเคารพเธอมากพอ ๆ กับที่เคารพฉันเข้าใจไหม” คนรับใช้ตอบพร้อมเพรียงกัน "ดี!" กิดเดียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและจับมือของเนลล์ก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน เนลล์ยังคงมึนงงเล็กน้อย สติสัมปชัญญะของเธอยังไม่กลับมา ทำไมเธอถึงตามชายคนนี้กลับไปที่สวนลีย์? เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้องนอนเธอก็มีปฏิกิริยาตอบโต้และดึงเขาเข้ามาในที่สุด“เอ่อฉัน…”“คุณจะอยู่ที่นี่ต่อจากนี้” กิดเดียนมองเธออย่างจริงจัง หัวใจของเนลล์เต้นรัว ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเชื่อสิ่งที่เขาพูดเกี่ยวกับการแต่งงานไม่ใช่เรื่องตลก เขาเป็นคนจริงจัง กิดเดียนยกมือเรียกสาวใช้ “ป้าจอยซ์ พาภรรยาของผมไปดูรอบ ๆ และให้เธอทำความคุ้นเคยกับที่นี่” ป้าจอยซ์สาวใช้ที่ถูกเรียกตัวรีบเดินมาข้างหน้าอย่างมีความสุขและพูดว่า "ค่ะ คุณผู้หญิงเดินตามดิฉันมาค่ะ" เนลล์มองไปที่กิดเดียน เขากำลังปลดเน็คไทและดูเหมือนว่ากำลังวางแผนจะไปซัก เธอเม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไรแล้วหันเดินตามป้าจอยซ์สวนลีย์ มีขนาดใหญ่ เป็นวิลล่าหลังเดี
ร่างกายของเนลแข็งทื่อราวกับว่าเธออยู่ที่ลานประหาร อย่างไรก็ตามกิดเดียนไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั้นเขาเปลี่ยนเป็นชุดนอนและนอนลงข้าง ๆ เธอ จากนั้นเขาก็โอบร่างของเธอจากด้านหลังและขังเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เนลล์ตัวแข็ง อากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของไม้สนและหมอนก็เต็มไปด้วยกลิ่นเย็นของผู้ชายคนนี้ บวกกับอุณหภูมิที่ร้อนระอุอยู่ด้านหลังเธอรู้สึกเหมือนถูกล้อมรอบไปด้วยกลิ่นของเขา เธอเป็นเหมือนนกที่ถูกจับได้และถูกล้อมรอบอย่างแน่นหนา โชคดีที่ดูเหมือนว่ากิดเดียนจะจริงจังกับคำพูดของเขา แม้ว่าการกอดเธอแบบนี้จะทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้ทำอย่างอื่น เธอนิ่งเกินไป แม้ว่าเธอจะไม่สามารถนอนหลับได้ในตอนแรก แต่การที่ชายคนนั้นยังหายใจจากด้านหลังของเธอก็ทำให้เปลือกตาของเธอหนักขึ้นเช่นกันและไม่นานเธอก็หลับไปเมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็เป็นเวลาพระอาทิตย์ตกแล้ว เนลล์ไม่ได้คาดหวังว่าจะหลับได้นานขนาดนี้และตกใจมากเมื่อเธอตื่นขึ้นมา มองไปที่โทรศัพท์ของเธอ เธอเห็นว่าเป็นเวลา 17.00 น. แล้ว เธอถูใบหน้าของเธอให้ตื่นขึ้นจากความมืดสลัวข้าง ๆ เธอว่างเปล่ากิดเดียนหายไปนานแล้วเมื่อเธอลงไปชั้นล่างเท่านั้น เธอก็รู้ว่า
ริมฝีปากของกิดเดียนยกขึ้นและดวงตาของเขาก็แต่งแต้มด้วยรอยยิ้ม“ตกลง ผมจะกลับเร็ว ๆ นี้”“แค่นี้แหละค่ะ”“อืม แล้วเจอกันครับ” หลังจากวางสายเขามองไปที่โทรศัพท์และยิ้มอย่างมีความสุข ดวงอาทิตย์ตกสาดแสงสีทองเหนือขอบฟ้าราวกับแสงที่อบอุ่นเหนือโลก แม้แต่หัวใจของเขาก็ยังห่อหุ้มด้วยความอบอุ่น เขาวางโทรศัพท์ทิ้งและหันกลับมาและเดินเข้าไปในห้องประชุมผู้บริหารทุกคนรอเขาอยู่ ผู้จัดการฝ่ายการตลาดยืนอยู่หน้าโปรเจ็กเตอร์และกำลังเตรียมรายงานแผนต่อไป แต่กิดเดียนยกมือขึ้นขัดจังหวะ"จบการประชุม ทุกคนคงเหนื่อยแล้ว การประชุมในตอนนี้จะหยุดลง ผมจะชี้ให้เห็นแผนการหลายอย่างที่ต้องแก้ไข ดังนั้นทำรายงานแบบประเมินและแสดงให้ผมเห็นพรุ่งนี้เช้า นั่นคือทั้งหมด ปิดการประชุม!” จากนั้นเขาก็เดินจากไป ผู้บริหารคนอื่นตะลึง กะ เกิด เกิดอะไรขึ้น? ปิดการประชุม?เมื่อก่อนเมื่อใดก็ตามที่ กิดเดียน ลีย์ เรียกประชุมครั้งใดสองทุ่มถึงสามทุ่มตลอด? บางครั้งการประชุมกินเวลาถึง ห้าทุ่มหรือเที่ยงคืนเสมอ! ทำไมวันนี้มันจบเร็วจัง บอสตอนนี้แค่ 17.00 น.!ไม่เพียง แต่ผู้บริหารเท่านั้น แม้แต่แมทธิวเองก็ตกใจเล็กน้อยเช่นกัน ก่อนหน้านี้กิดเด