บทที่ 35 ถ้าคุณตาย ฉันก็ตายด้วย

ริมฝีปากของกิดเดียนยกขึ้นและดวงตาของเขาก็แต่งแต้มด้วยรอยยิ้ม

“ตกลง ผมจะกลับเร็ว ๆ นี้”

“แค่นี้แหละค่ะ”

“อืม แล้วเจอกันครับ” หลังจากวางสายเขามองไปที่โทรศัพท์และยิ้มอย่างมีความสุข ดวงอาทิตย์ตกสาดแสงสีทองเหนือขอบฟ้าราวกับแสงที่อบอุ่นเหนือโลก

แม้แต่หัวใจของเขาก็ยังห่อหุ้มด้วยความอบอุ่น เขาวางโทรศัพท์ทิ้งและหันกลับมาและเดินเข้าไปในห้องประชุม

ผู้บริหารทุกคนรอเขาอยู่ ผู้จัดการฝ่ายการตลาดยืนอยู่หน้าโปรเจ็กเตอร์และกำลังเตรียมรายงานแผนต่อไป แต่กิดเดียนยกมือขึ้นขัดจังหวะ

"จบการประชุม ทุกคนคงเหนื่อยแล้ว การประชุมในตอนนี้จะหยุดลง ผมจะชี้ให้เห็นแผนการหลายอย่างที่ต้องแก้ไข ดังนั้นทำรายงานแบบประเมินและแสดงให้ผมเห็นพรุ่งนี้เช้า นั่นคือทั้งหมด ปิดการประชุม!” จากนั้นเขาก็เดินจากไป ผู้บริหารคนอื่นตะลึง กะ เกิด เกิดอะไรขึ้น? ปิดการประชุม?

เมื่อก่อนเมื่อใดก็ตามที่ กิดเดียน ลีย์ เรียกประชุมครั้งใดสองทุ่มถึงสามทุ่มตลอด? บางครั้งการประชุมกินเวลาถึง ห้าทุ่มหรือเที่ยงคืนเสมอ! ทำไมวันนี้มันจบเร็วจัง บอสตอนนี้แค่ 17.00 น.!

ไม่เพียง แต่ผู้บริหารเท่านั้น แม้แต่แมทธิวเองก็ตกใจเล็กน้อยเช่นกัน ก่อนหน้านี้กิดเด