Share
บทที่ 106 เหมือนแม่ของเธอ
Related chapter
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 107 ความฝันที่แปลกประหลาด
"แม่?"“เอ่อ...”"จริงเหรอ? พ่อพบแม่แล้ว?” รอยยิ้มหลุดออกบนใบหน้าของกิดเดียน “ลูกอยากเจอเธอไหม?”“ใช่แน่นอน หนูอยากเจอเธอ”“เอาล่ะ พ่อจะวางสายโทรศัพท์และส่งรูปถ่ายให้หนู หนูจะต้องเข้านอนหลังจากดูเรียบร้อย ตกลงไหม?""ตกลงค่ะ"ในที่สุดกิดเดียนก็วางสาย ในโทรศัพท์ของเขา เขาพบรูปถ่ายของเนลล์ที่เขาใช้โดยบังเอิญและส่งมันไปในอีกด้านหนึ่งเด็กรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อได้รับรูปถ่าย นี่คือแม่ของเธอหรือเปล่า?แม่สวย! ผิวสวยตาสวยจมูกโด่งปากกำลังดี! แม่เหมือนลิซซี่เป๊ะ !!!'อ่า ... นานะนี่แม่ของฉัน! ลิซซี่เป็นลูกของเธอ! ลิซซี่เป็นผู้หญิงที่โชคดี!’เด็กคนนั้นจับมือเล็ก ๆ ของเธอรอบโทรศัพท์มือถือและรีบไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อมองหาท่านผู้หญิงโดยไม่คาดคิดว่าสาวใช้ที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลเธอจับหญิงสาวได้เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากที่เธอวิ่งออกไปจากห้อง“คุณหนูตอนนี้ 22:00 น. แล้ว คุณได้สัญญาว่าจะไปนอน? ทำไมคุณถึงยังไม่นอน?” ลิซซี่กะพริบตากลับอย่างว่างเปล่าเมื่อริมฝีปากสีชมพูเล็ก ๆ ของเธอเม้มแน่นรูม่านตาสีดำที่สวยงามราวกับไข่มุกของเธอก็พุ่งไปรอบ ๆ ห้อง ภายในไม่กี่วินาทีเธอก็หันศีรษะไปรอบ ๆ และ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 108 เจเน็ตขอความช่วยเหลือ
มันเป็นไปไม่ได้ที่เนลล์จะไม่ตามไปด้วยในฐานะหัวหน้าแผนกเธอตัดสินใจที่จะไม่เป็นคนที่ทำให้หมดสนุก แม้ว่าเธอจะไม่ได้ชื่นชอบงานสังคมเหล่านี้ก็ตามด้วยเหตุนี้เธอจึงออกจากห้องไปรับอากาศบริสุทธิ์หลังจากดื่มไปสองสามแก้ว ปล่อยให้เพื่อนร่วมงานเพลิดเพลินไปกับตัวเองเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของเธอตัดสินใจเลือกที่คาราโอเกะแห่งนี้ สถานที่แห่งนี้มีสไตล์ในการตกแต่งและการจัดวางด้านนอกของห้องบันเทิงส่วนตัวมีทางเดินที่คดเคี้ยวซึ่งนำไปสู่สวนที่มีสนามหญ้าขนาดใหญ่ อาคารหลายหลังที่กระจัดกระจายไปทั่วพื้นที่ช่วยเพิ่มความรู้สึกของรีสอร์ทส่วนตัวให้กับสถานที่ทั้งหมดเนลล์โค้งหลังและยืดตัวออกไปตรงทางเดินลมพัดเย็นกว่าในคืนฤดูหนาว สายลมหนาวพัดผ่านเข้ามาที่คอเสมอแม้จะมีเสื้อแจ็คเก็ตชั้นในเพื่อป้องกันเนลล์ยืนอยู่ตรงนั้นสักพัก เธอพร้อมที่จะมุ่งหน้ากลับเข้าไปในห้องแล้ว ตอนนี้เธอเริ่มมีสติขึ้นเล็กน้อยโดยไม่คาดคิดภาพเงาที่คุ้นเคยเดินมาหาเธอจากอีกด้านหนึ่งของทางเดินที่คดเคี้ยว ธารา การ์เร็ตต์ ก็ตกใจกับการเผชิญหน้าเช่นกัน พวกเขาสองคนตะลึง ธาราคลี่ยิ้มออกมาอย่างสุภาพเนลล์ตอบพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย“ช่างเป็นเรื่องบ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 109 ที่พักชั่วคราว
เจเน็ตส่ายหัว"ฉันไม่เป็นไร อย่าเรียกตำรวจ” เธอหายใจเข้าลึก ๆ ราวกับพยายามอย่างหนักที่จะทำให้ตัวเองสงบลง“เนลลี่ขอเสื้อผ้าของฉันได้ไหม?” เนลล์จ้องมองเธอด้วยความเงียบงันเธอรู้ว่าคนทั่วไปจะไม่กล้าปฏิบัติกับเจเน็ตอย่างน่าสยดสยอง เนื่องจากภูมิหลังครอบครัวของคนรุ่นหลัง นอกจากนี้เธอยังได้รับการปกป้องจากผู้คุ้มกันอยู่เสมอดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถเข้าใกล้เธอได้ง่าย ๆบางที ... อาจมีบางอย่างมากกว่านั้นสำหรับเหตุการณ์ที่โชคร้ายนี้ เธอหันกลับไปรวบรวมเสื้อผ้าของเจเน็ตโดยไม่ต้องเร่งรีบ จากนั้นเธอก็ช่วยหลังอาบน้ำในห้องน้ำให้สดชื่นก่อนออกจากห้องพักของโรงแรมสวนลีย์ป้าจอยซ์เมื่อรอเนลล์กลับบ้านพร้อมกับหญิงสาวอีกคนที่ปรากฏทางโทรทัศน์ก่อนหน้านี้“ป้าจอยซ์นี่คือเพื่อนของฉันเจเน็ต เธออาจจะอยู่กับเราสองสามวัน กรุณาเตรียมอาหารมื้อเย็นปรุงรสเบา ๆ ฉันจะขึ้นไปชั้นบน”“อ่าได้สิ” เนลล์ช่วยเจเน็ตเข้าไปในห้อง“เนลลี่ฉันอยากอาบน้ำ”“ได้เลย”ไม่มีใครเคยเข้าพักในห้องพักมาก่อน แต่มันก็มีสินค้าที่จำเป็นอยู่เสมอ เนลล์เติมน้ำให้เต็มแล้วทิ้งให้เพื่อนอยู่คนเดียว เธอก้าวออกจากห้องและสั่งให้ป้าจอยซ์ไปหาหมอแพทย์ห
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 110 ฉลองปีใหม่จีนด้วยกัน
สิบนาทีโดยประมาณ กิดเดียนคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว เขานั่งอยู่ข้างโต๊ะอาหารรอการกลับมาของเธออย่างอดทนเนลล์สูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อฟื้นความสงบก่อนจะออกไปข้างนอก“คุณใช้เวลาพอสมควร ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?” เนลล์พยักหน้า "ทุกอย่างปกติดี" การแสดงพลุยังไม่เริ่มจุด นักเล่นเชลโล กำเล่นท่วงทำนองอันไพเราะในห้องอาหาร บรรยากาศสว่างไสวด้วยแสงเทียนสุดโรแมนติก กิดเดียนมองเธออย่างตั้งใจในดวงตา "คุณนายลีย์ ผมขอเต้นรำกับคุณได้ไหม?” เนลล์ตะลึง เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินข้ามโต๊ะมาหาเธอแล้วโน้มตัวไปข้างหน้า เธอรู้สึกอยากร้องไห้และหัวเราะในเวลาเดียวกันขณะที่มองไปที่ฝ่ามือที่ยื่นมาตรงหน้าเธอ“กิดเดียนฉันไม่ได้ใส่ชุดเดรส”“ผมก็ไม่ได้ใส่สูทเหมือนกัน” เขาไม่ดูแลเครื่องแต่งกายของพวกเขา เขาจับมือเธอไว้เขาค่อย ๆ ช่วยเธอลุกออกจากที่นั่งทำนองเพลงทำให้หูของพวกเขาสบายขึ้น พวกเขาเริ่มเต้นรำในพื้นที่ว่างด้านหน้าห้องอาหารทั้งคู่สวมเสื้อแจ็คเก็ตลง ดูเหมือนว่าทั้งชั้นของร้านจะถูกจองไว้หมดแล้วจึงไม่มีลูกค้ารายอื่นอยู่เลย เป็นเรื่องที่น่ายินดีและผ่อนคลายมากที่ได้เห็นหน้าต่างกระจกเหล่านั้นปิดกั้นลมที่รุนแรงของเดือนที่สิบสองไ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 111 คาเลนตายแล้ว
อีธานซึ่งมีใบหน้ามืดครึ้มวางมือลงบนโต๊ะ“ไร้สาระ! แกจะแต่งงานกับใครไม่ได้ถ้าไม่ใช่คุณโจนส์? แจ็คแมนอันธพาลคนนั้นเหรอ?” เจเน็ตขมวดคิ้วเธอแยกริมฝีปากออกเพื่อตอบโต้ แต่คิดอย่างอื่นเมื่อความเจ็บปวดเล็กน้อยดึงเข้าที่หัวใจของเธอ เสียงต่ำทำลายความเงียบที่ยาวนานในที่สุด “ไม่ต้องกังวลหนูก็จะไม่แต่งงานกับเขาเช่นกัน” ความเป็นไปได้นี้ไม่อยู่ในคำถาม ผู้ชายคนนั้นเกลียดชังเธอจนถึงขีดสุดจนถึงจุดที่เขารังเกียจที่จะแตะต้องเธอด้วยซ้ำ ทำไมเขาถึงอยากแต่งงานกับเธอ? เจเน็ตพยายามอย่างเต็มที่ที่จะกลั้นน้ำตาเหล่านั้นไว้ก่อนจะพูดต่อ“ตอนนี้หนูอยากมุ่งมั่นกับอาชีพของหนูเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้หนูยังเด็กอยู่เราสามารถพูดคุยเรื่องการแต่งงานของหนูได้อีกครั้งในไม่กี่ปีข้างหน้า!” ด้วยเหตุนี้เธอจึงหันหลังกลับและมุ่งหน้าไปที่บันได อีธานโกรธกับคำตอบของเธอ เขาร้องเสียงหลงที่ชั้นสอง “ฉันจะทำลายแก ถ้าฉันรู้ว่าแกได้ไปพบกับเด็กชายแจ็คแมนคนนั้นอีกครั้ง! ลองฉันถ้าแกคิดว่าฉันแค่ล้อเล่น!”…ทั้งกิดเดียนและเนลล์ได้หยุดพักจากงานเนื่องจากเป็นช่วงวันหยุดเทศกาล ทั้งคู่เริ่มเบื่อในจินเฉิงทำให้พวกเขาตัดสินใจที่จะพักร้อนทางตอน
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 112 ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกิดขึ้นในช่วงสามปีของชีวิตของเนลล์ อาจกล่าวได้ว่าการเข้าร่วมชมรมนี้เกือบจะเปลี่ยนชีวิตของเธอไปทั้งชีวิต ในตอนท้ายมีบางอย่างเกิดขึ้นและเธอก็ออกจากสโมสรเพื่อกลับไปยังประเทศด้วยตัวเอง เธอตัดการเชื่อมต่อเกือบทั้งหมดกับพรรคมังกรในช่วงสองสามปีที่ผ่านมาไม่มีใครรู้ที่อยู่ของเธอ นอกจากอาวุโสเคซึ่งรับผิดชอบสาขาย่อย และออกจากสโมสรเร็วกว่าที่วางแผนไว้ถึงอย่างนั้นเนลล์ ก็คอยจับตาดูกิจกรรมของสโมสรตลอดสองปีที่ผ่านมาเธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับคลื่นแห่งการปฏิรูปที่เพิ่มขึ้นผ่านพรรคมังกร อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้ตระหนักถึงรายละเอียดทั้งหมดเนื่องจากเธออาศัยอยู่ห่างออกไปค่อนข้างไกล มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดว่าสิ่งต่าง ๆ จะเปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียด คาเลนถ้าเธอจำไม่ผิดคือเด็กฝึกงานของแดเนียล แดเนียลให้การสนับสนุนทางการเงินแก่เด็กสาวกำพร้าในเรื่องการศึกษาของเธอ ต่อมาเมื่อเขาค้นพบพรสวรรค์ของเธอในการแข่งรถเขาจึงคัดเลือกเธอเข้าพรรคมังกร หญิงสาวอายุประมาณสิบแปดหรือสิบเก้าปียังไม่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ เธอเข้าร่วมชมรมได้เพียงสามปี ทำไมใคร ๆ ก็ทำร้ายเธอ?“มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?” ใบห
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 113 การเผชิญหน้าตอนเที่ยงคืน
ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์กิดเดียนฟังดูประหลาดใจ "จริง ๆ นะ?"“ใช่จริง ๆ” ชายคนนั้นวางสายด้วยความพึงพอใจหลังจากได้รับคำตอบที่หวังไว้ เนลล์ถอนหายใจอย่างโล่งอก จู่ ๆ เธอก็จำอะไรบางอย่างได้และโทรหาอาวุโสเค“อาวุโสเคมีอะไรอัพเดทหรือเปล่าคะ?”“ฉันกำลังทำอยู่! แต่ไม่มีอะไรในขณะนี้” เนลล์ขมวดคิ้ว คลื่นแห่งความผิดหวังซัดสาดเข้ามาหาเธอ อย่างไรก็ตามเธอรู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตรวจสอบอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน เธอยังคงเงียบอาวุโสเคตั้งคำถามออกมาจากสีน้ำเงิน “เฮ้ เนลล์คุณมีญาติในเมืองหลวงหรือเปล่า?” เนลล์ผู้นี้ประหลาดใจ“คุณหมายถึงอะไร?”“ฉันพบว่าเจนนิงส์ มีการแลกเปลี่ยนบ่อยมากในเมืองหลวงเมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันไม่ได้พูดถึงการเชื่อมต่อทางธุรกิจ แต่ฉันระบุอีกฝ่ายไม่ได้ก็เลยคิดว่าอาจจะถาม”เมืองหลวง? เท่าที่เธอรู้ ฌอร์น เจนนิงส์ เคยเป็นเพียงนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ยากจนก่อนที่เขาจะแต่งงานกับแม่ของเธอย้อนกลับไปในสมัยก่อน มอร์ริสันถือเป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในบรรดาจินเฉิง พวกเขาให้เจ้าบ่าวย้ายเข้ามาอยู่ในครอบครัวเพราะลูกสาวคนเดียวที่รัก ปู่ให้พรกับการแต่งงานเพราะเขาชื่นชมความสามารถและป
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 114 เป็นแม่โดยไม่คาดคิด
ในช่วงเวลานี้สาวน้อยก็สังเกตเห็นเธอด้วย กะพริบตาที่ฉ่ำวาวของเธอเธอแสดงออกอย่างชัดเจนทั้งความอยากรู้อยากเห็นและความอบอุ่นบนผิวที่สวยงามของเธอ เนลกำลังจะทำลายความเงียบเมื่อหญิงสาวร้องว่า “แม่!” เนลล์“ ... ??” วินาทีต่อมาเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ยืนขึ้นและบินเข้าหาเธออย่างตื่นเต้น"แม่! ในที่สุดหนูก็พบคุณ!” เนลล์“??”ใคร ... ใครจะบอกเธอได้ว่าเกิดอะไรขึ้น? กลางดึก ... เธอโดนแม่ตีจากไหนไม่รู้? เนลล์มองดูด้วยความสยดสยองขณะที่เด็กน้อยโผเข้ากอดเธอเนลล์ใช้เวลาสักพักก่อนที่เธอจะดึงตัวเข้าหากัน“สาวน้อย คุณเข้าใจผิดว่าฉันเป็นคนอื่น ฉันไม่ใช่แม่ของคุณ?”“แม่ฉันคิดถึงคุณจริง ๆ! พวกเขาบอกว่าฉันจะไปหาคุณได้ถ้าฉันมาที่นี่ ฉันไม่เชื่อพวกเขา แต่คุณอยู่ที่นี่!” เด็กน้อยล็อคแขนเล็ก ๆ ของเธอไว้รอบขาของเนลล์อย่างดีใจโดยไม่ยอมปล่อย แม้ว่าเนลล์จะอยู่ระหว่างการหาทางช่วย แต่เธอก็สามารถแยกแยะได้ว่าหญิงสาวตามหาแม่ของเธอได้ มีแนวโน้มว่าเธอจะหลงทางจากครอบครัวของเธอ ไม่สามารถหาคำที่เหมาะสมได้ในสถานการณ์เช่นนี้เนลล์จึงทิ้งเรื่องนี้ไว้ เนลล์มองไปรอบ ๆ แต่ไม่ได้สบตาใคร เธอจึงถามว่า“สาวน้อยคุณอยู่คนเดียวเหรอ? มี
Latest chapter
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1087 บทส่งท้าย (ตอนจบ)
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1086 แม่ทูนหัวอยู่นี่แล้ว
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1085 พาเธอไปเอง
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1084 เจมและมูน
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1083 เขารู้สึกผิด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1082 ผ่าตัดประสบความสำเร็จ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1081 คลอดก่อนกำหนด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1080 รวมญาติ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1079 นี่คือรักแท้
