Share

บทที่ 107 ความฝันที่แปลกประหลาด

"แม่?"

“เอ่อ...”

"จริงเหรอ? พ่อพบแม่แล้ว?” รอยยิ้มหลุดออกบนใบหน้าของกิดเดียน

“ลูกอยากเจอเธอไหม?”

“ใช่แน่นอน หนูอยากเจอเธอ”

“เอาล่ะ พ่อจะวางสายโทรศัพท์และส่งรูปถ่ายให้หนู หนูจะต้องเข้านอนหลังจากดูเรียบร้อย ตกลงไหม?"

"ตกลงค่ะ"

ในที่สุดกิดเดียนก็วางสาย ในโทรศัพท์ของเขา เขาพบรูปถ่ายของเนลล์ที่เขาใช้โดยบังเอิญและส่งมันไป

ในอีกด้านหนึ่งเด็กรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อได้รับรูปถ่าย นี่คือแม่ของเธอหรือเปล่า?

แม่สวย! ผิวสวยตาสวยจมูกโด่งปากกำลังดี! แม่เหมือนลิซซี่เป๊ะ !!!

'อ่า ... นานะนี่แม่ของฉัน! ลิซซี่เป็นลูกของเธอ! ลิซซี่เป็นผู้หญิงที่โชคดี!’

เด็กคนนั้นจับมือเล็ก ๆ ของเธอรอบโทรศัพท์มือถือและรีบไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อมองหาท่านผู้หญิง

โดยไม่คาดคิดว่าสาวใช้ที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลเธอจับหญิงสาวได้เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากที่เธอวิ่งออกไปจากห้อง

“คุณหนูตอนนี้ 22:00 น. แล้ว คุณได้สัญญาว่าจะไปนอน? ทำไมคุณถึงยังไม่นอน?” ลิซซี่กะพริบตากลับอย่างว่างเปล่า

เมื่อริมฝีปากสีชมพูเล็ก ๆ ของเธอเม้มแน่นรูม่านตาสีดำที่สวยงามราวกับไข่มุกของเธอก็พุ่งไปรอบ ๆ ห้อง ภายในไม่กี่วินาทีเธอก็หันศีรษะไปรอบ ๆ และ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status