ดวงตาของเด็กหญิงที่กำลังนอนหลับอย่างสงบทำให้หัวใของเนลล์อบอุ่นเธอดึงแขนของเธอออกอย่างระมัดระวังเพื่อปรับตำแหน่งให้เด็กนอนสบายบนเตียง เด็กคว้าแขนของเธอเอาไว้โดยไม่รู้ตัวและพึมพำ “คุณแม่!”เนลล์นิ่งไป หัวใจของเธอปวดร้าวเด็กที่อยู่ตรงหน้าเธอน่าเอ็นดูมากไปแล้ว เธอนั่งลงบนเตียงอีกครั้งเพื่อลูบหลังเด็กหญิงด้วยความอ่อนโยน ในที่สุดเนลล์ก็ดึงแขนของเธอออกมาจากเด็กหญิงตัวน้อยที่เข้าสู่ห้วงนิทราโดยไม่ลืมที่จะปิดไฟก่อนออกจากห้องท่านผู้หญิงควินตันยืนอยู่ข้างประตู เธอยิ้มทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นเดินออกมา“ไม่ต้องกังวลนะคะ ลิซซี่หลับไปแล้ว คุณควรจะพักผ่อนให้เพียงพอด้วย”หญิงชราพยักหน้า “คุณเป็นคนดี คุณผู้หญิง”เนลล์ดูตกใจแต่ก็คลี่ยิ้มอย่างรวดเร็วจนความประหลาดใจเมื่อครู่หายไปคนดี? เธอไม่เห็นด้วยเป็นเรื่องจริงที่เธอรู้สึกใกล้ชิดกับเด็กคนนี้โดยธรรมชาติ บางทีอาจจะเป็นเพราะเด็กคนนี้มีความกระตือรือร้นเป็นพิเศษเมื่อพบเธอครั้งแรก!เนลล์ปัดความคิดนั้นออก เธอกลับไปที่ห้องของตัวเองหลังจากกล่าวราตรีสวัสดิ์กับหญิงชราในห้องนอนใหญ่ที่ชั้นบน กิดเดียนกำลังส่งข้อความถึงหญิงชรากิดเดียน: [คุณทำแบบนี้เพื่อ
เธอสลัดความคิดออกจากหัว จีนตอบกลับ “ใช่ ใช่ ใช่ แบบนั้นแหละ ฉันมาที่นี่เพื่อชมทัศนียภาพ”หญิงชราเหลือบมองไปที่เธอด้วยความสงสัย “โอ้ จริงหรือ? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าคุณกำลังโกหก?”จีน “...”จีนเป็นลูกสาวแท้ ๆ ของเธอ หญิงชราไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับนิสัยของเธอโดยดูจากปฏิกิริยาของเธอ หญิงชรารู้ว่าจีนปิดบังความจริงอยู่ดันนั้นเธอจึงเย้ยหยัน “จีน คุณไปไล่ตามภรรยาของกิดเดียนหรือเปล่า?”เธอกลั้นหายใจ จีนอยากจะปฏิเสธแต่มาคิดอีกที หญิงชราขัดจังหวะเธอ “ไม่เป็นไร มันไม่เป็นไรถ้าคุณจะไม่บอกความจริงกับฉัน ฉันเคยพบกับภรรยาของกิดเดียนมาแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่ดี ฉันชอบเธอมากดังนั้นอย่าเข้าไปยุ่งในเรื่องของพวกเขาหรือสร้างปัญหาให้กับพวกเขา ได้ยินที่ฉันพูดไหม?”จีนโมโหจัด“คุณแม่พูดแบบนั้นได้อย่างไร? คุณหมายถึงอะไรที่ว่าสร้างปัญหา? คุณรู้ไหมว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนอย่างไร?”“แน่นอน ฉันรู้”เนลลี่เป็นหญิงสาวที่ใจดีมากเธอไม่เพียงมีหัวใจอันบริสุทธิ์เท่านั้น แต่เธอยังให้ความเคารพต่อผู้อาวุโส เธอเห็นมันประจักษ์ด้วยตาของเธอเองเมื่อสองวันที่ผ่านมา!“คุณแม่ ทำไมคุณถึงปล่อยให้เธออยู่กับกิดเดียนถ้าคุณรู้? หร
”อ๊ากกกกก! อย่าเข้ามา อย่าเข้ามา!” แสงไฟภายในห้องส่องสว่างเมื่อเปิดสวิตช์ไฟ เซลีนโผเข้าหาอ้อมกอดของซีเวีย หลังจากนั้นซีเวียก็ลูบหลังของเซลีนเบาๆทั้งถอนหายใจ “โอ้ เด็กน้อย ฉันคิดว่ามีบางอย่างจริง ๆ ลองมองดู มันเป็นแค่ผ้าม่านเท่านั้น คุณนอนหลับโดยไม่ได้ปิดหน้าต่าง ดังนั้นลมจึงพัดเข้ามาในห้องจากด้านนอก มือที่คุณพูดถึงเป็นเพียงผ้าม่านเท่านั้น” หญิงชราโบกมือของเธอให้ดู เซลีนเพ่งมองไปที่จุดนั้นและในไม่ช้าก็รู้ว่าภาพหลอนที่เธอเห็นนั้นเป็นการเข้าใจผิดจริง ๆ แล้วมันคือผ้าม่าน เธอถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง “ฉันเห็นภาพหลอนเหรอ?” “มันต้องเกิดจากเเรงกดดันที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้”ที่จริงแล้วซีเวียค่อนข้างจะพูดไม่ออกด้วยซ้ำเซลีนที่กลัวผ้าม่านและปลุกทุกคนกลางดึกแต่ถึงอย่างนั้นมันคงเป็นเรื่องดีถ้าเธอจะหยุดพูดเมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดเซียวของเซลีนเช่นนั้นเธอจึงตบมือของเธอ “ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว อย่าให้พูดซ้ำซาก มันไม่มีอะไร ไปพักผ่อนกันซะ”เธอจึงนำคนอื่น ๆ ออกไป เซลีนยืนอยู่ตรงนั้นอ้าปากค้างราวกับอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่คำพูดนั้นไม่ได้หลุดออกจากริมฝีปากของเธอแซลลี่ยังคงจ้องมองด
ผ้าม่านไม่มีอะไรผิดปกติ หรือระเบียงด้านนอก นอกเหนือจากความเขียวขจีแล้วก็ยังไม่เห็นอะไรนอกจากนั้นเพื่อความแน่ใจ ฌอนจึงส่งคนให้กระโดดข้ามรั้วเพื่อตรวจดูภายนอก ไม่มีใครซ่อนอยู่ด้านล่างเช่นกันเมื่อมองดูมันแล้ว การปรากฏตัวบนที่สูงขนาดนี้เป็นไปได้ยากมากเซลีนยังอยู่ในอาการไม่เชื่อ“เป็นไปได้อย่างไร? ฉันได้ยินมันจริง ๆ มีผู้หญิงกำลังร้องไห้ เสียงฟังดูน่าสงสารราวกับมีคนกำลังบีบคอเธออยู่ จะไม่มีใครได้อย่างไร?”ด้วยความงุนงง เธอเดินทอดน่องไปที่ระเบียงและเดินผ่านบริเวณนั้นด้วยความสับสนอย่างไรก็ตามความจริงคือถ้ามีคนซ่อนตัวอยู่ในพื้นที่อันจำกัดนี้ เธอคงจะถูกพบไปตั้งนานแล้ว ไม่มีทางที่เธอจะซ่อนตัวได้จนถึงตอนนี้“อย่าบอกฉันนะ... มันเป็นผีจริง ๆ...”“คุณกำลังพูดถึงเรื่องผีอะไร? ฉันไม่เชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติแบบนั้น!”ด้วยความโมโห ฌอนดึงผ้าม่านลงมาด้วยแรงทั้งหมดที่เขามี ทันใดนั้นสิ่งของสีดำขนาดเล็กก็ตรงลงมาจากด้านบนไม่นานนักเสียงร้องโหยหวนก็ดังก้องไปทั่วทั้งห้องทุกคนตกตะลึงที่จริงแล้วพวกเขานิ่งไปผู้คนจับจ้องไปที่ของชิ้นเล็ก ๆ ที่อยู่บนพื้น ใช้เวลาสักพักก่อนที่พวกเขาจะคิดออก ว่าการ
”มันเป็นแบบนี้ คำแนะนำของคุณเกี่ยวกับลูซี่และเจเน็ต นั้นยอดเยี่ยมมาก มันยากที่จะหานักแสดงอายุน้อยและมากความสามารถที่เต็มใจร่วมงาน โดยเฉพาะเจเน็ตมีการแสดงที่คุณไม่เคยเห็นในนักแสดงรุ่นใหม่”ปราศจากการพูดขัดจังหวะ เนลล์เงียบฟังและรอสิ่งที่เขาจะพูดถัดไปแม้ว่าเธอจะเดาได้อยู่แล้วว่าเขาพยายามจะพูดอะไรตามที่เธอคาดเอาไว้ กาเร็ธกล่าวว่า “มีเวลาอีกสองเดือนก่อนการถ่ายทำ ‘แม่น้ำที่ซ่อนอยู่: แอชลีย์’ จะเสร็จสิ้น ฉันมีเพื่อนสองคนที่เพิ่งจะสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ เขาเป็นผู้กำกับอายุน้อยที่ยังไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก การผลิตอาจจะยังไม่ใช่รายใหญ่ แต่เขาสนใจเจเน็ต เขาต้องการให้เจเน็ตรับบทนำ ฉันสงสัยว่าคุณจะสามารถพูดกับเธอสักสองสามคำได้ไหม เนื่องจากพวกคุณมีความสัมพันธ์อันดีต่อกันและกัน”เนลล์ยิ้ม“ผู้กำกับลีย์ นี่เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมมาก ทำไมคุณไม่คุยกับเจเน็ตเป็นการส่วนตัว? พวกคุณอยู่ด้วยกันที่กองถ่ายตลอดเวลาไม่ใช่เหรอ? คุณมีโอกาสที่สุดในโลกแล้ว!”กาเร็ธทำท่าราวกับว่าเขากำลังอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัด“นี่... ฉันพูดอย่างซื่อสัตย์ ฉันถามเธอแล้วแต่เธอปฏิเสธ”เนลล์ผงะเมื่อมันมาอย่างทันทีทันใดเธอรู้จัก
ย้อนกลับไปในห้องน้ำ เจเน็ตกำลังเกาะโถชักโครกขณะที่โก่งคออาเจียนเนลล์ลนลานเข้ามาและสายตาของเจเน็ตก็เต็มไปด้วยความสับสนเป็นสิ่งที่ยืนยันถึงความสงสัยของเธอเธอไม่ได้เสแสร้งในขณะนั้นเธอเดินออกมาเพื่อเทน้ำใส่แก้วและกลับมาพร้อมกับกระดาษทิชชู่ด้วยขณะที่ลูบหลังของเธอ เนลล์แสดงความกังวลออกมา “เป็นยังไงบ้าง? คุณสบายดีหรือเปล่า?”เจเน็ตโบกมือในอากาศและส่ายศีรษะใช่เวลาสักครู่ก่อนเจเน็ตจะเปล่งเสียงของเธอออกมา “ฉันไม่เป็นไร ฉันโอเค”เจเน็ตจิบน้ำจากแก้วที่เนลล์ส่งให้ เธอบ้วนปากและเช็ดปากของเธอด้วยกระดาษทิชชู่ หลังจากที่เธอทำเสร็จแล้ว เธอจึงพูดขึ้น “ฉันขอโทษที่ทำลายช่วงเย็นของคุณ”เนลล์ส่ายศีรษะ “คุณพูดอะไรของคุณ? คุณเป็นคนที่ไม่สบาย คุณขอโทษทำไมกัน?”เธอหยุดชั่วขณะก่อนที่จะถามอย่างโกรธ ๆ “ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันถึงเรื่องสำคัญแบบนี้? เกิดอะไรขึ้น?” เจเน็ตจ้องมองเธอ เมื่อเธอรู้ว่าเนลล์สงสัย เจเน็ตจึงกัดริมฝีปากหลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ตอบคำถาม “อย่างที่คุณก็บอกได้แล้วว่าฉันกำลังตั้งครรภ์”เนลล์พยักหน้า “ฉันเดาว่าใคร ๆ ก็สามารถบอกได้ด้วยอาการที่รุนแรงนั้นของคุณ”รอยยิ้มของเจเน็ตที่ระบายอยู่
”ไม่เหมือน ‘แม่น้ำที่ซ่อนอยู่’ มันเป็นเพียงการผลิตขนาดเล็กเท่านั้น นักแสดงหญิงทุกวันนี้ พวกเขาจะไม่เซ็นสัญญา ถ้าพวกเขามีชื่อเสียงและเต็มใจแต่ขาดทักษะการแสดง หาคนอย่างเจเน็ตได้ยากที่จะไม่กังวลว่าเป็นการผลิตขนาดใหญ่หรือการผลิตขนาดเล็กและตัดสินใจจากการอ่านบท”กาเร็ธถอนหายใจจากนั้น เนลล์ไม่มีคำพูดใดตอบโต้กับเขาเลยจริง ๆหลังจากนั้นไม่นาน กาเร็ธพูดขึ้น “เซลีนติดต่อกับฉันโดยตรงบอกว่าเธอต้องการมีส่วนร่วมในการถ่ายทำและสนใจในบทบาทนักแสดงนำหญิง ฉันไม่กล้าตัดสินใจด้วยตัวเองด้วยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ของเธอ”“แม้ว่าลักษณะของเธอควรจะเห็นเธอผ่านตู้เสื้อผ้าและการแต่งหน้ามากกว่าคนอื่น ๆ ฉันยังคงค่อนข้างกังวล จะเกิดอะไรขึ้นถ้าการถ่ายทำดำเนินไปครึ่งทาง แล้วเรื่องอื้อฉาวอื่น ๆ เกิดขึ้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยในตอนนั้น”เนลล์รู้สึกแปลกใจ เธอถามขณะที่กะพริบตา “เซลีนต้องการบทนี้เหรอ?”กาเร็ธตอบ “ใช่ พูดตามตรงนะ เพื่อนของฉันอาจจะใหม่ในการกำกับ แต่เขามีทักษะ ฉันจะไม่ช่วยเขาเลยถ้าเขาไม่เป็นแบบนั้น มีหลายอย่างที่ต้องการในการถ่ายทำภาพยนตร์ แต่มันเพียงพวกเราไม่สามารถหาคนที่ใช่ได้”“ฉันเดาว่าถ้
หลังจากเข้ามาในห้องทำงาน กาเร็ธเดินตรงไปที่โซฟาที่อยู่ตรงกันข้ามกับโต๊ะทำงานและนั่งลงทิมนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานเขาเงยหน้าขึ้นมองมาที่เขาโดยไม่พูดอะไรสักคำเขากำลังแก้ไขบางอย่างด้วยมือของเขาเสียงคีย์บอร์ดดังขึ้นสม่ำเสมอ ดูเหมือนว่าเขากำลังพิมพ์ เพราะไม่อยากกวนใจ กาเร็ธยกขาข้างหนึ่งขึ้นมานั่งไขว้ห้าง เขาจุดบุหรี่ขึ้นสูบและอดทนรอประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ทิมหยุดสิ่งที่เขาทำอยู่และลุกขึ้นยืน จากนั้นเขาก็รินเครื่องดื่มให้ตัวเอง“ทำไมคุณมาที่นี่? แค่มาคุย?”คำพูดห้วนๆของเขาเกือบจะทำให้กาเร็ธสำลักความโกรธควันแทบออกหัว เขาตอบกลับ “ฉันจะมาหาคุณไม่ได้เหรอถ้าฉันไม่มีอะไร?”ทิมยิ้มฉายแววเย็นชา “คุณไม่มาหาฉันแน่ถ้ามันไม่มีอะไร”กาเร็ธ “...”พวกเขาพบกันในมหาวิทยาลัยและตั้งแต่ตอนนั้นพวกเขาก็กลายเป็นเพื่อนสนิทกันทั้งคู่เป็นกลุ่มที่มีความสามารถ สำหรับพวกเขาที่เข้ากันได้ดีมาก มีความชื่นชมซึ่งกันและกันในระดับหนึ่งเมื่อเทียบกับทิมแล้ว กาเร็ธมีไหวพริบดีกว่ามาก ดังนั้น สิ่งต่าง ๆ เป็นไปได้ดีสำหรับเขา ตั้งแต่เขาเดบิวต์และอาชีพของเขาได้เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับผลงานการสร้างของเขาที่ได้รับความนิยมเป็นอย