“ผมขอโทษ ห้องน้ำอยู่ที่ไหน?”เนลล์รู้สึกประหลาดใจเสียงนั้นฟังดูคุ้นเคยเธอหันกลับไปมองที่ผู้ชายคนนั้น ที่เงยหน้าขึ้นมาในเวลาเดียวกันนั้น คนทั้งคู่นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ“เจสันเหรอ?”“เนลล์?”“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่?”คำถามเดียวกันผุดออกมาจากปากของพวกเขาพร้อมกันหลังจากนั้นพวกเขาต่างมองกันด้วยความบึ้งตึงเนลล์รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาตอนนี้เธอรู้แล้วว่าทำไมจึงมีคำพูดที่ว่าศัตรูมักจะล้ำเส้น!นับตั้งแต่เธอลืมเรื่องของเขาบนเกาะนั้น เธอยอมรับว่าเธอจะไม่เจอเขาอีก โชคร้าย เธอคาดไม่ถึงว่าเธอจะโชคร้ายขนาดที่ชนกับเขาที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้น ห้องจัดเลี้ยงของเขายังอยู่ถัดไปจากเธออีกด้วยการแสดงออกของเจสันเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าเขาก็ได้สติกลับมาเขามองเนลล์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าไม่ต้องสงสัยเลยว่านับวันเนลล์ยิ่งดูสวยมากขึ้นเรื่อย ๆ เดรสสีนู้ดที่เธอสวมอยู่เน้นส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอ และรูปร่างที่เพรียวสวย เธอสวมรองเท้าสีเบจเข้ากับชุด ผมสีดำขลับของเธอมัดเอาไว้หลวม ๆ ที่กลางศีรษะ ส่งให้เธอดูสดใสและสวยงามในขณะนั้นเอง เขารู้ว่าเธอน่าสนใจ ทว่าเธอขาดเสน่ห์ของผู้หญิง
โชคไม่ดีที่สิ่งต่าง ๆ ไม่ได้เป็นไปตามที่ต้องการเสมอไปความสัมพันธ์บางอย่างเริ่มห่างเหินเมื่อเวลาผ่านพ้นไปหลังจากที่ทักทายตอบโต้กับท่านผู้หญิงโจนส์แล้ว เนลล์ก็ไม่ได้พูดคุยอะไรต่อและขอตัวออกมาในเวลาเดียวกันนั้นเอง ชายวัยกลางคนผู้นั้นที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับพวกเขาก็พูดขึ้น“คุณคือ คุณเจนนิงส์ใช่ไหม?”เนลล์แปลกใจและหันกลับไปมีรอยยิ้มที่อบอุ่นบนใบหน้าอันสุขุมของเขา มันเป็นรอยยิ้มประเภทที่บุคคลที่มีอำนาจส่งต่อไปยังประชาชนของเขาด้วยอย่างงดงามหญิงสาวพยักหน้ารับ “ค่ะ”“ผมมีโอกาสได้ชมการแสดงของคุณ และการแสดงของคุณนั้นโดดเด่นมาก ผมได้ยินมาว่าคุณร้องเพลงประกอบซีรี่ส์ด้วยใช่ไหม? ผมชอบเพลงนั้นเป็นพิเศษ คุณจะกรุณาช่วยร้องเพลงนั้นให้ผมฟังในคืนนี้ได้ไหม?”เนลล์รู้สึกสงสัย‘การนำทางของคนไร้ค่า’ เป็นเว็บซีรี่ส์ที่ผลิตด้วยงบประมาณไม่มาก เพื่อเป็นการลดค่าใช้จ่าย ทิม คูมบส์ จึงไม่ได้จ้างนักร้องอาชีพครั้งหนึ่ง เขาบังเอิญพบว่าเนลล์สามารถร้องเพลงได้ ดังนั้นเขาจึงจัดการให้เธอไปร้องเพลงประกอบซีรี่ส์ช่วงเปิดตัวเธอคาดไม่ถึงว่าชายวัยกลางคนผู้นี้จะฟังมันเนลล์รู้สึกเขินอายนิดหน่อย และม้วนผมที่ข้า
เนลล์จ้องมองไปที่เจสันด้วยความดูถูก “จริงใจเหรอ? ย้อนกลับไปในตอนนั้น ฉันถูกซิลเวียและเซลีนรังแก คุณไม่เคยพูดอะไรเลย แต่ตอนนี้คุณต้องการพูดถึงมันด้วยความจริงใจเหรอ? ขอโทษนะ ความคิดของคุณเรื่องความจริงใจไม่มีค่าสำหรับฉัน!”“คุณ...”“ปล่อยฉันไป! ฉันอยากเข้าไปข้างใน!”“เนลลี่ฟังผมก่อน...”เธอผลักเขาออกไป เธอใช้กำลังมากพอสมควร และเจสันถูกผลักไปกระแทกกับราวบันไดเขาคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดซึ่งดึงดูดการมองมาด้วยสายตาแปลก ๆ จากผู้คนรอบข้างเนลล์พูดไม่ออกใบหน้าของเธอแดงก่ำ‘เอ๊ะ มันเป็นสัญญาณที่ไม่ดีที่ฉันดื่มมากเกินไปหน่อย ฉันไม่สามารถหยุดตัวเองจากการควบคุมอารมณ์และความแข็งแรงของฉันได้ ดังนั้นฉันจึงใช้กำลังมากเกินไป’ในขณะที่ผู้คนเข้ามามุงดู เธอสงสัยว่าเธอควรจะออกไปหรือเข้าไปดูเจสันใกล้ ๆ ดี ในไม่ช้า ผู้คนก็เริ่มแสดงความคิดเห็นเกี่ยวเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เนลล์เป็นคนมีชื่อเสียง แม้ว่าจะเป็นเรื่องปกติที่จะพบเจอคนดังที่หอประชุมเซียนสุ่ยนี้ แต่มันคงไม่ดีถ้ามีคนเผยแพร่ข่าวลือเกี่ยวกับการที่เธอทำร้ายคนในที่สาธารณะแบบนี้เธอต้องการรักษาหน้าของเธอไว้สุดท้ายแล้วเธอก็เดินเข้าไปหาเจสันและก
ณ ตระกูลโจนส์ คฤหาสน์ของตระกูลโจนส์สว่างไสวท่านผู้หญิงโจนส์นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นพร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเธอ ขณะที่คุณการ์เร็ตต์นั่งที่ตรงข้าม เขาแสดงท่าทางจริงจังออกมา“มั่นใจได้เลยคุณการ์เร็ตต์! ฉันสัญญาว่าอะไรก็ตามที่คุณสั่ง จะเป็นเรื่องส่วนตัวของฉันและจะดูแลมันอย่างดี”โจเซฟ การ์เร็ตต์ยิ้มออกมา “แน่นอน ผมเชื่อใจคุณท่านผู้หญิงโจนส์ พวกเราทำการสืบเรื่องนี้มาหลายปีแล้ว และพวกเราพบเพียงว่าเด็กคนนี้น่าจะถูกนำมาที่จินเฉิงโดยขบวนการค้ามนุษย์ในตอนนั้น เบาะแสที่เหลือหายไป การค้นหาของเราจึงไร้ผล เราจึงพึ่งพาคนอื่นได้เท่านั้น ถ้าพูดถึงการตามหาคนในจินเฉิง ตระกูลโจนส์ไม่เป็นสองรองใคร”“ผมเดินทางมาที่จินเฉิงเป็นการส่วนตัวในครั้งนี้เพื่อจัดการเรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม มันยังเป็นปัญหาภายในของตระกูลการ์เร็ตต์ เช่นนั้นผมหวังว่าคุณจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ”“พ่อของผมป่วยมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว และในเวลานี้ เขาปรารถนาที่จะพบลูก ดังนั้น ไม่ว่าคุณจะสามารถตามหาเด็กคนนั้นเจอหรือไม่ก็ตาม กรุณาแจ้งให้ผมทราบโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อผมยืนยันทุกอย่างแล้ว ผมจะบอกข้อมูลกับเขา เพื่อเข
แม้ว่าร้านอาหารนี้จะเป็นร้านอาหารที่หรูหราเป็นพิเศษในจินเฉิง แต่มันก็ยังไม่ดีพอ ตัดสินจากลักษณะภายนอกของโจเซฟ การ์เร็ตต์ เขาดูไม่เหมือนคนประเภทที่จะทานอาหารที่สถานที่นี้ มีเพียงสองเหตุผลที่เขาอยู่ที่นี่ ไม่ว่าเขาจะมีเวลาน้อยหรือมีเหตุผลพิเศษบางอย่างที่ดึงดูดเขามายังสถานที่แห่งนี้เนลล์รู้สึกสนใจ แต่เธอไม่รู้จักโจเซฟดีนัก ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าถามเขาคนทั้งสองก้าวเข้ามาในร้านอาหาร มันเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยของลูกค้า และเสียงกรุ๊งกริ๊งของมีดส้อมบนโต๊ะอาหารเธอไม่แน่ใช่ว่าเธอคิดไปเองหรือเปล่า แต่เธอมีความรู้สึกว่าโจเซฟมองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ คนที่เป็นเพียงคนรู้จักโดยทั่วไปแล้วไม่ได้แสดงความมีน้ำใจแบบนี้ความสงสัยของเนลล์ทวีคูณ เธอถามเขา “เอ่อ คุณการ์เร็ตต์คะ คุณมาทำอะไรที่จินเฉิงหรือคะ?”โจเซฟตอบ “ฉันมาตามหาใครบางคน”“โอ้? ฉันถามได้ไหมคะว่าคุณกำลังตามหาใคร?”โจเซฟนิ่งไปชั่วครู่และยิ้ม “ลูกของเพื่อนเก่า”เขาไม่ได้ให้รายละเอียดเมื่อเขาพูดแบบนั้น เนลล์สังเกตเห็นความอึดอัดใจที่จะอธิบายต่อไป และเก็บคำถามของเธอเอาไว้กับตัวเธอเองดังนั้นเธอเพียงแค่ยิ้มให้เขาอาหารมาเสิร์ฟ ในฐานะคนท้องถิ่
เนลล์รู้สึกสับสนเกิดอะไรขึ้น?กิดเดียนสังเกตเห็นความสับสนของเธอและลูบศีรษะของเธอด้วยความเอ็นดู เขาอธิบาย “นี่คือโจเซฟ การ์เร็ตต์ ลูกชายของตระกูลการ์เร็ตต์ที่เมืองหลวง เช่นเดียวกับผม คุณควรเรียกเขาว่าคุณลุงรอง”ดวงตาของเนลล์เบิกกว้างด้วยความรู้สึกสับสนตระกูลการ์เร็ตต์ที่เมืองหลวงอย่างนั้นหรือ?ครอบครัวเดียวกับ สเตฟานี่ การ์เร็ตต์ หรือเปล่า?เธอหันไปมองโจเซฟที่ยิ้มตอบกลับมาด้วยความเป็นมิตร เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่กิดเดียนพูดเป็นความจริงทันใดนั้น เนลล์รู้สึกอึดอัด บางครั้งความจริงก็ยิ่งกว่านิยายไม่แปลกใจที่ท่านผู้หญิงโจนส์ และตระกูลมอร์ตันจะให้ความเคารพต่อเขาขณะอยู่ที่หอประชุมเซียนสุ่ยโจเซฟยิ้ม “เธอจะพาหล่อนกลับไปที่บ้านเมื่อไหร่? ฉันจะได้ไปร่วมสังสรรค์”กิดเดียนยิ้มออกมาด้วยความนอบน้อม “คุณปู่และคุณย่าเคยพบเธอมาก่อนแล้วครับ พวกเราจะกลับไปทันทีที่ผมจัดการเรื่องต่าง ๆ ในความรับผิดชอบเสร็จแล้ว”“ดี ดี!” โจเซฟพยักหน้าด้วยความเห็นด้วยและรู้สึกโล่งอก “ดูเหมือนท่านผู้หญิงจะมีปีที่เบิกบานใจนะ”ทันทีที่เขาพูดจบ เขาชำเลืองมองไปที่เนลล์อีกครั้งและรู้สึกพอใจมากขึ้น“คุณผู้หญิง ตระกูลลี
เนลล์ตกใจมาก เธอไม่เคยคิดมากแบบนั้น ทว่าเพียงแค่สันนิฐานว่าการมีโอกาสได้กลับไปพบกับครอบครัวทางสายเลือดอีกครั้งคงเป็นเรื่องที่ดีหลังจากฟังความคิดเห็นของกิดเดียน ตอนนี้เธอรู้สึกว่าตระกูลการ์เร็ตต์เป็นสถานที่ที่อันตรายและไม่ควรก้าวเท้าเข้าไปง่าย ๆ ยิ่งไปกว่านั้น การตามหาเด็กเจอจะไม่ใช่เรื่องดีในทันที เธอคิดถึงสเตฟานี่ขึ้นมาอีกครั้งเธอได้ยินว่าสเตฟานี่ได้รับการดูแลราวกับเป็นตัวแทนของเด็กคนนั้นที่หายไป ในอดีตที่ผ่านมาคุณผู้หญิงการ์เร็ตต์รับเธอมาเป็นบุตรบุญธรรมช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา พวกการ์เร็ตต์ปฏิบัติกับเธอราวกับเธอเป็นคนของเขา และเลี้ยงดูเธอ ถ้าไม่ใช่เพราะนายท่านใหญ่ป่วย ครอบครัวคงไม่คิดที่จะตามหาเด็กคนนั้นถ้าเด็กคนนั้นถูกตามหาจนเจอและพากลับมาจริง ๆ แล้วสเตฟานี่จะอยู่ในสถานะอะไร?คนอย่างสเตฟานี่ต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอนในขณะที่เธอกำลังครุ่นคิด เธอก็ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงกิดเดียนจับตามองการครุ่นคิดอย่างต่อเนื่องของเธอและการถอนหายใจเขาหัวเราะออกมาเบา ๆ ลูบศีรษะของเธอและปลอบให้เธอรู้สึกดีขึ้น “ผ่อนคลายนะครับ ถ้าผมมีเบาะแสอะไรผมจะแจ้งใ
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในชั่วพริบตาก็ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว‘การนำทางของคนไร้ค่า’ ได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี มันอาจจะเป็นเพียงเว็บซีรี่ย์ แต่มันทำเกิดกระแสในอินเตอร์เน็ต ในไม่ช้าซีรี่ส์ก็เริ่มได้รับความสนใจจากผู้ชมเป็นวงกว้างในฐานะนักแสดงนำ เนลล์และจอร์จยุ่งกับการเดินทางไปโปรโมตโดยทั่ว กิดเดียนเห็นว่าเธอยุ่งมากแค่ไหนและกังวลว่าเธอจะเหนื่อยล้า ดังนั้นเขาจึงผู้ช่วยของเนลล์จัดการดูแลงานประชาสัมพันธ์ที่อันนิง อินเตอร์เนชั่นเนล แทนชั่วคราวเนลล์ยอมรับกับข้อตกลงนี้ เธอไม่ใช่ผู้หญิงแกร่ง และเธอมีเพียงแค่สมองและสองมือ เธอไม่สามารถจัดการเรื่องต่าง ๆ ได้พร้อมกันครั้งสุดท้ายแล้ว เธอไม่ชอบการแสดง และการทำงานที่ต้องเผชิญหน้า ขณะที่เธอรู้สึกว่าเธอจะถูกผู้คนจ้องมองเหมือนกับสัตว์หายากบางชนิดหลังจากนั้นไม่นาน เธอค่อย ๆ คุ้นเคยกับงานนี้อย่างช้า ๆ ในความจริง เธอค่อนข้างสนุกกับมันงานเกือบทั้งหมดที่ อันนิง อินเตอร์เนชั่นแนล และซิงฮุย ตอนนี้ได้รับการจัดการโดยฮันนากิดเดียนไม่ได้ห้ามเธอจากการเข้าสู่ธุรกิจการแสดงอย่างจริงจังในบางครั้ง ยามดึก เขาจะกำชับกับเธอด้วยความอิจฉาขณะที่นอนอยู่บนเตียง