บทที่ 303 เธอต้องการลงจากรถ

เจเน็ตตะลึงและมองเขาด้วยความไม่พอใจ

แม้ว่าเธอจะไม่อยากเข้าไปในรถ แต่ก็สายเกินไปเพราะผู้ชายคนนี้มีอำนาจเหนือกว่า และไม่ยอมปล่อยเธอไป

มันก็แค่นั่งรถ? คงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร?

ดังนั้นเธอจึงเข้าไปในรถอย่างฝืนใจ

เมื่อเธอไม่ปฏิเสธอีกต่อไป จากนั้นสีหน้าของเลียมก็ผ่อนคลายขึ้น และเขาก็นั่งลงที่เบาะคนขับ

รถแล่นผ่านถนนเปลี่ยวกลางดึกพร้อมกับภาพยามค่ำคืนที่คึกคักตลอดสองข้างทาง ทั้งคู่นั่งอยู่ในรถอย่างเงียบกริบโดยไม่พูดอะไรสักคำ

มันดึกมากแล้วและเจเน็ตก็เหนื่อยเล็กน้อย เพราะเธอเพิ่งคลอดลูกได้ไม่นาน และเธอก็อ่อนแอกว่าเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกง่วงเมื่ออยู่ในรถ

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เป็นฤดูหนาวและอุณหภูมิมันต่ำลงในตอนกลางคืน แม้ว่าเครื่องทำความร้อนของรถจะเปิดอยู่ แต่เจเน็ตซึ่งมีร่างกายหลังคลอดที่อ่อนแอก็ยังรู้สึกหนาว

เธอขยับเสื้อโค้ทของเธอพยายามพันให้แน่นขึ้น

อย่างไรก็ตามมีใครบางคนที่ตอบสนองได้เร็วกว่าเธอ และโยนเสื้อแจ็คเก็ตใส่เธอ

เจเน็ตตะลึง

เสื้อแจ็คเก็ตเป็นของเลียม และมีกลิ่นจาง ๆ ที่เป็นกลิ่นของเขา

เขาจับพวงมาลัยและไม่ได้มองไปที่เธอ เขายังคงมีการแสดงออกที่เคร่งขรึมบนใบหน้าของ