เนลล์นำชามซุปที่ป้าจอยซ์เตรียมเอาไว้ให้กิดเดียน เพราะว่าเนลล์รู้สึกไม่ค่อยสบาย และมักจะรู้สึกหนาวอยู่บ่อยครั้ง อีกทั้งกิดเดียนก็ยุ่ง ป้าจอยซ์จึงทำซุปให้พวกเขาเพื่อบำรุงร่างกายเนลล์ทานไปบ้างแล้ว ดังนั้นเธอจึงนั่งลงข้าง ๆ กิดเดียนเพื่อเป็นเพื่อนเขา เธอดูขณะที่เขาดื่มซุปและพูดขึ้น “ฉันพนันได้เลยว่าตอนนี้พวกการ์เร็ตต์กำลังยุ่งด้วยอาการป่วยของนายท่านใหญ่”กิดเดียนหัวเราะออกมาด้วยความเย็นชา“ไม่ใช่แค่ยุ่งครับ แต่วุ่นวายสุด ๆ “เนลล์ยิ้ม “ตระกูลการ์เร็ตต์มีลูกมากมายค่ะ คุณลุงการ์เร็ตต์และคุณลุงรองการ์เร็ตต์เป็นลูกคนละแม่ บวกกับพวกเขามีกลุ่มและผู้สนับสนุนตัวเอง เป็นปกติที่ความขัดแย้งระหว่างพี่น้องจะดำเนินต่อไป แต่โชคดีที่นายท่านใหญ่การ์เร็ตไม่เป็นไร ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะเตรียมการที่จำเป็นสำหรับงานศพของนายท่านเพื่อเห็นแก่ตระกูล เพื่อให้การต่อสู้และการขัดแย้งไม่เลวร้ายจนเกินไป”กิดเดียนพยักหน้า “ผมก็หวังเช่นนั้น”เขาหยุดไปชั่วขณะราวกับว่าเขานึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้พลางเหลือบมองไปที่เนลล์เนลล์เลิกคิ้วขึ้น“มีอะไรคะ?”“ไม่มีอะไรครับ”กิดเดียนพบว่ามันตลกและหัวเราะขึ้นเบา ๆ ก่อนจะพูดต่อ
เซลีนพยักหน้ารับ“คุณปู่ หนูเคยแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง และมีหลายสิ่งเกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น หนูกลัว...”ท่าทางของนายท่านใหญ่การ์เร็ตต์ดูซึมลง“นั่นคืออดีต อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป หนูอย่าไปจมอยู่กับมัน เกรแฮมคนเล็กเป็นคนใจกว้างและเขาก็ไม่ได้รังเกียจหนู ดังนั้นหนูไม่ต้องกังวลเรื่องนี้”เซลีนกัดริมฝีปากของเธอและส่ายหัวด้วยความแน่วแน่“ไม่ มันเป็นความผิดของหนูทั้งหมด ถ้าหนูไม่ไปเจอคนผิดและรู้เรื่องของคุณพ่อและคุณย่าก่อนที่ผลจะออกมาแตกต่างแบบนี้ แม้ว่าหนูจะกลับมาที่ตระกูลการ์เร็ตต์แล้ว หนูรู้ดีว่าใคร ๆ ก็คิดว่าอดีตของหนูเป็นตราบาป”“หนูอายค่ะคุณปู่ ทำไมหนูต้องสร้างปัญหาให้คนอื่นด้วย? มันจะยุติธรรมพอถ้าหากนายน้อยเกรแฮมใส่ใจ แต่เขาไม่และเขาก็ใจดีมาก นี่ก็เป็นเหตุผลมากพอแล้วที่หนูจะไม่ทำร้ายเขาและปล่อยให้ใคร ๆ ฉีกหน้าเขาด้วยการพูดว่าเขาแต่งงานกับลูกสาวของฆาตกร หนูทำไม่ได้!ขณะที่เซลีนพูด เธอปิดใบหน้าของเธอเอาไว้พลางสะอื้นนายท่านใหญ่การ์เร็ตต์โกรธมากจนสีหน้าของเขาไร้ซึ่งความรู้สึก และบรรยากาศภายในห้องก็ตึงเครียดขึ้นหลังจากนั้นไม่นานเขาก็คำรามขึ้น “พวกสวะ! ใครคือลูกสาวของฆาตกร?
วันรุ่งขึ้น นายท่านใหญ่ประกาศว่าเขาจะจัดงานวันเกิดให้ตัวเองล่วงหน้านายท่านใหญ่การ์เร็ตต์จะมีอายุครบเจ็บสิบหกปีในปีนี้ แม้ว่าจะไม่ใช่วันเกิดที่สำคัญ ด้วยวัยเท่านี้การจัดงานเลี้ยงวันเกิดให้กับตัวเองทุกปีมันก็เป็นงานที่น่ายินดีในตัวของมันเองนอกจากนี้เขายังป่วยหนัก หากสามารถจัดงานวันเกิดได้ในตอนนี้และช่วยถ่วงเวลาเรื่องเลวร้าย เป็นปกติที่ไม่มีใครในตระกูลการ์เร็ตต์พูดอะไรออกมาเมื่อเนลล์รู้ข่าว มันก็เป็นช่วงบ่ายของวันต่อมาแล้วเมื่อมองไปที่การ์ดเชิญตรงหน้าของเธอ เธอเองก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยอย่างไรก็ตาม นายท่านใหญ่การ์เร็ตต์ดูเหมือนจะไม่ใช่คนที่มีความเชื่อเรื่องโชคร้ายนอกจากนี้ เขายังเป็นคนคิดริเริ่มเรื่องนี้ด้วยตัวเองอีกด้วย ทว่าใครก็ตามที่เคยป่วยคงจะรู้ว่าเมื่อพวกเขาป่วย พวกเขาแค่ต้องการจากไปอย่างสงบ มีไม่มากนักที่จะสนุกสนานตื่นเต้นอย่างไรก็ตาม บัตรเชิญทั้งหมดได้ถูกส่งไปแล้ว ดังนั้นไม่ว่าด้วยเหตุผลใดก็ต้องดำเนินต่อไปงานเลี้ยงวันเกิดจะถูกจัดขึ้นในตอนเย็นของวันหยุดสุดสัปดาห์ และสถานที่จัดงานจะจัดขึ้นที่การ์เร็ตต์ เรสซิเด้นในความเป็นจริงแล้วมีเพียงไม่กี่คนที่ได้รับเชิญ เป็นเพีย
ท่าทางของธาราเปลี่ยนไปเล็กน้อย ทว่าความรู้สึกผิดของเธอกลับชัดเจนมากยิ่งขึ้นณ จุดนี้ แม้จะเสียความรู้สึก โอเวนก็สังเกตเห็นเช่นกันว่ามีบางอย่างผิดปกติเขามองไปที่เนลล์ก่อนจะมองไปที่ธาราด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น“ธารา คุณรู้อะไร? ไม่ต้องกลัว ผมอยู่ตรงนี้ พูดออกมาเลยถ้าคุณต้องการ”ในขณะที่เขาพูด เขาก็จับมือของเธอเอาไว้เพื่อให้ความเข้มแข็งกับเธอแววตาที่สับสนฉายแววผ่านดวงตาของธาราออกมา ทว่าเธอก็ไม่ได้พูดอะไรอย่างไรก็ตาม เนลล์ไม่ได้กังวลและรอฟังคำตอบของเธอเงียบ ๆแม้ว่าโซ่ของสร้อยคอเส้นนั้นจะค่อนข้างยาว ดังนั้นแม้ว่าเธอจะสวมมันเอาไว้ตัวจี้ก็มักจะซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อผ้าของเธอ นอกเหนือจากนี้เธอไม่เคยสวมเสื้อคอลึก หากก่อนหน้านี้เธอจำสร้อยคอไม่ได้ เธอคงไม่มีทางรู้ว่ามีทับทิมประดับอยู่ที่จี้นึกถึงปัญหาที่ธาราติดพันอยู่ในตอนนี้ ต้องมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในนั้นตอนนี้เรื่องราวได้ถูกเปิดเผย เธอรู้ว่าถ้าธาราต้องการจะพูดออกมา เธอจะต้องพูดมันออกมาอย่างแน่นอน ถ้าเธอไม่ต้องการจะพูดถึง ไม่ว่าเรื่องนั้นจะฉุกเฉินมากแค่ไหน ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะไปบังคับเธอยิ่งไปกว่านั้น ความสัมพันธ์ของเธอกับธาราตอ
เซลีนทักทายทุกคนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและยิ้มหวานเธอสวมชุดราตรีสีขาวประดับเพชรที่หน้าอก ซึ่งทำให้เธอดูหรูหราและสง่างาม ชุดราตรีทรงหางปลาเผยให้เห็นสัดส่วนรูปร่างที่เพรียวบางและลำคอที่ยืดตรงของเธอราวกับเธอเป็นเจ้าหญิงที่เหย่อหยิ่งและสูงส่งหากคุณรู้จักเธอเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ เมื่อมองที่รูปลักษณ์ภายนอกของเธอ มันอาจจะหลอกคุณได้โอเวนพยักหน้าเล็กน้อยให้กับเธอ ขณะที่เจเน็ตถอนหายใจอย่างเย็นชาพลางหันหน้าหนีโดยไม่สนใจเธอเซลีนไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจเมื่อเธอเห็นปฏิกิริยาของพวกเขา เธอกลับยิ้มและพูดขึ้น “วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณปู่ ขอบคุณมากนะคะที่มาร่วมงาน นี่คือการขอบคุณในนามของคุณปู่”เจเน็ตหัวเราะเยาะ “ฉันเคยเห็นมามากแล้วบนโลกนี้น่ะพวกคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขากำลังถือขนไก่แทนที่จะเป็นลูกศร เธออย่าคิดว่านะว่าจะสามารถเปลี่ยนจากไก่ฟ้าไปเป็นนกฟินิกซ์ได้ เพียงแค่เปลี่ยนกำพืด เมื่อหางของเธอโผล่ออกมา เธอก็จะกลายเป็นตัวตลก”เมื่อโจเอลได้ยินคำวิจารณ์ของเธอ เขาก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้เมื่อพูดถึงความปากร้าย เจเน็ตนี่แหละที่อันตรายที่สุดแน่นอนว่าถ้าเนลล์และ
จิมจ้องมองเธอด้วยความเย็นชาขณะที่สีหน้าของเขายังคงดูหดหู่“เธอคิดว่าถ้าเธอพูดแบบนั้น ฉันจะเชื่อเธออย่างนั้นเหรอ? เธอคิดว่าความแค้นที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเนลล์ จะสามารถชดใช้ได้เพียงเพราะคำขอโทษอย่างนั้นหรือ?”“ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าให้เธอซื่อสัตย์และอย่าทำให้ฉันเดือดร้อน? เธอไม่ได้ใส่ใจคำพูดของฉันเลยใช่ไหม?”ในขณะที่เซลีนถูกต่อว่า ไม่ว่ามันจะดีกับเธอแค่ไหนก็ตาม ทว่าเธอก็ยังอดรู้สึกโกรธไม่ได้เธอกัดริมฝีปากด้วยความไม่พอใจขณะที่พูดขึ้น “ถึงหนูจะทำให้นังนั่นไม่พอใจ มันจะทำอะไรหนูได้? หนูไม่เชื่อว่ามันจะกล้าเสี่ยงที่จะบอกความจริงและทำให้นายท่านใหญ่อาการทรุดลงอีกครั้ง! ถ้าเป็นแบบนั้น ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับนายท่านใหญ่ มันจะต้องเป็นแกะดำของตระกูลการ์เร็ตต์ ในตอนนั้นนับประสาอะไรกับตระกูลการ์เร็ตต์ ตระกูลลีย์ก็มีความเห็นที่ชัดเจนในตัวเธอ”โดยไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะโพล่งออกมาแบบนั้น จิมจึงพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะขณะที่เขามองไปที่เธออีกครั้ง เขาอดที่จะระมัดระวังตัวมากขึ้นไม่ได้ “ฉันขอเตือนเธอ อย่าคิดว่าเธอจะทำในสิ่งที่เธอต้องการได้ เพียงแค่มีที่พึ่งนี้ เป้าหมายของเราไม่ใช่เนลล์ ถ้าหากมันไม่ทั
คำพูดของเนลล์ทำให้นายท่านการ์เร็ตต์หัวเราะอย่างมีความสุข“ลูกสะใภ้ของตระกูลลีย์ ใช้คำพูดได้ดีทีเดียว แต่หนูไม่รู้จักลุงรองการ์เร็ตต์ ถ้าหนูรู้ หนูก็จะรู้ว่าเขารู้วิธีดูแลทรัพย์สินเท่านั้นและไม่สามารถทำอย่างอื่นได้”เห็นได้ชัดว่าคำพูดของชายชราทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเพราะมันไม่สามารถเป็นจริงได้ ตอนนั้นเองกลุ่มคนก็หัวเราะตามไปด้วย"คุณต้องล้อหนูเล่นแน่ ๆ ถ้าลุงรองการ์เร็ตต์ที่สองรู้วิธีการดูแลทรัพย์สินแล้วพวกเราต้องคุยกับใคร?""ถูกต้องความสำเร็จของการ์เร็ตคอร์ป ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเป็นที่ชัดเจน เมื่อมีลุงการ์เร็ตต์ที่สองหนูไม่ต้องกังวล"กลุ่มคนกำลังพูดคุยกันเองแม้ว่าโจเซฟจะไม่อยู่ที่นั่น แต่ในสายตาของคนเหล่านี้เขาก็เป็นผู้นำของตระกูลแล้วในเวลานี้จิมซึ่งยืนอยู่ข้างหลังของนายท่านการ์เร็ตต์ หน้าก็บึ้งตึงมากเข้าไปอีกไม่ใช่ว่าไม่มีใครสังเกตเห็นปฏิกิริยาของเขา แต่เพียงแค่ว่าในกลุ่มนี้ ผู้ที่อ่อนแอมักจะพ่ายแพ้ต่อผู้ที่แข็งแกร่งเสมอในช่วงหลายปีที่ผ่านมาทุกคนรู้ว่าสองพี่น้องคนไหนที่นายท่านการ์เร็ตต์ต้องการยิ่งไปกว่านั้นตั้งแต่โจเซฟเข้ามาบริหารบริษัท ไม่เพียงแต่ว่าเขาจะเปลี่ยนการ์เ
สิ่งที่เนลล์สัมผัสได้คือการเต้นของหัวใจที่เต้นแรงอยู่ แต่ดูเหมือนจะเต้นช้าลงตามจังหวะการเต้นของหัวใจเด็กเธอเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่ประหลาดใจและอยากรู้อยากเห็นไปรอบ ๆ ขณะที่น้ำตาไหลลงมาที่ใบหน้าของเธอ"พวกคุณกำลังดูอะไรอยู่? คุณไม่เห็นเธอตกลงไปในน้ำเหรอ? รีบโทรหาหมอ ฉันขอร้องล่ะ รีบโทรหาหมอเพื่อขอความช่วยเหลือ!"หลังจากนั้นก็มีบางคนตอบสนอง ขณะที่พวกเขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรเรียกหมอเนลล์ยังคงปฐมพยาบาลให้กับลิซซี่ ขณะที่น้ำตาไหลอาบแก้มของเธออย่างควบคุมไม่ได้"ขอโทษ ทั้งหมดเป็นความผิดของแม่ แม่ไม่ควรปล่อยให้หนูไปห้องน้ำคนเดียว แม่ควรอยู่กับหนู ลิซซี่แม่ขอโทษ"ณ จุดนี้เนลล์ตำหนิตัวเอง ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนในชีวิตที่เธอรู้สึกเสียใจมากขนาดนี้ ทำไมเธอถึงปล่อยให้ลูกเข้าไปคนเดียว? ทำไมเธอถึงยอมปล่อยให้เด็กตัวเล็ก ๆ เดินเตร่อยู่ในสถานที่แปลก ๆ ตามลำพัง?เธอไม่รู้ว่าทำไมลิซซี่ถึงตกลงไปในน้ำ หรือทำไมเธอถึงวิ่งไปในทิศทางที่ตรงกันข้ามกับเธอถึงอย่างนั้นไม่ว่าเหตุผลจะเป็นอย่างไร เธอก็ไม่สามารถซ่อนความจริงที่ว่าเธอดูแลลิซซี่ได้ไม่ดีโชคดีเนื่องจากความเจ็บป่วยของนายท่านการ์เร็ตต์ ตระกูลการ์