ด้วยเหตุนี้เธอจึงตอบอย่างสุภาพว่า “สวัสดีค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อออดิชั่น ฉันชื่อ ลูซี่ แคทซ์”ลูซี่ไม่ได้ดังมากในอุตสาหกรรมนี้ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เป็นที่รู้จักขนาดนั้น โดยทั่วไปแล้วเธอเป็นนักแสดงที่ไหนสักที่ระหว่างรายการ B กับ Cอย่างไรก็ตาม เธอยังคงไม่ได้น่าสนใจและส่วนมากก็ได้รับจากทรัพยากรภายในของอันนิง อินเตอร์เนชั่นแนล ดังนั้นคนนอกวงการบันเทิงจึงรู้จักเธอน้อยมากชายร่างท้วมนั่งอยู่บนเก้าอี้แล้วเงยหน้าขึ้น มองเธอชำเลืองก่อนจะพยักหน้าอย่างคลุมเครือ“โอเคไปนั่ง! เร็ว ๆ จะถึงตาคุณแล้ว”“ได้ค่ะ”เมื่อลูซี่เข้าไปนั่งใกล้ ๆ เธอก็สังเกตเห็นเด็กผู้หญิงสองคนเดินตามผู้กำกับเข้าไปในห้องนอนด้านใน โดยปล่อยให้เธออยู่กับตากล้องคนเดียวบรรยากาศมีความอึดอัดซ่อนอยู่ด้วยเหตุผลบางอย่างลูซี่รู้สึกไม่สบายใจตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้แล้วเธอรู้สึกถึงลางสังหรณ์แปลก ๆเธอเหลือบไปเห็นตากล้องที่กำลังสูบบุหรี่ หลังเป่าควันเป็นวงกลมก่อนที่จะยิ้มให้เธอ"คุณกลัวไหม?"ลูซี่ถึงกับผงะ "ฮะ?"ตากล้องยิ้มกว้าง "ผมรู้จักคุณ คุณทำได้ดีมากในการแสดงละคร”“อ้อ ค่ะ ๆ ขอบคุณสำหรับคำชม”ลูซี่ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ รอยยิ้มขอ
“เป็นเรื่องดีที่พี่ยังไม่ได้บอกใคร พี่ต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับให้ฉัน ฉันไม่อยากรู้ให้คนอื่นรู้”“เอาล่ะเข้าใจแล้ว ไม่ต้องกังวลไป! พี่จะแจ้งให้เธอทราบหากมีงานดี ๆ เข้ามา""แน่นอน ขอบคุณค่ะ"ลูซี่วางสายและนั่งอยู่เฉย ๆ จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดไปที่บัญชีของเธอเพื่อตรวจสอบยอดเงินเมื่อมองไปที่ตัวเลขสี่หลักที่น่ากลัว เธอก็ยิ้มอย่างขมขื่นไม่มีใครในโลกนี้จะคิดว่านักแสดงหญิงอย่างเธอที่ได้รับรางวัลที่มีชื่อเสียงและความสามารถที่กำลังมาแรงมีบริษัทที่ลงทุนกับเธอ แต่เธอกับมีเงินในกระเป๋าเพียงสามพันกว่าบาทเท่านั้น!โธ่ชีวิตของการเป็นดารา คนดังและคนสำคัญในสายตาของสาธารณชนได้แตกต่างจากภาพวาดที่เธอเคยคิดไว้ลูซี่ถอนหายใจ ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นสีหน้าของเธอมีการเปลี่ยนแปลงทันที เมื่อดวงตาของเธอมองไปที่จอแสดงผลของผู้ที่โทรเข้ามานิ้วของเธอวางอยู่เหนือปุ่มตัดการเชื่อมต่อขณะที่ เธอลังเลอยู่นานก่อนที่จะตัดสินใจรับสายในที่สุดมันเป็นเสียงผู้ชายที่แหบและห้าวอยู่ที่ปลายสาย“ฉันคิดว่าแกจะไม่รับสายฉันแล้วซะอีก ฉันเดาว่าแกก็ไม่ได้เย็นชาและไร้หัวใจขนาดนั้น”ลูซี่ก้าวไปยังมุมที
เขาจึงลุกขึ้นเพื่อจะเดินออกไปลูซี่รีบตะคอกกลับไปอย่างรวดเร็วด้วยความอารมณ์เสีย เธอหยุดเขาทันที "คุณพยายามที่จะทำอะไร?"เซซิลสี่ยิ้มเยาะเธอ “ฉันบอกว่า ฉันจะไปหาลูกเขยของฉัน เพื่อขอของหมั้นเอาไว้ใช้จ่าย นี่ฉันก็ไม่ได้ขอมากเกินไปเลยนะ!”ลูซี่รู้สึกได้ว่าหน้าอกของเธอพร้อมที่จะระเบิดไปด้วยความโกรธ“คุณไม่มีความละอายใจเลยหรือไง? ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขา! เราแค่ออกไปทานอาหารด้วยกันสองสามมื้อในฐานะนักลงทุนและนักแสดงหลัก ถึงแม้ว่าเขาจะชอบฉัน แต่เราก็ไม่ได้คบกัน อะไรทำให้คุณคิดว่ามีสิทธิ์ขอเงินจากเขา?”เซซิลสี่หัวเราะเยาะ “ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก นั่นเป็นปัญหาของแก”"คุณ!"หัวใจของลูซี่เต้นแรงไปด้วยความโกรธ เธอรู้ว่าพ่อบุญธรรมของเธอนั้นไร้ยางอาย แต่ไม่เคยคิดว่าเขาจะมาได้ไกลขนาดนี้ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธออาจดูเหมือนเป็นอิสระและง่ายดาย แต่มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ปัญหาที่เกิดขึ้นภายในนับตั้งแต่พ่อของเธอจากไปเมื่อสิบปีก่อน ชีวิตของเธอก็กลายเป็นนรกที่มีชีวิตและไม่ดีขึ้นนับตั้งแต่นั้นมาหลังจากนั้นสักครู่เธอก็หายใจเข้าลึก ๆ ด้วยดวงตาที่แดงก่ำเธอกล่าวว่า “ตอนนี้ฉันไม่มีเงินจริง ๆ หากคุณมี
หลังจากผ่านมาไม่กี่วัน เซซิลที่สี่ก็โทรหาเธอหลายครั้งอย่างไม่ลดละ เพื่อให้เธอเอาเงินให้ลูซี่รู้สึกโมโหแทบจะบ้าตาย มีหลายครั้งที่เธออยากจะยอมแพ้และปล่อยให้เขาเปิดเผยตัวตนของเธอ!แม้ว่าเธอจะรักในการแสดงและปรารถนาที่จะเป็นนักแสดง เธอก็จะยอมแพ้ทั้งหมด เธอไม่สนใจว่าเธอจะสูญเสียทุกสิ่งที่เธอเคยเป็นเจ้าของมัน!อย่างไรก็ตาม ลูซี่รู้สึกว้าวุ่นใจเมื่อนึกถึงแม่ของเธอในโรงพยาบาล ความคิดเกี่ยวกับการทำลายล้างซึ่งกันและกันถูกระงับทันทีเธอไม่สามารถปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับเธอได้!ถ้าเธอพังพินาศ แล้วแม่ล่ะ?ในตอนนั้นลูซี่ได้รับโทรศัพท์จากซูซานซูซานเป็นคนโผงผางและไม่ใช่คนประเภทที่จะทำอย่างอ้อม ๆ ทั้งคำพูดและการกระทำเมื่อเชื่อมต่อสายได้แล้วเธอก็ตรงไปที่ประเด็นทันที “เธอต้องการเงินจริง ๆ ใช่ไหม?”ลูซี่ชะงักก่อนจะพยักหน้า "ใช่"“เอาล่ะมีงานแสดงที่เมืองเซนจูในคืนวันพรุ่งนี้ ศิลปินสองสามคนภายใต้สังกัด เพื่อนของฉันจะไป แต่พวกเขามาจากบริษัทอื่นที่ไม่ใช่ซิงฮุย“พี่ได้บอกให้พวกเขาทราบแล้ว และพวกเขาจะพาเธอไปอยู่ในการคุ้มครองของพวกเขา เงินอาจจะไม่มาก แต่เธอจะทำเงินได้ประมาณแสน อย่างไรก็ตามเธอต้องทานอา
“วิล คุณไม่ได้สัญญากับเราว่าจะมีสาวสวยมาหรือไง? ผมไม่เห็นมีอะไรเลย?”“พวกเขาอยู่ที่นี่ พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว ผมรับรองได้เลยว่าคืนนี้ทุกคนจะมีช่วงเวลานี้เต็มที่กับพวกเขา”จากนั้นเขาก็บอกสาว ๆ ที่อยู่ข้างนอกด้วยการส่งสัญญาณ ถึงแม้ว่ามันจะมีไม่กี่คนในกลุ่มที่ไม่เต็มใจ แต่ก็มีคนที่ตั้งใจจะคว้าโอกาสนี้ คนเหล่านั้นเป็นคนที่คอยนำเข้าไปลูซี่อยู่ด้านหลังของฝูงชน เธอบ่นพึมพำและแสดงความไม่พอใจอยู่ในหัวของเธอนี่ไม่ใช่กิจกรรมสังคมทางธุรกิจนี่คือการใช้ส่วนร่วมทางธุรกิจ เป็นส่วนสำคัญสำหรับพวกเขาในการเล่นบทบาทเป็นบาร์เทนเดอร์สาวแทนอย่างไรก็ตาม เธอพึงพอใจกับคนรอบข้างที่ไม่เยอะเท่าไหร่ ด้วยแผนการที่จะรักษาภาพลักษณ์ที่ดีและไม่อยากให้ใครสนใจตัวเองมากหนัก เธอต้องจะทำมันตลอดทั้งคืนไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามลูซี่ทำคอของเธอให้หด เพื่อพยายามที่จะดูบ้านนอกและไม่มีความน่าสนใจใด ๆ เมื่อเข้ามาในห้อง เธอก็รู้ว่ามีคนเข้ามานั่งแล้ว ห้องนั้นใหญ่มากมีขนาดอย่างน้อยร้อยตารางเมตรอย่างไม่น่าเชื่อโซฟาด้านหน้ามีชายและหญิงนั่งผสมกัน ในหมู่พวกเขามีดาราหญิงที่มีชื่อเสียงไม่กี่คนในวงการลูซี่จ้องมองพวกเขาด้
เมื่อออกจากห้อง ลูซี่ต้องการโทรหาพี่วิลสันเพื่อถามว่ารถอยู่ที่ไหนเขาบอกว่าให้โทรหาเขาได้ หากพวกเธอไม่สามารถหารถกลับบ้านได้และเขาจะส่งรถไปให้ด้วยความตกใจของเธอ เธอรู้สึกถึงความหนักอึ้งในหัวของเธออย่างฉับพลันก่อนที่เธอจะโทรออกการมองเห็นของเธอพร่ามัว และเธอเหมือนกับถูกเหวี่ยงออกจากความสมดุลราวกับว่าโลกกำลังหมุนลูซี่ส่ายหัวของเธอ ก่อนที่จะปิดตาประธานลอว์สันซึ่งกำลังเดินไปข้างหน้าหยุดที่ทางเดินของเขา และถามด้วยความเป็นห่วง “คุณแคทซ์เป็นอะไรไป? คุณรู้สึกไม่สบายหรือเปล่า?”“เอ่อ... ฉันไม่เป็นไร ฉันอาจจะดื่มมากเกินไป แต่ฉันยังสบายดี”“ผมคิดว่าคุณอาจจะเมามาก คืนนี้คุณดื่มมันมากไป แล้วยังไงกันทีนี้? คุณอาศัยอยู่ที่ไหน? ให้ผมไปส่งคุณที่บ้าน”จากนั้นประธานต้องการจับเธอพาดบ่าอย่างไรก็ตาม ลูซี่ก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็วเพื่อสบัดมันออก เธอฝืนยิ้ม “ ไม่เป็นไรประธานลอว์สัน ฉันสามารถหารถกลับบ้านเองได้”“ผมทำอย่างนั้นไม่ได้ มันไม่ปลอดภัยสำหรับผู้หญิงที่จะขึ้นรถแท็กซี่ดึกป่านนี้ จะดีกว่าถ้าผมส่งคุณกลับบ้าน!”“ไม่เป็นไรจริง ๆ ประธานลอว์สัน! คุณกำลังจะทำอะไร? ปล่อยฉันไป!"ขณะที่มือของประธานลอ
กลุ่มบอดี้การ์ดเริ่มสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อจู่ ๆ พวกเขาก็หยุดชะงักกลางคัน ด้านหลังของประธานลอว์สันที่ตามเธอมาเช่นกัน"ฮะ? ทำไมพวกแกถึงหยุดอยู่ตรงนั่น? เธออยู่ที่ไหน?"ในขณะที่บอดี้การ์ดมองไปด้านหน้าและมองไปที่หญิงสาวในอ้อมแขนของโจเอลอย่างเชื่อฟัง ประธานลอว์สันก็มองตามพวกเขาจ้องมองด้วยความประหลาดใจผู้ชายคนนี้เป็นใคร? ทำไมเขาดูคุ้น ๆ ล่ะ?แม้ว่าโจเอลจะรักษาชื่อเสียงมาโดยตลอด แต่ก็ไม่ค่อยมีใครติดต่อเขามาก่อน แต่ทุกคนรู้จักเขาจากการซุบซิบในแท็บลอยด์นอกจากนี้ยังเป็นเวลากลางคืนและแสงไฟหลากสีที่ส่องผ่านทางเดินของโรงแรมค่อนข้างสลัวยิ่งไปกว่านั้นเนื่องจากประธานลอว์สันดื่มเหล้ามากเกินไปและถูกลูซี่เตะ แอลกอฮอล์และความโกรธในระบบของเขาทำให้การมองของเขาขุ่นมัวสิ่งที่เขาเห็นคือ ชายหนุ่มหน้าตาดูคุ้นเคยกอดลูซี่ไว้ในอ้อมกอดของเขา สมมติว่าโจเอลเป็นลูกของเศรษฐีที่เขาเคยเห็นที่ไหนมาก่อนเขาก็หัวเราะอย่างน่ากลัว “โอ้นี่ฉันกำลังคิดอยู่ว่าคุณไปไหน ฉันเดาว่าคุณคงคิดว่าตัวเองเป็นผู้สนับสนุน”เขาปล่อยรอยยิ้มที่น่ากลัวออกมา “น้องชาย ฉันเป็นประธาน ยานนี ลอว์สัน แห่งเย่เฉิง ผู้หญิงคนนี้เอาเงินของฉันไป
แม้ว่าเธอจะกึ่งรู้สึกตัวและมองไม่ค่อยชัดเจนระหว่างเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ในโรงแรม แต่เธอก็รู้ว่าโจเอลช่วยเธอไว้หลังจากที่พวกเขาอยู่ในรถ เธอก็พิงเข้ากับหน้าอกของเขาและในที่สุดก็มีแรงที่จะพูดออกมา “ขอบคุณ”โจเอลจ้องมองเธอด้วยสายตาที่หดหู่วันนี้เขาออกมาเพื่อทำธุรกิจ เนื่องจากช่วงนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดี เขาจึงไม่ได้พาผู้หญิงคนไหนมาด้วย แต่ก็ไม่คิดเลยว่าเขาจะมาเจอกับเธอที่นี่ในความยุ่งเหยิงแบบนี้เธอไม่ได้อยู่ในการถ่ายทำ? ทำไมเธอถึงอยู่กับพวกเศษสวะพวกนั้น?แน่นอนว่าเขาตระหนักถึงกฎเกณฑ์ที่เปิดกว้างในวงการบันเทิง และรู้จักคนแค่ไม่กี่คนที่ชอบเล่นกับดาราหญิงเพื่อการมีชีวิตอยู่ในกรณีเหล่านั้น การมีเพศสัมพันธ์เพื่อแลกกับความช่วยเหลือ ถ้าหากยินยอมกันทั้งสองฝ่าย เขาไม่เคยสนใจเรื่องนั้นมันเป็นการส่วนตัวสิ่งนี้ก็เคยเกิดขึ้นในอันนิง อินเตอร์เนชั่นเนล ตราบใดที่ทั้งสองฝ่ายเต็มใจทุกคนก็มักจะเมินและไม่ได้ให้ความสนใจท้ายที่สุด ทุกคนไม่สามารถคาดหวังได้ว่าจะยังคงมีชื่อเสียงที่สะอาดสะอ้านและเป็นนักบุญในอุตสาหกรรมที่เสียหายนี้อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าวันนี้จะเกิดขึ้นกับเธอเขากำหมัดแน่น เข