Share
บทที่ 411 อย่าอิจฉาเลย
Related chapter
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 412 ใจเต้นแบบอธิบายไม่ถูก
เมื่อเทียบกับความอับอายของเธอ กิดเดียนเต็มใจจะจูบเธอเป็นเวลาสิบนาทีแทน เขาจึงหัวเราะ “คุณภรรยา คุณต้องเคารพคำพูดของคุณ ถ้าคุณบอกว่าคุณกำลังเล่นเกม คุณก็ต้องเต็มใจที่จะแพ้"หลังจากพูดจบ เขาก็กดที่ด้านหลังศีรษะของเธอก่อนจะจูบเธอมีเสียงหัวเราะลั่นเข้าไปในหูของเธอ ขณะที่เนลล์นั้นหน้าแดง อยากจะหาที่มุดลงดินเพื่อซ่อนโชคดีที่ชายคนนั้นไม่ได้จงใจให้คนอื่นดู เขาเพียงแค่กดริมฝีปากของเธอกับเขาและไม่ได้ทำอะไรต่อไปอย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ดูน่าเบื่อสำหรับกลุ่มเพื่อน ๆ และไม่นานพวกเขาก็ร้องไห้ฟูมฟาย “พี่รองกับพี่สะใภ้ นี่มันเรื่องธรรมดา คนเราจะจูบปากกันเขาทำแบบนี้หรือไง?”กิดเดียนจ้องมองพวกเขาโดยไม่พูดอะไรสักคำเนลล์อายก่อนจะถอยกลับแล้วพูดว่า "คุณไม่ได้บอกว่าเราต้องจูบยังไง มันก็แล้วแต่เรา"หลังจากพูดจบ ริมฝีปากของเธอก็กลับไปหากิดเดียนเนื่องจากพวกเขาเลือกที่จะไม่ใส่ใจในเรื่องนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่มีอะไรน่าชม ดังนั้นโจเอลจึงโบกมือ “ลืมมันไปเถอะ แค่นาทีเดียวก็ได้ สิบนาทีก็นานไป”เมื่อกลยุทธ์ของ เนลล์ประสบความสำเร็จ คิ้วของเธอก็โค้งงอเมื่อยิ้มหลังจากผ่านไปหนึ่งนาที กิดเดียนก็ดื่มตามกฎ และเนลล์
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 413 ความยินยอม
เมื่อรู้ว่าเนลล์โกรธ กิดเดียนยิ้มขณะที่เขาจับมือเธอและจูบมันเบา ๆ แล้วพูดว่า "ขอโทษที เมื่อคืนผมยับยั้งตัวเองไว้ไม่ได้ คราวหน้าผมจะทำตัวให้ดี"เผชิญหน้าสายตาจ้องเขม็งของเนลล์แล้วเขาหยุดยิ้ม “นอนพักเถอะครับ ยังพอมีเวลา เดี๋ยวผมพาไปกินข้าวเช้า พักสักหน่อยก่อนจะออกไป”อย่างไรก็ตาม เธอเพียงแค่สูดอากาศเย็น ๆ และบอกให้เขาออกไปในเวลาเดียวกัน ในอีกด้านหนึ่ง แสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านสีขาวของหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน อาบทั้งห้องด้วยแสงอันอบอุ่นทั่วพรมที่หรูหราและมีราคาแพง มีเสื้อผ้าเลอะเทอะเกลื่อนพื้น กระจายจากห้องนั่งเล่นไปยังห้องนอนบนเตียงใหญ่ในห้องนอน มีคนสองคนกำลังหลับอยู่ แสงแดดส่องมาบนใบหน้าที่อ่อนโยนและสดใสของหญิงสาว เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ แม้แต่เส้นผมเล็ก ๆ บนใบหน้าของเธอก็สามารถมองเห็นได้ราวกับนางฟ้าลูซี่ตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดเธอลืมตาขึ้นและมองไปที่เพดานที่ว่างเปล่าอยู่หลายวินาทีก่อนที่จะรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนความทรงจำเมื่อคืนนี้ค่อย ๆ กลับมา เธอจำได้ว่าเธอไปร่วมงานวันเกิดของโจเอล ทุกคนมีความสุขกับบาร์บีคิวแล้วก็ไปดื่มกัน จบค่ำคืนด้วยเกม ตามด้วยเครื่องดื่มมากมายเกิดอะไรขึ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 414 มันไม่ใช่เรื่องของคุณ
ไม่ว่ามันจะน่าลำบากใจสักแค่ไหน โจเอลก็ต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เขาก่อขึ้นเขาถอนหายใจ“เมื่อคืนผมเมามาก และขอโทษด้วยที่ทำให้คุณขุ่นเคือง แต่เนื่องจากเรื่องที่เกิดขึ้น เราทำใจยอมรับมันดีไหม?”ดวงตาของลูซี่เบิกกว้างเธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเขากล้าพูดแบบนี้“ทำใจยอมรับเหรอ? ไปลงนรกซะ!”เธอโกรธมากจนเตะโจเอลตกจากเตียง จากการเตะตามด้วยเสียงโครมครืน “ต่อให้ผู้ชายทุกคนในโลกนี้ตายไปแล้ว ฉันก็จะไม่อยู่กับคุณ คุณยังให้ฉันทนอยู่กับคุณหรือไง? ไปลงนรกซะ!”หลังจากพูดจบ เธอไม่สนใจเขาและกระโดดลงจากเตียงในขณะที่ที่ห่อผ้าห่มไว้ แล้วเดินไปที่ห้องน้ำอย่างโกรธเคืองไม่นานก็มีเสียงน้ำไหลออกมาจากห้องน้ำโจเอลจับเข่าลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้ม และมองไปทางห้องน้ำด้วยดวงตาที่หรี่ลงเล็กน้อยลูซี่อาบน้ำเสร็จอย่างรวดเร็วเมื่อเธอรีบออกมา เธอถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวเท่านั้น ขณะที่ผมยาวเป็นกระจัดกระจายพาดบ่า ร่องรอยของคืนที่บ้าคลั่งก่อนหน้านี้สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเธอก้มลงหยิบเสื้อผ้าที่ขาดของเธอขึ้นจากพื้น และดูรังเกียจมันเล็กน้อยจากนั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปที่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชายคนนั้นโยนลงไปบนโซฟาแม้ว่าจะ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 415 ปกป้องความลับ
ราวกับว่าอีเวตต์เพิ่งเห็นเธอ“นี่คงเป็นภรรยาของพี่กิดเดียน สวัสดี ฉันชื่ออีเวตต์ เรียกฉันว่าอีวี่เหมือนที่พี่กิดเดียนก็ได้ค่ะ”เนลล์ยิ้มเบา ๆ ทั้งที่เธอดูไม่ค่อยเป็นมิตรนัก "สวัสดี"เมื่อท่านผู้หญิงกริฟฟินเห็นสิ่งนี้ เธอทักทายกิดเดียนและลุงสองสามคนจากกริฟฟินให้ไปเล่นหมากรุกข้างหลัง ขณะที่พวกผู้หญิงคุยกันอยู่ข้างหน้าผู้ชายส่วนใหญ่ไม่เข้าใจประเด็นที่ผู้หญิงพูดถึงเป็นอย่างดี เนลล์จึงไม่สนใจในทางกลับกัน กิดเดียนกลัวว่าเธอจะไม่ชินกับการอยู่ที่นั่นโดยไม่มีเขา เขาจึงแอบบีบมือของเธอ“นั่งลงสักครู่ ผมจะมาหลังจากคุยกับพวกเขาสักสองสามคำ”เนลล์พยักหน้าหลังจากที่กิดเดียนจากไปแล้ว เธอเดินไปที่โซฟา เมื่อคนเต็มแล้ว สาวใช้ก็ย้ายเก้าอี้นุ่ม ๆ มานั่งฟังเงียบ ๆอีเวตต์มองด้วยแววตาเป็นประกายเธอยิ้มแล้วพูดกับญาติผู้หญิงกลุ่มหนึ่งว่า “คุณรู้หรือไม่ว่าเรากินอะไรเมื่อเราอยู่ในป่า ฉันจะบอกคุณว่ามันบ้ามาก เราพกอาหารแห้งไปสามวันเท่านั้นเพื่อผ่านอเมซอน เพราะฐานอีกด้านจะมีอาหารให้เรา ระหว่างทางจะมีกับดักซ่อนตลอด เราจึงไม่ทราบล่วงหน้า”เพราะเธออยู่ในกองทัพ เนื่องจากสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับสต
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 416 ได้ยินความลับ
จากนั้นทั้งสองก็มาถึงห้องนอนของเธอแม้ว่าอีเวตต์จะดูสง่างามมาก แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงอายุยี่สิบต้น ๆ ห้องจึงถูกตกแต่งด้วยโทนสีชมพูและดูเป็นสาวมากเนลล์เพียงแค่เหลือบมองอย่างคร่าว ๆ และไม่ได้มองมันต่อ อีเวตต์เอากระโปรงตัวใหม่มาและพูดว่า "นี่ไง ฉันเพิ่งได้มันมาและยังไม่ได้ใส่เลย"เนลล์ยิ้มบาง ๆ "โอเค ขอบคุณ"“เปลี่ยนนี่นะ ฉันจะออกไปก่อน”"อืม"เมื่ออีเวตต์ออกไป เนลล์ก็เปลี่ยนมันในห้อง หลังจากนั้นเมื่อเธอออกไป เธอก็ไม่เห็นอีเวตต์เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยสำหรับเธอ บ้านกริฟฟินนั้นไม่คุ้นเคยเลยเพราะมีห้องมากเกินไปและการออกแบบก็ซับซ้อน ถ้าเธอจำไม่ผิด ทั้งสองคนเดินมาเป็นเวลานานแล้วก่อนที่พวกเขาจะมาถึง ดังนั้นห้องของอีเวตต์น่าจะอยู่ไกลจากห้องโถงที่อยู่ด้านหน้าในสถานการณ์แบบนี้โดยไม่มีใครนำทาง จึงไม่ง่ายที่จะหาห้องโถงด้านหน้าขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เนลล์ก็ไม่ตื่นตระหนก หลังจากรอสักครู่ เมื่อเห็นว่าอีเวตต์ยังไม่กลับมา เธอก็เดินไปในทิศทางที่เธอจำได้ในขณะที่เดินผ่านทางเดิน เธอก็ได้ยินการทะเลาะกันระหว่างชายและหญิงในอีกห้องนึง“วิลเลียม! คุณจะไม่มากเกินไปเหรอ? เงินจำนวน
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 417 ปัญหาจากเบียร์
คำพูดของท่านผู้หญิงกริฟฟินทำให้อีเวตต์หน้าแดงเขินอาย จากนั้นเธอก็แลบลิ้นออกมาหญิงสูงศักดิ์คนหนึ่งพูดแทนเธอว่า “อีวี่กำลังโต ดีแล้วที่เธอชอบกิน”“พวกคุณทุกคนตามใจเธอมากเกินไป!”กลุ่มคนหัวเราะอย่างสนุกสนาน ครู่ต่อมา คนใช้มาเพื่อบอกทุกคนว่ามีการเสิร์ฟอาหารค่ำ ดังนั้นท่านผู้หญิงกริฟฟินจึงพาพวกเขาไปที่ห้องอาหารเมื่อเข้าไปในห้องอาหารเนลล์ก็เห็นกิดเดียนและชายหนุ่มคนหนึ่งเดินตามหลังเขาไปด้วยใบหน้าของชายหนุ่มซีดอย่างน่ากลัว ดูเหมือนว่าเขาจะอายุประมาณสิบแปดหรือสิบเก้าปี แม้ว่ารูปร่างของเขาจะค่อนข้างผอมแห้ง แต่ลักษณะของเขาถูกสกัดด้วยกิริยาท่าทางของเขาที่สุภาพ เนื่องจากเจ็บป่วยเป็นเวลานาน ร่างกายของเขาจึงดูซีดเซียว เขานั่งรถเข็นและถูกคนรับใช้เข็นอย่างไรก็ตาม เด็กชายดูจะเข้ากับกิดเดียนได้ดี เขานั่งรถเข็นยิ้มและพูดคุยกับกิดเดียน น่าแปลกที่กิดเดียนดูเหมือนจะอดทนกับเด็กคนนี้เป็นพิเศษ ถึงกับเอียงศีรษะเพื่อฟังเขา“เบลีย์ มานี่ ฉันจะแนะนำให้เธอได้รู้จัก” ชายชรากล่าวชายหนุ่มชื่อเบลีย์ชี้คนใช้เข็นเขาไปข้างหน้า ท่านผู้หญิงดึงมือของเนลล์และพูดกับเขาว่า “นี่เป็นภรรยาของพี่รอง เนลล์ เจนนิงส์ ก่อนห
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 418 เธอเมา
ตัวอย่างเช่น นางสนมแกล้งหยิบดอกไม้แต่ตกลงไปในน้ำ แล้วกล่าวหาว่านางเอกผลักเธอ เนื่องจากไม่มีใครอยู่แถวนี้ ตัวละครหลักจึงไม่สามารถปกป้องความบริสุทธิ์ของเธอได้เนลล์หันไปมองรอบ ๆ จริงด้วย มีเพียงพวกเขาสองคนในบริเวณนี้เท่านั้นเธอก้าวถอยหลัง“อืม อย่าเลือกเลย! ดอกไม้จะสวยงามยิ่งขึ้นเมื่อมันบาน ถ้าหยิบขึ้นมาจะเสียเปล่า”“หืม?” อีเวตต์หัวเราะคิกคัก “พี่สะใภ้ มันเป็นแค่ดอกไม้ ต้องแสดงละครขนาดนั้นเลยเหรอ?”เมื่อเห็นว่าเนลล์ไม่เต็มใจ อีเวตต์ไม่ได้บังคับให้ เนลล์จับเธอไว้ เธอจับราวบันไดและเอนกายออกไปแทนเนลล์ลูบจมูกและสงสัยว่าเธอกำลังตัดสินอีเวตต์ผิดหรือเปล่า"ฉันเข้าใจแล้ว! ดูสิ มันคือดอกบัวจริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นดอกบัวในปีนี้เลย”อีเวตต์ยิ้มและแสดงดอกบัวในมือให้เนลล์ เนลล์พยักหน้า “หายากจริง ๆ”“พี่สะใภ้ นี่สำหรับพี่” อีเวตต์ยัดดอกบัวไว้ในมือของเนลล์ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อเนลล์มองดูดอกบัวและสูดกลิ่นหอมของดอกไม้เข้าไป เธอรู้สึกว่าหัวของเธอเริ่มหนักขึ้นเธอดื่มมากเกินไปหรือเปล่า?นั่นฟังดูไม่ถูกต้องเลย เมื่อตอนทานอาหารเย็น เนลล์ได้ดื่มเพียงหนึ่งหรือสองแก้ว เธออาจจะคออ่อ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 419 ผู้เชี่ยวชาญด้านความรัก
มันเป็นข้อความจากเบลีย์และมีเพียงประโยคเดียวเท่านั้นมุมริมฝีปากของกิดเดียนขดด้วยความโกรธ ดวงตาของเขากลายเป็นน้ำแข็งในเวลานี้สติเนลล์ได้ล่องลอยหายไปแล้ว มีอยู่ครู่หนึ่งที่เธอฝันว่าอีเวตต์ส่งดอกบัวมาให้และยิ้มชั่วร้ายให้กับเธอวินาทีถัดมา เธอฝันว่าชายชุดดำกำลังไล่ตามเธอขณะที่เธอวิ่งหนีเอาชีวิตรอด และในท้ายที่สุดเธอถูกชายผู้นี้เล่นงานจนลงไปอยู่ที่พื้นชายคนนั้นหยิบมีดออกมาแล้วยิ้มให้เธออย่างมีเจตนาร้าย “รู้มากนักนะ ไปตายซะ!”เนลล์สะดุ้งตื่นด้วยความหวาดกลัวเมื่อลืมตาขึ้นสิ่งแรกที่เนลล์เห็นคือ เพดานที่วิจิตรงดงามเหนือศีรษะของเธอ สิ่งต่อไปที่เธอสังเกตเห็นคือห้องนอนที่สวยงามที่เธออยู่มีเพียงโคมไฟสีส้มขนาดเล็กที่สว่างไสวภายในห้อง กิดเดียน ลีย์ นั่งอยู่กับบนเตียง ทำอะไรบางอย่างบนคอมพิวเตอร์แล็ปท็อปของเขา เมื่อเขาเห็นเนลล์ลืมตาขึ้น เขาถามเบา ๆ “คุณตื่นแล้วเหรอ?”เนลล์ถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอลุกขึ้นและเช็ดเหงื่อเย็นที่ก่อตัวบนหน้าผากของเธอออกดวงตาของกิดเดียนเป็นประกายเขาวางคอมพิวเตอร์แล็ปท็อปไว้ข้าง ๆ ก่อนจะลุกจากเตียงแล้วเทน้ำหนึ่งแก้วให้เธอเนลล์รับมันและดื่ม น้ำอุ่นไหลผ่านลำคอข
Latest chapter
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1087 บทส่งท้าย (ตอนจบ)
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1086 แม่ทูนหัวอยู่นี่แล้ว
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1085 พาเธอไปเอง
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1084 เจมและมูน
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1083 เขารู้สึกผิด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1082 ผ่าตัดประสบความสำเร็จ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1081 คลอดก่อนกำหนด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1080 รวมญาติ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1079 นี่คือรักแท้
