Share
บทที่ 413 ความยินยอม
Related chapter
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 414 มันไม่ใช่เรื่องของคุณ
ไม่ว่ามันจะน่าลำบากใจสักแค่ไหน โจเอลก็ต้องรับผิดชอบต่อสิ่งที่เขาก่อขึ้นเขาถอนหายใจ“เมื่อคืนผมเมามาก และขอโทษด้วยที่ทำให้คุณขุ่นเคือง แต่เนื่องจากเรื่องที่เกิดขึ้น เราทำใจยอมรับมันดีไหม?”ดวงตาของลูซี่เบิกกว้างเธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเขากล้าพูดแบบนี้“ทำใจยอมรับเหรอ? ไปลงนรกซะ!”เธอโกรธมากจนเตะโจเอลตกจากเตียง จากการเตะตามด้วยเสียงโครมครืน “ต่อให้ผู้ชายทุกคนในโลกนี้ตายไปแล้ว ฉันก็จะไม่อยู่กับคุณ คุณยังให้ฉันทนอยู่กับคุณหรือไง? ไปลงนรกซะ!”หลังจากพูดจบ เธอไม่สนใจเขาและกระโดดลงจากเตียงในขณะที่ที่ห่อผ้าห่มไว้ แล้วเดินไปที่ห้องน้ำอย่างโกรธเคืองไม่นานก็มีเสียงน้ำไหลออกมาจากห้องน้ำโจเอลจับเข่าลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้ม และมองไปทางห้องน้ำด้วยดวงตาที่หรี่ลงเล็กน้อยลูซี่อาบน้ำเสร็จอย่างรวดเร็วเมื่อเธอรีบออกมา เธอถูกห่อด้วยผ้าเช็ดตัวเท่านั้น ขณะที่ผมยาวเป็นกระจัดกระจายพาดบ่า ร่องรอยของคืนที่บ้าคลั่งก่อนหน้านี้สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนเธอก้มลงหยิบเสื้อผ้าที่ขาดของเธอขึ้นจากพื้น และดูรังเกียจมันเล็กน้อยจากนั้น สายตาของเธอก็เหลือบไปที่เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชายคนนั้นโยนลงไปบนโซฟาแม้ว่าจะ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 415 ปกป้องความลับ
ราวกับว่าอีเวตต์เพิ่งเห็นเธอ“นี่คงเป็นภรรยาของพี่กิดเดียน สวัสดี ฉันชื่ออีเวตต์ เรียกฉันว่าอีวี่เหมือนที่พี่กิดเดียนก็ได้ค่ะ”เนลล์ยิ้มเบา ๆ ทั้งที่เธอดูไม่ค่อยเป็นมิตรนัก "สวัสดี"เมื่อท่านผู้หญิงกริฟฟินเห็นสิ่งนี้ เธอทักทายกิดเดียนและลุงสองสามคนจากกริฟฟินให้ไปเล่นหมากรุกข้างหลัง ขณะที่พวกผู้หญิงคุยกันอยู่ข้างหน้าผู้ชายส่วนใหญ่ไม่เข้าใจประเด็นที่ผู้หญิงพูดถึงเป็นอย่างดี เนลล์จึงไม่สนใจในทางกลับกัน กิดเดียนกลัวว่าเธอจะไม่ชินกับการอยู่ที่นั่นโดยไม่มีเขา เขาจึงแอบบีบมือของเธอ“นั่งลงสักครู่ ผมจะมาหลังจากคุยกับพวกเขาสักสองสามคำ”เนลล์พยักหน้าหลังจากที่กิดเดียนจากไปแล้ว เธอเดินไปที่โซฟา เมื่อคนเต็มแล้ว สาวใช้ก็ย้ายเก้าอี้นุ่ม ๆ มานั่งฟังเงียบ ๆอีเวตต์มองด้วยแววตาเป็นประกายเธอยิ้มแล้วพูดกับญาติผู้หญิงกลุ่มหนึ่งว่า “คุณรู้หรือไม่ว่าเรากินอะไรเมื่อเราอยู่ในป่า ฉันจะบอกคุณว่ามันบ้ามาก เราพกอาหารแห้งไปสามวันเท่านั้นเพื่อผ่านอเมซอน เพราะฐานอีกด้านจะมีอาหารให้เรา ระหว่างทางจะมีกับดักซ่อนตลอด เราจึงไม่ทราบล่วงหน้า”เพราะเธออยู่ในกองทัพ เนื่องจากสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับสต
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 416 ได้ยินความลับ
จากนั้นทั้งสองก็มาถึงห้องนอนของเธอแม้ว่าอีเวตต์จะดูสง่างามมาก แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงอายุยี่สิบต้น ๆ ห้องจึงถูกตกแต่งด้วยโทนสีชมพูและดูเป็นสาวมากเนลล์เพียงแค่เหลือบมองอย่างคร่าว ๆ และไม่ได้มองมันต่อ อีเวตต์เอากระโปรงตัวใหม่มาและพูดว่า "นี่ไง ฉันเพิ่งได้มันมาและยังไม่ได้ใส่เลย"เนลล์ยิ้มบาง ๆ "โอเค ขอบคุณ"“เปลี่ยนนี่นะ ฉันจะออกไปก่อน”"อืม"เมื่ออีเวตต์ออกไป เนลล์ก็เปลี่ยนมันในห้อง หลังจากนั้นเมื่อเธอออกไป เธอก็ไม่เห็นอีเวตต์เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อยสำหรับเธอ บ้านกริฟฟินนั้นไม่คุ้นเคยเลยเพราะมีห้องมากเกินไปและการออกแบบก็ซับซ้อน ถ้าเธอจำไม่ผิด ทั้งสองคนเดินมาเป็นเวลานานแล้วก่อนที่พวกเขาจะมาถึง ดังนั้นห้องของอีเวตต์น่าจะอยู่ไกลจากห้องโถงที่อยู่ด้านหน้าในสถานการณ์แบบนี้โดยไม่มีใครนำทาง จึงไม่ง่ายที่จะหาห้องโถงด้านหน้าขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เนลล์ก็ไม่ตื่นตระหนก หลังจากรอสักครู่ เมื่อเห็นว่าอีเวตต์ยังไม่กลับมา เธอก็เดินไปในทิศทางที่เธอจำได้ในขณะที่เดินผ่านทางเดิน เธอก็ได้ยินการทะเลาะกันระหว่างชายและหญิงในอีกห้องนึง“วิลเลียม! คุณจะไม่มากเกินไปเหรอ? เงินจำนวน
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 417 ปัญหาจากเบียร์
คำพูดของท่านผู้หญิงกริฟฟินทำให้อีเวตต์หน้าแดงเขินอาย จากนั้นเธอก็แลบลิ้นออกมาหญิงสูงศักดิ์คนหนึ่งพูดแทนเธอว่า “อีวี่กำลังโต ดีแล้วที่เธอชอบกิน”“พวกคุณทุกคนตามใจเธอมากเกินไป!”กลุ่มคนหัวเราะอย่างสนุกสนาน ครู่ต่อมา คนใช้มาเพื่อบอกทุกคนว่ามีการเสิร์ฟอาหารค่ำ ดังนั้นท่านผู้หญิงกริฟฟินจึงพาพวกเขาไปที่ห้องอาหารเมื่อเข้าไปในห้องอาหารเนลล์ก็เห็นกิดเดียนและชายหนุ่มคนหนึ่งเดินตามหลังเขาไปด้วยใบหน้าของชายหนุ่มซีดอย่างน่ากลัว ดูเหมือนว่าเขาจะอายุประมาณสิบแปดหรือสิบเก้าปี แม้ว่ารูปร่างของเขาจะค่อนข้างผอมแห้ง แต่ลักษณะของเขาถูกสกัดด้วยกิริยาท่าทางของเขาที่สุภาพ เนื่องจากเจ็บป่วยเป็นเวลานาน ร่างกายของเขาจึงดูซีดเซียว เขานั่งรถเข็นและถูกคนรับใช้เข็นอย่างไรก็ตาม เด็กชายดูจะเข้ากับกิดเดียนได้ดี เขานั่งรถเข็นยิ้มและพูดคุยกับกิดเดียน น่าแปลกที่กิดเดียนดูเหมือนจะอดทนกับเด็กคนนี้เป็นพิเศษ ถึงกับเอียงศีรษะเพื่อฟังเขา“เบลีย์ มานี่ ฉันจะแนะนำให้เธอได้รู้จัก” ชายชรากล่าวชายหนุ่มชื่อเบลีย์ชี้คนใช้เข็นเขาไปข้างหน้า ท่านผู้หญิงดึงมือของเนลล์และพูดกับเขาว่า “นี่เป็นภรรยาของพี่รอง เนลล์ เจนนิงส์ ก่อนห
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 418 เธอเมา
ตัวอย่างเช่น นางสนมแกล้งหยิบดอกไม้แต่ตกลงไปในน้ำ แล้วกล่าวหาว่านางเอกผลักเธอ เนื่องจากไม่มีใครอยู่แถวนี้ ตัวละครหลักจึงไม่สามารถปกป้องความบริสุทธิ์ของเธอได้เนลล์หันไปมองรอบ ๆ จริงด้วย มีเพียงพวกเขาสองคนในบริเวณนี้เท่านั้นเธอก้าวถอยหลัง“อืม อย่าเลือกเลย! ดอกไม้จะสวยงามยิ่งขึ้นเมื่อมันบาน ถ้าหยิบขึ้นมาจะเสียเปล่า”“หืม?” อีเวตต์หัวเราะคิกคัก “พี่สะใภ้ มันเป็นแค่ดอกไม้ ต้องแสดงละครขนาดนั้นเลยเหรอ?”เมื่อเห็นว่าเนลล์ไม่เต็มใจ อีเวตต์ไม่ได้บังคับให้ เนลล์จับเธอไว้ เธอจับราวบันไดและเอนกายออกไปแทนเนลล์ลูบจมูกและสงสัยว่าเธอกำลังตัดสินอีเวตต์ผิดหรือเปล่า"ฉันเข้าใจแล้ว! ดูสิ มันคือดอกบัวจริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นดอกบัวในปีนี้เลย”อีเวตต์ยิ้มและแสดงดอกบัวในมือให้เนลล์ เนลล์พยักหน้า “หายากจริง ๆ”“พี่สะใภ้ นี่สำหรับพี่” อีเวตต์ยัดดอกบัวไว้ในมือของเนลล์ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อเนลล์มองดูดอกบัวและสูดกลิ่นหอมของดอกไม้เข้าไป เธอรู้สึกว่าหัวของเธอเริ่มหนักขึ้นเธอดื่มมากเกินไปหรือเปล่า?นั่นฟังดูไม่ถูกต้องเลย เมื่อตอนทานอาหารเย็น เนลล์ได้ดื่มเพียงหนึ่งหรือสองแก้ว เธออาจจะคออ่อ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 419 ผู้เชี่ยวชาญด้านความรัก
มันเป็นข้อความจากเบลีย์และมีเพียงประโยคเดียวเท่านั้นมุมริมฝีปากของกิดเดียนขดด้วยความโกรธ ดวงตาของเขากลายเป็นน้ำแข็งในเวลานี้สติเนลล์ได้ล่องลอยหายไปแล้ว มีอยู่ครู่หนึ่งที่เธอฝันว่าอีเวตต์ส่งดอกบัวมาให้และยิ้มชั่วร้ายให้กับเธอวินาทีถัดมา เธอฝันว่าชายชุดดำกำลังไล่ตามเธอขณะที่เธอวิ่งหนีเอาชีวิตรอด และในท้ายที่สุดเธอถูกชายผู้นี้เล่นงานจนลงไปอยู่ที่พื้นชายคนนั้นหยิบมีดออกมาแล้วยิ้มให้เธออย่างมีเจตนาร้าย “รู้มากนักนะ ไปตายซะ!”เนลล์สะดุ้งตื่นด้วยความหวาดกลัวเมื่อลืมตาขึ้นสิ่งแรกที่เนลล์เห็นคือ เพดานที่วิจิตรงดงามเหนือศีรษะของเธอ สิ่งต่อไปที่เธอสังเกตเห็นคือห้องนอนที่สวยงามที่เธออยู่มีเพียงโคมไฟสีส้มขนาดเล็กที่สว่างไสวภายในห้อง กิดเดียน ลีย์ นั่งอยู่กับบนเตียง ทำอะไรบางอย่างบนคอมพิวเตอร์แล็ปท็อปของเขา เมื่อเขาเห็นเนลล์ลืมตาขึ้น เขาถามเบา ๆ “คุณตื่นแล้วเหรอ?”เนลล์ถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอลุกขึ้นและเช็ดเหงื่อเย็นที่ก่อตัวบนหน้าผากของเธอออกดวงตาของกิดเดียนเป็นประกายเขาวางคอมพิวเตอร์แล็ปท็อปไว้ข้าง ๆ ก่อนจะลุกจากเตียงแล้วเทน้ำหนึ่งแก้วให้เธอเนลล์รับมันและดื่ม น้ำอุ่นไหลผ่านลำคอข
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 420 ให้อาหารกับสุนัข
แน่นอนว่าคำตอบของโจเอลใส่เต็มมาพร้อมกับอิโมจิที่อาเจียนเป็นเลือดโจเอล: “พวกคุณ… มันจะมากเกินไปแล้ว!”เนลล์เองก็พูดไม่ออกเช่นกัน แต่การได้เห็นความโกรธเคืองอันโจ่งแจ้งของโจเอลก็ค่อนข้างสนุกสนานกิดเดียนมองดูเนลล์ตัวสั่นจากเสียงหัวเราะ ริมฝีปากของเขาเปิดขึ้นเล็กน้อยและเริ่มพิมพ์คำตอบ “เจ้าหมาน้อย ได้เวลานอนแล้ว”โจเอล “…”โหดเหี้ยมแค่ไหน!กิดเดียนวางโทรศัพท์มือถือของเนลล์ไว้ข้าง ๆ แล้วกอดและจูบเธอ “พอได้แล้ว นอน!”มันเป็นคืนที่ดีวันรุ่งขึ้น เนลล์และกิดเดียนยังคงสืบสวนกลุ่มของตระกูลโบฮิเนียต่อไปแม้ว่ากิดเดียนจะรู้จัก เกล เชลบี แต่เรื่องที่พวกเขากำลังสืบสวนก็อาจสร้างความเสียหายให้กับกลุ่มเชลบีได้ ดังนั้นโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาจึงไม่เข้าหาเขาก่อนโชคดีที่พวกเขาได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลกริฟฟินและสายสัมพันธ์ส่วนตัวของกิดเดียน ดังนั้นมันไม่ใช่งานที่ยากเกินไป พวกเขาแค่ต้องการเวลามากขึ้นนอกจากนี้ เนลล์ยังมีเพื่อนเก่า ๆ ในประเทศ F อีกด้วย ซึ่งทำให้ง่ายต่อการตรวจสอบกลุ่มเชลบีถ้าเธอติดต่อพวกเขาเนลล์จึงโทรหาเพื่อนสนิทเก่าของเธอเพื่อนของเธอชื่อ เอเวลิน บรู๊ค ย้อนกลับไปเมื่อเธออยู่ใ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 421 ภารกิจพิเศษ
กลุ่มคนที่รู้ใจเอนกายเข้ามาหาเธอและถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คุณดื่มมากเกินไปหรือเปล่า?”ดูเหมือนผู้หญิงจะไม่ได้สังเกตเห็นเจตนาร้ายของพวกเขา ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าอย่างงุนงงมีคนหัวเราะ “ถ้าอย่างนั้นเราไปนอนพักผ่อนกันไหม?”ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้าอีกครั้งชายหนุ่มตื่นเต้นที่ได้ยินคำตอบของเธอ พวกเขาอุ้มเธอออกมาอย่างงุ่มง่ามพวกเขาขึ้นลิฟต์ไปที่ห้องพักแขกบนชั้น 28 เมื่อพวกเขามาถึงประตูห้อง จู่ ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็ส่งเสียงไม่พอใจออกมาด้วยความไม่พอใจ “ทำไมพวกคุณถึงตามฉันมาเยอะขนาดนี้? ไปให้พ้นเลยนะ!"ทั้งกลุ่มหัวเราะคิกคัก “เราแค่อยากจะช่วยให้คุณได้พักผ่อน ดูซิ แม้แต่ห้องก็ถูกเปิดออกแล้ว”ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่ผู้ชายคนนั้นและทันใดนั้นก็ส่งยิ้มที่มีเสน่ห์ให้เขา นิ้วซีดของเธอเอื้อมแตะจมูกของเขาเธอพูดอย่างเมามายว่า “คนโรคจิต อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณคิดอะไรกันอยู่ ฉันจะบอกคุณให้นะ คุณอาจะตาย ถ้าฉันอยากนอนกับใครซักคน มันเป็นเรื่องของฉัน และถ้าฉันก็ไม่ชอบคุณด้วย คุณก็ควรจะออกไปซะ!”หลังจากพูดอย่างนั้น เธอมองไปรอบ ๆ และสายตาของเธอจับจ้องไปที่ผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่ม “คุณดูดีมาก บางทีคุณอาจเป็นคนโชคดีใ
Latest chapter
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1087 บทส่งท้าย (ตอนจบ)
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1086 แม่ทูนหัวอยู่นี่แล้ว
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1085 พาเธอไปเอง
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1084 เจมและมูน
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1083 เขารู้สึกผิด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1082 ผ่าตัดประสบความสำเร็จ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1081 คลอดก่อนกำหนด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1080 รวมญาติ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1079 นี่คือรักแท้
