บทที่ 475 จู่โจมความริษยา

ใบหน้าของกิดเดียนยังคงดูไม่น่าพอใจนัก

เขาไม่ตอบหรือพูดอะไร

เนลล์เม้มริมฝีปากของเธอ “คุณคือคนที่ไม่ได้ปกป้องฉันนะ ทำไมคุณถึงโกรธ?”

คิ้วของชายคนนั้นกระตุก

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ตอบอย่างขุ่นเคืองว่า “ผมคิดผิดที่ปล่อยให้คุณรออยู่คนเดียว แต่คุณไม่ควรที่จะช่วยเขา”

เนลล์กลืนอย่างสำลัก

เธออธิบายให้เขาฟังอย่างอดทนว่า “ทักษะของเขาดีมาก คุณเห็นไหม แม้ว่าเขาจะบาดเจ็บสาหัสมาก แต่ฉันก็สู้เขาไม่ได้เลย คุณไม่อยากรู้ว่าคนนี้เป็นใคร?”

กิดเดียนเม้มริมฝีปากของเขาและเหลือบมองภาพสะท้อนของชายที่นอนเบาะหลังในกระจกมองหลังของเขา

คอเสื้อของเขาเปิดเล็กน้อยเปียกโชกไปด้วยเลือด กิดเดียนหรี่ตาลง

“กิดเดียนช่วยเขา ตกลงไหม? ได้โปรด?"

เขากวาดสายตาไปที่ใบหน้าของเธอด้วยท่าทางที่มืดมน

“คุณกำลังขอร้องผม เพื่อช่วยผู้ชายอื่นงั้นเหรอ?”

เนลล์ถึงกับอึ้งพูดไม่ออก

"คุณคิดอะไรอยู่? ฉันแค่คิดว่าคนนี้ค่อนข้างลึกลับ ดังนั้นฉันจึงต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา”

เขามองไปที่เธอ “รู้จักเขามากกว่านี้ไหม?”

"ไม่"

เนลล์ส่ายหัวไปมาเหมือนลูกเจี๊ยบจิกข้าว กลัวว่าเขาจะไม่เชื่อเธอ

“ฮึ่ม!” กิดเดียนเยาะเย้ย

เขาไม่ได้พูดอะไร