โจเอล ฟอสเตอร์หยิบบุหรี่หนึ่งซอ และไฟแช็คออกมาจากลิ้นชักที่สองของโต๊ะข้างเตียงของเขาหลังจากจุดบุหรี่แล้ว เขาก็สูดหายใจเข้าลึก ๆเขารู้สึกคิดถึงมันเล็กน้อยเมื่อได้กลิ่นยาสูบที่ห่างหายไปนานโจเอลเริ่มเลิกสูบบุหรี่เพราะลูซี่ เเคทซ์ แต่ตอนนี้เธอเป็นคนที่ทำให้เขากลับมาสูบบุหรี่อีกครั้งเขาเป็นคนที่ดื้อรั้นอยู่เสมอในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เขาไม่สามารถเอามาไม่ได้โจเอลยืนกรานว่าลูซี่มีความรู้สึกให้เขาตั้งแต่ตอนที่ทั้งสองมีอะไรกัน เขายังเห็นแววตาที่เธอมองเขา มันควรจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับพวกเขาที่จะอยู่ด้วยกันทำไมลูซี่ถึงคอยเลี่ยงเขาครั้งแล้วครั้งเล่าเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเขากันนะ?โจเอลรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเขานึกถึงเหตุการณ์ที่บาร์ก่อนหน้านี้ และได้พบกับผู้หญิงที่น่ากลัวคนนั้นเขาคิดว่าเขาน่าจะได้รับข้อมูลบางอย่างจากผู้หญิงคนนั้นใครจะรู้ว่าเธอเพียงแค่ต้องการจะหลับนอนกับเขา?โจเอลสูบบุหรี่อย่างรวดเร็วใช้เวลาไม่นานนัก บุหรี่หนึ่งมวลก็หายไปอย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้หยุดเขาให้หยุดสูบต่อไปได้ โจเอลหยิบบุหรี่อีกมวลออกจากกล่องทันทีเขาเม้มมันไว้ระหว่างริมฝีปากของเขา และจุดมันด้วย
โจเอล ฟอสเตอร์ไม่รู้ว่าลูซี่ แคทซ์ จะกลับบ้านแล้วหรือยังตอนที่เขาอยู่ที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี้ เขาได้ยินหมอบอกว่าถ้าไม่มีปัญหาอะไร เธอสามารถออกจากโรงพยาบาลได้ในวันนั้นก่อนออกจากโรงพยาบาล เขาถามหมอเกี่ยวกับอาการของลูซี่ ซึ่งหมอบอกว่าอาการบาดเจ็บของเธอไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงนั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้โจเอลออกจากโรงพยาบาลมาได้อย่างสบายใจ ถ้าไม่อย่างนั้น เขาจะทิ้ง ลูซี่ไว้ตามลำพังได้อย่างไรโจเอลคิดกับตัวเองว่าเขาต้องถามลูซี่แบบตัวต่อตัวให้ได้ในเวลาค่ำแบบนี้ ชายคนนั้นน่าจะออกจากบ้านของลูซี่ไปแล้ว ถ้าเขายังอยู่ที่นั่นอยู่ในชั่วโมงแบบนี้ ก็คงจะน่าสงสัยน่าดูโจเอลตัดสินใจที่จะไปดูให้เห็นด้วยตาของตัวเองเขาต้องการถามลูซี่ว่าทำไมเธอถึงเลือกไปอยู่ในอ้อมแขนของชายอีกคนหนึ่ง ทั้งที่เธอยังมีความรู้สึกให้กับเขาอยู่โจเอลก็อยากรู้ว่าลูซี่ทำอะไรอยู่ในคืนนี้ผู้ชายคนนั้นตามเธอกลับบ้านหรือเปล่านะ?แล้วความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาทั้งสองเป็นแบบไหนกัน?โจเอลครุ่นคิดเล็กน้อย และตัดสินใจว่าเขาจะไปพบลูซี่เขารีบลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็วและไม่ได้ใส่ใจกับเวลาในตอนนี้โจเอลสร่างเมาจากเครื่องดื่มที
มันเป็นเพียงแค่การร่ำลาระหว่างเพื่อนกัน แต่ในสายตาของโจเอล ฟอสเตอร์ ลูซี่และเมซกำลังกอดจูบกันอยู่ผู้หญิงคนนั้นแสดงให้เห็นว่าเธอชอบเขาก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้ เธอไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นเขาแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองตอนแรกโจเอลต้องการแสดงให้ลูซี่เห็นด้านโรแมนติกของเขา แต่ตอนนี้เขาได้เห็นแล้วว่าทั้งสองคนสนิทสนมกันสิ่งนี้ทำให้ใจของโจเอลแตกร้าวด้วยความเกลียดชังเขาไม่อยากเชื่อเลยว่า ลูซี่จะเป็นผู้หญิงแบบนี้โจเอลมาหาเธออย่างซื่อตรงและคิดที่จะพูดคุยกับเธอ เขาอยากจะแม้กระทั่งจะขอให้เธอมาคบกับเขาและเมื่อเขาได้เห็นด้วยตาของเขาเอง เขาจึงคิดขึ้นมาว่าเขานี่ช่างน่าขำเสียจริงในตอนนั้น โจเอลก็โยนช่อดอกไม้ลงบนพื้น และกระทืบมันอย่างรุนแรงช่างมันกับความรักครั้งนี้ของเขา!ช่างผู้หญิงคนนี้!โจเอลร้อนรุ่มไปด้วยความอิจฉาสองคนนี้แสดงความรักอย่างเปิดเผยที่ล็อบบี้อพาร์ตเมนต์ของลูซี่โจเอลรู้สึกอึดอัดในใจของเขา แต่เมื่อเขาคิดว่าลูซี่ล้อเล่นกับความรู้สึกของเขา เขาก็โกรธจัด และรู้สึกทนไม่ได้ เขาคิดกับตัวเองว่าถ้าเขาต้องมาเกี่ยวข้องกับลูซี่ แคทซ์ เขาก็คงจะไม่ใช่ โจเอล ฟอสเตอร์!นี่เป็นการดูถูกศักดิ
ก่อนหน้านี้ ลูซี่ แคทซ์มักจะต้องถ่ายทำอยู่เสมอ ดังนั้นเธอจึงพูดคุยได้เพียงไม่กี่คำกับแม่ของเธอก่อนจะต้องจากไปวันนี้เธอต้องใช้เวลาพูดคุยกับแม่ของเธอนาน ๆ เพราะในที่สุดเธอก็มีเวลา แม่ของเธอทรมานจากอาการป่วย และน้ำหนักก็ลดไปบ้างหัวใจของลูซี่เจ็บปวดกับสิ่งนี้ณ โรงพยาบาล “ทำไมวันนี้มาเร็วจังล่ะลูก?”แม่ของเธอสงสัยเพราะปกติลูซี่จะมาเยี่ยมเธอตอนดึก แต่วันนี้เธอก็มาในตอนเย็น“วันนี้เราถ่ายทำซีรี่ย์เสร็จแล้ว หนูก็เลยมาที่นี่เพื่อมาอยู่เป็นเพื่อนแม่ค่ะ หนูกลัวว่าแม่จะรู้สึกเบื่อ” เธอพูดและยิ้มแม่ของลูซี่แอบคิดที่จะให้ลูซี่ผ่อนคลาย หลังจากเห็นว่าลูกสาวของเธออยากที่จะพูดคุย“หนูมาที่นี่ดึกทุกคืน ตอนนี้หนูเลิกงานเร็วแล้ว ทำไมไม่กลับบ้านพักผ่อนล่ะ แม่อยู่ที่นี่ทั้งวันไม่หนีไปไหนหรอก แม่แค่กลัวว่าร่างกายของหนูจะรับมือที่ต้องคอยไป ๆ มาๆ ไม่ไหว”แม่ของลูซี่รู้ว่าลูกสาวของเธอยุ่งมาก และในที่สุดวันนี้ก็ได้เห็นลูซี่นั่งอยู่ตรงหน้าเธอ“ไม่ต้องห่วงค่ะแม่”การทำงานหนักของลูซี่ไม่มีอะไรเทียบได้กับความทุกข์ทรมานตลอด 24 ชั่วโมงที่แม่ของเธอต้องเผชิญเธอรู้ว่าเธอไม่สามารถทำอะไรเพื่อแม่ของเธอได้ เ
เมื่อลูซี่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ขึ้นมา เธอพูดว่า “ยอมแพ้ซะเถอะ ฉันจะไม่ให้เงินคุณอีกต่อไป!”อีกฝ่ายก็ตื่นตระหนกเมื่อได้ยิน“ลูซี่ แคทซ์! หัดมีสำนึกซะบ้าง ใครเป็นคนพาแกและแม่ของแกไปเมื่อตอนที่แกกำลังจะตาย? อย่าบอกนะแกว่าอยากเห็นฉันตายตอนนี้?” “ให้ฉันเตือนแกนะ ถ้าตอนนี้แกไม่สนใจฉัน อย่าโทษฉันที่เปิดโปงทุกอย่างแล้วกัน! ยังไงฉันก็จะตายอยู่แล้ว หลังจากที่ฉันเปิดเผยทุกอย่างแล้ว มันจะไม่เป็นธุระอะไรของฉันอีก”เมื่อได้ยินคำพูดของลูซี่ ชายที่ในสายก็ยิ่งเพิ่มความโกรธที่รุนแรงขึ้นเขาไม่คิดว่าลูซี่จะปฏิเสธเขาโดยตรงและไม่สนใจเขาแบบนี้เป็นเพราะเธอไร้หัวใจ เธอก็ไม่ควรจะโทษสิ่งที่เขาพูดคำเหล่านี้"คุณต้องการอะไร?"สิ่งที่ชายคนนั้นพูดถึงคือ ช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดของลูซี่ เธอไม่ต้องการให้คนดู เพื่อน และแฟน ๆ รู้เกี่ยวกับวัยเด็กของเธอ“ตอนนี้แกไม่สนใจฉัน แล้วฉันจะเปิดเผยทุกอย่างต่อสาธารณะ หรือแกจะนำเงินสดมาให้ฉันแล้วไปพบฉันที่บาร์”ชายคนนั้นรู้ว่าวิธีนี้ได้ผลเสมอลูซี่เป็นบุคคลสาธารณะ ดังนั้นเธอจึงกลัวเรื่องซุบซิบ และเรื่องอื้อฉาวมากที่สุดสิ่งเหล่านี้อาจทำให้เธอไปฉาวอยู่บนอินเตอร์เน็ตได้
ลูซี่ แคทซ์เต็มไปด้วยความหวังในทันที เธอคว้าแขนของโจเอล ฟอสเตอร์ และขอร้องให้เขาช่วยเธอเธอกำลังคว้าชีวิต และไม่ต้องการปล่อยความหวังเดียวที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปโจเอลขมวดคิ้ว ดวงตาที่เย็นชาของเขากวาดสายตาไปที่กลุ่มคนและดึงเธอไป"ไม่เป็นไร ทุกอย่างโอเค ตอนนี้ผมอยู่ที่นี่แล้ว"โจเอลถอดเสื้อคลุมออก พาดไปที่ลูซี่ และปลอบโยนเธอต่อไปก่อนหน้านี้ ชายเหล่านี้ฉีกเสื้อผ้าของลูซี่ออกจากกันเธอยังคงจับเสื้อผ้าที่หน้าอกของเธอ แม้ว่าเธอจะดูแย่ อย่างน้อยเธอก็ปกป้องศักดิ์ศรีของเธอกลุ่มคนตกตะลึงกับความโกลาหลอย่างกะทันหัน พวกเขาจำ โจเอล ฟอสเตอร์ไม่ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนที่เข้ามาผิดห้องกลุ่มของพวกเขาพูดอย่างชั่วร้ายว่า “เฮ้ ไม่ใช่เรื่องของนาย ฉันแนะนำให้แกออกไปทันที”ขณะที่เขาพูด เขาชี้นิ้วไปที่โจเอลนิ้วอยู่กลางอากาศและมีเสียงดัง"อ๊าก!"บอดี้การ์ดสองคนออกมาจากด้านหลังโจเอล แขนของชายคนนั้นถูกบิดไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว และเขาถูกตรึงไว้ที่ด้านข้างของโต๊ะพวกเขาที่เหลือตกใจกับเหตุการณ์ที่อยู่ ๆ ก็ผลิกผัน ถอยหลังไปหนึ่งก้าว และอ้าปากค้างที่โจเอล“แก...แกเป็นใคร”โจเอลจ้องที่
ถ้าโจเอล ฟอสเตอร์จำไม่ผิด เจ้าหน้าที่แคทซ์กับครอบครัวได้ย้ายออกจากเมืองหลวงไป เมื่อประมาณสิบเอ็ดหรือสิบสองปีที่แล้วในเวลานั้น ลูซี่ แคทซ์อายุประมาณเก้าหรือสิบขวบถ้าเป็นอย่างนี้ แสดงว่าเจ้าหน้าที่แคทซ์เสียชีวิตไปไม่นาน หลังจากที่เขาย้ายออกไปอยู่กับครอบครัวหลายปีมานี้ ลูซี่ แคทซ์ก็ไม่มีพ่อ และต้องทนกับการรังควาญจากพ่อเลี้ยงขยะนั้นเหรอโจเอลรู้สึกปวดใจในทันทีโดยไม่รู้ตัว พร้อมกับความรู้ผิดที่มากมายเขาเสียใจกับประสบการณ์ของเธอ ยิ่งไปกว่านั้น เขาเกลียดตัวเองที่ไม่สนใจครอบครัวแคทซ์ และไม่พยายามตามหาเธอในสายตาของเด็ก มิตรภาพในวัยเด็กของพวกเขานั้นช่างบริสุทธิ์แต่ก็ลืมง่ายแม้ว่าเขาจะจำเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไล่ตามเขาอยู่ตลอดเวลาได้ ในตอนนั้นที่เธอเรียกเขาว่าพี่โจเอล ก่อนที่ความรู้สึกในใจของเขาเริ่มมีอิทธิพล เมื่อเขาได้พบกับลูซี่เป็นครั้งแรกหลังจากที่ผ่านมาหลายปี เขาก็ไม่เคยคิดที่จะเริ่มตามหาเธอเลยโธ่ มนุษย์ หลายครั้งที่สถานการณ์แบบนี้ยอมให้ใครคนหนึ่งพลาดสิ่งสำคัญ และคนที่สำคัญที่สุดไปโดยไม่รู้ตัวโจเอลเงียบอยู่นานจนกระทั่งรถขับมาถึงล็อบบี้อพาร์ตเมนต์ของลูซี่ ขณะที่ลูซี่เตรียมจะ
แทบจะไม่มีระยะห่างระหว่างพวกเขาทั้งสอง ออร่าของโจเอลนั้นทรงพลัง กลิ่นอันแรงกล้าส่งผลกระทบกับลูซี่ แคทซ์ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเธอย่อตัวกลับเล็กน้อยอย่างไม่ได้ตั้งใจ ดวงตาของเธอสั่นไหวไปหมดจนเธอไม่กล้าสบตาเขาลูซี่พูดด้วยน้ำเสียงขี้อายว่า “นั่นเป็นสถานการณ์ที่คาดเดาไม่ได้ ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าคุณจะมา”โจเอลหรี่ตาเล็กน้อยและมองดูเธออย่างดูถูกไม่นานเขาก็เยาะเย้ย “ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่รู้มาก่อน แต่ตอนนี้คุณรู้แล้ว ในเมื่อคุณกล้ามาก คุณไม่ควรติดต่อผม ตอนนี้ผมช่วยคุณแล้ว ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมจะปล่อยให้คุณไปอยู่กับคนอื่น”ร่างกายของลูซี่แข็งทื่อและอ้าปากค้างมองไปที่เขา"คุณหมายถึงอะไร?"โจเอลหัวเราะและพูดว่า “ตามที่คุณได้ยินนั่นแหละ”เขาโน้มตัวลงมา ริมฝีปากของเขาอยู่ใกล้หูของเธอ และเสียงของเขากลมกล่อมแต่ก็เต็มไปด้วยความหลอกลวง มันบ่งบอกถึงความอาฆาตพยาบาทที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน“ลูซี่ แคทซ์ คุณก็รู้ว่าผมต้องการอะไร คุณก็รู้ด้วยว่าตราบใดที่ผมต้องการบางสิ่ง ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มันมา ตอนแรกผมก็ไม่ได้อยากบังคับคุณ แต่คุณเต็มใจค้างในคืนนั้น คุณคิดว่าใครก็สามารถขึ้นเตียงกับผมได้ทุก