บทที่ 606 เป็นความผิดของเขาทั้งหมด

ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น เขาก็ชี้ไปที่ลูซี่ แคทซ์

ลูซี่จ้องมองเขาอย่างว่างเปล่า เนื่องจากปากของเธอยังคงปิดปากอยู่ เธอจึงไม่อาจตอบสนองในทางใดทางหนึ่ง

หัวใจของเซซิลที่สี่จมลง

“งั้นแกก็หมายถึง…”

ชายที่มีรอยสักเอาแขนโอบไหล่ของเซซิลที่สี่ ขณะที่เขาหัวเราะ “พี่ชาย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายพี่ แต่พี่อ่อนโยนเกินไป ครอบครัวนั้นปฏิเสธพี่ ภรรยาของพี่ใช้สมองในการหย่ากับพี่ และพี่ยังไม่อยากปล่อยความรักในอดีตของพี่ไป? ทำไมพี่ถึงต้องกังวลกับเรื่องทั้งหมดด้วย”

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ลูซี่แทบจะอ้วก

ไม่อยากปล่อยความรักในอดีตของเขา?

เหมือนไม่อยากปล่อยเงินทั้งหมดนั้นไป!

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าคำพูดนั้นจะตลกสำหรับลูซี่ แต่เซซิลที่สี่ก็ดูมีความสุขมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้

เขาหัวเราะและพูดว่า “การแต่งงานคงอยู่จนกว่าความตายจะพรากเราจากกัน ถ้าเด็กคนนี้เรียกฉันว่า 'พ่อ' เพียงครั้งเดียว ไม่มีทางที่ฉันจะไร้ความปราณีได้ขนาดนี้หรอกเหรอ?”

คำพูดที่เฉียบขาดนั้น มีเสียงเยาะเย้ยฉายบนใบหน้าของเขาครู่หนึ่ง

อย่างไรก็ตาม เขาเริ่มมีท่าทางประทับใจ

“ในที่สุด ฉันก็เห็นว่านายเป็นคนซื่อสัตย์! แต่พี่ชาย ลืมตาขึ้นและดูสถานการณ์ที่นา