ลูซี่ แคทซ์ยิ้ม ขณะที่เธอพูดว่า “แม่คะ นานแค่ไหนแล้วที่แม่ไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าใส่? มันคงจะนานมากใช่ไหมคะ? ยิ่งไปกว่านั้นวันก่อนใครกันที่บ่นว่าเสื้อผ้าไม่สวยพอและไม่มีเสื้อผ้าใหม่ที่จะสวมใส่แล้ว?"แม่แคทซ์หน้าแดงและรู้สึกเขินเล็กน้อยเมื่อได้ยินเรื่องนี้เมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนที่เธอจัดกระเป๋าที่โรงพยาบาลเพื่อจะกลับบ้าน เธอเพียงแค่พูดคำสองคำเองเธอบอกว่าเธอรู้สึกว่าเธอแต่งตัวธรรมดาเกินไป และเผยให้เห็นอายุของเธอเมื่อเธอเห็นป้าลี ซึ่งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลด้วยกันข้างบ้าน แต่งตัวดีทุกวันเดิมทีแม่แคทซ์หมายความว่าตั้งแต่ลูซี่เป็นดาราดัง ในฐานะแม่ เธอจึงไม่อยากละเลยกับภาพลักษณ์ของเธอได้เช่นกันเกรงว่าเธอจะทำให้ลูกสาวอับอายในที่สาธารณะ!ผู้คนคงบอกว่าแม่ของดาราแต่งตัวโทรมมาก ในขณะที่ลูกสาวของเธอมีสถานะแบบนั้นนั่นคือเหตุผลที่ แม่แคทซ์บอกว่าเธอต้องการไปซื้อเสื้อผ้าอย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่าในปัจจุบันเสื้อผ้าจะมีการขายได้หลากหลายขนาดนี้!สิ่งที่แม่แคทซ์ไม่รู้ก็คือ ลูซี่พาเธอไปที่ห้างสรรพสินค้าระดับไฮเอนด์เนื่องจากปัญหาสุขภาพของเธอและเพราะปัญหาของเซซิลที่สี่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เธอไม่
ใช่ ในความเห็นของนาตาลี ลูซี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมถึงเกิดสงครามเย็นระหว่างเธอกับโจเอลไม่ใช่เพราะว่าเธอเป็นคนนิสัยโฉ่งฉ่างจึงถูกจับได้ว่ากำลังพูดอะไรบางอย่างที่ลูกชายของเธอใช้ต่อรองแต่เป็นเพราะลูซี่ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนี้ ถ้าเธอไม่หลอกล่อโจเอลจนเขาหมกมุ่นอยู่กับการที่จะต้องแต่งงานกับเธอ สิ่งเหล่านั้นก็คงไม่ตามมาอย่างที่คาดไว้ ไม่มีผู้หญิงที่ดีในวงการบันเทิง!ลูซี่ไม่รู้ว่านาตาลีกำลังคิดอะไรอยู่ ณ ตอนนั้นถ้าเธอรู้ว่านาตาลีคิดอะไร เธอจะรู้สึกผิดเป็นอย่างมากเลย!ลูซี่ทำได้ดี เธอทำงานได้ดี เธอไม่เคยทำสิ่งเลวร้ายพักนั้นเลย และเธอไม่เคยใช้กลวิธีลัดเพียงเพราะเธอต้องการที่จะขึ้นไปอยู่ด้านบนมันไม่ใช่เรื่องดีหรือไง?น่าเสียดายที่ลูซี่ไม่มีโอกาสพูดคำเหล่านี้กับนาตาลีริมฝีปากของนาตาลีขดเป็นรอยยิ้ม ขณะที่เธอสูดลมหายใจ“คุณนายแคทซ์ คุณเป็นคนปากหวาน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ลูกสาวที่คุณสอนนั้นจะฉลาดในการดึงดูดผู้ชายจนเขาไม่ยอมกลับบ้านอีกเลย คนธรรมดาอย่างพวกเราไม่มีความสามารถที่แม้แต่จะทำตามมาตรฐานของเธอได้”แม่แคทซ์ ขมวดคิ้วกับคำพูดแอบแฝงของนาตาลีเธอมองลูซี่อย่างแปลกใจลูซี่ยังปวดหัวเล
ในที่สุดแม่แคทซ์ก็โล่งอกสำหรับอาหารค่ำในคืนนี้ ทั้งสามคนไปร้านอาหารระดับไฮเอนด์ที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องอาหารโฮมเมดลูซี่กับแม่แคทซ์ เลี่ยงไม่พูดถึงเรื่องที่พวกเธอเจอนาตาลีในร้านกาแฟ ตอนบ่ายของวันนี้วิธีที่พวกเธอเจอ ปัญหานี้ยากที่จะเข้าใจโจเอลไม่เพียงจะตกอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเท่านั้น แต่จะไม่เกิดประโยชน์อะไรถ้าพวกเธอบอกเขาดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะไม่พูดถึงเลยท้ายที่สุดแล้ว ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของพวกเขาก็ชัดเจน ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องกลัวพวกเขาไม่มีอะไรต้องละอายสำหรับนาตาลี คงจะดีที่สุดถ้าทัศนคติของเธอเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เมื่อเวลาผ่านไปมันไม่เหมือนกับว่าจะทำอะไรได้ ถ้าเธอยืนกรานที่จะเป็นศัตรูกับลูซี่มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทำได้ หลังจากที่ได้อาการไม่ใส่ใจ แม้ว่าพวกเธอจะแสดงเจตนาที่ดีอย่างไรก็ตาม ไม่มีใครบอกได้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเธอจะแก้ไขได้หรือเปล่าลูซี่ไม่ใช่คนที่จะอวดตัวเองกับคนอื่นดังนั้นพวกเขาจึงเชื่อว่าไม่จำเป็นต้องพูดเรื่องนี้ไม่น่าแปลกใจที่คนอื่นออกมาพูด ถึงแม้ว่าพวกเขาจะปิดปากเงียบโทรศัพท์ของโจเอลดังขึ้น ระหว่
เขาไม่ค่อยทะเลาะกับเธอ น้อยมากที่เขาจะโกรธเธออย่างไรก็ตาม คนไม่เข้าใจว่าบางครั้งคนที่ไม่เคยทะเลาะกันไม่ใช่คนที่รักมากที่สุดสิ่งหนึ่งที่แน่นอนคือ คน ๆ นั้นไม่ได้สนใจคุณอย่างแน่นอนเขาไม่สนใจ เพราะว่าเขาไม่เอาใจใส่เนื่องจากเขาไม่สนใจ ไม่มีอะไรสำคัญในสายตาของเขา ไม่ว่าคุณจะพูดหรือทำอะไรมีเพียงนักแสดงที่ต่ำต้อยเท่านั้นที่ได้กุญแจสู่หัวใจของเขาไป!เพื่อนสมัยเด็กของเขา ความรักที่เสียไปนาน ผู้หญิงที่เขาชอบมาตลอดชีวิตแต่ไม่สามารถลืมได้แต่เธอไม่อยู่ในฐานะที่จะโกรธได้แม้ว่าหัวใจของสามีจะเป็นของคนอื่น แต่เธอก็ไม่มีสิทธิ์หึงหวงด้วยเหตุผลที่ว่าคนที่มีชีวิตอยู่ไม่สามารถแข่งขันกับคนที่ไม่อยู่ได้เธอต่อสู้ได้อย่างไร?ผู้หญิงคนนั้นเสียชีวิต มันเป็นความตายที่เปล่งประกายและสวยงามมาก มันทิ้งภาพที่ค้างคาอยู่ในหัวใจของเขาราวกับฝันร้ายที่ไม่อาจทิ้งได้ โอบกอดเขาและเธอไว้เธอจะแข่งกับสิ่งนั้นได้อย่างไร?เมื่อคิดอย่างนั้น ดวงตาของนาตาลีก็ค่อย ๆ แดงขึ้นหัวใจของเธอราวกับถูกล่ามด้วยบางสิ่งที่มันเจ็บปวดและโกรธแค้นสายตาของเธอจ้องไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของเธออีกครั้ง เธอหัวเราะเยาะตัวเองดูสิ น
ซาเวียร์ปิดปากไว้และไม่พูดอะไร เมื่อเขาต้องเผชิญกับความโกรธของภรรยาเขาเขาไม่ได้บังคับให้เธอกินอีกต่อไป เขาหันไปมองและก้มหัวของเขาลงไปกินอาหารนาตาลียิ่งโมโห เมื่อเห็นสิ่งนี้!ทันใดนั้น เธอดึงผ้าและกวาดจานข้างหน้าซาเวียร์ออกจากโต๊ะทันทีแก้ว ชาม ถ้วยซุป และอาหารหล่นหระจายลงพื้นอย่างกระทันหันซอสและซุปที่ตกไปที่พื้นกระเด็นโดนซาเวียร์ตั้งแต่หัวจรดเท้าเป็นครั้งแรกที่เขาชะงักไปด้วยความแปลกใจ แต่สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วเขามองดูนาตาลีที่กำลังโกรธอย่างใจเย็น เขาถามอย่างจริงจังว่า “นี่มันมันคืออะไร?”นาตาลีตะโกนอย่างโกรธจัด “กิน กิน กิน! คุณรู้แค่ว่าต้องกินอย่างเดียว! คิดอย่างอื่นไม่ได้แล้วใช่ไหม?”คิ้วของซาเวียร์นั้นขมวดไปด้วยความงุนงงเขารู้สึกว่าภรรยาของเขาทำเกินกว่าเหตุมากในวันนี้เขาขมวดคิ้วอย่างเหน็ดเหนื่อย ขณะที่เขาพยายามที่จะระงับความโกรธข้างในก่อนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “แนท ผมไม่อยากเถียงกับคุณจริงๆ”นาตาลีชะงักด้วยความคับข้องใจกับความปวดใจค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเธอยิ้มอย่างเย็นชา “ใช่ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่คุณคิดว่าการที่ได้ทะเล
มันเป็นความรู้สึกราวกับฝันที่สะท้อนให้เห็นในความเป็นจริงดังนั้น แม้ว่านาตาลีจะเย็นชากับเรื่องนี้ แต่สาวใช้ที่บ้านก็แอบมีความสุข สถานที่เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลองตัวอย่างเช่น หนึ่งในสาวใช้นั้นได้พยายามอย่างหนักที่ตกแต่งสถานที่นี้ด้วยดอกไม้ใหม่ และพวกเขาก็ทำความสะอาดบ้านอย่างดีเป็นพิเศษอีกตัวอย่างหนึ่งคือ งานเลี้ยงใหญ่ที่เตรียมไว้ในคืนนี้ ไม่ใช่เพียงเพราะคำสั่งของซาเวียร์แม่ครัวหญิงค่อย ๆ เติมซอสสูตรลับของเธอลงในจาน เพิ่มรสชาติให้ดียิ่งขึ้น เมื่อได้ลองเทียบกับเมื่อก่อนแน่นอน นาตาลีไม่สนใจเรื่องแบบนี้อยู่แล้วลูซี่มีลางสังหรณ์เป็นเพราะเด็กสาวคนหนึ่งมาขอลายเซ็นอย่างเขินอาย ตอนที่เธอถูกโจเอลพาไปเดินเล่นในสวนหลังบ้านเด็กสาวคนนี้เป็นสาวใช้ในบ้าน เธอรักในการทำความสะอาด มือของเธอก็ทำอย่างคล่องแคล่ว นี่คือเหตุผลที่นาตาลีคอยให้เธออยู่ข้าง ๆ ตลอดเด็กหญิงคนนี้รับผิดชอบงานเบา ๆ อย่างเช่น ดูแลแค่ห้องของนาตาลีกับเสื้อผ้าในทุก ๆ วันลูซี่จ้องไปที่เธอ พร้อมกับเซ็นไปด้วยความยินดีหลังจากที่เธอเซ็นลายเซ็นเสร็จแล้ว เธอถามว่า “คุณไม่เกลียดฉันเหรอ?”เด็กสาวรีบส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“ถ้าเขาไม่ปกป้องนายท่านให้พ้นจากภัยอันตรายในตอนนั้น นายท่านก็คงจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ในตอนใต้ได้ ครอบครัวแคทซ์ไม่ใช่คนต่ำต้อย หนูเข้าใจใช่ไหม?”ในที่สุด ลูซี่ก็รับรู้ว่าซาเวียร์กำลังทำให้เธอมีสถานะทางสังคมที่สูงขึ้นตามความต้องการของเขาเธอก้มศีรษะลงเล็กน้อย เธอฝืนยิ้ม "หนูเข้าใจค่ะ"ซาเวียร์มองมาที่เธอและถอนหายใจเบา ๆบางครั้งเด็กที่ไม่มีพ่อก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องละทิ้งความภาคภูมิใจคนที่ไม่ได้รับแรงสนับสนุนไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่ดื้อรั้นได้ แต่เพื่อที่จะทำตามที่พวกเขาพอใจ พวกเขาเสี่ยงที่จะสูญเสียทุกอย่าง เพียงแค่พวกเขามีการเคลื่อนไหวครั้งเดียวมันก็เป็นความผิดพลาดได้ซาวียร์พาพวกเขาไปที่ห้องอาหารโดยไม่พูดอะไรอีกในช่วงเวลานี้ เหล่าสาวใช้ได้เตรียมงานเลี้ยงอันหรูหราไว้ในห้องอาหารแล้วนาตาลีอาจไม่ชอบลูซี่ แต่เธอจะไม่ทำลายบรรยากาศของการรวมตัวที่หายากในวันนี้ดังนั้นเธอจึงสั่งให้สาวใช้จัดช้อนส้อมด้วยเช่นนั้นเมื่อพวกเขาเข้ามาในห้อง นาตาลีก็กวาดสายตามองลูซี่และหัวเราะเบา ๆ“คุณแคทซ์ ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ทำไมไม่มานั่งกับฉันตรงนี้ล่ะ?”ทุกคนต่างตกตะลึงโต๊ะอาหารของฟอสเตอร์เป็นหิ
“เป็นเพราะว่าวันนี้หนูมาที่นี่ หนูคิดว่ามีอคติบางอย่างที่เป็นส่วนสำคัญมันหยั่งรากลงลึกจนไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้วค่ะ”เธอหยุดก่อนที่จะหยิบแก้วขึ้นมาจากโต๊ะและหันหน้าเข้าหาซาเวียร์อย่างเคร่งขรึม เธอกล่าวต่อ “ถ้าเป็นอย่างนั้น หนูก็ไม่ควรที่จะพยายามมากเกินไป ขอบคุณสำหรับคำพูดดี ๆ ที่คุณลุงได้พูดเกี่ยวกับพ่อของหนู หนูมั่นใจว่าพ่อของหนูที่อยู่ในสวรรค์จะสบายใจเพราะคำพูดของคุณลุง สำหรับส่วนที่เหลือ หนูคิดว่าหนูคงจะต้องปล่อยให้ธรรมชาติดำเนินไปตามวิถีของมันโดยไม่ฝืนทัน”ลูซี่กระดกดื่มสุราเข้าไปรอยย่นระหว่างดวงตาของซาเวียร์ขมวดทันใดนั้นเขาก็ถอนหายใจในที่สุดเขาหยิบแก้วขึ้นมาดื่มในอึกเดียวซาเวียร์ก็คร่ำครวญ “ลุงรู้ว่าเธอเป็นเด็กดี แนท เขา...”เขาสะดุดกับความคิด ดวงตาของเขาลุกวาวด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน เขาเพียงแค่ส่ายหัว"ช่างมันเถอะ เราอย่าเพิ่งไปพูดถึงมันเลย เธอควรทานอาหารเย็นของเธอต่อไป เดี๋ยวฉันตามไปดูเอง”เขาลุกขึ้นออกจากที่นั่งของเขาเมื่องานเลี้ยงมีความโกลาหล คนที่เหลือก็ไม่มีความอยากอาหารอีกต่อไปโจเอลเสียใจที่ได้ฟังซาเวียร์ ก่อนที่เขาจะพาลูซี่กลับบ้าน เธอต้องผ่านทุกอย่างไ