Share

บทที่ 135 ความลับของอดีต

ในขณะที่เจนยังมึนงง ฌอนก็เอื้อมมือไปลูบหัวของเธอ “ได้เลย ฉันจะโทรให้มาส่ง”

เจนยังคงมึนงงอยู่บ้างเมื่ออาหารมาถึง... และเธอก็ให้ฌอน ซึ่งยืนอยู่ที่หน้าต่าง มองดูอีกครั้งอย่างระมัดระวัง –นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นฌอน สจ๊วตประนีประนอมกับบางสิ่งบางอย่าง

ขณะที่พวกเขากิน ฌอนบังคับให้เจนกินข้าวอีกครึ่งชาม

“ทำไมถึงคุณไม่ดื่มซุป? มันไม่อร่อยเหรอ?”

เขาไม่เคยเห็นเธอดื่มแม้แต่จิบซุปเลย

โดยไม่รอคำตอบ เขาตักซุปหนึ่งชามใส่ไว้ตรงหน้าเธอ

ถึงกระนั้น หญิงสาวก็ยังคงลังเลไม่ยอมดื่ม

เขาบังคับเธอมากขึ้น และในที่สุดเธอก็หยิบชามใบเล็กขึ้นมาด้วยความไม่เต็มใจอย่างยิ่ง ด้วยช้อน เธอจิบน้อย ๆ

อย่างไรก็ตาม…

ฌอนมองระหว่างเธอกับชามที่เธอถืออยู่ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็คิดออกจึงคว้าชามแล้วช้อนจากเธอ ในเวลาไม่นาน เขาหยิบต้นหอมลอยน้ำชิ้นเล็ก ๆ ออกมา แล้วยัดชามกลับไปในมือของเจนโดยไม่มีคำพูดใด ๆ

เขามองเธออย่างละห้อยและเงียบงัน หัวใจของเจนสั่นสะท้านและฝังใบหน้าลงไปในถ้วยซุปของเธอทันที ในความเป็นจริง เธอต้องการที่จะเอาทั้งหัวของเธอลงในชามและใช้ช้อนไปพร้อมกัน

“ถ้าเธอไม่ชอบ เธอต้องพูดออกมา” ชายคนนั้นพูดเสียงทุ้มอย่างสม่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status