Share
บทที่ 200 ทำไมคุณยังคงต้องการจากไป
Related chapter
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 201 นี่ไม่ใช่พี่ชายของฉันหรอกหรอ
เจนที่ยังถือบัตรประจำตัวอยู่ก็เงียบลง"ไม่เป็นไร แสร้งทำเป็นว่าฉันไม่เคยพูดอะไรเลยแล้วกัน” อโลร่าพูดในขณะที่เจนส่ายหัวในทันทีเธอมองไปที่อโลร่า “ฉันไม่รู้” อโลร่าตกใจมาก เธอหมายถึงอะไร "ไม่รู้"ราวกับว่าเจนเข้าใจความตกใจของอโลร่าเจนส่ายหัวอีกครั้ง “ฉันไม่รู้จริง ๆ” คำถามนี้ยังคงมีความสำคัญหรือไม่ หลังจากที่มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้น? เธอโค้งงอมุมริมฝีปากของเธอ “อย่างไรก็ตาม ฉันรู้ว่าฉันเจ็บปวดตลอดเวลาเมื่ออยู่ข้าง ๆ เขา เมื่อฉันนอนข้าง ๆ เขาฉันนอนไม่หลับอยู่หลายคืน”อโลร่ามองเห็นอาการบวมบนตาของเจน“หลังจากเดินออกจากคุก ฉันก็อยากจะออกไปจากเมืองนี้ เมื่อฉันเห็นเขาอีกครั้งใน อีสต์ เอ็มเพอเรอร์ ฉันไม่กล้าที่จะรักคน ๆ นี้อีกต่อไป สิ่งเดียวที่ฉันคิดคือการชำระหนี้ของฉัน "เธอหัวเราะเบา ๆ เธอไม่ต้องการบอกอโลร่าเกี่ยวกับลูก้าลูก้าคือความอบอุ่นและความปรารถนาสุดท้ายที่ยังคงอยู่ในหัวใจของเธออโลร่าไม่เข้าใจว่าเจนหมายถึงอะไรจากการ "ชำระหนี้ของฉัน" พ่อบ้านซัมเมอร์ไม่ได้บอกเธอแล้วหรอ ว่าเขาคือคนที่ฆ่าโรซาลีน?แล้วเธอจะชำระหนี้อะไรอีก?อโลร่ารู้สึกงงงวย เธออยากที่จะถาม แต่เจนไม่อยากพูดอะไรม
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 202 การชดใช้
ไมเคิลยิ้มเยาะ เขาดูเหมือนกำลังยั่วยุฌอนอย่างเปิดเผย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำเช่นนี้“พี่ชายหรอ? แม่ให้กำเนิดฉันออกมาคนเดียวเท่านั้น ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่?” ฌอนหัวเราะอย่างเย็นชา “ไมเคิล นายเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ใช่ไหม?”ถ้าไม่ คนของเขาจะมายืนที่ประตูเพื่อห้ามไม่ให้พวกเขาออกไปตอนที่พวกเขากำลังจะจากไปได้อย่างไร?“ฉันรู้ ว่าสุนัขตัวเก่าลักพาตัวคุณหนูดันน์ซึ่งทำให้เธอเสียชื่อเสียงไปแล้ว อย่างไรก็ตามไม่ได้หมายความว่าฉันอยู่เบื้องหลังสิ่งนี้”“แล้ว นายรู้ไหมว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้?”“นายอยากรู้ไหม?” ไมเคิลหัวเราะ “แน่นอน หลังจากที่คุณเอาชนะฉันนะ”ทั้งสองคนเริ่มการต่อสู้ หมัดของพวกเขาซัดกันไปมา ทั้งสองคนต่างก็ไม่ยอมกัน สำหรับฌอนการปรากฏตัวของไมเคิลเป็นเหมือนหนามในนิ้วของเขา มันจะไม่ฆ่าเขา แต่มันเจ็บปวดเมื่อเขาสัมผัสมันสำหรับไมเคิล ฌอนคือคนที่เขาอยากเอาชนะและเหยียบย่ำที่สุดในชีวิตนี้พวกเขาเป็นพี่น้องกัน พวกเขามีพ่อคนเดียวกัน แต่คนละแม่ อย่างไรก็ตามพวกเขาเป็นเหมือนศัตรู ไมเคิลไม่เต็มใจที่จะลาออกจากตำแหน่งนี้ เขามีสายเลือดของสจ๊วต แต่การได้รับการดูแลของเขามันก็
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 203 การเดิมพันเพียงครั้งเดียว
หลังจากฌอนไปโรงพยาบาลเขาก็เห็นอโลร่า แต่ไม่เห็นเจน เมื่อเขาเห็นอโลร่าในโรงพยาบาลเธอกำลังนอนหลับจากความอ่อนเพลียอูโน่เคาะประตูและอโลร่าก็ตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับของเธออย่างร่าเริง“ทำไมคุณอยู่คนเดียว? เจนอยู่ไหน?”อโลร่าไม่ได้รู้สึกผิดแม้แต่น้อย เมื่อเธอมองไปที่ใบหน้าที่เคร่งขรึมของฌอน “เจนบอกว่าเธอกระหายน้ำ เธอจึงไปซื้อน้ำ คุณไม่เห็นเธอหรอคะตอนที่คุณเข้ามาที่นี่?”เธอสามารถช่วยเจนหนีออกไปได้ แต่เธอไม่สามารถบอกให้ผู้ชายคนนี้รู้เรื่องนี้ได้ อโลร่ายังคงเป็น อโลร่า เธอยอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อช่วยเจน เพราะความหมกมุ่นที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในใจของเธอมาตลอดหลายปีอย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายเพียงเพื่อช่วยคน ๆ เดียวอโลร่าจะไม่มีทางยอมรับมันต่อหน้าฌอนเธอเห็นว่าเจนตั้งใจจะออกไป แน่นอนว่าผู้หญิงโง่คนนั้นมีจิตใจที่แน่วแน่ที่จะจากไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันอาจนำไปสู่ความตายของเธอเองได้ฌอนขยี้ตา เปลือกตาขวาของเขากระตุกตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้ เขาเริ่มตื่นตระหนกอย่างไม่มีเหตุผล"ไป ไปตามหาเธอ!”อูโน่และพวกพ้องเริ่มเคลื่อนไหว หลังจากที่พวกเขาได้รับคำสั่งจากฌอน พวกเขาค้นหาทุก ๆ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 204 มันจบลงแล้ว
ฌอนร้องเรียก "อูโน่" อูโน่รีบดึงเงินสดกองหนึ่งออกมาทันทีเกือบห้าพันในทั้งหมด “นี่ครับ นี่เป็นคำขอบคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ จากนายท่าน พวกเรารีบออกมา ดังนั้นตอนนี้เราไม่มีเงินสดมากนัก หวังว่าคุณจะไม่รังเกียจนะครับ”ในขณะที่เขาพูดอย่างนั้นเขาไม่สนใจความจริงที่ว่าคนขับรถรับจ้างตกตะลึงและมึนงงไปหมด อูโน่ยัดเงินใส่มือคนขับแท็กซี่แล้ววิ่งไล่ตามฌอนขึ้นรถในทันที“โทรถามว่าตอนนี้มีเที่ยวบินอื่นไปเซียะเหมินหรือไม่ ดูว่ารายการล่าสุดได้ออกบินไปแล้วหรือยัง”"ครับท่าน"หลังจากนั้นไม่นานอูโน่ก็ตอบว่า “นายท่านครับ เพิ่งออกไปครับ ตอนนี้เอาอย่างไรดีครับ?”“ถ้าจำไม่ผิดคุณชาร์ลส์จากหางโจวมีเครื่องบินส่วนตัวใช่ไหม?” หลังจากพูดแบบนั้นจบเขาก็โทรหา“คุณชาร์ลส์” ที่เขาเอ่ยถึงในทันที เขาเอ่ยขอยืมเครื่องบินเจ็ตของเขาผ่านทางโทรศัพท์ เหงื่อบาง ๆ ผุดออกมาบนหน้าผากของอโลร่า ฌอนหรี่ตา “คุณร้อนขนาดนั้นเลยเหรออโลร่า?”“ใช่ค่ะ นิดหน่อย ฉันไม่ค่อยชินกับสภาพอากาศในหางโจว” เธอตอบกลับด้วยท่าทางปกติ ฌอนจ้องมองอโลร่าเป็นเวลานานผ่านดวงตาที่คมเข้มของเขา แต่ในที่สุดเขาก็มองไปที่อื่นไม่มีใครรู้เลย ว่าตอนนี้หลังของอโลร่าเปียกโชกและ
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 205 ความโชคร้ายอย่างต่อเนื่อง
เขามองไปที่อูโน่ที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าของเขา “ทำไมคุณถึงเปลี่ยนเอกสาร? คุณอยู่ในภวังค์ความรักกับซัมเมอร์คนนั้นหรือเปล่า? แล้วบอกฉันทีเธออยู่ที่ไหน?”เธออยู่ที่ไหน? นั่นคือสิ่งที่เขาอยากรู้จริงๆ!“ผม…ผมไม่รู้จริง ๆ ว่านายหญิงอยู่ที่ไหน ผม…ผมยอมแพ้จริง ๆ ผมหานายหญิงทั่วเมืองแล้วแต่ก็ไม่พบเลย”"หยุดได้แล้ว!" ชายคนนั้นตะโกนออกมา ก่อนจะใช้นิ้วนวดคิ้วของตัวเอง “ฉันสนใจแค่เรื่องเดียวเท่านั้น คือเธออยู่ที่ไหน?" สำหรับอูโน่ ฌอนไม่ได้ด่าเขาเลยในตอนนี้ “บทบาทของคุณที่นี่เสร็จสิ้นแล้ว เนื่องจากคุณอยู่กับฉันมานานมากแล้ว ไปได้แล้ว”“นายท่าน!” อูโน่ไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเอง “ท่านจะลงโทษผมวิธีใดก็ได้ ผมไม่สนวิธี! แต่อย่าไล่ฉผมออกนะครับ!”“ดอสส่งเขาออกไป” ฌอนนวดคิ้วของเขา และเขาดูอ่อนเพลียอย่างถึงขีดสุด เขาแทบไม่ได้นอน เขาไม่หลับในคืนผ่าน ๆ มานี้ และเขาไม่มีแรงที่จะจัดการกับอะไรก็ตามที่ไม่สำคัญในเวลานี้“นา…”“อูโน่ อย่าเอะอะตอนนี้!” ดอสเดินเข้ามาหาเขาและพูดว่า “อย่าทำให้นายท่านปวดหัวอีกต่อไป เขาพยายามค้นหาอย่างบ้าคลั่ง ตั้งแต่ท่านผู้หญิงจากไป ถ้าคุณต้องการอยู่เคียงข้างเจ้านายจริง ๆ ให้ช่วยเขาตาม
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 206 ฉันมาที่นี่ เพื่อหัวเราะเยาะนาย
เป็นเวลากว่าห้าวันแล้ว!ชายในห้องทำงาน ได้รับความรู้สึกหนาวเย็นอย่างมากอย่างที่เขาคาดไว้ไมเคิลไม่ได้ไร้เดียงสา แต่ดูเหมือนว่าเขาจะหลงทางเช่นกัน ดอสแอบสะกดรอยคามและจับตาดูไมเคิลตลอดเวลา เขาเฝ้าดูและพบคนขับแท็กซี่ที่พาเจนมาที่หางโจว หลังจากนั้นเขาก็หยุดไมเคิล ลูเธอร์ เดินตามความคิดแบบเดียวกันกับฌอนฌอนดึงริมฝีปากของเขาเป็นรอยยิ้มที่น่าขัน…ในตอนนั้นพวกเขาทั้งหมดมีส่วนร่วมในเหตุการณ์บางคนตั้งใจและคนอื่น ๆ แค่บังเอิญ ในที่สุดผู้หญิงคนนั้นก็ลงเอยด้วยการเป็นลูกแกะบูชายัญในสงครามที่พวกเขาต่อสู้ เธอจึงถูกโยนเข้าไปในกรงเหล็กนั้นในตอนนี้ดูเถิด เธอสามารถหลอกทุกคนได้แบบเงียบ ๆ “เก่งจัง ที่รัก” เขายิ้มให้ตัวเองอย่างขมขื่นก๊อก ก๊อก"เข้ามา"“ฉันเองค่ะ นายท่าน” ผู้มาเยือนคืออโลร่านั่นเองเสียงกรอบแกรบจากระยะไกลเดินเข้ามาหาเธออย่างช้า ๆ และมีเงาดำค่อย ๆ เคลื่นตัวมาที่เธอ ดวงตาของอโลร่ากระตุกและเธอไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวอยู่ชั่วขณะ ก่อนที่เธอจะมาที่นี่เธอรู้อยู่แล้ว ว่านี่จะไม่ใช่การประชุมที่สงบสุข เธอยังลังเลสงสัยว่าควรจะบอกความจริงกับเขาดีหรือไม่ในท้ายที่สุดเจนก็เหมือนคนที่เธอเคยเป็นมา
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 207 ฉันมาที่นี่เพื่อดื่มกับนายจนถึงรุ่งเช้า
นั่นเป็นคำพูดที่ต่อสู้กันอย่างชัดเจน แต่ฌอนเพียงแค่ยืนอยู่บนสุดของบันได ดวงตาสีดำสนิทของเขาจ้องไปบนใบหน้าที่เย้ยหยันของผู้มาเยือน เขาไม่ได้พูดตอบกลับแม้แต่คำเดียวความเงียบขยายออกไปอย่างน่าขนลุกราวกับความสงบก่อนที่จะเกิดพายุลูกใหญ่พ่อบ้านโอ้คส์รู้สึกอยากจะวิ่งหนีด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่เท้าของเขารู้สึกหนักมากราวกับว่าพวกมันถูกตอกลงกับพื้น เขาไม่สามารถยกพวกมันขึ้นได้เลยเขาตำหนิ ไฮด์ โซรอส ผู้มาเยือนอย่างลับ ๆ เขาหยาบคายขนาดนี้ได้ยังไง? ยิ่งในช่วงเวลาที่อ่อนไหวเช่นนี้ด้วย พ่อบ้านโอ้คส์เป็นพ่อบ้านมาหลายปีแล้ว แต่เขาไม่เคยเห็นใครตั้งใจที่จะต่อสู้ในช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้“ทำไมนายถึงอยากหัวเราะเยาะฉัน? บริษัทสจ๊วตอุตสาหกรรมยังคงยืนอยู่ และสจ๊วตก็มีพลังอำนาจเหมือนเช่นเคย ถ้าเราย่ำเท้าแม้แต่นิด ทั้งเมืองเอสก็จะสั่นสะท้าน”ไฮด์เพียงแต่หัวเราะเยาะเขามากยิ่งขึ้น “ใช่แล้ว สจ๊วตยังคงเป็นผู้นำ ไม่ต้องถึงขนาดย่ำเท้า เพียงแค่สจ๊วตจามเมืองเอสนี้ด็สั่นสะเทือนแล้ว” เขาโค้งริมฝีปากของเขาอย่างกล้าหาญ “แต่คุณชาย ฌอน สจ๊วต นายไม่สามารถควบคุมภรรยาของนายได้! ฮ่า ๆ ๆ ขอให้ฉันหัวเราะสักห
บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 208 อดีตของหัวใจ มันก็คืออดีต
สามปีต่อมามีโฮมสเตย์ที่ค่อนข้างไม่เป็นทางการอยู่ริมฝั่งของเอ๋อไห่ แทนที่จะเป็นโฮมสเตย์จริง ๆ แล้วมันเป็นเพียงบังกะโลเล็ก ๆ สามชั้นเท่านั้น เมื่อเทียบกับโฮมสเตย์อื่น ๆ รอบ ๆ แล้วมันเล็กมากแม้ว่ามันจะตั้งอยู่ริมฝั่งเอ๋อไห่ แต่ทำเลก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก โฮมสเตย์ที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างออกไปอย่างน้อยหลายร้อยเมตรผู้หญิงคนหนึ่งสวมท่อนบนและกางเกงขายาวผ้าฝ้ายทรงหลวมที่หาได้ทั่วไปในสถานที่แห่งนี้กำลังนอนอยู่บนเก้าอี้โยกไม้ไผ่แบบดั้งเดิมที่ระเบียง เก้าอี้โยกไปมาพร้อม ๆ กับตัวของผู้หญิงทีโยกไปด้วย เก้าอี้ทรงสี่เหลี่ยมข้างเก้าอี้โยกนั้นมีหม้อชาผู่เอ๋อร์สีเขียวแต้มด้วยสีทองและถ้วยน้ำชาที่ถูกดื่มไปแล้วครึ่งหนึ่ง บ่อยครั้งที่จะมีนกน้ำบินผ่านผิวน้ำของทะเลสาบเอ๋อไห่ เพื่อล่ากุ้งแม่น้ำตัวเล็ก ๆ ที่เป็นอาหารพิเศษของที่นี่ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าจนดูน่าสัมผัส ราวกับว่าคุณสามารถเอื้อมมือไปจับเมฆสีขาวปุยได้สักกำมือ มีต้นไม้เก่าแก่ล้มอยู่ริมตลิ่ง ระดับน้ำในทะเลสาบจะต้องเพิ่มสูงขึ้นแน่ ๆ เพราะในตอนนี้ยังสามารถมองเห็นตอไม้เก่าแก่ในน้ำ และมีนกแก้วตัวหนึ่งบินมาเกาะอยู่ที่นั่น อาจจะเป็นเพราะหนีออกจากบ้านของใครบางคน
Latest chapter
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 331 เรื่องราวพิเศษ: จุดจบ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 330 เขากักขังร่างกายของเธอ เธอกักขังหัวใจของเธอ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 329 เจน ดันน์ สิ่งที่เธอทำคือเอาแต่วิ่งหนี
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 328 บังคับเธอทีละขั้น
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 327 แขกผู้ไม่ได้รับเชิญ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 326 ฉันเหนื่อยกับเกมนี้เต็มทนแล้ว
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 325 ฉันรักคุณ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 324 ในที่สุดเจนก็ได้รับในสิ่งที่เธอต้องการ
- บ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย บทที่ 323 เขาสร้างเรือนจำอีกแห่งให้กับเธอ
