Share

บทที่ 257 เขาคือคนต่ำช้าคนหนึ่ง

เสียงเสียดสีของเธอกำลังอ้อนวอนเขา ฟังดูน่าอับอายอย่างที่สุด

ฌอนหยุดชั่วคราวร่างกายของเขาเริ่มตึง “คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่?!”

เขาทำร้ายเธอ

ผู้หญิงที่ถูกตรึงอยู่ใต้เขาหันหน้าไปรอบ ๆ ดวงตาของเธอดูเจ็บปวด และดึงดัน “ฌอน สจ๊วตงานอดิเรกของคุณทำให้ฉันอับอายมาตลอดไม่ใช่เหรอ?” ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา “คุณอยากให้ฉันขอร้องเหมือนหมาไหม? ฉันจะทำตามที่คุณต้องการ”

นั่นไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการหรือ?

“ไม่” เสียงของชายหนุ่มแหบแห้งดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความเจ็บปวด เขามองผู้หญิงที่อยู่ข้างใต้เขาแล้วพูดว่า “ฉัน…” ขอโทษ

เขากอดเธอแน่นจากด้านหลัง และโอบกอดผู้หญิงตัวผอมไว้แน่น ลำคอของเขารู้สึกตีบ เธอพูดอะไรที่ไม่เหมาะสมได้อย่างไร?

เธอพูดอะไรแบบนั้นโดยไม่ให้เกียรติตัวเธอได้ยังไง?!

ไม่!

มันไม่ถูกต้อง!

มันคือเขา!

มันเป็นความผิดของเขาทั้งหมด!

เขากำลังบังคับเธออีกครั้ง! เขาใช้กำลังกับเธออีกแล้ว!

ผมยาวของเธอปกคลุมร่างกายที่เปียกโชก คนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาบางเบาราวกับอากาศ และเธอไม่สามารถมองเห็นความเจ็บปวดในดวงตาสีดำของเขาในขณะที่เขากอดเธอไว้

ความขมขื่นค่อย ๆคืบคลานเข้ามาในหัวใจของเขา

เข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status